Ο λαός οργανωμένος μπορεί να τσακίσει τη Χρυσή Αυγή

1. Είναι «αντισυστημική» η Χρυσή Αυγή;

Η Χρυσή Αυγή, όχι μόνο δε είναι «αντισυστημική», αλλά είναι γέννημα - θρέμμα του συστήματος. Τρέφεται από αυτό και την αξιοποιεί πολύπλευρα για να επιτεθεί στο εργατικό λαϊκό κίνημα, να το τρομοκρατήσει, να το καταστείλει.

Ορισμένα παραδείγματα: Τι λένε εν χορώ όλες οι δυνάμεις του συστήματος για την κρίση, οι μεγαλο-εργοδότες, τα κόμματα και τα ΜΜΕ που ελέγχουν; Οτι χρειάζονται θυσίες του λαού για να ξεπεραστεί η κρίση. Οτι η οικονομία πρέπει να γίνει ανταγωνιστική, για να έρθει ανάπτυξη. Οτι η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων εξαρτάται από τα φορολογικά και τα άλλα προνόμια που θα απολαμβάνουν οι καπιταλιστές και από την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Τι κάνει και τη λέει η Χρυσή Αυγή;

• Στη συγκέντρωση που έκαναν στο Πέραμα, λίγες μέρες μετά την επίθεση σε μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αποκάλυψαν ότι είχαν για κίνητρο να τρομοκρατήσουν, ακόμα και να εξοντώσουν μπροστάρηδες εργάτες και συνδικαλιστές, που πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης των συναδέλφων τους στη Ζώνη, για αξιοπρεπή μεροκάματα, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, ουσιαστική προστασία των ανέργων, για να μην αλλάξει χρήση η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ.

Ενας χρυσαυγίτης που μίλησε στη συγκέντρωση, γνωστό τσιράκι των μεγαλοεργολάβων της Ζώνης και θαμώνας στα γραφεία τους, είπε επί λέξει: «(...) Εχουμε το δικαίωμα, λοιπόν, κι εμείς να κάνουμε ένα σωματείο και με αυτό το σωματείο, βάσει νόμου, που θα αποτελείται από αρκετά μέλη, θα διαφοροποιήσουμε τα μεροκάματά μας, γιατί η κρίση αυτή που υπάρχει στην Ελλάδα (...) Τα μεροκάματα που παίρναμε πριν δύο, τρία ή τέσσερα χρόνια ήταν πάρα πολύ μεγάλα και υψηλά, σε σχέση με την κρίση. Θα μπορούσαμε να χαμηλώσουμε τα μεροκάματά μας, να εγγυηθούμε στους Ελληνες εφοπλιστές ότι αν φέρουν τα βαπόρια τους εδώ θα σταματήσουμε τις απεργίες που γίνονταν όλα αυτά τα χρόνια για διάφορους λόγους»...

Να λοιπόν για λογαριασμό ποιων εξαπέλυσαν τη δολοφονική επίθεση στο Πέραμα: Για τους μεγαλοεργολάβους και τους εφοπλιστές. Και για όποιον δεν κατάλαβε ότι η εγκληματική τους δράση στρέφεται ενάντια σε όλους τους εργάτες της Ζώνης και συνολικά την εργατική τάξη, ανέλαβε να το εξηγήσει ο χρυσαυγίτης βουλευτής Λαγός, που είπε στην ίδια συγκέντρωση: «Για την κατάντια αυτή (σ.σ. εννοεί στη Ζώνη) φταίνε -και το δηλώνω ξεκάθαρα γιατί το γνωρίζω πάρα πολύ καλά αυτό- οι επαγγελματίες συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, το οποίο εδώ και 10-15 χρόνια, διέλυσαν τα πάντα (...) αυτοί οι άνθρωποι έκαναν τρομερές απεργίες για τρομαχτικά ασήμαντα ζητήματα και κατάφεραν να διαλύσουν όλες τις υποδομές που υπήρχαν».

«Διάλυση» της Ζώνης, είναι για τους χρυσαυγίτες οι αμοιβές που κέρδισαν με το σπαθί τους και συσπειρωμένοι στα σωματεία τους οι εργαζόμενοι, σταγόνα στα κέρδη των εφοπλιστικών κερδών, για να συντηρούν τις οικογένειές τους, από μια δουλειά που δίνει ελάχιστα μεροκάματα το χρόνο και ο εργάτης δεν ξέρει αν στο τέλος της μέρας θα γυρίσει σπίτι του. «Διάλυση» της Ζώνης είναι για τους χρυσαυγίτες η επιβολή από τα ταξικά Συνδικάτα στοιχειωδών κανόνων υγιεινής και ασφάλειας στα αμπάρια των πλοίων, όπου από καιρό σε καιρό θρηνούν συναδέλφους τους, επειδή τα μέτρα ασφάλειας κοστίζουν στους εργοδότες.

• Για τους εφοπλιστές, οι χρυσαυγίτες είναι εξίσου γαλαντόμοι. Με Ερώτηση που κατέθεσε τον περασμένο Μάρτη στη Βουλή, ζητάνε «λελογισμένη ενίσχυση των ναυτιλιακών εταιρειών (...) εγγυητικές επιστολές από το κράτος για να μπορέσουν να λύσουν το πρόβλημα οι ναυτιλιακές εταιρείες (...) να στηρίξουν τις ναυτιλιακές εταιρείες (...) να ρυθμιστεί νομοθετικά το πλαίσιο που διέπει εν συνόλω τη ναυτιλία στην Ελλάδα, ώστε να καταστεί ευνοϊκότερο το κλίμα για επιστροφή ελληνικών σημαιών και ναύλων στη χώρα μας».
• Στην Εύβοια, και όχι μόνο, η Χρυσή Αυγή έστησε δουλεμπορικό γραφείο. Καλούσε - απειλούσε τους εργοδότες της περιοχής να απολύσουν τους αλλοδαπούς που απασχολούσαν στις επιχειρήσεις τους, για να τους προμηθεύσει με Ελληνες, που θα έπαιρναν μεροκάματο 18 ευρώ! Δηλαδή, δουλέμποροι όνομα και πράγμα...
• Με αφορμή την πρόσφατη μεταφορά της έδρας της ΒΙΟΧΑΛΚΟ στο Βέλγιο, οι χρυσαυγίτες έγραψαν σε ανακοίνωσή τους: «Η βαριά φορολόγηση των επιχειρήσεων (πολύ βαρύτερη από την αντίστοιχη των γειτονικών χωρών), οι συνεχείς αυξήσεις στην τιμή των καυσίμων, το υψηλό ενεργειακό κόστος (...) οδηγούν στο συμπέρασμα πως κυβέρνηση και τρόικα κάνουν οτιδήποτε προκειμένου να αφανίσουν την ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα». Ζητάνε δηλαδή φοροαπαλλαγές, τζάμπα καύσιμα και άλλα προνόμια για τους καπιταλιστές. Εμμεσα παραδέχονται ότι αυτό που διώχνει τις επιχειρήσεις, είναι το κυνήγι του μεγαλύτερου μέσου ποσοστού κέρδους.

Για το ίδιο θέμα, ο ΣΕΒ έγραφε στη δική του ανακοίνωση: «...η κυβέρνηση (...) αγνοεί το θέμα των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης στην Ενέργεια (...) Η ελληνική βιομηχανία (...) δεν αντέχει πια κάτω από το συνδυασμένο βάρος της κρίσης, της έλλειψης ρευστότητας, της υπερφορολόγησης, του αβάσταχτου κόστους της ενέργειας και του αντιεπενδυτικού περιβάλλοντος»!

Να λοιπόν τι κόμμα είναι η Χρυσή Αυγή: Του συστήματος, των μεγαλοεργολάβων, των εφοπλιστών, μαντρόσκυλο της εργοδοσίας και του κράτους της. Αυτοί οι δήθεν «αντισυστημικοί», δεν έχουν να επιδείξουν ούτε μια κινητοποίηση, ούτε έναν «τσαμπουκά» ενάντια σε εργοδότη που χρωστάει δεδουλευμένα, τσακίζει συμβάσεις, απολύει. Αντίθετα, έσπευσαν να υπερασπιστούν τον Μάνεση στο Βόλο, όταν το σωματείο της Αθήνας πήγε να ξεσηκώσει τους εργάτες ενάντια στα χειρότερα που τους ετοίμαζε.

Η «αντιμνημονιακή» της ρητορεία είναι για να θολώνει τα νερά, για να ψαρεύει ψήφους από την ίδια δεξαμενή που στοχεύουν και τα άλλα κόμματα της διαχείρισης. Δεν πρέπει να ξεγελάσει τους εργαζόμενους και το λαό. Είναι η προβιά που κρύβει το λύκο, το γάντι πάνω από το χέρι του δολοφόνου, που τα μεσάνυχτα της περασμένης Τρίτης σκότωσε τον 34χρονο μουσικό στο Κερατσίνι.

2. Ποιος ποτίζει τη γλάστρα τους;

Ολα τα κόμματα και οι δυνάμεις τους στο κίνημα, λένε πως καταδικάζουν τη δράση της Χρυσής Αυγής. Εχει όμως η στάση όλων απέναντι στη Χρυσή Αυγή την ίδια αφετηρία και το ίδιο περιεχόμενο; Η απάντηση είναι «όχι». Το αστικό σύστημα γεννάει και ταΐζει το φασισμό, για να τον χρησιμοποιήσει ενάντια στο κίνημα και στους πιο πρωτοπόρους εργάτες. Από αυτή τη σκοπιά, το «όχι» στη Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να έχει το ίδιο περιεχόμενο για τα κόμματα που υπηρετούν και στηρίζουν το σύστημα και για το ΚΚΕ, που παλεύει να το ανατρέψει.

Σε τι έδαφος αναπτύχθηκε η Χρυσή Αυγή; Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα: Στις «πλατείες», που προβλήθηκαν και αξιοποιήθηκαν από τα αστικά κόμματα, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα ΜΜΕ, για να αντιπαραθέσουν το αυθόρμητο στο οργανωμένο και να λοιδορήσουν την πάλη μέσα από τα συνδικάτα και τους άλλους φορείς του κινήματος. Τα συνθήματα που κυριάρχησαν ήταν «Κλέφτες πολιτικοί», «Να καεί το μπ.... η Βουλή», «Οι 300 στο Γουδή» και άλλα παρόμοια.

Την ίδια περίοδο, φούντωνε η προπαγάνδα ότι για την κρίση ευθύνονται οι σπατάλες, τα λαμόγια πολιτικοί και ότι αυτοί πρέπει να τιμωρηθούν για να δει χαΐρι ο λαός. Αυτή τη λογική υπηρετούσαν και οι «επιδρομές» σε σπίτια πολιτικών, με επικεφαλής τον Κολλάτο, τον οποίο περίμεναν οι κάμερες σε κάθε του εφόρμηση. 'Η τα «ντου» εναντίον πολιτικών στις παρελάσεις, για τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε να λέει ότι έριξαν τότε την κυβέρνηση.

Αυτά τα συνθήματα και αυτά τα ιδεολογήματα, που καλλιεργούσαν σούμπιτες οι «μνημονιακές» και «αντιμνημονιακές» δυνάμεις, αξιοποίησε η Χρυσή Αυγή στην προπαγάνδα της, για να δηλητηριάσει λαϊκές συνειδήσεις. Τα καραγκιοζιλίκια και οι τσαμπουκάδες μέσα κι έξω από τη Βουλή, ακόμα κι όταν έπαιρναν αρνητική τάχα δημοσιότητα από τα αστικά ΜΜΕ, είχαν για υπόστρωμα την προπαγάνδα που έλεγε ότι το πολιτικό σύστημα είναι βρώμικο και ότι χρειάζονται πολιτικοί και κόμματα που με αποφασιστικότητα θα το καθαρίσουν από τα λαμόγια, θα «βάλουν τάξη».

Αυτό που σάπισε πραγματικά είναι ο καπιταλισμός. Η δική του σαπίλα αντανακλάται στο αστικό πολιτικό σύστημα, στα κόμματα που το υπηρετούν, στη διαπλοκή τους με το κεφάλαιο. Τέτοιο κόμμα είναι και η Χρυσή Αυγή, που οργανώνει δολοφονικές επιθέσεις για λογαριασμό της μεγαλοεργοδοσίας και φέρεται να χρηματοδοτείται από συγκεκριμένους εφοπλιστές.

Ο ρατσιστικός λόγος της Χρυσής Αυγής ενθαρρύνεται από την αντιμεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης, η οποία παρουσιάζει ταυτόχρονα τους μετανάστες σαν μια από τις αιτίες της κακοδαιμονίας για τους Ελληνες. «Καθαρίσαμε τα κέντρα των πόλεων», έλεγε από τη ΔΕΘ ο Αντ. Σαμαράς, δίνοντας άλλοθι στους χρυσαυγίτες να λένε ότι «καθαρίζουν» πράγματι τις πλατείες από μετανάστες, χρησιμοποιώντας ρόπαλα, στιλέτα και άλλα φονικά εργαλεία.

Ιδιας κοπής ήταν και το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, που επιχείρησε να φέρει η κυβέρνηση, και το οποίο άνοιγε το δρόμο για την ποινικοποίηση της διαφορετικής άποψης για την Ιστορία και την εξίσωση κομμουνισμού - ναζισμού. Βούτυρο στο ψωμί τους είναι και η θεωρία των άκρων, που αποτελεί επίσημη γραμμή της κυβέρνησης.

Ο ρόλος των αστικών ΜΜΕ

Για τα ΜΜΕ και τον τρόπο που ταΐζουν τη Χρυσή Αυγή, τα ράμματα περισσεύουν στη γούνα τους. Ακόμα και τώρα, που στην επικαιρότητα κυριαρχούν η δολοφονία του 34χρονου Π. Φύσσα και η επίθεση με λοστούς και καδρόνια σε βάρος των κομμουνιστών στο Πέραμα, οι δημοσιολόγοι στα αστικά ΜΜΕ δε σταματούν την προσπάθεια να μπάσουν από την πίσω πόρτα την ανοχή στη δράση της Χρυσής Αυγής, αν όχι να τη νομιμοποιήσουν. Ορισμένα παραδείγματα:

• Ο Μπ. Παπαδημητρίου στο ΣΚΑΪ, έλεγε: «Γιατί όχι μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή να μην τη δεχθούμε να υποστηρίξει - όπως συνέβη χτες στη Νορβηγία - μια συντηρητική συμμαχία;». Και σε άρθρο του στην «Καθημερινή»: «Ο σημερινός χώρος των εθνικιστών και άλλων πολιτών που αναδεικνύουν, δημοσκοπικώς, τη ΧΑ σε ρυθμιστικό παράγοντα, εύκολα θα συμπαραταχθεί σε μια Συντηρητική Συμμαχία, εγκαταλείποντας ορισμένες ακραία αποτρόπαιες συμπεριφορές (...) Σε τελευταία ανάλυση, ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή!». Δηλαδή, πλήρης αθώωση της Χρυσής Αυγής σαν εγκληματική οργάνωση και αναγόρευσή της σε κεντρικό «παίχτη» του αστικού πολιτικού συστήματος.
• Ο Γ. Πρετεντέρης έγραψε στα ΝΕΑ: «Διάβασα προχτές ότι κάπου στην Αττική ο τοπικός σύλλογος γονέων κατέλαβε ένα... νηπιαγωγείο! Λυπάμαι λοιπόν αλλά όταν τα σχολεία, οι πλατείες, οι γειτονιές μετατρέπονται σε γήπεδα αναμέτρησης, ο ασκός του Αιόλου έχει ανοίξει. Η επιλογή του μίσους αποτελεί τελικά το κοινό χαρακτηριστικό όσων επιχειρούν από τα δεξιά και τα αριστερά να κατεδαφίσουν τη χώρα ισχυριζόμενοι ότι θα τη φτιάξουν καλύτερη». Δηλαδή, στο ίδιο τσουβάλι όσοι αγωνίζονται για καλύτερη Υγεία, Παιδεία, για το μεροκάματο και τα δικαιώματά τους και η Χρυσή Αυγή που κάνει νταηλίκια σ' όποιον πάει να σηκώσει κεφάλι.
• Ο Τ. Παππάς έγραψε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» για όποιον αντιμετωπίζει το νεοναζισμό σαν μακρύ χέρι του συστήματος ότι κάνει λάθος γιατί: «Υποτιμά τη λαϊκότητά του, την εμβέλεια του αντισυστημικού λόγου του και υποβαθμίζει τη σχέση που έχει οικοδομήσει με τμήματα των λαϊκών στρωμάτων». Κατά τον αρθρογράφο, ο αντικομμουνισμός, ο οχετός για τους μετανάστες και το υβρεολόγιο της Χρυσής Αυγής είναι «λαϊκότητα» και «αντισυστημικός λόγος με εμβέλεια». Τα συσσίτια μόνο για Ελληνες, που γίνονται με δωρεές των εφοπλιστών και στόχο έχουν να χειραγωγήσουν το λαό, έγιναν στοιχεία «λαϊκότητας» και οικοδόμησης σχέσεων «με τμήματα των λαϊκών στρωμάτων».
• Ο Ν. Ευαγγελάτος, την επομένη της επίθεσης, έβγαλε στον αέρα του ΣΚΑΪ τον Κασιδιάρη για να αντικρούσει με αντικομμουνισμό και ψέματα τις καταγγελίες όσων δέχτηκαν την επίθεση στο Πέραμα. Το σχόλιο του παρουσιαστή ήταν: «Αυτό που κρατάμε είναι ότι η κύριος Κασιδιάρης καταδικάζει τη βία»...!

3. Πώς αξιοποιούν τη δράση της;

«Καταδίκη της βίας απ' όπου κι αν προέρχεται», «κόμματα του συνταγματικού τόξου», «δημοκρατικό μέτωπο απέναντι στη Χρυσή Αυγή», «κίνδυνος αποσταθεροποίησης», «τα δυο άκρα απειλούν τη δημοκρατία»... είναι μερικά μόνο απ' όσα ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες από τα κόμματα της διαχείρισης, σε σχόλια και παρεμβάσεις για τις επιθέσεις των χρυσαυγιτών σε Κερατσίνι και Πέραμα. Ολοι οι μηχανισμοί ενεργοποιήθηκαν για να φέρουν στα μέτρα τους και ενάντια στο λαό την προπαγάνδα με αφορμή τους χρυσαυγίτες.

Χαρακτηριστικότερη όλων, είναι η δήλωση που έκανε την Πέμπτη ο Αντ. Σαμαράς. Είπε μεταξύ άλλων: «Το ξέρουμε όλοι ότι η χώρα βρίσκεται σε εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή και ότι ο λαός μας υπομένει τις μεγαλύτερες θυσίες, για να νικήσει την κρίση και να πετύχει την οικονομική του αναγέννηση. Δεν είναι ώρα για εσωτερικές διαμάχες. Ούτε για ένταση».

Πρόσθεσε ακόμα: «Οπως συνέβη με την απάνθρωπη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που κάθε Ελληνας καταδικάζει με απέχθεια. Αγωνίζομαι και θα αγωνιστώ μέχρι τέλους για να τελειώσει η ανηφόρα των θυσιών του ελληνικού λαού. Ομως, η κατηφόρα της βίας καταστρέφει κάθε προοπτική να αποκτήσει η Ελλάδα εκείνο που της αξίζει: Ανάπτυξη, ειρήνη και ευημερία. Ας σεβαστεί λοιπόν ο καθένας το λαό, τους κόπους και τις θυσίες του».

Είναι φανερή η προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου και ανοχή στα αντιλαϊκά μέτρα, αξιοποιώντας τη δολοφονική δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Ο Αντ. Σαμαράς μιλάει γενικά για «εσωτερικές διαμάχες», «ένταση» και «βία», ενώ πρόκειται για εγκληματικές ενέργειες μιας μαφιόζικης οργάνωσης του συστήματος. Με αυτόν τον τρόπο, αντικειμενικά πάει να εξισώσει το δολοφονικό χέρι της συστημικής Χρυσής Αυγής με τις λαϊκές αντιδράσεις στη δράση της και τους αγώνες των εργαζομένων ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα.

Οι «θυσίες» που κάνει ο λαός και τις οποίες επικαλείται ο Αντ. Σαμαράς δεν είναι για να ευημερήσει ο ίδιος, αλλά για την «οικονομική αναγέννηση» του κεφαλαίου, το οποίο υπηρετεί η κυβέρνηση, αλλά και η Χρυσή Αυγή.

Είπε ακόμα ο Αντ. Σαμαράς ότι «οι όποιες πολιτικές διαφωνίες λύνονται με διάλογο δημοκρατικό, όχι με διαφωνίες εμπρηστικές, ούτε με τη βία, απ' όπου και αν προέρχεται, και - πολύ περισσότερο - όχι με το αίμα. Που μας διαιρεί μέσα και μας εκθέτει έξω από την Ελλάδα».Επιστρατεύει, δηλαδή, τη θεωρία των δύο άκρων που αντικειμενικά «βγάζει λάδι» το ένα και μοναδικό «άκρο»: Τη δικτατορία των μονοπωλίων σε όλες της τις εκφάνσεις, το ίδιο το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που συνθλίβει το λαό.

Αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο

Σαν έτοιμος από καιρό, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδιας, με αφορμή τη στυγνή δολοφονία του 34χρονου στο Κερατσίνι, ανακοίνωσε την πρόθεση της κυβέρνησης να ενισχύσει και να διευρύνει την τρόμο-νομοθεσία, με πρόσχημα την αντιμετώπιση του φασιστικού φαινομένου. Μ' αυτό το σκοπό, η κυβέρνηση ανήγγειλε την έναρξη δημόσιου διαλόγου για πρόταση νόμου που θα υποβληθεί «με αντικείμενο τη διεύρυνση του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα περί εγκληματικής οργάνωσης και του άρθρου 195 του ΠΚ περί του τι συνιστά κατάρτιση ένοπλης ομάδας».

Η πρεμούρα της κυβέρνησης να παρέμβει νομοθετικά προκαλεί ερωτήματα, με δεδομένο ότι η υπάρχουσα νομοθεσία είναι υπεραρκετή για να αντιμετωπίσει κάθε είδους έγκλημα και ως τώρα δεν την αξιοποίησαν για τις εγκληματικές ενέργειες των χρυσαυγιτών. Σημειώνεται ότι πριν τη δολοφονία, η κυβέρνηση είχε κάνει νομικές επεξεργασίες για αλλαγές στα σχετικά άρθρα και οι προτάσεις της αναμένεται να κατατεθούν σύντομα.

Με αφορμή τη δολοφονία του 34χρονου, το ΠΑΣΟΚ ζήτησε«μέτωπο όλων των κομμάτων του συνταγματικού τόξου»ενάντια στη Χρυσή Αυγή, με κοινές δράσεις, σαν «πυλώνες της δημοκρατίας κατά το Σύνταγμα». Πρωτοβουλίες σαν κι αυτή, αντικειμενικά υπηρετούν άλλους στόχους και όχι βέβαια την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής. Στα εργατικά σωματεία και τις άλλες οργανώσεις του λαού και της νεολαίας, όπου το ΚΚΕ και η ΚΝΕ πρωτοστατούν για να απομονωθεί και να αντιμετωπιστεί οργανωμένα η Χρυσή Αυγή, δρουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις με τους συνδικαλιστές τους, ενώ και στα πλαίσια του Kοινοβουλίου υπάρχουν διαδικασίες όπου μπορεί να αναπτυχθεί συζήτηση μεταξύ των κομμάτων για το θέμα αυτό.

Αρα, η προπαγάνδα για «συνταγματικό τόξο» και «δημοκρατικές δυνάμεις», θέλει να πάει αλλού τη συζήτηση: Να βγάλει λάδι τα κόμματα που υπηρετούν το σύστημα και την αντιλαϊκή πολιτική τους, να αθωώσει την αστική δημοκρατία, στο έδαφος της οποίας φύεται ο φασισμός, για να χρησιμοποιηθεί ενάντια στο λαό και τους εργάτες.

4. Πώς αντιμετωπίζεται η Χρυσή Αυγή;

Μόνο ο λαός οργανωμένος μπορεί να αντιμετωπίσει τη Χρυσή Αυγή, να την απομονώσει, να την τσακίσει, να την πετάξει έξω από τόπους δουλειάς, εργατογειτονιές, σχολεία και σχολές. Οι άμεσες λαϊκές αντιδράσεις, μετά τις δυο επιθέσεις σε Πέραμα και Κερατσίνι, με μπροστάρηδες τα ταξικά συνδικάτα και τους άλλους μαζικούς φορείς του λαϊκού κινήματος, έστειλαν τους χρυσαυγίτες κυριολεκτικά στις τρύπες τους. Εδειξαν ποια πρέπει είναι η απάντηση, μέχρι να μη βρίσκει τόπο να σταθεί για να χύσει το δηλητήριό της σε εργατικές λαϊκές συνειδήσεις.

Οι αξίες της εργατικής τάξης και του λαού, οι παραδόσεις του κινήματος στην Ελλάδα, καμιά σχέση δεν έχουν με τη Χρυσή Αυγή. Πρέπει να νοιώθουν ανεπιθύμητοι παντού, να μην μπορούν να σηκώσουν κεφάλι, να φοβούνται να εμφανιστούν σε χώρους δουλειάς, να ζητήσουν την ψήφο του εργάτη και κάθε τίμιου λαϊκού ανθρώπου στα συνδικάτα. Το λαϊκό ανάχωμα στη φασιστική της δράση, θα δυναμώνει όσο καλύτερα συνειδητοποιείται ο ρόλος και ο χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής, σαν γέννημα - θρέμμα του αστικού συστήματος, σαν δύναμη κρούσης του κεφαλαίου και του κράτους του ενάντια στο εργατικό λαϊκό κίνημα, ενάντια στην πρωτοπορία του.

Από εδώ προκύπτει η ανάγκη να κάνει θαρρετά βήματα η ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, η μαζικοποίηση και μαχητικοποίησή του σε ταξική κατεύθυνση. Να στεριώσει παντού και να δυναμώσει η λαϊκή συμμαχία, που θα εκφράζει τη γνήσια ταξική αλληλεγγύη σ' αυτούς που υποφέρουν, θα μπαίνει μπροστά για να αποκρουστούν τα αντιλαϊκά μέτρα και θα ανοίγει δρόμους στην πάλη για να περάσει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας το σύστημα της εκμετάλλευσης και όσοι το υπηρετούν, όποιο προσωπείο κι αν φοράνε.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ