Το πρόβλημα φίλε μου δεν είναι ο …Κούλης! Η πολιτική του «Κούλη» είναι το πρόβλημα, πολιτική που δεν άλλαξε ποτέ… ανεξαρτήτως σε ποιο ροζ, πράσινο ή μπλε «ανθρωπάκι» ανέθεσες το ρόλο του «σωτήρα» και του ‘δωσες το ελεύθερο να σε κυβερνά!
Το 2012 όταν κάποιοι φώναζαν για «Η ελπίδα έρχεται» οι κομμουνιστές προειδοποιούσαν:
«ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν αλλάζουν…. Μην εμπιστεύεσαι τον ΣΥΡΙΖΑ!»
Το 2012 τους αγνόησες και ψήφισες Σαμαρά φέρνοντας ταυτόχρονα τον ΣΥΡΙΖΑ σε ρόλο επίδοξου μνηστήρα…
Το 2014 όταν κάποιοι φώναζαν «Ψηφίζουμε και φεύγουν!!» οι κομμουνιστές επέμεναν:
«Ξανά τα ίδια με τους ίδιους ή ξανά τα ίδια με τους άλλους;»
Ενώ το 2015 όχι μόνο τους αγνόησες μα και τους χλεύασες και πήγες με φόρα να ψηφίσεις την «ελπίδα» για να φύγουν επιτέλους οι «άλλοι» (που ο ίδιος είχες φέρει ως το… «καινούργιο») για να «κερδίσουμε το αύριο» και να «ξεμπερδέψουμε με το παλιό»
Κι η «ελπίδα» που πίστεψες μας έκοψε όλους σαν λεπίδα!
Και μες τα αίματα είδες το αύριο και κάθε νέο αύριο να χάνεται… Ντράπηκες όμως δεν είπες τίποτα!
Πέντε χρόνια έμεινες βουβός… Με το κεφάλι σκυφτό και με μάτια κλειστά μπροστά σε κάθε νέο μέτρο-αιμορραγία για το λαό και το μέλλον του!
Και νάσου πάλι ξαφνικά(;) εμφανίστηκαν μπροστά σου αυτοί που δήθεν «ξεμπέρδεψες» να ‘ναι και πιο δυνατοί από ότι πριν!
Κι όλοι αυτοί που σου πούλησαν «ελπίδα», σήμερα πουλάνε φόβο και με πανικό -μη χάσουν την καρέκλα- λένε:
«Ότι έγινε έγινε, ξέχασέ τα όλα!»
Και ανοιχτά πια σε εκβιάζουν:
«Τώρα αν δεν ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ, θα έρθει ο …Κούλης!!»
Κι εσύ στα σοβαρά τι σκέφτεσαι να κάνεις;
Να «τσιμπήσεις» πάλι το δόλωμα του «μικρότερου κακού» που όπως αποδείχτηκε σε οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο και θα πας να «αγοράσεις» φόβο;
Ποιος τελικά φέρνει παντοδύναμο τον Κούλη αν όχι αυτοί που κορόϊδεψαν έναν ολόκληρο λαό και που κυβέρνησαν τα τελευταία 4μιση χρόνια;
Πότε με τη μάσκα του «μικροδράκουλα» και πότε με του Τσίπρα (που μιμείται μέχρι και την φωνή του Ανδρέα) για να σε εξαπατήσουν;
Το πρόβλημα φίλε/η μου δεν είναι μόνο ο …Κούλης!
Το πρόβλημα είναι η πολιτική που εφαρμόζει ο κάθε «Κούλης» κι αυτή η κι αυτή η πολιτική δυστυχώς δεν έφυγε ποτέ…
Ποτέ όμως!
Ήταν πάντα εδώ, ανεξαρτήτως σε ποιο ροζ, πράσινο ή μπλε «ανθρωπάκι» ανέθεσες το ρόλο του «σωτήρα» και τού ‘δωσες το ελεύθερο να σε κυβερνά και να κάνει ότι θέλει!
Κι εκείνους που -όπως το 2014- μιλούν με την γλώσσα της αλήθειας,ετοιμάζεσαι πάλι να τους στήσεις στο εδώλιο των… κατηγορουμένων;
Επειδή τι;
Επειδή δεν χάϊδεψαν αυτιά και επιμένουν να λένε αυτά που -για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο- δεν θέλεις να παραδεχτείς;
Και χρησιμοποιείς εναντίον τους ολόκληρο το οπλοστάσιο των σιχαμερών «επιχειρημάτων» που εφήυρε η μαύρη αντίδραση και τα ανασύρουν από το συρτάρι τους παλιοί και σύγχρονοι πασόκοι;
Δεν βαρέθηκες να τα ακούς τις ίδες κουταμάρες 75 χρόνια τώρα;
Και κάθε φορά, που το σύστημα ζορίζεται κι οι πολιτικοί του υπηρέτες ξεβρακώνονται, είναι τυχαίο πως οι πολιτικοί απατεώνες κρύβονται στο σίγουρο καταφύγιο που προσφέρει το ανιστόρητο ιδεολόγημα:
«Ότι το ΚΚΕ είναι δεκανίκι της… Δεξιάς»;
Ποιος ο λόγος να τους ακολουθήσεις τόσο χαμηλά;
Τι συμφέρον έχεις από μια τέτοια επιλογή;
Τι σου εξασφαλίζει;
Μήπως δουλειά; Μήπως περίθαλψη; Μήπως παιδεία και πολιτισμό;
Και τώρα -που μπήκαμε στο καλοκαίρι- σου εξασφαλίζει τάχα μου τις διακοπές;
Αναρωτήσου:
- Η στάση σου απέναντί στους κομμουνιστές σε βρίσκει «δικαιωμένο»;
- Ποιος σε ζημίωσε όλα αυτά τα χρόνια και γιατί ξεσπάς σε αυτούς τιμωρώντας ουσιαστικά τον εαυτό σου;
- Πότε κέρδισες από την κάλπικη εναλλαγή των κυβερνήσεων πότε με την ψεύτικη ελπίδας και πότε με το φόβου κάποιου… μπαμπούλα;
Αρκετά δεν τσαλακώθηκε η αξιοπρέπειά σου;
Δεν ποδοπατήθηκε η ζωή σου αρκετά;
Αρκετά δεν υποτίμησαν την νοημοσύνη σου και την προσωπικότητά σου;
Γιατί λοιπόν «επιβραβεύεις» αυτούς που σε περιγέλασαν -και τώρα και στο παρελθόν- με τον χειρότερο τρόπο;
Δεν σε ενοχλεί να παίζουν διαρκώς πότε με τις ελπίδες σου και πότε με τις ανασφάλειές σου;
Δες που σε οδηγεί αυτή η «εμμονή» να θεωρείς «εχθρούς» εκείνους που σε προειδοποίησαν, που πίστεψαν και συνεχίζουν να πιστεύουν σε σένα και στη δύναμή σου;
Δεν καταλαβαίνεις πως άθελά σου γίνεσαι εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια να πειστεί ο λαός πως μπορεί να αλλάξει τα πράγματα χωρίς αυτόκλητους «σωτήρες»;
Αναλογίσου:
Εσύ γιατί δεν πιστεύεις στον εαυτό σου;
Ποια απόδειξη σου δώσανε οι «καταλληλότεροι φωστήρες» που εμπιστεύτηκες και σε έπεισαν ότι δεν είσαι άξιος ούτε και ικανός για να τα καταφέρεις;
Με την συνολική σου στάση ποιον τελικά αδικείς; Μήπως με τους κομμουνιστές παίρνει η μπάλα και τον ίδιο σου τον εαυτό;
Τι έχεις να χάσεις αν βγεις από τον φαύλο κύκλο, σπάζοντας τις αόρατες αλυσίδες ενός συστήματος που σε έκανε να αγαπήσεις το… μικρότερο κακό;
Πότε δοκίμασες πραγματικά τις δυνάμεις σου κι απογοητεύτηκες;
Αυτά σου λένε οι «εχθροί» κομμουνιστές!
Κάνε μια παύση, ηρέμησε και σκέψου το λίγο… Σκέψου το!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου