Αναξιόπιστος και επικίνδυνος

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κυβερνήσει με την άμεση και διαρκή συμμετοχή του λαού στις λήψεις των αποφάσεων. Το πώς θα γίνει αυτό το απαντά ο Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» ως εξής: «Είναι τα δημοψηφίσματα, οι συμμετοχικοί θεσμοί, οι νέες μορφές κοινωνικής οργάνωσης, η συνεταιριστική οικονομία, και βέβαια, η ριζική αναδιοργάνωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί κάθε βήμα που φέρνει το λαό πιο κοντά στη λήψη των αποφάσεων, εκτοπίζει αντιστοίχως τα ισχυρά συμφέροντα που χειραγωγούν σήμερα την πολιτική και την οικονομία σε κάθε επίπεδο»...

Είναι γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, και δεν το κάνει πρώτη φορά, φέρνει στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης το ζήτημα της δημοκρατίας, (βασικό ζήτημα της δημοκρατίας είναι όντως η ενεργή και οργανωμένη συμμετοχή του λαού στην πολιτική και τη διαχείριση των υποθέσεων της κοινωνίας, αλλά εδώ το εμπόδιο είναι η ιδιοκτησία στην οικονομία που την έχουν οι καπιταλιστές),

προκειμένου να εκτοπίσει από τις λαϊκές συνειδήσεις το γεγονός ότι στη σημερινή ταξική καπιταλιστική κοινωνία όπως σε κάθε ταξική κοινωνία δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα για όλους, και για τους αστούς και για την εργατική τάξη και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, και ταυτόχρονα την αντίθεση συμφερόντων στην ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας γενικά και ότι δεν μπορεί τώρα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης να υπάρξει διέξοδος σε όφελος και του κεφαλαίου και των εργαζομένων. Ετσι συγκαλύπτει την ταξική ουσία της πολιτικής του και το γεγονός ότι αυτή υπηρετεί, όσα προπαγανδιστικά εργαλεία σαν τα παραπάνω κι αν χρησιμοποιεί, τα συμφέροντα των αστών, άρα είναι αντιλαϊκή.

***

Ας δούμε ένα ένα τα ζητήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για τα ισχυρά συμφέροντα που χειραγωγούν την οικονομία, άρα και την πολιτική. Που θα τα εκτοπίσει η συμμετοχή του λαού. Αλήθεια, αν ο λαός με δημοψήφισμα αποφασίσει να αφαιρέσει την ιδιοκτησία από τα μονοπώλια και να την κάνει κοινωνική ιδιοκτησία τι θα κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Θα το εφαρμόσει; Μα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, των μονοπωλίων, με τη στρατηγική του όπως προπαγανδίζει θα ενισχύσει την «υγιή επιχειρηματικότητα», θα αναπτύξει τις τράπεζες, τη βιομηχανία κλπ. Αρα, πότε λέει αλήθεια, όταν καλεί το λαό να τον στηρίξει αναδεικνύοντάς τον κυβέρνηση για να εφαρμόσει πολιτική εξόδου από την κρίση σε όφελος της «υγιούς επιχειρηματικότητας», δηλαδή πολιτική υπέρ των ισχυρών συμφερόντων, ή όταν καλεί το λαό να εκτοπίσει τα ισχυρά συμφέροντα, δηλαδή τους μεγαλοεπιχειρηματίες από την οικονομία και την πολιτική; Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμπαίζει την εργατική τάξη και το λαό, όταν του χαϊδεύει τ' αυτιά ότι θα δημιουργήσει συνθήκες να αποφασίζει ο ίδιος για το ποια πολιτική θα εφαρμόζει η κυβέρνησή του. Με τα μονοπώλια να έχουν την ιδιοκτησία θα εφαρμόζεται αντιλαϊκή πολιτική. Μόνο σε σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε ρήξη μ' αυτά και την εξουσία τους, μόνο δηλαδή αν αλλάξει τάξη στην εξουσία και όχι κόμμα στην κυβέρνηση ο λαός μπορεί να κοινωνικοποιήσει τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, να διαχειρίζεται ο ίδιος τις υποθέσεις της δικής του κοινωνίας και οικονομίας και όχι της καπιταλιστικής, να εφαρμόζει πολιτική σε όφελός του. Αυτή είναι η πραγματική δημοκρατία, αλλά προϋπόθεση είναι να μην υπάρχουν καπιταλιστές. Αρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αφερέγγυος.

***

Μιλά για αναδιοργάνωση της «Τοπικής Αυτοδιοίκησης», που θα συμβάλλει στη συμμετοχή του λαού και θα λειτουργεί σε όφελός του. Αλλά η «Τοπική Αυτοδιοίκηση» είναι μηχανισμός του κράτους - το κράτος είναι αστικό και όχι εργατικό - άρα λειτουργεί και δρα σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών. Είναι «Τοπική Διοίκηση», τμήμα του κρατικού μηχανισμού. Είναι ποτέ δυνατόν το κράτος να λειτουργεί και να δρα σε όφελος του κεφαλαίου και ένας μηχανισμός του να είναι φιλολαϊκός; Και πώς θα υπηρετήσει το λαό, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδίζει ότι με την πολιτική του θα υπηρετήσει την καπιταλιστική ανάπτυξη; Θα αναδιοργανώσει ένα μηχανισμό του κράτους φέρνοντάς τον σε αντίθεση με τη στρατηγική του; Πάλι κοροϊδεύει ο ΣΥΡΙΖΑ.

***

Για τη συνεταιριστική ιδιοκτησία, τους άλλους συμμετοχικούς θεσμούς και μορφές οργάνωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για συμμετοχή του λαού στη διαχείριση της καπιταλιστικής οικονομίας και της φτώχειας, της εξαθλίωσης των εργαζομένων. Λόγος γίνεται για τα διάφορα «δίκτυα αλληλεγγύης», δηλαδή τη φιλανθρωπία, όπως τα «κοινωνικά» παντοπωλεία, ιατρεία, φαρμακεία, τις λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, που θα τα θεσμοθετήσει, χειραγωγώντας λαϊκές δυνάμεις στη διαχείριση της πολιτικής υπέρ των μονοπωλίων, όταν αυτά είναι που φέρνουν τη δυστυχία και τη βαρβαρότητα στο λαό. Αρα θέλει το λαό κόντρα στα συμφέροντά του, όχι μόνο να μη διεκδικεί σε αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, αλλά να συμβιβάζεται, να ανέχεται, να υποτάσσεται στον εχθρό του. Γι' αυτό προβάλλει και την αναδιοργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος. Θέλει ένα συνδικαλιστικό κίνημα να διαχειρίζεται τις ανάγκες της εργατικής τάξης στα πλαίσια της πολιτικής του κεφαλαίου και όχι ενάντιά της ως την ανατροπή και την κατάργησή της. Τέτοιας μορφής συμμετοχή έχει επεξεργαστεί η σοσιαλδημοκρατία, την προπαγάνδιζε το ΠΑΣΟΚ εδώ και πολλά χρόνια, «συμμετοχική δημοκρατία» την είχε βαφτίσει. Και για όλ' αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναξιόπιστος και επικίνδυνος για τα λαϊκά συμφέροντα.

Ι.