Με ποια κριτήρια θα πρέπει οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να σταθούν μπροστά στην κάλπη;
Πώς μπορούν να αξιοποιήσουν τις εκλογές με βάση τα δικά τους συμφέροντα;
Ο νους θα πρέπει να είναι στην επόμενη μέρα των εκλογών και το τι έχουν να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι, ο λαός.
Την επομένη των εκλογών, όλα όσα ευθύνονται για την κατάσταση των εργαζομένων θα είναι εδώ. Τίποτα δεν θα έχει αλλάξει, είτε αποδυναμωθεί η συγκυβέρνηση και ισχυροποιηθεί η αξιωματική αντιπολίτευση, είτε όχι.
Τα μονοπώλια θα συνεχίσουν να κάνουν κουμάντο στην οικονομία. Για την ανταγωνιστικότητά τους, θα συνεχίσουν να ζητάνε μέτρα και ανατροπές σε βάρος των εργαζομένων, του λαού. Η ΕΕ θα είναι κι αυτή εδώ, είτε στο Ευρωκοινοβούλιο ενισχυθούν οι σοσιαλδημοκράτες όλων των αποχρώσεων, είτε οι «φιλελεύθεροι».
Για παράδειγμα, οι ερχόμενες εκλογές δεν πρόκειται να απαλλάξουν το φτωχομεσαίο αγρότη από την ΚΑΠ, που θέλει να τον ξεκληρίσει, για να ενισχυθούν οι αγροτοκαπιταλιστές, να συγκεντρωθεί η γη και η παραγωγή σε ακόμα λιγότερα χέρια. Δεν πρόκειται να απαλλάξουν τον αυτοαπασχολούμενο από την επιθετικότητα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που διεισδύουν και κυριαρχούν σε κάθε τομέα της οικονομίας.
Οι νεολαίοι δεν πρόκειται να σωθούν από την ανεργία, δεν θα ξυπνήσουν σε μια χώρα όπου οι εργασιακές σχέσεις θα προσομοιάζουν έστω σε αυτές που γνώρισαν οι γονείς τους τις προηγούμενες δεκαετίες, σε μια προηγούμενη φάση εξέλιξης του καπιταλισμού.
Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, για το ποιο θα κυριαρχήσει σε βάρος του άλλου, θα συνεχίσουν να οξύνονται και να τροφοδοτούν αντιθέσεις ανάμεσα στις αστικές τάξεις διαφορετικών κρατών, αλλά και στο εσωτερικό τους.
Τα μέτρα που βρίσκονται στην «ουρά» και αφορούν σε ζωτικής σημασίας αναδιαρθρώσεις για το κεφάλαιο (ιδιωτικοποιήσεις, απελευθερώσεις τομέων της οικονομίας, μέτρα που μειώνουν την τιμή της εργατικής δύναμης) δεν πρόκειται να αποσυρθούν, ακόμα κι αν το μείγμα της διαχείρισης τροποποιηθεί στην Ελλάδα και στην ΕΕ, ακόμα κι αν παγιοποιηθούν τα σημάδια για σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας.
Αρα, καμιά ανατροπή δεν πρόκειται να υπάρξει προς όφελος του λαού την επομένη των εκλογών, όποιο αποτέλεσμα κι αν προκύψει, στο βαθμό που θα αφορά την ανακατανομή ψήφων ανάμεσα σε κόμματα που θέλουν να ασκήσουν διαχείριση στο έδαφος του καπιταλισμού και στο πλαίσιο της ΕΕ, ενώ υπόσχονται στο λαό ότι το δικό τους μείγμα θα τον σώσει. Που του λένε ότι με την ενίσχυσή τους όλα τριγύρω θα αλλάξουνε, ενώ όλα θα μένουν ίδια.
Δύναμη δοκιμασμένη
Προκύπτει, λοιπόν, το ερώτημα: Τι είναι αυτό που πρέπει να επιδιώξει ο λαός και με την ψήφο του; Τι είναι αυτό που απαντάει σήμερα στο μέγεθος της επίθεσης που δέχεται; Που θα του επιτρέψει με άλλο μάτι να βλέπει το μέλλον, να προσδοκά ότι κάτι μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά για τον ίδιο και την οικογένειά του;
Αυτό που χρειάζεται, είναι να έχει την επομένη των εκλογών έναν δυνατό και αξιόπιστο σύμμαχο στους αγώνες, οργανωτή της πάλης του. Να έχει ισχυρή στο πλευρό του μια δύναμη δοκιμασμένη στο πεδίο των ταξικών αγώνων, που δεν του λέει ψέματα, που δεν τα δίπλωσε ποτέ, που ανεξάρτητα από αδυναμίες και ελλείψεις στη δράση, έχει καθαρό πού πρέπει να πάνε τα πράγματα, όχι μόνο για να ανακουφιστεί ο λαός, αλλά και για να αλλάξει ριζικά η κατάσταση προς όφελός του.
Τέτοια δύναμη είναι μόνο το ΚΚΕ. Γι' αυτό έχει σημασία να βγει δυναμωμένο και στις εκλογές. Το ΚΚΕ, σε αντίθεση με όλα τα άλλα κόμματα, δεν έχει καμιά εξάρτηση και καμιά δέσμευση απέναντι στους επιχειρηματικούς ομίλους, στην ΕΕ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Είναι το μοναδικό κόμμα που βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο των εργαζομένων, του λαού, το κεφάλαιο, τα μονοπώλια και την ΕΕ που αποτελεί στήριγμά τους.
Είναι το μοναδικό κόμμα που προτείνει πραγματική διέξοδο για το λαό, παλεύει για να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις ώστε να γίνουν τα μέσα παραγωγής λαϊκή ιδιοκτησία, να αποδεσμευτεί η χώρα από την ΕΕ και τις άλλες λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου. Να οργανωθεί η οικονομία με κριτήριο τις δυνατότητες που προσφέρει η κοινωνική και τεχνολογική εξέλιξη για την ικανοποίηση των σύγχρονων και διευρυμένων λαϊκών αναγκών.
Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη που μπορεί να εκφράσει όλη την γκάμα της δυσαρέσκειας απέναντι στην ΕΕ, είτε αυτή αφορά τη διαμαρτυρία για τα αντιλαϊκά μέτρα που συναποφασίζουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, είτε φτάνει μέχρι τη συνειδητοποίηση της ώριμης ανάγκης να ανατραπεί η εξουσία του κεφαλαίου στην Ελλάδα και η λαϊκή εξουσία να αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ, να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για το εργατικό - λαϊκό κίνημα των άλλων κρατών.
Ψήφος που δεν μεταλλάσσεται
Κριτήριο για την ισχυροποίηση του ΚΚΕ στις εκλογές του Μάη πρέπει να είναι και τα διάφορα αντιλαϊκά σενάρια αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, στα οποία όλα τα άλλα κόμματα προσπαθούν να αναβαθμίσουν το ρόλο τους. Η αναμόρφωση αυτή δε γίνεται προς όφελος του λαού. Στόχο έχει να διασφαλίσει στο κεφάλαιο σταθερές κυβερνητικές λύσεις, τώρα που δεν μπορεί να εξασφαλιστεί η δικομματική εναλλαγή, για να προχωρά ανεμπόδιστα η πολιτική στήριξης της κερδοφορίας του, με τη συμμετοχή ή έστω ανοχή του λαού, με μεγαλύτερη καταστολή του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Απ' αυτή τη σκοπιά, η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη που δε θα «μεταγγιστεί» στα διαφόρων ειδών αντιλαϊκά σενάρια μετά τις εκλογές. Με τη ρευστότητα που επικρατεί σήμερα στο πολιτικό σύστημα και τους σχεδιασμούς που βρίσκονται σε εξέλιξη από τα αστικά επιτελεία, η ψήφος σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα θα αξιοποιηθεί την επομένη των εκλογών για να «ωριμάσουν» συμμαχίες που φτάνουν μέχρι το επίπεδο της διακυβέρνησης, προκειμένου να διασφαλιστεί η «κυβερνητική σταθερότητα», που όλοι λένε ότι υπηρετούν.
Τη δύναμή του το ΚΚΕ θα την καταθέσει στο εργατικό κίνημα και τη Λαϊκή Συμμαχία
Στις σημερινές συνθήκες, ζητούμενο είναι να αναδειχτεί ο λαός σε ισχυρή μαχητική αντιπολίτευση. Οχι μόνο απέναντι στην τωρινή ή στην επόμενη κυβέρνηση, αλλά συνολικά ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί την καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα.
Αυτό σημαίνει εργατικό κίνημα δυνατό, ταξικό, που με τους αγώνες του θα δυσκολεύει την επίθεση, θα παλεύει για να πάρει ανάσα η εργατική - λαϊκή οικογένεια. Αλλά, ταυτόχρονα, θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να βγει ο λαός στο προσκήνιο, να επιβάλει ριζικές αλλαγές προς όφελός του.
Για να γίνει αυτό, χρειάζεται ανασύνταξη του κινήματος. Χρειάζεται να δυναμώσει ο ταξικός πόλος πρώτα και κύρια στους τόπους δουλειάς, ενάντια στο κεφάλαιο, στη μεγαλοεργοδοσία, τα συμφέροντα της οποίας υπαγορεύουν την κυρίαρχη πολιτική, ανεξάρτητα από μείγμα διαχείρισης.
Πρέπει να δυναμώσει η λαϊκή συμμαχία, να ριζώσει παντού και να καρπίσει η κοινή δράση της εργατικής τάξης με τα φτωχά λαϊκά στρώματα του χωριού και της πόλης, με αντικαπιταλιστικούς - αντιμονοπωλιακούς στόχους πάλης.
Σε τέτοιους αγώνες πρωτοστάτησαν και θα συνεχίσουν να πρωτοστατούν οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες. Στην ανάπτυξη της λαϊκής πάλης μ' αυτά τα χαρακτηριστικά «κατέθεσε» το ΚΚΕ τις 277.204 ψήφους που πήρε στις εκλογές του Ιούνη του 2012.
Αλήθεια, πώς εκφράστηκε στο κίνημα η εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ στις 1.655.086 ψήφους και στο 26,89%; Τι αντανάκλαση είχε στους αγώνες η «ανατροπή» που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι έγινε το βράδυ των εκλογών;
Το δυνάμωμα του ΣΥΡΙΖΑ συνέβαλε στην παραπέρα υποχώρηση του κινήματος. Ενίσχυσε αυταπάτες ότι η σωτηρία για το λαό θα έρθει από μια «αριστερή» κυβέρνηση, που θα ασκήσει διαχείριση στο έδαφος του καπιταλισμού, μέσα στην ιμπεριαλιστική ΕΕ. Ανατροφοδότησε τη λογική της ανάθεσης, ότι μέσα από τις εκλογές και την ψήφο για ανάδειξη κυβέρνησης θα έρθει η λύση για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Σήμερα, οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστατούν στη συγκρότηση του νέου εργοδοτικού συνδικαλισμού, που θα παίξει τον ίδιο ρόλο με τον «παλιό», αν προκύψει κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Απ' αυτές τις εξελίξεις κερδισμένη βγαίνει η μεγαλοεργοδοσία, παίρνουν αέρα τα πανιά της.
Οι εργαζόμενοι έχουν πείρα. Με βάση αυτή να διαμορφώσουν το κριτήριο της ψήφου. Να ενισχύσουν το ΚΚΕ στις επικείμενες εκλογές, ανεξάρτητα από το αν συμφωνούν σε όλα μαζί του, από το αν προσεγγίζουν κριτικά την πολιτική του πρόταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου