1.Το κράτος ας αφήσει κατά μέρος τα παραπλανητικά ημίμετρα, ας αφήσει τους διαχωρισμούς περί απλών στελεχών και ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. Τα στελέχη μόνο πρόβατα δεν είναι, αντιθέτως πρόκειται για φτωχομπινέδες, φτωχοδιάβολους που θα έκαναν τα πάντα για ένα χαρτζιλίκι. Τα στελέχη της Χρυσής Αυγής είναι χειρότερα από την ηγεσία τους. Πρέπει κάθε στέλεχος να ερευνηθεί χωριστά για τον τρόπο της ζωής του, κυρίως για το πώς κερδίζει τα προς το ζην - όπως ο Λαγός, που βρέθηκε αναμεμειγμένος σε μια σειρά παράνομες δραστηριότητες. Στην περίπτωση αυτή, η συγγνώμη είναι παραλογισμός.
2.Με εξασθενημένο νου και μια ζωή ολόκληρη στα ρηχά της τηλεόρασης, η κοινή γνώμη δεν θ' αργήσει να βλέπει καθημερινά τις ιστορίες της Χρυσής Αυγής σαν την ιδανική σαπουνόπερα. Για το σασπένς έχουν φροντίσει οι όψιμοι αντιναζί δημοσιογράφοι που κάποτε έτρεχαν πίσω από τους Χρυσαυγίτες για μια δήλωση. Η ακατανίκητη ροπή του κοινού και της Τράγκα δημοσιογραφίας προς τη χαμέρπεια δείχνουν την πραγματική τους επιθυμία: να μη βγουν ποτέ από την πλήξη τους.
3.Τα κατά Χριστόν δεξιά κόμματα βρίσκονται σε μέτρια σύγχυση. Δεν μπορούν ακόμα να καταλάβουν γιατί ο κόσμος είχε υψώσει στον ιστό της ελληνικής σημαίας μιαν οργάνωση της οποίας ο αρχηγός έχει έναν ποντικό στο μυαλό του και ο οποίος, τη στιγμή της σύλληψής του, βρέθηκε να κοιμάται, ανάμεσα στις φωτογραφίες του Χίτλερ και με πενήντα χιλιάρικα κάτω από το μαξιλάρι. Τα κατά Χριστόν δεξιά κόμματα, γνωστά για την ευγενή προσήλωσή τους στα πάσης φύσεως αξιώματα, κρίνουν τώρα πως έφτασε η ώρα για έναν γρήγορο έλεγχο συνείδησης των ψηφοφόρων τους, των οποίων η παρακμή αποτελεί απειλή για τις ηγεσίες τους.
4.Εμμονη ιδέα έχει γίνει και στον τελευταίο μπάτσο ότι μόνο η Χρυσή Αυγή τού παρέχει εκείνη την ιδεολογία που μπορεί να τον κάνει να σκέφτεται και επιτέλους να χρησιμοποιεί το στόμα του. Δεν του αρκούν τα εγκώμια του κράτους και των δημοσιογράφων, γι' αυτόν όλος ο κόσμος δεν είναι παρά μια κακόφημη συνοικία. Η μόνη ηθική δύναμη είναι το σώμα του, του οποίου το βάρος δυστυχώς αποδεικνύεται μάταιο. Η ανάγκη για μια δική του θεωρία που θα διαβάζεται δημόσια σαν προσευχητάρι παίρνει τις διαστάσεις παρανοϊκού μυστικισμού.
5.Πλέον, τίποτα δεν μου κάνει εντύπωση: ούτε οι συνταγματολόγοι που δεν μπορούν να κρατήσουν μισό λεπτό το στόμα τους κλειστό χωρίς να λένε βλακείες, αφού τώρα ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό, μαζί με τη Δικαιοσύνη, για την αποφυλάκιση των τριών γορίλων της Χρυσής Αυγής, ούτε η δικαιολογία ότι ο Νεοέλληνας έγινε πελάτης της Χρυσής Αυγής για να μπορέσει να επιβιώσει στους δρόμους, ούτε ότι το μιαρό έμβλημα της Χρυσής Αυγής κόντεψε να το συνηθίσει το μάτι μας σαν να είχαμε μεγαλώσει μαζί του, ούτε, τέλος, η απότομη αλλαγή του Νεοέλληνα, που, λόγω της κρίσης, ασπάστηκε το ιδεώδες του τρόμου -αυτό το φτηνό ιδεολόγημα του κράτους, το οποίο κυνηγάει τη Χρυσή Αυγή ή την αφήνει ελεύθερη ανάλογα με τα καλά και συμφέροντα της τάξης που κυβερνά, γνωστής για τις ραδιουργίες και τις μεγαλομανίες της.
2.Με εξασθενημένο νου και μια ζωή ολόκληρη στα ρηχά της τηλεόρασης, η κοινή γνώμη δεν θ' αργήσει να βλέπει καθημερινά τις ιστορίες της Χρυσής Αυγής σαν την ιδανική σαπουνόπερα. Για το σασπένς έχουν φροντίσει οι όψιμοι αντιναζί δημοσιογράφοι που κάποτε έτρεχαν πίσω από τους Χρυσαυγίτες για μια δήλωση. Η ακατανίκητη ροπή του κοινού και της Τράγκα δημοσιογραφίας προς τη χαμέρπεια δείχνουν την πραγματική τους επιθυμία: να μη βγουν ποτέ από την πλήξη τους.
3.Τα κατά Χριστόν δεξιά κόμματα βρίσκονται σε μέτρια σύγχυση. Δεν μπορούν ακόμα να καταλάβουν γιατί ο κόσμος είχε υψώσει στον ιστό της ελληνικής σημαίας μιαν οργάνωση της οποίας ο αρχηγός έχει έναν ποντικό στο μυαλό του και ο οποίος, τη στιγμή της σύλληψής του, βρέθηκε να κοιμάται, ανάμεσα στις φωτογραφίες του Χίτλερ και με πενήντα χιλιάρικα κάτω από το μαξιλάρι. Τα κατά Χριστόν δεξιά κόμματα, γνωστά για την ευγενή προσήλωσή τους στα πάσης φύσεως αξιώματα, κρίνουν τώρα πως έφτασε η ώρα για έναν γρήγορο έλεγχο συνείδησης των ψηφοφόρων τους, των οποίων η παρακμή αποτελεί απειλή για τις ηγεσίες τους.
4.Εμμονη ιδέα έχει γίνει και στον τελευταίο μπάτσο ότι μόνο η Χρυσή Αυγή τού παρέχει εκείνη την ιδεολογία που μπορεί να τον κάνει να σκέφτεται και επιτέλους να χρησιμοποιεί το στόμα του. Δεν του αρκούν τα εγκώμια του κράτους και των δημοσιογράφων, γι' αυτόν όλος ο κόσμος δεν είναι παρά μια κακόφημη συνοικία. Η μόνη ηθική δύναμη είναι το σώμα του, του οποίου το βάρος δυστυχώς αποδεικνύεται μάταιο. Η ανάγκη για μια δική του θεωρία που θα διαβάζεται δημόσια σαν προσευχητάρι παίρνει τις διαστάσεις παρανοϊκού μυστικισμού.
5.Πλέον, τίποτα δεν μου κάνει εντύπωση: ούτε οι συνταγματολόγοι που δεν μπορούν να κρατήσουν μισό λεπτό το στόμα τους κλειστό χωρίς να λένε βλακείες, αφού τώρα ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό, μαζί με τη Δικαιοσύνη, για την αποφυλάκιση των τριών γορίλων της Χρυσής Αυγής, ούτε η δικαιολογία ότι ο Νεοέλληνας έγινε πελάτης της Χρυσής Αυγής για να μπορέσει να επιβιώσει στους δρόμους, ούτε ότι το μιαρό έμβλημα της Χρυσής Αυγής κόντεψε να το συνηθίσει το μάτι μας σαν να είχαμε μεγαλώσει μαζί του, ούτε, τέλος, η απότομη αλλαγή του Νεοέλληνα, που, λόγω της κρίσης, ασπάστηκε το ιδεώδες του τρόμου -αυτό το φτηνό ιδεολόγημα του κράτους, το οποίο κυνηγάει τη Χρυσή Αυγή ή την αφήνει ελεύθερη ανάλογα με τα καλά και συμφέροντα της τάξης που κυβερνά, γνωστής για τις ραδιουργίες και τις μεγαλομανίες της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου