«Να ανακόψουμε τον νεοφιλελευθερισμό» ήταν η προτροπή που απηύθυνε σε ομοϊδεάτες του στις δύο χώρες, παραδεχόμενος ως αντίπαλό του ένα μείγμα διαχείρισης κι όχι το σύστημα, τις ανάγκες του οποίου η διαχείριση, ανεξαρτήτως μείγματος, υπηρετεί.
Με ψευδαισθήσεις όπως στις «25 Μαΐου η Ευρώπη θα στρίψει Αριστερά» και λεονταρισμούς όπως «να κάνουμε την κυρία Μέρκελ μειοψηφία στην Ευρώπη, να την απομονώσουμε πολιτικά, να τη νικήσουμε», επιχείρησε να κρύψει ότι η «αριστερή» λεοντή καλύπτει μια πρόταση ιδίου φυράματος με αυτή που ήδη υλοποιείται, για τον ίδιο στόχο, την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Η ρητορική για τον τερματισμό της λιτότητας αναφέρεται ακριβώς στην ανάγκη του κεφαλαίου να στηριχτεί η διαδικασία αυτή με ρευστό απ' τον κρατικό μπεζαχτά.
Η σκόπιμη αοριστία γύρω απ' το αίτημα αυτό επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να ψαρεύει στα θολά νερά της αγωνίας του λαού, την οποία εκμεταλλεύτηκε και ο Αλ. Τσίπρας συνδέοντας το στόχο με τον τερματισμό της ανεργίας και της φτώχειας, όταν και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παραδεχτεί πως είναι αδύνατο να απορροφηθούν οι μεγάλες μάζες των ανέργων που προκάλεσε η καπιταλιστική κρίση και να αποκατασταθεί το λαϊκό εισόδημα, έστω στα προ κρίσης επίπεδα.
Στην προσπάθειά του να αφήσει τους καπιταλιστές έξω απ' το κάδρο, έφτασε να παρουσιάζει τις συνθήκες της ΕΕ σαν ...συμπαιγνία των πολιτικών οικογενειών που κυριαρχούν στην ΕΕ, στις οποίες φόρτωσε ακόμα και την ευθύνη για την κρίση και να ισχυριστεί ότι η ενίσχυση του ευρωοπορτουνισμού θα τις αλλάξει. Αποσιώπησε ότι οι συνθήκες είναι επιβεβλημένες απ' τις ανάγκες του κεφαλαίου και αδιαπραγμάτευτες στο σκέλος που αφορά στους λαούς και το πετσόκομμα των δικαιωμάτων τους.
Ο Αλ. Τσίπρας υποσχέθηκε και σταθερότητα, ώστε να διαμορφωθεί το ιδανικό περιβάλλον για τις μπίζνες των καπιταλιστών. Εγκάλεσε τους πολιτικούς του αντιπάλους, γιατί δημιούργησαν συνθήκες που υπονομεύουν την «κοινωνική και οικονομική σταθερότητα» και δήλωσε πως εγγυητής της σταθερότητας «είναι μόνον η Αριστερά» γιατί «εμείς θα τερματίσουμε αμέσως τη λιτότητα» και «την ελεύθερη πτώση μισθών, συντάξεων».
Επανέλαβε ότι ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί «μέσα από την οριστική και βιώσιμη επίλυση της υπερχρέωσης της Ευρωζώνης στο πλαίσιο μιας "Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για το Χρέος"». Δεν είπε ότι ο λαός θα πληρώνει στον αιώνα τον άπαντα παλιά και νέα χρέη που συσσωρεύει η πλουτοκρατία και πως το αντίτιμο που θα κληθεί να πληρώσει για την όποια νέα διευθέτηση του χρέους θα είναι πολύ βαρύ.
Αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση
Συνεχίζουν να απασχολούν την επικαιρότητα οι επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύνθεση των ψηφοδελτίων του και να τροφοδοτούν την αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση με τη ΝΔ. Το περασμένο Σάββατο, η ΠΓ του κόμματος αποφάσισε να συμπληρώσει τις δύο θέσεις του ευρωψηφοδελτίου με τους Ηλία Νικολόπουλο, καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου και Αλκηστη Τσουλάκου, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στη «Nokia».
Σχεδόν ταυτόχρονα με την απόφαση της ΠΓ, ερχόταν στη δημοσιότητα επιστολή του Ηλ. Νικολόπουλου με την οποία δήλωνε την πρόθεση απόσυρσης της υποψηφιότητάς του εάν δεν υπάρξουν «ενιαία ιδεολογικά κριτήρια», αφήνοντας αιχμές κατά του Δ. Χριστόπουλου για τις γνωστές του δηλώσεις που αφορούν στη μουσουλμανική μειονότητα. Ωστόσο, λίγο αργότερα ο Ηλ. Νικολόπουλος κατηγόρησε «γνωστά κέντρα» για την αξιοποίηση μιας «εσωτερικής επιστολής» και αποδέχτηκε την πρόταση να είναι υποψήφιος.
Το σίριαλ συνεχίστηκε με ανάσυρση δηλώσεων του Μ. Γλέζου περί ανετοιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει, τις οποίες διέψευσε η Κουμουνδούρου. Αλλά και με τα όσα είπε στο πλαίσιο συνέντευξής του στο «Βήμα» όπου χαρακτήρισε όσα συνέβησαν με τις υποψηφιότητες απ' τη μειονότητα «επιπολαιότητα και μικροκομματισμό», καταδικάζοντας εμμέσως και τις δηλώσεις Χριστόπουλου.
Σειρά πήρε ο Στ. Κούλογλου, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που φέρεται να έκανε δηλώσεις σε εφημερίδα της ΠΓΔΜ με τις οποίες αποκαλεί τη γείτονα «Μακεδονία», κάνει λόγο για «γελοία διαμάχη την οποία δημιούργησε ο Αντώνης Σαμαράς» και συμπληρώνει ότι «η Ελλάδα θα πρέπει να βρει έναν τρόπο για να σώσει την τιμή της».
Διευκρινίζοντας τι ...εννοούσε ο Στ. Κούλογλου υποστηρίζει ότι «αυτό που πραγματικά δήλωσα στο δημοσιογράφο από τα Σκόπια είναι ότι το θέμα της ονομασίας διογκώθηκε, ενώ θα έπρεπε από την αρχή να είχε λυθεί με έναν αμοιβαίο συμβιβασμό».
Η ΝΔ δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και με ένα μπαράζ ανακοινώσεων και δηλώσεών της συντήρησε το δικομματικό καβγά. Για «θέσεις αντίθετες με τα εθνικά μας συμφέροντα», έκανε λόγο η εκπρόσωπος της ΝΔ. Για «ασυνάρτητες ανακοινώσεις και φτηνούς αντιπερισπασμούς» την κατηγόρησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Σοάρες πιστοποιεί την ΠΑΣΟΚοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ
Θέλει να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει! Για τον ΣΥΡΙΖΑ ο λόγος, που ανεβαίνει στα κεραμίδια διαμαρτυρόμενος αν κάποιος του επισημάνει ότι εξελίσσεται σε νέο ΠΑΣΟΚ με όλα τα κουσούρια του παλιού και ακόμα περισσότερα, αλλά που καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι όταν παίρνει τα εύσημα για την ταχύτατη σοσιαλδημοκρατικοποίησή του από παλιές «καραβάνες» του χώρου, με αναγνωρισμένες τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στον καπιταλισμό, χείριστες στο λαό και το λαϊκό κίνημα, όπως, π.χ., ο Μ. Σοάρες.
Για την περίπτωση αυτής της αλεπούς της σοσιαλδημοκρατίας - «εμβληματικής προσωπικότητας» κατά την Κουμουνδούρου - έχουμε ήδη γράψει. Το γεγονός ότι ο Αλ. Τσίπρας δεν παραλείπει όποτε επισκέπτεται την Πορτογαλία να του υποβάλλει τα σέβη του, λέει πολλά. Οπως και το non paper που εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για τη συνάντηση που είχαν οι δυο τους το περασμένο Σάββατο στο Πόρτο. Σ' αυτό μεταξύ άλλων αφού κομπάζει ότι εξασφάλισε την υποστήριξη του Σοάρες στην προσπάθεια να τερματιστεί η λιτότητα που υφίστανται οι καπιταλιστές των κρατών του Νότου, αναφέρει: «Ο Μάριο Σοάρες υπενθύμισε πως αγαπά την Ελλάδα και υπήρξε φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλά, όπως είπε ο ίδιος, το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν έχει σχέση με το ΠΑΣΟΚ εκείνης της περιόδου. Προς το τέλος της συνάντησης, ο Μάριο Σοάρες διηγήθηκε πως, σε συναντήσεις του με τον Σαντιάγο Καρίγιο και τον Ανδρέα Παπανδρέου στην Ευρώπη, όταν όλοι τους ήταν εξόριστοι (...) ανέλυαν ποια χώρα ήταν η πιθανότερη για να καταρρεύσει πρώτη η δικτατορία. Και, πράγματι, συμπέραιναν ότι η Πορτογαλία ήταν η πρώτη υποψήφια χώρα. Συμφώνησε με τον Αλέξη Τσίπρα ότι, τηρουμένων των αναλογιών, η Ελλάδα είναι η χώρα απ' όπου σήμερα θα ξεκινήσει η κατάρρευση της λιτότητας στην Ευρώπη».
Οι συνειρμοί που θέλει να προκαλέσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φως φανάρι. Αλλά μετά γιατί διαμαρτύρεται απέναντι στην αυτονόητη επισήμανση της ΠΑΣΟΚοποίησής του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου