Τα αδιέξοδα της εμπλοκής ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στις ελληνοτουρκικές διαφορές

Οι ελληνοτουρκικές διαφορές βρίσκονται, πιο έντονα σε σχέση με πριν, στο προσκήνιο της επικαιρότητας σταθερά εδώ και 7 σχεδόν μήνες. Η επιδίωξη των Τούρκων για αλλαγή του καθεστώτος στο Αιγαίο δεν είναι μια σημερινή κατάσταση, αλλά κάτι που ξεκινά από πολύ παλιά και πιο συγκεκριμένα από το 1973.

Η χώρα μας, με τη συμμετοχή της στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και την ΕΕ, ολοένα και περισσότερο βαθαίνει την εμπλοκή της σε αυτούς, δέχεται επιδράσεις και πιέσεις από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις των κρατών-μελών που τους απαρτίζουν.

Ποια «Ελλάδα» νίκησε το ‘49 στον Γράμμο και στο Βίτσι;

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ενώσεις απόστρατων αξιωματικών, ακροδεξιές-εθνικιστικές οργανώσεις και γκρουπούσκουλα, φασιστοειδή και φιλοβασιλικά απομεινάρια, συγκεντρώνονται στο Γράμμο και στο Βίτσι για να γιορτάσουν τη «νίκη του εθνικού στρατού κατά των κομμουνιστοσυμμοριτών» τον Αύγουστο του 1949.

Πρόκειται για εκείνες τις «εκδηλώσεις» όπου «ευυπόληπτοι» κεντροδεξιοί και πατενταρισμένοι ναζί, φιλελεύθεροι και φασίστες, από τη Νέα Δημοκρατία μέχρι τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, γίνονται «ένα» απέναντι στον κοινό εχθρό: τους κομμουνιστές!

Το Σύμφωνο «Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ» και τι θέλουν να ξεχνάνε οι ιμπεριαλιστές

Οι σημερινοί απολογητές του ιμπεριαλισμού δείχνουν το Σύμφωνο «Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ», κρύβοντας τη Συμφωνία του Μονάχου, με την οποία οι ιμπεριαλιστές εκείνης της εποχής στήριξαν τον Χίτλερ για να τον στρέψουν ενάντια στη Σοβιετική Ενωση

Για μια ακόμα χρονιά, με προκλητικές και ανιστόρητες δηλώσεις επιτρόπων (του αντιπρόεδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σοσιαλδημοκράτη Φ. Τίμερμανς, και της επιτρόπου Δικαιοσύνης, Β. Γιούροβα), με φιέστες και κοινές ανακοινώσεις κυβερνήσεων των χωρών της Βαλτικής, επιχειρήθηκε η «απαράδεκτη ταύτιση του κομμουνισμού με το τέρας του φασισμού. Ευκαιρία για χυδαίο αντικομμουνισμό, που αποτελεί άλλωστε και επίσημη ιδεολογία της ΕΕ, αλλά και για ξέπλυμα του φασισμού και ναζισμού - του γνήσιου τέκνου του καπιταλιστικού συστήματος - έδωσαν και φέτος οι φιέστες της ΕΕ για την 23η Αυγούστου, που έχει καθιερωθεί από την ιμπεριαλιστική ένωση ως "Ευρωπαϊκή Μέρα μνήμης στα θύματα του ολοκληρωτισμού και των αυταρχικών καθεστώτων", με αφορμή την επέτειο από την υπογραφή του Συμφώνου "Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ" το 1939» (από ανακοίνωση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, «Ριζοσπάστης», Τρίτη 27 Αυγούστου 2019).

“Οι Σοβιετικοί μπήκαν στο Βερολίνο με τα βομβαρδιστικά και το ναυτικό της Δύσης…” – Το άλλο με τον Μπογδάνο το ξέρετε;

Όταν παίζουν τη θεωρία των δύο άκρων (ναζισμού και κομμουνισμού) για να τα εξισώσουν και να βγάλουν λάδι τον πρώτο, σκοντάφτουν σε μια “μικρή”, κρίσιμη λεπτομέρεια. Ο Κόκκινος Στρατός, η Σοβιετική Ένωση του Στάλιν και των 20 εκατομμυρίων θυμάτων στο βωμό του Αντιφασιστικού Αγώνα, ήταν αυτοί που τσάκισαν, μαζί με τους λαούς και τα αντιστασιακά τους κινήματα, τη Ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ.

Οι “κομμουνιστοσυμμορίτες”, οι κατσαπλιάδες του Βαν Φλιτ και τα τσιράκια του Πάιατ

Σημείο 1ο: Κατ’ αρχάς να το ορίσουμε: Γιορτές μίσους δεν είναι αυτές όπου οι άνθρωποι συναθροίζονται για να τιμήσουν τους νεκρούς τους και να κρατήσουν ζωντανές τις μνήμες. Γιορτές μίσους είναι εκείνες που οι οργανωτές τους τις στήνουν για να κραυγάσουν το μίσος κατά των αντιπάλων τους, για να διακορεύσουν την Ιστορία, για να παραχαράξουν την αλήθεια, για να ξεφαντώσουν με αλλαλαγμούς και ψεύδη υπέρ του μισανθρωπισμού.

Σημείο 2ο: Η Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ) που ιδρύθηκε με τον μεταξικό φασιστικό Αναγκαστικό Νόμο 1287/38 και συνεχίζει την πορεία της με τον επίσης χουντικό Αναγκαστικό Νόμο 1171/72 των

Η κυβέρνηση της ΝΔ στο Γράμμο και στο Βίτσι: «Ο λύκος κι’ αν εγέρασε…»

Η είδηση για την συμμετοχή του υφυπουργού Άμυνας Αλκιβιάδη Στεφανή, ως εκπροσώπου του πρωθυπουργού, στην άθλια, μισαλλόδοξη, αντικομουνιστική εκδήλωση στον Γράμμο και στο Βίτσι έρχεται να επιβεβαιώσει δύο πράγματα:

Πρώτον, όπως πολύ ορθά επισημαίνει η χθεσινή ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ, το γεγονός ότι ο αντικομμουνισμός είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα της καταστολής (βλ. Νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων) και της πολύπλευρης επίθεσης στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα.

Ο αντικομμουνισμός άλλωστε, στην πλέον ωμή, ανιστόρητη και επικίνδυνη εκδοχή του, αποτελεί εδώ και χρόνια επίσημη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο όνομα της οποίας «πίνουν νερό» όλα, μηδενός εξαιρουμένου, τα αστικά κόμματα.

Για έναν «ειρηνικό» και «δημοκρατικό» καπιταλισμό...

Πριν από λίγες μέρες, το ΝΑΡ δημοσίευσε απόφαση της Πολιτικής του Επιτροπής, όπου ασχολείται κυρίως με το ζήτημα του «πολέμου» και με το «δημοκρατικό ζήτημα», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Στο κείμενο αυτό επιβεβαιώνονται για μια ακόμη φορά τα στρατηγικά αδιέξοδα του συγκεκριμένου χώρου, τα οποία τον οδηγούν να γίνεται «ουρά» των κάθε φορά κάλπικων διλημμάτων και δίπολων που προβάλλουν η αστική τάξη και τα κόμματά της. Η ουσία αυτή δεν αλλάζει, όση «αντικαπιταλιστική» ρητορεία κι αν επιστρατεύει. Αυτά τα αδιέξοδα φαίνονται έντονα - για μια ακόμη φορά - στο ζήτημα του «πολέμου», τόσο με την απόφαση της Πολιτικής Επιτροπής, όσο και με τη σχετική ανακοίνωση που δημοσίευσε λίγες μέρες πιο πριν με τίτλο «Αγώνας για την ειρήνη και τα δικαιώματα των λαών, όχι για τις ΑΟΖ κεφαλαίου και πολυεθνικών», κι αυτό το γεγονός δεν αναιρείται από τη φανερή προσπάθεια του ΝΑΡ να ελιχθεί απέναντι στην κριτική του ΚΚΕ.

Το κράτος της Novartis, τα κόμματα της Ζήμενς, επέβαλλαν πρόστιμο στο ΚΚΕ…

 Κατ΄αρχάς η είδηση: Το κράτος της Novartis, τα κόμματα της Ζήμενς και της “λίστας Πέτσα”, το πολιτικό σύστημα που φορολογεί… οικειοθελώς τους εφοπλιστές και παρέχει ασυλία στους τραπεζίτες, με δυο λόγια το κράτος που διοικήθηκε από Τσοχατζόπουλους, Μαντέληδες και Λιάπηδες (εκείνος που έφτιαξε πλαστές πινακίδες για να μην πληρώνει τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτου), το κράτος που διοικήθηκε από κυβερνήσεις στις οποίες μιντιάρχες δημοσιοποιούσαν ότι κατέθεταν επιταγές εκατομμυρίων προς ενίσχυσή τους, επέβαλλε πρόστιμο στο ΚΚΕ ύψους 4% επί της κρατικής του επιχορήγησης.