Για να περάσουν τα μέτρα τους… Πάντα έχουν ανάγκη τις προβοκάτσιες τους

Τι κάνει λοιπόν η κυβέρνηση από τη δική της πλευρά ;

Πανδημία…

Στο θέμα της πανδημίας, ουσιαστικά εφαρμόζουν λογική «ανοσίας της αγέλης». «Ας κολλήσουν όλοι να δημιουργηθεί ανοσία στον πληθυσμό». Μετράνε μόνο τα κρούσματα που πάνε μόνοι τους για εξέταση. Δεν έχουν τεστ, αντιδραστήρια, μάσκες, ΜΕΘ, αναπνευστήρες. Κι ότι δεν έχουν, το κάνουν «δε χρειάζεται». Τεστ; Δε χρειάζεται. Μάσκες; Δε χρειάζεται. ΜΕΘ;  Δε χρειάζεται. Λένε στα ελαφριά κρούσματα «μείνετε σπίτι» κι έτσι πέθανε η 41 χρονη γυναίκα. Δεν ελέγχουν ούτε τα στρατόπεδα, ούτε τις Μόριες, ούτε όσους ταξιδεύουν. Κι ετοιμάζονται να διαλέξουν τα θύματα. Θέλουν να καβατζάρουν τον κάβο ανέξοδα. Με εθελοντές και δώρα.

Όλη η πολιτική τους είναι «μένουμε σπίτι». Δεν κάνουν κάτι άλλο. Καραντίνα και «ατομική ευθύνη». Αλλά όχι για όλους. Εργοστάσια, διόδια και άλλα ευαγή ιδρύματα που συνεχίζουν να κόβουν μονέδα ακόμα και την ώρα αυτή της πανδημίας, δεν τα πιάνει. Κι ας είναι αποδεδειγμένα αυτή η αιτία του φαινομένου «Μπέργκαμο».  Το κέρδος είναι όσιο και ιερό.

Οικονομία…

Σαν καλοί ακροδεξιοί λοιπόν εκμεταλλεύονται την πανδημία για να κάνουν καλά τη δουλειά τους και να περάσουν πιο εύκολα και γρήγορα τα σχέδιά τους.

Να μοιράσουν τα ματωμένα πλεονάσματα στο κεφάλαιο… γιατί έπεσε ο τζίρος με τον ιό. Αυτοί που δεν κλείνουν τα κάτεργά τους μη τύχει και χάσουν ένα ευρώ, παίρνουν κι ενισχύσεις από πάνω. Να αφήσουν να κλείσουν όσα μικρομάγαζα περισσότερα γίνεται. Πάγιος στόχος είναι. Ήδη στις αγορές των πόλεων φάνηκαν τα πρώτα ενοικιαστήρια. Να μεταφέρουν κεφάλαια από τις λαϊκές τσέπες στα Funds και πελάτες από τις γειτονιές στα Mall.

Να κλείσουν τις εκκρεμότητές τους με τα βουνά και τις ανεμογεννήτριες, με τα νησιά και τα καινούρια hot spot, με τους πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών, με τα εργοστάσια και την απελευθέρωση των απολύσεων και της κάθε λογής αυθαιρεσίας των αφεντικών. Να καθιερώσουν εύκολα νέα αντεργατικά, αντιδημοκρατικά, αντισυνδικαλιστικά μέτρα και περιορισμούς, που θα μείνουν και αργότερα.

Έτσι προχωρά η «αγορά». Έτσι κατοχυρώνεται το μακρύ κι αόρατο χέρι της, που χώνεται όπου θέλει και κλέβει ό,τι θέλει. Από μισθούς και επιδόματα, μέχρι παραλίες και βουνά.

Φοβία…

Όμως, ακόμα και χωρίς διαδηλώσεις, απεργίες κλπ., ο λαός δε δείχνει να μασά κουτόχορτο. Οι συγκρίσεις του ιδιωτικού με το δημόσιο νοσοκομείο, της Κούβας με την Ιταλία ή τις ΗΠΑ, της «ελεύθερης αγοράς» με τον «κεντρικό σχεδιασμό», από ιδεολογικού χαρακτήρα συζητήσεις, έρχονται και γίνονται αποδείξεις και πολιτικό ρεύμα που βουίζει. Αφού η πραγματικότητα βοά. Σ’ όλες τις χώρες.

Ο κίνδυνος οι λαοί να γενικεύσουν την εμπειρία τους και να στραφούν ενάντια σε κάθε αρπαχτικό, σε κάθε  βιομήχανο που λειτουργεί το κάτεργό του μέσα στην πανδημία, σε κάθε ιδιώτη κλινικάρχη που αισχροκερδεί από τα τεστ και το νοίκιασμα των ΜΕΘ έναντι θησαυρών, των εργολάβων που παίρνουν εκατομμύρια ευρώ από τη μια σαν καναλάρχες κι από την άλλη σαν διοδιάδες, ίσως και να γίνεται γροθιά ενάντια συνολικά στο σύστημά τους. Ενάντια στις κυβερνήσεις που διαλέγουν σήμερα ποιοι θα πεθάνουν, γιατί δεν τους επέτρεπε η χτεσινή οικονομική τους πολιτική να έχουν ΜΕΘ, αναπνευστήρες και μάσκες.

Προβοκάτσια…

Αν λοιπόν ο λαός συζητά αυτά… την πατήσανε. Ρισκάρουν τα πάντα. Οπότε; Την πεπατημένη. Σαν κάποιο αόρατο διευθυντήριο να πατά το κουμπί της… αντίδρασης της… αντίδρασης (αντίδραση: η πρώτη είναι έννοια της φυσικής, όπως λέμε «δράση και αντίδραση»  κι η δεύτερη έννοια της πολιτικής, όπως λέμε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, δικομματισμός ή ΕΕ κλπ.), μέσα στην ίδια μέρα

• σκάει μια προβοκάτσια για τους μισθούς των βουλευτών, από αυτούς που αρνούνται μανιωδώς να τους μειώσουν εδώ και δεκαετίες, ψηφίζοντας στη βουλή την πρόταση του ΚΚΕ.
• σκάει άλλη μία για το θάνατο του Γλέζου, από τους άλλους που έλεγε γι’ αυτούς ο Γλέζος ότι ντρέπεται που υπάρχουν.
• σκάει το βίντεο με τους Θεσσαλονικιούς που έτρεχαν σημειωτόν σε μια… συρρικνωμένη παραλία.
• σκάει η ιστορία με τους συνταξιούχους που δε ξέρουν από ίντερνετ και τις τράπεζες που για να μπορέσουν να μειώσουν δραστικά τις θέσεις εργασίας, έχουν πια όλες μόνο ένα ταμείο ανοιχτό. Ακόμα και τη μέρα που πληρώνονται οι συντάξεις μέσα σε καθεστώς καραντίνας.
• σκάει κι ένα αεροπλανάκι με μάσκες δώρο των εφοπ-ληστών (120 εφοπλιστές μαζέψαν 10.000.000 ευρώ… οι φτωχομπινέδες), που πάει να το υποδεχτεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός, μη τυχόν και δε το προσέξει κανείς.
• βγαίνουν κι ο ψάλτης με τον διθυραμβικό μπάτσο (οι μέλλοντες αποδιοπομπαίοι τράγοι) στις 6 μ.μ. για να μη μας πούνε τίποτα
• κι από κοντά οι «δημοτόμπατσοι», που κεφαλοκληδώνουν ένα παππού… γιατί έτσι. Τα φασιστάκια βρήκαν εξουσία και γαμάν και δέρνουν.

Και έτσι ολοκληρώνεται το κυβερνητικό επικοινωνιακό θεατράκι της μέρας. Είχαν σύσκεψη μάλλον όλα τα παράσιτα την Κυριακή. Συντονίστηκαν.

Κοινή γνώμη…

Τώρα τα θύματα της «κοινής γνώμης» των αγκιστρωμένων στα κανάλια θεατών, θα συζητούν αν ο παππούς της Αμερικάνας που πήρε τηλέφωνο ήταν στην παραλία της Θεσσαλονίκης  ή όχι. Το αν η Κανέλλη δίνει το μισό μισθό της για δυο μήνες (όπως ζητά ο Κούλης από το fb), ή για πάντα (όπως προτείνει το ΚΚΕ με πρόταση νόμου στη Βουλή). Αν οι συνταξιούχοι πρέπει να μάθουν τα Windows με πιστοποίηση ή φτάνει και χωρίς. Και άλλα τέτοια σοβαρά.

Εσύ στο σπίτι σου λοιπόν τι συζητάς; 

Εγώ θα συνεχίσω να έχω αυταπάτες ότι δεν είσαι αφελής και να εμπιστεύομαι τη συλλογική κρίση που έχεις… ως λαός. 

Venceremos companieros.

Μάνος Δούκας