«Αυγή»: Αριστερό άλλοθι στον αντικομμουνισμό

Το ότι η «Αυγή» και ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκουν στην κατηγορία όσων, στο όνομα της αριστεράς, μηδενίζουν την ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, την πρώτη απόπειρα της εργατικής τάξης να οικοδομήσει τη σοσιαλιστική κοινωνία στον 20ό αιώνα, ότι συντάσσονται με την αστική τάξη και την προπαγάνδα της στην «αντισταλινική υστερία» είναι κάτι γνωστό, δεν μας προκαλεί καμία έκπληξη. 

Αυτό που ομολογουμένως εντυπωσιάζει είναι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει συστάσεις προς την αστική τάξη ότι «χαϊδεύει το ΚΚΕ» για μικροκομματικούς λόγους και ότι δεν βλέπει «το τσιγκελωτό μουστάκι του Ιωσήφ που ξεπροβάλλει κάθε μέρα από την ταράτσα του Περισσού», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το άρθρο του Γ. Ανανδρανιστάκη στη χτεσινή «Αυγή». 

Πραγματικά, είναι αξιοπρόσεκτο το πού οδηγούν οι ανάγκες ανάδειξης στο ρόλο του διαχειριστή της αντιλαϊκής πολιτικής. Να αξιοποιείς όλη την προπαγανδιστική φαρέτρα της ΕΕ περί «ολοκληρωτικών καθεστώτων», η οποία αποσκοπεί στην ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό - ναζισμό, στην ποινικοποίηση της κομμουνιστικής ιδεολογίας, στον αντικομμουνισμό ως προπομπό για ακόμα σκληρότερο χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Να γίνεσαι αριστερός ψάλτης του αντικομμουνισμού.
Πέρα από την ανοησία ότι τάχα τα ΜΜΕ «λατρεύουν το ΚΚΕ», με την οποία δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς, ο αρθρογράφος της «Αυγής» ομολογεί ποιο είναι το πρόβλημά του με το ΚΚΕ: Η «λυσσώδης» -όπως τη χαρακτηρίζει- ταξική πάλη. Αυτό απεχθάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί βεβαίως δεν ταιριάζει με την «υγιή» επιχειρηματικότητα και τα δήθεν φιλολαϊκά «εναλλακτικά μίγματα διαχείρισης» και την κοινωνική συνοχή, δεν ταιριάζει με το στρατηγικό πλαίσιο που καθορίζεται από τη στρατηγική του κεφαλαίου, την ΕΕ, την αστική εξουσία μέσα στο οποίο κινείται ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο αρθρογράφος της «Αυγής» εγκαλώντας τα αστικά ΜΜΕ ότι κάνουν τα στραβά μάτια στις ιδεολογικές αγκυλώσεις του ΚΚΕ γράφει χαρακτηριστικά: «Ευτυχώς για το ΚΚΕ που τα ΜΜΕ περιορίζονται στον αντισυριζισμό, ευτυχώς που δε διαβάζουν παρακάτω»! 

Το παρακάτω, βεβαίως, αφορά το πρόγραμμα του ΚΚΕ, την επαναστατική στρατηγική του, την πάλη για το σοσιαλισμό. 

Θα μπορούσε, λοιπόν, ο αρθρογράφος της Αυγής να διεκδικήσει επάξια τη θέση του Πάγκαλου, του Καρατζαφέρη, του Τζήμερου, αλλά και διάφορων συντακτών αστικών φύλλων (π.χ. «Καθημερινή») που εδώ και χρόνια γκρινιάζουν σε σχέση με το γεγονός ότι η αστική τάξη δεν έχει πάρει το ΚΚΕ πολύ σοβαρά όπως θα όφειλε και υποτιμά τον σταλινικό (βλ. κομμουνιστικό) κίνδυνο. 

Θυμίζουμε, βέβαια, ότι όλη η αστική αντικομμουνιστική επίθεση στο ΚΚΕ συνοδεύεται και από το κάλεσμα να παρθούν μέτρα για τον περιορισμό της δράσης του, για τη συμμόρφωσή του. 

Αραγε σε αυτό συγκλίνει και η «Αυγή»; Προτρέπει το σύστημα να γίνει πιο επιθετικό απέναντι στο ΚΚΕ και την ταξική πάλη;

Ψ.