Με ποια πολιτική;

   Οποιος παρακολούθησε την προχτεσινή εκπομπή στον τηλεοπτικό σταθμό «Αλτερ» για τις εκλογές στις 7 Νοέμβρη με υποψήφιους δημάρχους στο Δήμο Θεσσαλονίκης και στην Περιφέρεια Μακεδονίας θα νόμιζε ότι είχε απέναντί του σε εξέλιξη έναν τυπικό «διαγωνισμό μάσκας» ενόψει αποκριών. Με εξαίρεση τους υποψήφιους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει το ΚΚΕ, όλοι εμφανίστηκαν με κάποιον κατασκευασμένο «ρόλο». Ο Γκιουλέκας της ΝΔ φόρεσε τη μάσκα του «αντιμνημονιακού», ο Μπουτάρης (ΠΑΣΟΚ) του «ανεξάρτητου», που όμως δεν μπορεί να κάνει τίποτα για το μνημόνιο, ο Μπόλαρης υποψήφιος περιφερειάρχης του ΠΑΣΟΚ ως θιασώτης της «περιφερειακής ανάπτυξης με πόρους και εξουσία», ο Βελόπουλος του ΛΑ.Ο.Σ., ως μετανοών αμαρτωλός να πει ότι «έκανε λάθος για το μνημόνιο». Και ως γνωστόν αμαρτία που εξομολογήθηκε δεν είναι αμαρτία... Ο Ψωμιάδης υποψήφιος της ΝΔ να επιδείξει το «έργο του»! Ολοι τους είπαν πολλά. Για ένα πράγμα απέφυγαν να μιλήσουν: Ποια πολιτική έρχονται να υπηρετήσουν από τη θέση που διεκδικούν, τίνος τα ταξικά συμφέροντα εκπροσωπούν, πέρα από τις ταμπέλες που κρέμασαν.

   Αυτή η υπεκφυγή δεν ήταν τυχαία. Γιατί τότε θα φαινόταν ότι η αντιμνημονιακή γκρίνια του υποψήφιου της ΝΔ δεν προσφέρει τίποτα στον άνεργο της Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης που χάνει τη δουλειά του, στο μαγαζάτορα που κλείνει το μαγαζί του, στο ζευγάρι που δεν έχει δημόσιο παιδικό σταθμό να στείλει το παιδί του. Η «επιβράβευση» του κύριου Μπουτάρη με το ίματζ του «ανεξάρτητου», δεν απαντά στο ερώτημα: Η επιλογή του από το ΠΑΣΟΚ έγινε για να εφαρμοστεί η πολιτική της κυβέρνησης ή τον επέλεξε για να εφαρμόσει μια άλλη πολιτική; Και αφού - όπως ομολόγησε - δεν μπορεί να κάνει τίποτα για το μνημόνιο, πώς άραγε θα αλλάξει το πρόσωπο της πόλης, όπως ισχυρίζεται; Προφανώς ο κύριος Μπουτάρης δεν ξέρει τίποτα για τον «Καλλικράτη», τις περικοπές στη χρηματοδότηση δήμων και περιφερειών, για το γεγονός ότι τα τοπικά όργανα διοίκησης δε λειτουργούν στο κενό, αλλά στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης πολιτικής που υπαγορεύεται από την κυβέρνηση και όλο το θεσμικό πλαίσιο που έχουν ψηφίσει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και απέναντι σε αυτήν την πολιτική, ο δήμαρχος και ο περιφερειάρχης ή θα αντιταχθούν και θα την αντιπαλέψουν ή θα την εφαρμόσουν. Μέση οδός δεν υπάρχει.

   Τι δε θέλουν να ομολογήσουν οι υποψήφιοι - επίσημοι και ανεπίσημοι - του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και της Δημοκρατικής Αριστεράς του Φ. Κουβέλη; Οτι οι θέσεις των δημάρχων και των περιφερειαρχών είναι θέσεις άσκησης πολιτικής. `Η θα υπηρετήσουν την κρατική και κυβερνητική πολιτική ή θα την αντιπαλεύουν μαζί με το λαό και με όποιον τρόπο μπορούν. Ακόμα και το πιο μικρό πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί προς όφελος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αν ο δήμαρχος ή ο περιφερειάρχης δε συγκρουστεί με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, με την πολιτική δηλαδή και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Αυτό όμως που δεν ομολογούν οι υποψήφιοι όλων αυτών των αποχρώσεων, αλλά της ίδιας πάντα πολιτικής, μπορούν σήμερα να το αντιληφθούν οι εργαζόμενοι, οι οποίοι στις 7 Νοέμβρη έχουν μία επιλογή: Να υπερψηφίσουν τους υποψήφιους της «Λαϊκής Συσπείρωσης», να υπερασπίσουν τα ταξικά τους συμφέροντα, να δυναμώσουν το μέτωπο της αντίστασης και της λαϊκής πάλης.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ