ΣΥΡΙΖΑ: «Συκοφαντία ότι είμαστε αντιΕΕ και αντιΝΑΤΟ»

Συνεχίζεται ο δικομματικός καβγάς προεκλογικού χαρακτήρα μεταξύ ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το «δίλημμα» των ερχόμενων ευρωεκλογών. Η κυβέρνηση το παρουσιάζει ως «ναι ή όχι στην Ευρώπη», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προτάσσει από την πλευρά του το «λιτότητα ή ανάπτυξη», δίνοντας ουσιαστικά στις ευρωεκλογές το χαρακτήρα επιλογής μιας «καλύτερης» διαχείρισης στα ζητήματα της λυκοσυμμαχίας. Στην πραγματικότητα και οι δύο πλευρές «παίζουν» στο ίδιο «γήπεδο», ασπάζονται τις στρατηγικές επιλογές της ΕΕ και των μονοπωλίων και διαγκωνίζονται από κει και πέρα για το ποιος μπορεί να εξυπηρετήσει καλύτερα το στόχο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, εξασφαλίζοντας παράλληλα τον εγκλωβισμό λαϊκών μαζών.

Στα μεθεόρτια της προχτεσινής φιέστας της κυβέρνησης στο Ζάππειο για την επίσημη έναρξη της Ελληνικής Προεδρίας στην ΕΕ, ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, ξενάγησε χτες το πρωί τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, και άλλους επιτρόπους της ΕΕ στο Μουσείο της Ακρόπολης. Σε δήλωσή του, μετά την επίσκεψη, ο Αντ. Σαμαράς υπερασπίστηκε την κυβερνητική «στρατηγική εξόδου από την κρίση», προϊδεάζοντας και για νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα.

ΣΥΡΙΖΑ: «Συκοφαντία ότι είμαστε αντιΕΕ και αντιΝΑΤΟ»

Στο δε ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας τις απανωτές τους εξετάσεις απέναντι στην αστική τάξη, έσπευσαν να επαναλάβουν το αυτονόητο, δηλαδή ότι ουδεμία σχέση έχουν με την πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, ενάντια στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Γράφει χαρακτηριστικά η χτεσινή «Αυγή» στο κύριο άρθρο της για τις προχτεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού και του Μπαρόζο: «Με μόλις αποκρυπτόμενη διάθεση κινδυνολογίας αναφέρθηκαν στην ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, που, κατά τη γνώμη τους, διακυβεύεται αν οι Ελληνες πολίτες με την ψήφο τους "σπαταλήσουν τις θυσίες τους", ψηφίσουν "αντιδυτικά" και "αντιΝΑΤΟικά", δηλαδή ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ! Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Τη στρεψοδικία και τη συκοφαντία τους;».

Μέσω του ίδιου άρθρου, ο ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να δώσει κι άλλες διαβεβαιώσεις στα μονοπώλια ότι είναι αυτή η πολιτική δύναμη που θα διαχειριστεί την κρίση σε όφελός τους, με ένα «άλλο» μείγμα πολιτικής, καταλαγιάζοντας τη λαϊκή αντίδραση ενάντια στην ΕΕ και την επικίνδυνη γι' αυτούς πολιτική αστάθεια: «Αναζητά (σ.σ. ο Σαμαράς) "πολιτική σταθερότητα", όταν η ακραία λιτότητα που ο ίδιος υπηρετεί ευλαβικά προκαλεί κοινωνικά χάσματα και αδικίες και πυροδοτεί την κοινωνική απελπισία, με επακόλουθο τις πολιτικές ανατροπές».

Και αντιπροτείνει: «Είναι, λοιπόν, η κυρίαρχη πολιτική τάξη, οι ηγεσίες στις Βρυξέλλες και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που προκαλούν συνθήκες πολιτικής αστάθειας. Η καταψήφισή τους αποτελεί προϋπόθεση ώστε να αποκατασταθεί πολιτική σταθερότητα στη βάση μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής». Οπου κυρίαρχη πολιτική τάξη, εννοούν τις κυβερνήσεις, όχι το μεγάλο κεφάλαιο και ως καταψήφισή τους την υπερίσχυση μιας άλλης αστικής διαχείρισης, που θα αποκαταστήσει την «πολιτική σταθερότητα». Ως διαφορετική πολιτική προβάλλουν μια «κυβέρνηση της Αριστεράς», που με μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας και της λαϊκής δυσαρέσκειας, την οποία αυξάνει η προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, θα επιτρέψει στα μονοπώλια να τις προωθήσουν και παραπέρα, θα σοβατίσει τα όποια ρήγματα εμφανίζονται στο σύστημά τους. Λειτουργούν ως αναχώματα στη ριζοσπαστικοποίηση λαϊκών μαζών και καλλιεργούν αυταπάτες για δυνατότητα ύπαρξης ενός καπιταλισμού, μιας ΕΕ με «ανθρώπινο πρόσωπο».

Τσίπρας όπως Παπανδρέου...

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο άλλωστε κινήθηκαν χτες και οι δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ μετά τη συνάντησή του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο (ο οποίος βρέθηκε στην Αθήνα για τη φιέστα της Ελληνικής Προεδρίας).

Ο Τσίπρας διαφήμισε πάλι την υποψηφιότητά του για την προεδρία της Κομισιόν, δείγμα κι αυτό της πρεμούρας τους να υπηρετήσουν τους «θεσμούς» της ΕΕ. Υπεραμύνθηκε για άλλη μια φορά της «Ευρώπης» (βλ. ΕΕ) «που οραματίστηκαν πριν πολλά χρόνια οι ιδρυτές της» και ζήτησε τερματισμό της «λιτότητας» γιατί η Ελλάδα αντιμετωπίζει «ανθρωπιστική κρίση, πράγμα που δεν συνάδει με τις αξίες και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό»! Ο «πολιτισμός» της ευρωένωσης είναι, βέβαια, η άγρια επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα, η καταστολή και οι τρομονόμοι, τα μεσαιωνικά μοντέλα εργασίας, η δουλειά ως το βαθύ γήρας, ο συστηματικός αντικομμουνισμός και οι απαγορεύσεις ενάντια στην κομμουνιστική ιδεολογία σε μια σειρά χώρες της ΕΕ, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ο ευρωστρατός κ.ο.κ.

Σημειωτέον ότι είναι πλέον τέτοιος ο κατήφορος του ΣΥΡΙΖΑ που με το στόχο της αστικής διακυβέρνησης ο Τσίπρας παρουσιάζεται πλέον ως νέος ...Ανδρέας Παπανδρέου από στελέχη που αποχώρησαν από το ΠΑΣΟΚ και καλοβλέπουν, όπως φαίνεται, μια μεταγραφή στο πλαίσιο αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος. Εγραψε χαρακτηριστικά η πρόσφατα διαγραμμένη από το ΠΑΣΟΚ Θεοδώρα Τζάκρη σε άρθρο της στην «Εφημερίδα των Συντακτών»: «Ο κ. Τσίπρας με τη συμβολική του αυτή κίνηση (σ.σ. να μην παραστεί στην φιέστα έναρξης της Ελληνικής Προεδρίας) διέσωσε το κύρος του προοδευτικού χώρου, καταδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι η χώρα, όπως και παλαιότερα με τον Ανδρέα Παπανδρέου, πρέπει να παλέψει για να κερδίσει τα εθνικά της δίκαια και να διασφαλίσει τα ειδικά της συμφέροντα εντός της ΕΕ».

Ριζοσπάστης