Χάρι Πότερ; Δεν είμαι ο Χάρι Πότερ; Υπάρχει, όχι ηγέτης αλλά, απλά, υποψήφιος της «οποιασδήποτε» αριστεράς σε «οποιοδήποτε» ακροατήριο πλην του αμερικανικού εφηβικής και μετεφηβικής ηλικίας, αυτού που ξαπλώνει σε υπνόσακο μπροστά από το πολυκατάστημα για να πάρει πρώτος την κονσόλα χ ψ ω, που θα θεωρούσε τη δήλωση «πολιτική»; Αυτός ο «κωδικός» προεκλογικής επικοινωνίας πού ακριβώς στέκεται στην έστω συριζαίικη πίστα τελικού σταδίου, ως απάντηση στην πολυδιαφημισμένη τους ανθρωπιστική κρίση;
Για όποιον δεν κατάλαβε, το μνημόνιο είναι εγχειρίδιο παιχνιδιού του καπιταλισμού, που απλώς δίνει και παίρνει μονάδες με τα χτυπήματά του, σ' έναν μοντέρνο και ικανό χρήστη που παίζει «mortal combat» (θανάσιμη μάχη) ζωντανά στο διαδίκτυο όπου κι αν βρίσκεται. Ο Αλέξις δεν παίζει με τις λέξεις απλώς. Εχει μέσα του αναπτύξει μια «πρωτοτυπία». Θεωρεί τον εαυτό του μια ζωντανή διαφήμιση. Ενα σλόγκαν τεράστιο διαφήμισης της διαχειριστικής αριστεράς του, με όρους «κόκα κόλα πάει με όλα» ή ακόμη και πιστωτική κάρτα τύπου «αμέρικαν εξπρές, μη φεύγεις απ' το σπίτι σου δίχως αυτήν»...
Δεν είναι ρηχότητα πολιτικού λόγου η επιστράτευση του μαθητευόμενου χαριποτερισμού. Είναι στρατηγική επικοινωνιακή πολιτική επιλογή που προφανώς ενισχύθηκε σε μέσα και έμπνευση μετά το περιβόητο ταξίδι του στις ΗΠΑ. Τους είπε τι θέλει, του είπαν τι να κάνει για να το πετύχει εξομοιώνοντας τις «αλέες» (τους πίσω θλιβερούς κι επικίνδυνους δρόμους των βίαια γκετοποιημένων τσιμεντένιων φαβελών των αμερικάνικων μεγαλουπόλεων που πρωταγωνιστούν στα σίριαλ) με τις σκηνοθετημένες ή και πραγματικές σκηνές ευτελισμένης απελπισίας των Ελλήνων νεόπτωχων. Τι Πενσιλβάνια και σκοτεινό Λας Βέγκας, τι Σεπόλια και Γκάζι ένα πράμα! Απ' τη μια ο Γλέζος θα ενδύεται το χιτώνα του Ελ Σιντ στα δρακουλιάρικα του γεωστρατηγικού ηλεκτρονικού παιγνίου Θράκη. Κι απ' την άλλη, ο προσαρμοσμένος στην καπιταλιστική κονσόλα Αλέξις ο Α' ο νεότερος, με το ραβδάκι του και τα φιλαράκια του, στην ειδική καπιταλιστική σχολή με αυτοκρατορικού κατάλοιπου εγγλέζικη γκλαμουριά, αντιΧάρι αντιΠότερ greek style, θα καλύψουν την γκάμα των ψηφοφόρων που μεγάλωσαν με το «ποιος είσαι, η Δομή είσαι;» και σήμερα ασκούν ακτιβισμό με τουίτερ.
Τάζει ό,τι και ο Σαμαράς, κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ και διόρθωση των μεγάλων αδικιών των μνημονίων, και τα άλλα τα αριστερά, σιγά σιγά, θα διορθωθούν. Ανάλογα με τις ίντριγκες και τα μίση - πάθη των διδακτόρων του Κολεγίου των Μάγων. Με τις εξατομικευμένες ικανότητές τους, δηλητηριαστές, τηλεκινητικοί, φλογοβόλοι, χαμαιλέοντες, εκτοξευτές πάγου, θα έρθουν Μηλιοί, Τσακαλώτοι, Λαπαβίτσες, Βαρουφάκηδες, στην πίστα της διόρθωσης της αδικίας. Ως δε την τελική εξόντωση των κακών καπιταλιστών, οι καλοί κι αριστεροί διορθωτές του συστήματος, ολογραμματικοί κι ανίκητοι, με αριστερά και πασοκοπατριωτικά ρεύματα να λυσσομανάνε ολούθε, οι συριζαίοι Αποκαταστάτες, θα τα βρουν. Κάπου στο έπαθλο ευρώ, θα συναντηθούν για το κοινό καλό της ειρήνευσης στην πάλη των τάξεων, ο Δραγασάκης κι ο Λαφαζάνης, με τη Δούρου να επιλέγει για οικόσημο το Ζ του Γαβρά και να κλαίνε οι φασίστες που ξέμειναν σ' εκείνα τα παλιά φριχτά με τα «άγια δισκοπότηρα» - τα γκράαλ και τα μουστάκια - σβάστικες. Δύναμη Ζωής (όχι για να μη νομίζει κι η Κωνσταντοπούλου ότι δεν την παίζουν οι φιλενάδες της )...
Η αριστερή πίστα δεν είναι στα μπουζούκια. Είναι στην κονσόλα. Game ψευδαισθήσεων over! Ο επόμενος που θα ρωτήσει γιατί δεν ενώνεστε οι κομμουνιστές με τους αριστερούς, κερδίζει μια υποτροφία στο Κολέγιο των Μάγων ή θέση γραμματέα στην Κομισιόν με έδρα τις Βρυξέλλες και πάει για τρέλες στις Σεϊχέλες...
Για όποιον δεν κατάλαβε, το μνημόνιο είναι εγχειρίδιο παιχνιδιού του καπιταλισμού, που απλώς δίνει και παίρνει μονάδες με τα χτυπήματά του, σ' έναν μοντέρνο και ικανό χρήστη που παίζει «mortal combat» (θανάσιμη μάχη) ζωντανά στο διαδίκτυο όπου κι αν βρίσκεται. Ο Αλέξις δεν παίζει με τις λέξεις απλώς. Εχει μέσα του αναπτύξει μια «πρωτοτυπία». Θεωρεί τον εαυτό του μια ζωντανή διαφήμιση. Ενα σλόγκαν τεράστιο διαφήμισης της διαχειριστικής αριστεράς του, με όρους «κόκα κόλα πάει με όλα» ή ακόμη και πιστωτική κάρτα τύπου «αμέρικαν εξπρές, μη φεύγεις απ' το σπίτι σου δίχως αυτήν»...
Δεν είναι ρηχότητα πολιτικού λόγου η επιστράτευση του μαθητευόμενου χαριποτερισμού. Είναι στρατηγική επικοινωνιακή πολιτική επιλογή που προφανώς ενισχύθηκε σε μέσα και έμπνευση μετά το περιβόητο ταξίδι του στις ΗΠΑ. Τους είπε τι θέλει, του είπαν τι να κάνει για να το πετύχει εξομοιώνοντας τις «αλέες» (τους πίσω θλιβερούς κι επικίνδυνους δρόμους των βίαια γκετοποιημένων τσιμεντένιων φαβελών των αμερικάνικων μεγαλουπόλεων που πρωταγωνιστούν στα σίριαλ) με τις σκηνοθετημένες ή και πραγματικές σκηνές ευτελισμένης απελπισίας των Ελλήνων νεόπτωχων. Τι Πενσιλβάνια και σκοτεινό Λας Βέγκας, τι Σεπόλια και Γκάζι ένα πράμα! Απ' τη μια ο Γλέζος θα ενδύεται το χιτώνα του Ελ Σιντ στα δρακουλιάρικα του γεωστρατηγικού ηλεκτρονικού παιγνίου Θράκη. Κι απ' την άλλη, ο προσαρμοσμένος στην καπιταλιστική κονσόλα Αλέξις ο Α' ο νεότερος, με το ραβδάκι του και τα φιλαράκια του, στην ειδική καπιταλιστική σχολή με αυτοκρατορικού κατάλοιπου εγγλέζικη γκλαμουριά, αντιΧάρι αντιΠότερ greek style, θα καλύψουν την γκάμα των ψηφοφόρων που μεγάλωσαν με το «ποιος είσαι, η Δομή είσαι;» και σήμερα ασκούν ακτιβισμό με τουίτερ.
Τάζει ό,τι και ο Σαμαράς, κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ και διόρθωση των μεγάλων αδικιών των μνημονίων, και τα άλλα τα αριστερά, σιγά σιγά, θα διορθωθούν. Ανάλογα με τις ίντριγκες και τα μίση - πάθη των διδακτόρων του Κολεγίου των Μάγων. Με τις εξατομικευμένες ικανότητές τους, δηλητηριαστές, τηλεκινητικοί, φλογοβόλοι, χαμαιλέοντες, εκτοξευτές πάγου, θα έρθουν Μηλιοί, Τσακαλώτοι, Λαπαβίτσες, Βαρουφάκηδες, στην πίστα της διόρθωσης της αδικίας. Ως δε την τελική εξόντωση των κακών καπιταλιστών, οι καλοί κι αριστεροί διορθωτές του συστήματος, ολογραμματικοί κι ανίκητοι, με αριστερά και πασοκοπατριωτικά ρεύματα να λυσσομανάνε ολούθε, οι συριζαίοι Αποκαταστάτες, θα τα βρουν. Κάπου στο έπαθλο ευρώ, θα συναντηθούν για το κοινό καλό της ειρήνευσης στην πάλη των τάξεων, ο Δραγασάκης κι ο Λαφαζάνης, με τη Δούρου να επιλέγει για οικόσημο το Ζ του Γαβρά και να κλαίνε οι φασίστες που ξέμειναν σ' εκείνα τα παλιά φριχτά με τα «άγια δισκοπότηρα» - τα γκράαλ και τα μουστάκια - σβάστικες. Δύναμη Ζωής (όχι για να μη νομίζει κι η Κωνσταντοπούλου ότι δεν την παίζουν οι φιλενάδες της )...
Η αριστερή πίστα δεν είναι στα μπουζούκια. Είναι στην κονσόλα. Game ψευδαισθήσεων over! Ο επόμενος που θα ρωτήσει γιατί δεν ενώνεστε οι κομμουνιστές με τους αριστερούς, κερδίζει μια υποτροφία στο Κολέγιο των Μάγων ή θέση γραμματέα στην Κομισιόν με έδρα τις Βρυξέλλες και πάει για τρέλες στις Σεϊχέλες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου