Με τον τίτλο «ΚΚΕ: Μια αυτόνομη πορεία με κέρδη αλλά και ζημιές» γράφει σε άρθρο του ο Φ. Οικονομίδης στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία» μεταξύ άλλων: «Ενα τμήμα του λαού επιβράβευσε το ΚΚΕ για τον διμέτωπο αγώνα του εναντίον του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ίσως και την αυτόνομη πορεία του εδώ και αρκετά χρόνια. Ομως αυτή η αυτονομία υπήρξε δίκοπο μαχαίρι γιατί βαθμιαία, χωρίς συνεργασίες, εδώ και κάμποσο χρονικό διάστημα, άρχισαν να χάνονται από τον εκλογικό χάρτη οι "κόκκινοι δήμαρχοι" που κάποτε χαρακτήριζαν τη Β' Αθηνών, τη Β' Πειραιώς, τη Β' Θεσσαλονίκης και αρκετές επαρχιακές πόλεις (...) Σε όλη τη διαδρομή της ιστορικής πορείας του ΚΚΕ, πολύ σπάνια η ηγεσία του κόμματος ακολούθησε μια τελείως αυτόνομη πορεία, χωρίς να αναζητήσει συνεργασίες και συμμαχίες με άλλες πολιτικές δυνάμεις για την επίτευξη κάποιου συγκεκριμένου στόχου».
Ακολούθως ο αρθρογράφος παραθέτει περιπτώσεις όπου «το ΚΚΕ αναζήτησε συνεργασίες και συμμαχίες» (εκλογές του 1936 και μετά απ' αυτές, Κατοχή, δημοτικές εκλογές του 1954, το 1956 και τη συμμετοχή της ΕΔΑ στη Δημοκρατική Ενωση, δημοτικές εκλογές του 1964, μεταπολίτευση και εκλογές του 1982) και καταλήγει: «Βαθμιαία και κάτω από συγκεκριμένες ιστορικές συγκυρίες η ηγεσία του ΚΚΕ άρχισε να ακολουθεί μια αυτόνομη, μοναχική πορεία που φαίνεται να έχει και οφέλη, σε δύσκολες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, αλλά και ζημιές καθώς κινδυνεύει να εξαφανιστεί η "κόκκινη" αντιπροσώπευση σε επίπεδο δημάρχων ανά την Ελλάδα, αν και η αριθμητική αύξηση των ψήφων του θα πρέπει να του πρόσφερε περισσότερους δημοτικούς συμβούλους».
Είναι τουλάχιστον άστοχη η προσπάθεια να προβληθεί στο σήμερα η τακτική του ΚΚΕ, όπως και κάθε κόμματος, σε συνθήκες εντελώς διαφορετικές απ' τις σημερινές και να αποτελέσει μέτρο σύγκρισης της σημερινής του τακτικής. Η αυθαιρεσία αυτή επιτρέπει στον αρθρογράφο να αναφωνήσει τελικά ότι σήμερα το ΚΚΕ επιλέγει «μοναχική πορεία». Και το λέμε αυτό γιατί για το ΚΚΕ είναι μονόδρομος η πορεία με το λαό και όχι με πολιτικές δυνάμεις που βάζουν φιλολαϊκό φερετζέ για να στηρίξουν το σύστημα υπονομεύοντας τη λαϊκή πάλη, σαν κάτι ευρωλάγνους αριστερούληδες που στηρίζουν αυτός και η εφημερίδα του. Ξέρει πολύ καλά πως η εξασφάλιση εκπροσώπησης κομμουνιστών στους αστικούς θεσμούς δεν είναι αυτοσκοπός για να τον κυνηγά έξω από αρχές και πολιτική, που θα εκφράζει τα λαϊκά συμφέροντα στις εκάστοτε συνθήκες. Και ο συγκεκριμένος κάνει λαθροχειρία μεταφέροντας το 1936, ακόμη και το 1982, στο 2010. Γνωρίζει επίσης ότι η τακτική κάθε κόμματος ανταποκρίνεται στις δοσμένες κάθε φορά συνθήκες, προσαρμόζεται σ' αυτές ώστε να υπηρετεί τη στρατηγική του. Και προφανώς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ίδιες ήταν αυτές 50 χρόνια πριν και σήμερα, ούτε καν στο επίπεδο της τοπικής διοίκησης που αναφέρεται, όπου οι αλλαγές είναι ραγδαίες. Το ξέρει, αλλά ως δημοσιολόγος που υποστηρίξει την πολιτική του καπιταλισμού (δεν το λέει γιατί δεν τον συμφέρει, θα του χαλάσει το στήσιμο της επικίνδυνης για το λαό αντίληψής του περί συμμαχιών που θα έπρεπε να κάνει το ΚΚΕ, αυτές που θέλει το σύστημα να εφαρμόσουμε για να μην έχει αντίπαλο), κάνει παρελθοντολογία. Θα έπρεπε επίσης να γνωρίζει, μιας και καταπιάνεται με το ΚΚΕ, ότι αυτό ποτέ δεν υπέταξε την πολιτική, την τακτική και στρατηγική του στην κάλπη. Οι «αντιπροσωπεύσεις» δεν αποτέλεσαν ποτέ αυτοσκοπό για το ΚΚΕ. Διεκδίκησε και διεκδικεί τη λαϊκή ψήφο, μεγαλύτερη εκλογική δύναμη, περισσότερους εκλεγμένους κομμουνιστές παντού, ώστε να δοθεί ώθηση στην προσπάθεια για οργάνωση του λαού, για διαμόρφωση της λαϊκής συμμαχίας που θα ανατρέψει την εφαρμοζόμενη πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων.
Η πορεία του ΚΚΕ είναι πορεία με το λαό, με το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Η συμμαχία που το ενδιαφέρει και για την οποία μοχθεί είναι η συμμαχία εργατών, αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών, όλων των ανθρώπων του μόχθου σε κατεύθυνση αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική. Κι όχι μια τυχάρπαστη συμμαχία χωρίς κανένα αντίκρισμα κάτω, μέσα στο λαό, για εκλογικά οφέλη και για τις εντυπώσεις. Θέλει τη συμμαχία να γεννηθεί απ' το λαό και να υπηρετεί το λαό. Στο πολιτικό επίπεδο σήμερα δεν υπάρχουν δυνάμεις που να αντιπαρατίθενται στα μονοπώλια και στην εξουσία τους. Αν υπάρξουν το ΚΚΕ δε θα έχει κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί και να συμμαχήσει μαζί τους προς όφελος του λαού και των συμφερόντων του. Δε φοβάται τις συνεργασίες. Αλλά δε βάζει «νερό στο κρασί του» και ούτε για την «έξωθεν καλή μαρτυρία» είναι διατεθειμένο να διαμορφώσει συμμαχίες που δε θα πατάνε πουθενά, που θα διαλυθούν στο πρώτο ταρακούνημα, σκορπώντας απογοήτευση και μοιρολατρία στο λαό.
ΠΗΓΗ :Εφημερίδα "Ριζοσπάστης"
B. N.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου