ΟΙ ΠΟΡΝΕΣ ΤΩΝ ΑΣΤΙΚΩΝ Μ.Μ.Ε.

Με όρους μπαράζ ο αστικός Τύπος προσπαθεί να ενοχοποιήσει την εργατική τάξη για την καπιταλιστική κρίση.

Με ένα κάρο σοφιστείες προσπαθούν να κάνουν τον εργάτη να νιώθει ένοχος μην και τυχόν χάσει από τον ανταγωνιστή του ο τάδε τραπεζίτης. Να βλέπει σαν αντίπαλο τον άλλο εργάτη, αυτόν που επιμένει πως την κρίση πρέπει να την πληρώσουν οι καπιταλιστές.

Επειδή κανένας εργάτης δε βάζει μόνος του το κεφάλι στον ντορβά, ο αστικός Τύπος εκβιάζει ανοιχτά, παρουσιάζοντας το πρόβλημα των καπιταλιστών σαν πρόβλημα των εργατών, μιλάει για την επιβίωση της χώρας, όταν πρόκειται μόνο για την κερδοφορία των καπιταλιστών.

Παρουσιάζουν τον ανταγωνισμό των καπιταλιστών,

για το ποιος θα χαθεί μέσα στη δίνη της κρίσης, σαν πρόβλημα που προέρχεται από τους μισθούς και τα δικαιώματα. Ενώ γνωρίζουν πως είναι η αναγκαστικά ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού που κάνει ορισμένους από τους καπιταλιστές περιττούς.

Διαστρέφουν την αλήθεια, όταν μιλάνε για ανισότητα ανάμεσα σ' αυτόν που έχει δουλειά κι αυτόν που δεν έχει, όταν η μόνη ανισότητα είναι αυτή ανάμεσα στους καπιταλιστές και τους εργάτες.

Προκαλούν όταν ταυτίζουν την καπιταλιστική οικονομία με το άδειο τραπέζι του εργάτη και αξιώνουν «όλα τα κεφάλια μέσα», για να κερδίσει περισσότερα ο καπιταλιστής.