Με μια βαλίτσα στο χέρι είναι το τελευταίο διάστημα, τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Μας θυμίζουν τα αλήστου μνήμης ταξίδια του Γιώργου Παπανδρέου και τα ρεκόρ που είχε σπάσει (όπως γραφόταν τότε) σε ταξίδια και πτήσεις.
Γερμανία, Κατάρ, Ρωσία, Κίνα ο Σαμαράς, για την αναζήτηση επενδύσεων από πετρελαιάδες, εταιρείες φυσικού αερίου, μεταφορείς, realestate κ.α.
Βραζιλία, Αργεντινή, Γερμανία, ΗΠΑ, Κίνα, Ινδία ο Τσίπρας, για την ανακάλυψη «επαναστατικής» τεχνογνωσίας διαχείρισης της κρίσης από το Λούλα, τη Ντίλμα , την Κριστίνα, τον Ομπάμα και το Brookings Institute του πάλαι ποτέ σφαγέα των Βαλκανίων, Τάλμποτ.
Ωστόσο, πίσω από δηλώσεις τους, για πολυεπίπεδη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, πίσω από τις επιμέρους επιδιώξεις, κρύβεται ο κοινός στόχος και των δύο:
Να πάρουν μέρος στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, που οξύνονται τόσο στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και διεθνώς (πχ. Γερμανία-ΗΠΑ ή ΗΠΑ-Ρωσία) και έχουν ως επίκεντρο τον επιμερισμό της ζημιάς από την κρίση, τον έλεγχο ενεργειακών δρόμων και αγορών κτλ. Σε αυτές τις αντιθέσεις μπλέκονται τόσο η κυβέρνηση, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και εμφανίζονται ως εγγυητές της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στην οποία δήθεν θα συνυπάρχουν αρμονικά και το κέρδος των μονοπωλίων και τα λαϊκά δικαιώματα.
Θέλουν να παρουσιάσουν στον ελληνικό λαό ότι μπορούν να του εξασφαλίσουν δήθεν καλούς συμμάχους, που θα επενδύσουν, θα δανείσουν στην Ελλάδα, και με αυτόν τον τρόπο θα ανακουφιστεί ο ελληνικός λαός.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει συμμαχίες, για να αντιμετωπίσει τη γερμανική κυριαρχία στην ΕΕ και να εξασφαλίσει ένα άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης, προς όφελος πάντα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τον καλοδέχονται στις ΗΠΑ, και μάλιστα τα πιο γνωστά αμερικάνικα thinktanks (δεξαμενές σκέψεις). Την ίδια στιγμή όμως συναντιέται και με τον Σόιμπλε και δηλώνει έτοιμος για εξομάλυνση των σχέσεων με τη Γερμανία.
Γιατί πάνω από όλα, και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ δίνουν διαπιστευτήρια σε παλιές και ανερχόμενες ιμπεριαλιστικές χώρες, που φιγουράρουν στο κλαμπ του G20, ότι είναι ικανοί να διαχειριστούν το καπιταλιστικό σύστημα.
Το μεγάλο ερώτημα παραμένει: Τι θα κερδίσει ο ελληνικός λαός από τα ταξίδια των Σαμαρά – Τσίπρα; Η απάντηση είναι ό,τι κέρδισε και από τα ταξίδια προηγούμενων από αυτούς, ό,τι κερδίζουν και οι λαοί των χωρών αυτών που επισκέπτονται από την πολιτική των κυβερνήσεών τους.
Δηλαδή τίποτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου