Καρτερός: Όσο μιλάει εκτίθεται

ΜΠΡΑΒΟ... ΘΑΝΑΣΗ...

Παρεξηγήθηκε ο Θανάσης Καρτερός της «Αυγής» από την αναφορά του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σε «απολειφάδια του οπορτουνισμού και του ρεφορμισμού, της προδοσίας στην αστική τάξη και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα», απέναντι στα οποία, όπως είπε ο Δ. Κουτσούμπας, «το Κόμμα τότε (σ.σ. το 1968 και το 1991), ύψωσε το ανάστημά του, η πλειοψηφία των μελών και στελεχών του απάντησαν παστρικά, παλικαρίσια, "σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει"». 

Ο ...θιγόμενος Θ. Καρτερός ανέλαβε να νουθετήσει το ΚΚΕ και να αποκαταστήσει τη χαμένη τιμή όσων πρωτοστάτησαν για τη διάλυση του ΚΚΕ από θέσεις όπως αυτή που είχε ο Καρτερός και εγκατέλειψαν αυτόν τον δρόμο, φτύνοντας στα χνάρια που βάδιζαν, για να ακολουθήσουν το δρόμο της «ταξικής ειρήνης» και του «ανθρώπινου καπιταλισμού», συνειδητά και όχι γιατί δεν άντεξαν το δύσκολο δρόμο της ταξικής πάλης. 

Εκτός κι αν κάτι άλλο έχει στο μυαλό του ο Καρτερός και διστάζει να το πει δημοσίως ή, όπως λέει ο λαός μας, «όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται»...

Ο λαός μας λέει «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Ο τίτλος του κομμουνιστή αλλά και του αγωνιστή δεν είναι εισιτήριο διαρκείας. Επιβεβαιώνεται καθημερινά με την πάλη, τη δράση και τη στάση ζωής σε όποιες συνθήκες κι αν βρίσκονται. Και είναι κριτήριο διαχρονικό αυτό που διακρίνει το ΚΚΕ, ότι δήλωση μετανοίας δεν έκανε ούτε κάνει. Πάει πολύ το θράσος αυτού που εγκατέλειψε αυτό το κριτήριο, αυτά τα ιδανικά και τις αξίες.

Πάει πολύ να κουνούν το δάχτυλο στο ΚΚΕ και τους κομμουνιστές αυτοί που επέλεξαν συνειδητά να εγκαταλείψουν την πάλη υπέρ των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων για να υπηρετήσουν την «υγιή επιχειρηματικότητα» και την ανάπτυξη υπέρ της πλουτοκρατίας. 

Πάει πολύ να μιλούν οι υμνητές του καπιταλισμού και της ΕΕ, όσοι έχουν επανειλημμένα μηδενίσει κάθε επίτευγμα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στον 20ο αιώνα, κάθε μικρή και μεγάλη μάχη των κομμουνιστών που δοκίμασαν και δοκιμάζουν το μαστίγιο της αστικής τάξης, κάθε νεκρό και σακατεμένο που δε λύγισε, δε λυγίζει και σηκώνει ακόμα ψηλά τη σημαία με το σφυροδρέπανο, πιστός στα ίδια ιδανικά. 

Γιατί τα όνειρα δεν πήραν ακόμα εκδίκηση. Και η σημαία δεν υποστέλλεται από τους κομμουνιστές, σε πείσμα όσων προσπαθούν ακόμα να την ξεσκίσουν ή να την μετατρέψουν σε μουσειακό είδος, όπως ο Καρτερός.

902.gr