Με αφορμή μια παλιά ιστορία που επανέρχεται: εμπρησμός της MΑΡΦΙΝ

Προβοκατόρικο σχέδιο φανερών και κρυφών μηχανισμών *

Προβοκατόρικο σχέδιο, με στόχο τον εκφοβισμό και την τρομοκράτηση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, εκτυλίχθηκε στη διάρκεια της μεγαλειώδους απεργιακής συγκέντρωσης και πορείας, την Τετάρτη 5 Μάη 2010. 
Κρυφοί και φανεροί μηχανισμοί έβαλαν σε εφαρμογή ένα σχέδιο προβοκάτσιας, για να χτυπήσουν την οργανωμένη περιφρουρημένη δράση του εργατικού λαϊκού κινήματος και να συκοφαντήσουν τους αγώνες.

Ο εμπρησμός του υποκαταστήματος της τράπεζας ΜΑΡΦΙΝ, στην οδό Σταδίου 23, από προβοκάτορες με αποτέλεσμα το θάνατο 3 εργαζομένων. 

Η προβοκάτσια, που στήθηκε έξω από τη Βουλή με την απόπειρα προβοκατόρων, ανάμεσά τους και ομάδας ακροδεξιών στοιχείων και φασιστοειδών, να παρασύρουν διαδηλωτές σε έκτροπα μπροστά από τη Βουλή και στη συνέχεια να τα χρεώσουν στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ. Η συκοφαντική επίθεση που εξαπέλυσε ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης μέσα στη Βουλή, λέγοντας πως το ΚΚΕ κάλεσε τους διαδηλωτές να εισβάλουν και να κάψουν τη Βουλή.

Ολα τα παραπάνω έχουν έναν κοινό στόχο, μια κοινή αφετηρία, μια κοινή επιδίωξη: την τρομοκράτηση, τον εκφοβισμό, τη συκοφάντηση των αγώνων του λαού για την ανατροπή των βάρβαρων μέτρων, της αντιλαϊκής πολιτικής. Αλλωστε, τέτοιες ενέργειες είναι χρήσιμες και εξυπηρετούν μόνο αυτούς που επιχειρούν να υποτάξουν το λαό. Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή αποκάλυψε τους στόχους όλων αυτών των προβοκατόρικων ενεργειών.

Σήμερα, ο «Ριζοσπάστης» αποκαλύπτει βήμα προς βήμα το πώς εξελίχθηκαν οι προβοκατόρικες ενέργειες εκείνη τη μέρα, από το πρωί, μέχρι και το τραγικό συμβάν της ΜΑΡΦΙΝ. Για να αποκτήσει ο αναγνώστης μια όσο το δυνατό σαφέστερη εικόνα, θα παρατεθούν τα γεγονότα με βάση τη χρονική τους σειρά.

Η προβοκάτσια στο Σύνταγμα

Από νωρίς το πρωί και πολύ πριν φτάσει η πορεία του ΠΑΜΕ, μπροστά στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, είχαν ήδη συγκεντρωθεί διάφορες ομάδες «αγανακτισμένων» πολιτών, διασκορπισμένες σε όλο το Σύνταγμα. Στις 12 το μεσημέρι, ο αριθμός τους, έφτανε τους 500.

Στις 12.30 και ενώ τα πρώτα μπλοκ της μεγαλειώδους πορείας του ΠΑΜΕ, έχουν αρχίσει να περνούν από το μνημείο, το προβοκατόρικο σχέδιο, μπήκε σε εφαρμογή. Οι ομάδες αυτές των «αγανακτισμένων», που φαίνεται πως είχαν άμεση σχέση με ακροδεξιά στοιχεία και χώρους, άρχισαν να φωνάζουν «αθώα» συνθήματα του τύπου «κλέφτες - κλέφτες» και να γιουχάρουν μια διμοιρία των ΜΑΤ, που εκείνη την ώρα περνούσε μπροστά από τη Βουλή. Μια ομάδα προβοκατόρων - που είχε ήδη πάρει σημαίες του ΠΑΜΕ - επιχειρεί να παρασύρει τους διαδηλωτές της πορείας σε έκτροπα μπροστά από τη Βουλή και συγκεντρώνεται μπροστά από το μνημείο. Ομάδες περιφρούρησης του ΠΑΜΕ τοποθετούνται μπροστά από τις σκοπιές του μνημείου. Στο μεταξύ, η μεγαλειώδης διαδήλωση του ΠΑΜΕ, συνέχισε απρόσκοπτα την πορεία της, συντεταγμένη και περιφρουρημένη.

Δεν πέρασε πολλή ώρα και καμιά δεκαριά άνθρωποι, που ξεχώριζαν σαν «τη μύγα μες στο γάλα», τραγουδάνε τον Εθνικό Υμνο. Μια άλλη ομάδα, λίγο πιο πίσω, φωνάζει συνθήματα του τύπου «Να καεί - να καεί το μπ..... η Βουλή». Οι ομάδες περιφρούρησης, απαντούν: «Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, τώρα με το ΠΑΜΕ αντίσταση και πάλη» και «Τέρμα πια στις αυταπάτες ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες». Την ίδια ώρα, με ντουντούκες, επώνυμα στελέχη του ΚΚΕ καλούν τον κόσμο να ακολουθήσει την πορεία. Λίγο αργότερα, προσπαθούν ανεπιτυχώς να στρέψουν τον κόσμο κατά της περιφρούρησης φωνάζοντας: «Προστατεύετε τη Βουλή», «τους φυλάτε» κ.λπ.. Λίγο πριν τη 1.30, περνάει από το μνημείο και το τελευταίο μπλοκ του ΠΑΜΕ και η περιφρούρηση ακολουθεί την πορεία. Μέχρι εκείνη τη στιγμή κανένα επεισόδιο δεν έγινε.

Λίγη ώρα αργότερα, μέσα από τα έδρανα της Βουλής, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρης, ολοκληρώνει την επιχείρηση προβοκάτσιας, λέγοντας πως το ΚΚΕ καλούσε τους διαδηλωτές να εισβάλουν και να κάψουν τη Βουλή. Η καραμπινάτη προβοκάτσια αποκαλύπτεται και από σχετική ακροδεξιά ιστοσελίδα (www.thermopilai.org) στην οποία δημοσιεύεται κείμενο που κατηγορεί το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ ότι δεν άφησαν τους ...ακραιφνείς πατριώτες να μπουν στη Βουλή.

Τα επεισόδια

Δέκα λεπτά - περίπου 1.30 μ.μ. - από τη στιγμή που φεύγει και το τελευταίο μπλοκ του ΠΑΜΕ από την πλατεία Συντάγματος, οι «αγανακτισμένοι» πολίτες ανεβαίνουν τα σκαλιά της Βουλής και αρχίζει το γνωστό κυνηγητό με την Αστυνομία. Γίνεται ρίψη χημικών και χειροβομβίδες κρότου - λάμψης. Το «σκηνικό» αυτό επαναλαμβάνεται τρεις - τέσσερις φορές, με τους «αγανακτισμένους» να απωθούνται.

Εκείνη την ώρα, βρίσκεται σε εξέλιξη η πορεία ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ, που είχε ξεκινήσει από το Πεδίον του Αρεως. Σε όλη την πορεία ήταν διάσπαρτοι οι «γνωστοί - άγνωστοι». Τα πρώτα επεισόδια ξεκινούν στα Χαυτεία και συνεχίζονται καθ' όλο το μήκος της Σταδίου. Είναι ο γνωστός «κλεφτοπόλεμος». Στην οδό Σταδίου 23, βρίσκεται το νεοκλασικό κτίριο, στο οποίο στεγάζεται το υποκατάστημα της ΜΑΡΦΙΝ. Περίπου 10 κουκουλοφόροι, που βγήκαν από την πορεία, έσπασαν τις τζαμαρίες της τράπεζας και εκτόξευσαν μολότοφ στο εσωτερικό. Εγκλωβίστηκαν 26 εργαζόμενοι. Τρεις άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από ασφυξία...

Επιχείρηση: Τρομοκράτηση του λαού

Από αυτό το τραγικό γεγονός και έπειτα ξεκίνησε μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια τρομοκράτησης και εκφοβισμού του λαού, στην οποία συμμετέχουν αστικά ΜΜΕ και εκπρόσωποι του κεφαλαίου, που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Το «σύνθημα» για την έναρξη αυτής της επιχείρησης το έριξε η ίδια η μεγαλοεργοδοσία της ΜΑΡΦΙΝ, του επιχειρηματία Βγενόπουλου. Με ανακοίνωσή της αμέσως μετά το τραγικό συμβάν, γράφει: «Οι αυτουργοί μακάρι να συλληφθούν και να τιμωρηθούν. Τη μεγαλύτερη ευθύνη όμως έχουν οι ηθικοί αυτουργοί που δυστυχώς δε θα τιμωρηθούν ποτέ». Με αυτήν την ανακοίνωση, οι τραπεζίτες της ΜΑΡΦΙΝ επιχειρούν να δημιουργήσουν συνειρμούς ότι αυτοί που διαδηλώνουν είναι οι ηθικοί αυτουργοί. Αλλιώς, πώς γίνεται να ζητά τη σύλληψη μηχανισμών του αστικού κράτους, δηλαδή, δικών τους μηχανισμών, όταν ξέρουν πως πραγματικοί ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας είναι οι κρατικοί μηχανισμοί και υπηρεσίες φανερές και μυστικές που στήνουν ή/και χρησιμοποιούν τέτοιους προβοκατόρικους μηχανισμούς; Ο πραγματικός ηθικός αυτουργός είναι η αστική τάξη, είναι οι ίδιοι που τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους αδικοχαμένους εργαζόμενους.

Και εδώ, επιπλέον, πρέπει να τεθούν και μια σειρά από ερωτήματα:

Πρώτον, αληθεύει ότι από δύο κλούβες των ΜΑΤ που βρίσκονταν στην οδό Πανεπιστημίου στο ύψος του βιβλιοπωλείου «Παπασωτηρίου», βγήκαν νεαροί με πολιτικά και με αμφίεση παρόμοια με εκείνη όσων προκαλούν επεισόδια; Αληθεύει ότι κινήθηκαν στην Πανεπιστημίου, στην Πεσμαζόγλου και στη Σταδίου και το «έπαιζαν» διαδηλωτές;

Και δεύτερον: Αληθεύει ότι μια άλλη τέτοια ομάδα βγήκε από κλούβα των ΜΑΤ που βρισκόταν στη συμβολή των οδών Ακαδημίας και Θεμιστοκλέους, κινήθηκαν μέσω Θεμιστοκλέους προς Πανεπιστημίου; Αληθεύει ότι και αυτοί κινούνταν σαν διαδηλωτές σε διάφορα σημεία της πόλης, με άγριες διαθέσεις και ήταν ανάμεσα σε αυτούς που πέταξαν τις μολότοφ στη ΜΑΡΦΙΝ;

Αναπάντητα ερωτήματα

Αναπάντητα παραμένουν, την ίδια στιγμή, μια σειρά από ερωτήματα που αφορούν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οι τρεις εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους:

• Αληθεύει ότι οι εργαζόμενοι του υποκαταστήματος ζήτησαν να φύγουν και δεν τους άφησαν μετά από άνωθεν εντολή να μην το κουνήσουν απ' την τράπεζα και πως αν φύγουν θα χάσουν τη δουλειά τους;
• Η Πυροσβεστική Υπηρεσία είχε δώσει έγγραφη άδεια για το συγκεκριμένο κτίριο; Διέθετε πυρασφάλεια και πυροπροστασία; Είχε γίνει μελέτη εγκατάστασης (ψεκαστήρες οροφής, έξοδοι διαφυγής, πυροσβεστικές φωλιές);
• Το κτίριο θεωρούνταν ασφαλές και κατάλληλο για τη συγκεκριμένη χρήση με δεδομένο ότι ήταν διατηρητέο και ότι η κύρια είσοδος του καταστήματος ήταν και η μοναδική έξοδος διαφυγής σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης; Πόσο μάλλον όταν και αυτή η είσοδος ήταν κλειδωμένη.

Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις και πορείες του ΠΑΜΕ έδειξαν ότι το οργανωμένο περιφρουρημένο λαϊκό κίνημα μπορεί να εκφράσει και να μετατρέψει σε πολιτική ταξική δύναμη τη λαϊκή αγανάκτηση και να αποκρούσει τα σχέδια προβοκάτσιας, εκφοβισμού του λαού, από όπου και αν προέρχονται. Αναδεικνύεται η αναγκαιότητα ο λαός να δώσει με την πάλη του ακόμα πιο αποφασιστική απάντηση στην κυβέρνηση και στους συμμάχους της, στους μηχανισμούς καταστολής, προβοκάτσιας και συκοφάντησης του λαϊκού κινήματος.

* ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 9 Μάη 2010