Επιτέλους βρήκε τη «διέξοδο» από την κρίση ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας: Να κοπούν για μια πενταετία οι δωρεάν διακοπές στα ΚΑΠΗ, να επανεξεταστούν, προφανώς για να κοπούν, οι δαπάνες για τη μεταφορά των μαθητών από απομακρυσμένα χωριά, να παγώσουν οι προσλήψεις στην εκπαίδευση, να μπει ψαλίδι στις λειτουργικές δαπάνες των ΤΕΙ, να αυξηθούν τα εισιτήρια στις δημόσιες συγκοινωνίες...
Κι όμως, όσο και αν προκαλούν ανατριχίλα, οι παραπάνω προτάσεις περιλαμβάνονται στην έκθεση που παρουσίασε χτες στη Βουλή ο Γ. Προβόπουλος, ο οποίος αυτή τη φορά θέλησε να ξεφύγει από τις γενικόλογες κατευθύνσεις και να περάσει σε συγκεκριμένες ιδέες προφανώς για να γίνει περισσότερο χρήσιμος στο σύστημα.
Δεν περίμενε βέβαια να ακούσει κανείς κάτι διαφορετικό από έναν κεντρικό τραπεζίτη, ο οποίος την ίδια στιγμή εκφράζει την ικανοποίησή του επειδή τα χειρότερα για τις τράπεζες έχουν περάσει.
Ομως γιατί τότε δε ζητάει να κοπεί το πακέτο των 25 δισ. ευρώ που πρόκειται να δοθεί στις τράπεζες μέχρι το τέλος του χρόνου και να επιστρέψουν τα «υπόλοιπα» πακέτα που έχουν πάρει από την αρχή της κρίσης, δηλαδή περί τα 43 δισ. ευρώ; Προφανώς, επειδή οι τράπεζες είναι πυλώνες της οικονομίας και του συστήματος, ενώ οι συνταξιούχοι, οι μαθητές των απομακρυσμένων σχολείων, οι χαμηλόμισθοι είναι απλώς «ευμετάβλητα μεγέθη» και «ελαστικές δαπάνες»...
Μπορεί όμως και πρέπει να συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους και να διεκδικήσουν ό,τι τους ανήκει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου