Η Νέα Δημοκρατία στηρίζει και πριμοδοτεί ευθέως τον ΣΥΡΙΖΑ...

Θύμα… «τροχαίου» ο Λαμπράκης!!!

Στέλεχος της ΝΔ έγραψε ανιστόρητες και απίστευτες αθλιότητες για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. 
Πρόκειται για ένα τερατούργημα το οποίο δείχνει με ποιον τρόπο επιθυμούν ορισμένοι να μαθαίνουν την Ιστορία του τόπου μας οι 17χρονοι. 

Παράλληλα δίνει μπόνους στο τυχάρπαστο τσογλάνι του "Συριζα" να εμφανίζεται σαν ο αριστερός - προοδευτικός συνεχιστής των αγώνων του Λαμπράκη, με επισκέψεις και γαρύφαλλα, αγκαλιά με το άλλο λαμόγιο μπουτάρη, στον τόπο δολοφονίας του Λαμπράκη - οι εντολείς της δολοφονίας Λαμπράκη είναι τα αφεντικά του Τσίπρα, του Μητσοτάκη και του λοιπού υπηρετικού προσωπικού.

Συγκεκριμένα, με τίτλο «Ποιος είναι αυτός ο Γκοτζαμάνης;» η Πιπίνα Κουμάντου, η οποία δηλώνει «Μέλος του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών της ΝΔ» παρουσίασε μια ιστορία με «17χρονα» τα οποία η ίδια ενημέρωνε για τα «τρίκυκλα» και τους «Γκοτζαμάνηδες». 

Το κείμενο της δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα kalamatajournal.gr και εάν δεν μας πιστεύετε μπορείτε να πατήσετε εδώ. 

Αναδημοσιεύουμε το άρθρο ολόκληρο (οι υπογραμμίσεις στο άρθρο δικές μας) διότι χρειάζεται να γνωρίζουν οι 17χρονοι (αλλά και οι 50χρονοι που θέλουν να κυβερνήσουν τη χώρα) το μέγεθος της αθλιότητας και της γραφικότητας ενός κειμένου που η συγγραφέας του ισχυρίζεται ότι προσπαθεί να εξηγήσει με… απλά λόγια τις δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για την υπόθεση Λαμπράκη. 

Αμέσως μετά ακολουθεί το δημοσίευμα του «Ημεροδρόμου» για τα 55 χρόνια από τη μέρα που ο Γρηγόρης Λαμπράκης άφησε την τελευταία του πνοή. 
Είναι προφανές πως δεν το αντιπαραθέτουμε με τις ανιστόρητες αθλιότητες και τα ψέματα που γράφει η κυρία που δηλώνει «μέλος του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών της ΝΔ». 
Δημοσιεύουμε ξανά τα γεγονότα διότι οι 17χρονοι είναι απαραίτητο να γνωρίζουν την Ιστορία του τόπου, διότι διαφορετικά η κάθε Πιπίνα Κουμάντου - όνομα και αυτό... - μέλος του Μητρώου Στελεχών της ΝΔ!!!, θα γράφει θα μετατρέπει μια δολοφονία σε… «τροχαίο»!!! 

Απαραίτητη σημείωση για την κυρία που έχει «μανία με την μελέτη παλαιών εφημερίδων, ιστορικών εγγράφων και δικαστικών αποφάσεων με πολιτική χροιά»: Ο Λαμπράκης δεν πέθανε στις 23ης Μαΐου 1963, αλλά στις 27 Μαΐου 1963, πέντε μέρες μετά τη δολοφονική επίθεση εναντίον. 

Και κάτι ακόμα: Εάν κάποιος πρέπει να πει κάτι σε σχέση με το άρθρο – τερατούργημα της κυρίας που δηλώνει στέλεχος της ΝΔ αυτός είναι ο πρόεδρος της, Κυριάκος Μητσοτάκης. 

Πριν λίγες μέρες βρισκόμουν στο σπίτι φίλων, με παιδιά και εφήβους. Η τηλεόραση έδειχνε ειδήσεις και κάποια στιγμή όλοι ακούσαμε τον Πρωθυπουργό να μιλάει, με περίσσιο πάθος, για κάποιον «Γκοτζαμάνη» και το …τρίκυκλό του καθώς και για τις πρακτικές του, που χρησιμοποιεί ο Κ. Μητσοτάκης…

«Ποιος είναι αυτός ο Γκοτζαμάνης και γιατί απασχολεί τη Βουλή;» αναρωτήθηκε η πλειοψηφία των παρευρισκόμενων και ειδικότερα τα 17χρονα, που ετοιμάζονται και να ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές.

Ανέλαβα να τους ενημερώσω, μιας και είναι γνωστή σε όλους η μανία μου με την μελέτη παλαιών εφημερίδων, ιστορικών εγγράφων και δικαστικών αποφάσεων με πολιτική χροιά. Η επόμενη συνάντησή μας δεν θα ήταν μόνο αναψυχής αλλά και ενημερωτική. Τους αφηγήθηκα τα εξής:

«Στις 22 Μαΐου 1963, ώρα 22.15, ο γιατρός, βουλευτής της ΕΔΑ, ακτιβιστής Γρηγόρης Λαμπράκης, διέσχιζε με μια παρέα φίλων του, την διασταύρωση των οδών Ελ. Βενιζέλου και Ερμού, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Εκείνη την ώρα διερχόταν από εκεί ο Σπ. Γκοτζαμάνης, που, οδηγώντας το τρίκυκλό του, παρέσυρε και τραυμάτισε θανάσιμα τον βουλευτή, ο οποίος εξέπνευσε, υποκύπτοντας σε σοβαρά τραύματα στο κεφάλι στη μία και μισή τα ξημερώματα της 23ης Μαΐου 1963. Από την πρώτη στιγμή η ελληνική Αριστερά μιλούσε για «δολοφονία», οργανωμένη από το  «παρακράτος της δεξιάς κυβέρνησης», για «τρομοκράτες» και υπέδειξε, ως ηθικούς αυτουργούς, τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή αλλά και άλλα σημαίνοντα μέλη της κυβέρνησης του, όπως τον Κ.Τσάτσο.

Όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι άμεσα, συνελήφθησαν και ο Γκοτζαμάνης και ο συνεπιβάτης του από την αστυνομία, που έσπευσε επιτόπου, κατόπιν σχετικής πολιτικής εντολής. Τις επόμενες ημέρες, ο αρμόδιος εισαγγελέας, ύστερα από ανάκριση που διεξήγαγε ο Χρ. Σαρτζετάκης άσκησε αμέσως διώξεις κατά πολιτικών προσώπων, αστυνομικών, του Γκοτζαμάνη και του συνεπιβάτη του. Η κηδεία του Γρηγόρη Λαμπράκη, μετατράπηκε σε συλλαλητήριο κατά της Κυβέρνησης και επικεφαλής της πομπής ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Λόγω των σοβαρών

πολιτικών αναταραχών από τον θάνατο Λαμπράκη και την επιμονή της Αριστεράς να μιλά για δολοφονίες και παρακράτος, προκλήθηκε πολιτική αστάθεια και η κυβέρνηση Καραμανλή παραιτήθηκε. Μετά από μια σύντομη θητεία υπηρεσιακής κυβερνήσεως, πρωθυπουργός αναδείχτηκε ο Γ. Παπανδρέου, ο  οποίος είχε καρπωθεί όλο τον αντικυβερνητικό αγώνα. Επί διακυβέρνησης Παπανδρέου, εκδόθηκαν δύο βουλεύματα δικαστικών συμβουλίων, το 1126/1964 (Συμβουλίου πλημμελειοδικών) και το 133/65 (Συμβουλίου Εφετών), που απάλλαξαν από κάθε ποινική ευθύνη τόσο τον Κ. Καραμανλή, όσο και τους υπόλοιπους πολιτικούς. Η απόφαση της 27ης Δεκεμβρίου 1966 του Κακουργιοδικείου Θεσσαλονίκης, απήλλαξε επίσης όλους τους διωκόμενους (για παράβαση καθήκοντος) αστυνομικούς καθώς και έκρινε αθώους για την κατηγορία της «δολοφονίας» και τον Γκοτζαμάνη και τον συνεπιβάτη του. Λίγους μόνο μήνες αργότερα, τον Απρίλιο του 1967, στην Ελλάδα επιβλήθηκε η δικτατορία των συνταγματαρχών».

Όταν τελείωσα την αφήγησή μου, διέκρινα μια αμηχανία, ένα «μούδιασμα» στην παρέα και την απορία να παραμένει. Είναι φανερό ότι τους είχα απαντήσει ως προς το πρώτος σκέλος αλλά, ως προς το δεύτερο, ουδείς είχε καταλάβει γιατί πρέπει να αποτελεί λόγο αντιπαράθεσης στην Βουλή των Ελλήνων το έτος 2018. Γιατί η Βουλή του 2018, που έχει τόση ανάγκη την πολιτική σταθερότητα και ομοψυχία, για να αντιμετωπίσει τα κρίσιμα οικονομικά και εθνικά θέματα, μιλάει για τα «φαντάσματα» του παρελθόντος; Γιατί ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, παρά τις αθωωτικές δικαστικές αποφάσεις, συνεχίζει να αναπαράγει μυθεύματα και αριστερές συνωμοσιολογικές θεωρίες; Γιατί το έτος 2018 αναμοχλεύουμε τα πάθη που τόσο ταλάνισαν τον τόπο μας και κατέλυσαν την δημοκρατία; Ποιους εξυπηρετεί τελικά ο Διχασμός;

«Ωχ, σας βαρεθήκαμε με τις…. βλακείες σας» είπαν οι 17χρονοι

της παρέας, «εμείς θέλουμε να ξέρουμε αν μετά το Πανεπιστήμιο θα βρούμε δουλειά ή αν θα μας τρέφουν οι γονείς μας από τις συντάξεις τους ες αεί», και «εμείς», είπαν οι 8χρονοι, «θέλουμε να ξέρουμε αν θα συνεχίσουμε να μαθαίνουμε αυτολεξεί την Ιστορία και εάν θα μας μάθουν στο σχολείο να φτιάχνουμε κέικ και να το παίρνουμε μαζί μας στο…διαστημόπλοιο!».

Και η συζήτηση συνεχίστηκε έτσι, συζητώντας για το μέλλον. Βλέπετε, γονείς και παιδιά, είχαμε πλήρως συνειδητοποιήσει τα σοφά λόγια του Ουίνστον Τσώρτσιλ: «Αν ανοίξουμε μια αντιπαράθεση μεταξύ του παρελθόντος και τους παρόντος, θα διαπιστώσουμε ότι έχουμε χάσει το μέλλον».

• Υ.Γ 1: Το μάθημα «Παρασκευή Κέικ» διδάσκεται ήδη σε σχολεία της Σκωτίας. Με αυτό, οι μαθητές διδάσκονται και αφομοιώνουν ευχάριστα: Χημεία (ανάδευση, μίξη υλικών, συντήρηση), Μαθηματικά (λόγοι και αναλογίες, ποσότητες), Φυσική (θερμότητα, θερμοκρασίες), Γεωμετρία (σχήμα, μέγεθος, όγκος), Καλλιτεχνία και Αισθητική (στόλισμα, αρμονία χρωμάτων, συσκευασία), Συνεργασία και Τήρηση κανόνων (εκτέλεση συνταγών κατά άτομο και κατά ομάδα), Αρχές Μάρκετινγκ (προώθηση προϊόντων).
• Υ.Γ.2: «Το 2030», είπε πριν από λίγες ημέρες σε συνέντευξή του ο διαπρεπής επιστήμονας Δημήτρης Νανόπουλος, «θα γεννηθούν τα πρώτα παιδιά στο…Φεγγάρι».

Καταλάβατε τώρα γιατί πρέπει μια κυβέρνηση να σκέφτεται με όρους 2030 και όχι 1963, όπως είπε ο Κ. Μητσοτάκης και γιατί είναι απαραίτητη μια πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα;» 

Στην άλλη πλευρά του νομίσματος, οι Συριζαίοι βρωμίζουν τη μνήμη του Λαμπράκη με το να τον μεταχειρίζονται σαν δικό τους και να τον χρησιμοποιούν στα πολιτικά τους παιχνίδια για να εισπράξουν σε αποδοχή. 
Ο Λαμπράκης ήταν ένας τολμηρός αγωνιστής της ειρήνης και του λαού, ούτε σφουγκοκωλάριος της ΕΕ ήταν, ούτε του ΝΑΤΟ… έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.

  

***

Γρηγόρης Λαμπράκης: Αθάνατος 

22 Μάη 1963: H επιτροπή για την Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη οργανώνει στη Θεσσαλονίκη εκδήλωση, ένα μήνα μετά την πρώτη Μαραθώνια πορεία Ειρήνης που η κυβέρνηση Καραμανλή την έχει απαγορεύσει και κατά την διάρκειά της ο Λαμπράκης είχε χτυπηθεί από χωροφύλακες και είχε απαχθεί από ασφαλίτες.

Ομιλητής ο βουλευτής της Αριστεράς, ο Γρηγόρης Λαμπράκη. Η εκδήλωση έχει οριστεί για τις 7.30 μ.μ.

Γύρω από το χώρο της εκδήλωσης η τρομοκρατία ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Τραμπούκοι και Αστυνομία προσπαθούν να ματαιώσουν την εκδήλωση.

Ώρα 8.20 μ.μ. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ξεκινά από το ξενοδοχείο που διαμένει για να φτάσει στο χώρο της εκδήλωσης.

Στη διαδρομή, σε μια απόσταση μόλις 80 μέτρων, δέχεται την πρώτη επίθεση από παρακρατικούς.

Οι χωροφύλακες απλώς παρακολουθούν…

Ο βουλευτής εισέρχεται στο χώρο της εκδήλωσης. Παρακρατικοί και τραμπούκοι λιθοβολούν το χώρο της συγκέντρωσης. Η Αστυνομία παρακολουθεί…

Ο Λαμπράκης διακόπτει την ομιλία του. Καταγγέλλει ευθέως «σχέδιο δολοφονικής απόπειρας» εναντίον του. Καθιστά υπεύθυνη την κυβέρνηση και τις αρχές. Η Αστυνομία απλώς παρακολουθεί…

Ώρα 10.15 μ.μ. Ο Λαμπράκης κατεβαίνει από την αίθουσα της συγκέντρωσης. Η κυκλοφορία στο δρόμο έχει απαγορευτεί. Παντού βρίσκονται ασφαλίτες και χωροφύλακες. Κινείται προς το ξενοδοχείο. Απόσταση 80 μέτρα.

Σε απόσταση 8 μέτρων από το βουλευτή ακούγεται το μαρσάρισμα μοτοσικλέτας. Ο οδηγός του τρίκυκλου, με σκεπασμένο τον αριθμό, πέφτει πάνω του. Ο συνεργός του στην καρότσα χτυπά το βουλευτή στο κεφάλι. Τον ρίχνουν στην άσφαλτο. Στο σημείο σχηματίζεται μια λίμνη αίματος ανάμεικτη με εγκεφαλικά υγρά…

Η άνιση μάχη που έδωσε ο Λαμπράκης στην εντατική κράτησε 5 μέρες. Τα ξημερώματα της 27^ης του Μάη του 1963 ο υφηγητής της Ιατρικής, ο πρωταθλητής στους στίβους, ο μάρτυρας της Ειρήνης και της Δημοκρατίας, ο βουλευτής της Αριστεράς, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, αφήνει την τελευταία του πνοή.

Οι πολιτικοί αυτουργοί του ειδεχθούς εγκλήματος ουδέποτε τιμωρήθηκαν. Όσο για τους φυσικούς αυτουργούς της δολοφονίας αποφυλακίστηκαν επί χούντας…

Το κράτος που ο πολιτικός του υπόκοσμος είχε πάντα δοσοληψίες με τον κανονικό υπόκοσμο των Γκοτζαμάνηδων χρησιμοποίησε, στην περίπτωση του Γρηγόρη Λαμπράκη, ένα ακόμα εργαλείο «εκδημοκρατισμού» και «σωφρονισμού»: Τα τρίκυκλα…

Ήταν το κράτος που είχε φτιαχτεί κατά τα πρότυπα της εγχώριας πλουτοκρατίας και είχε οικοδομηθεί πάνω στις βόμβες ναπάλμ της αμερικανοκρατίας.

Ήταν το κράτος που δήλωνε ότι οι «Νέοι Παρθενώνες» του χτίζονταν στη Μακρόνησο, που η δημοκρατία του ήταν τόσο απαράμιλλη ώστε στις εκλογές του ψήφιζαν ακόμα και τα «δέντρα».

Ήταν το κράτος που τέσσερα χρόνια αργότερα θα παραχωρούσε τη διαχείριση των υποθέσεων της ολιγαρχίας στους Παττακούς, στους Παπαδόπουλους, στους Ντερτιλήδες και στους Μάλλιους.