Η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ να αποσπά ένα επιμέρους ζήτημα και να ζητάει κοινή δράση πάνω στο πρόβλημα δεν είναι καινούρια. Ούτε βέβαια την ανακάλυψε με αφορμή τη Χρυσή Αυγή και την ανάγκη να αντιμετωπιστεί η φασιστική της δράση. Αν ανατρέξει κανείς στην προεκλογική περίοδο, θα θυμηθεί τις πέντε προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για κυβερνητική συμμαχία, που εστίαζαν σε δυο - τρία σημεία του μνημονίου και για την αποτροπή τους ζητούσε ακόμα και συγκυβέρνηση με το ΚΚΕ! Η «ενότητα πάνω στο πρόβλημα» πάει να συγκαλύψει τις ταξικές αιτίες της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα από το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους. Ταυτόχρονα, πάει να θολώσει τη μοναδική διέξοδο που απαντάει στα λαϊκά συμφέροντα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του «μετώπου» που ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στη Χρυσή Αυγή. Τι λέει και τι κρύβει; Λέει, για παράδειγμα, ότι η υπεράσπιση της δημοκρατίας είναι το στοιχείο που πρέπει να ενώνει όλες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις ενάντια στη Χρυσή Αυγή. Λέει ακόμα ότι η αντιμετώπισή της προϋποθέτει την πολιτική συνεννόηση όλων των άλλων κομμάτων. Από αυτή τη σκοπιά επιτίθεται στη ΝΔ για το ότι δημιουργεί τεχνητούς διαχωρισμούς με τις θεωρίες των δύο άκρων και τη συζήτηση για το ποιος εντάσσεται και ποιος όχι στο «συνταγματικό τόξο». Αντιπαραβάλλει τη φασιστική ιδεολογία της Χρυσής Αυγής στην (αστική) δημοκρατία, κρύβοντας ότι πυρήνας της δράσης της είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου και ότι είναι σάρκα από τη σάρκα του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ συμβάλλει αντικειμενικά στο να κρύβεται ο πραγματικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής, σαν γέννημα - θρέμμα του αστικού συστήματος, στην υπηρεσία της μεγαλοεργοδοσίας και του κράτους της. Μαζί με τα αστικά κόμματα, καλλιεργεί αυταπάτες ότι αρκούν μια - δυο θεσμικές παρεμβάσεις και πολιτική καταδίκη των μεθόδων της για να ξεμπερδέψει ο λαός με τη Χρυσή Αυγή. Σ' αυτή τη βάση ζητάει την κοινή δράση. Κανείς βέβαια δεν αρνείται τη συζήτηση ανάμεσα στα κόμματα, για την οποία άλλωστε υπάρχουν οι διαδικασίες στο Κοινοβούλιο. Η αντιμετώπιση όμως της Χρυσής Αυγής προϋποθέτει να βγουν μπροστά οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οργανωμένα, μέσα από τα συνδικάτα και τους άλλους φορείς του μαζικού κινήματος, να την απομονώσουν.
Να την πετάξουν έξω από χώρους δουλειάς και γειτονιές, από σχολεία και σχολές, ξέροντας πως έχουν να κάνουν με μπράβους του κεφαλαίου, που τρέφουν μίσος για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Οσο δυναμώνουν τα ταξικά χαρακτηριστικά του κινήματος, τόσο πιο δύσκολα οι ιδέες και οι πρακτικές της Χρυσής Αυγής θα βρίσκουν τόπο να σταθούν. Οσο βαθαίνει η αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική συνείδηση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, τόσο θα ακυρώνεται η προσπάθεια της Χρυσής Αυγής και άλλων βαστάζων του συστήματος να δηλητηριάσουν λαϊκούς ανθρώπους, νεολαίους άνεργους και εργάτες. Μέχρι ο λαός να πετάξει τους φασίστες στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, μαζί με το σύστημα που τους γέννησε και τους ταΐζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου