Στη ρυμούλκηση εργατικών λαϊκών δυνάμεων κάτω από τις σημαίες της αστικής τάξης, να βάζουν πλάτη για το χτίσιμο της «Νέας Ελλάδας», προοπτική που αναγόρευσε μάλιστα σε «εθνικό καθήκον», αποσκοπούσε η προβολή του λεκτικού αυτού εφευρήματος από τον Αντ. Σαμαρά, στο βήμα του συνεδρίου του κόμματός του. Ομως η «Ελλάδα» που οραματίζεται είναι τόσο «νέα», όσο και τα υλικά με τα οποία χτίζεται: Τα γνωστά παλιά και φθαρμένα υλικά, της ανταγωνιστικότητας, των ιδιωτικοποιήσεων, της «επιχειρηματικότητας», της συμμόρφωσης με τις κατευθύνσεις της ιμπεριαλιστικής ΕΕ. Τα υλικά αυτά είναι που θεμελίωσαν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, ο οποίος οδήγησε στην κρίση και το λαό στη χρεοκοπία.
Δυνάμεις που εκπροσωπούν πολιτικά την αστική τάξη, και μάλιστα από κυβερνητικό πόστο, έχουν τώρα ανάγκη από μια νέα «αφήγηση», ένα νέο δόλωμα για να παγιδεύσουν και να χειραγωγήσουν το λαό. Οπως υπήρξε παλιότερα αυτό της «ισχυρής Ελλάδας της ΕΕ και της ΟΝΕ», που αν και απηχούσε ταξικούς στόχους του κεφαλαίου, αυτοί σερβιρίστηκαν σαν δήθεν «εθνικοί» στο λαό, που τους πλήρωσε τελικά πανάκριβα. Κάθε φορά ζητούμενο είναι η υποταγή του λαού σε στόχους απόλυτα εχθρικούς προς τα συμφέροντά του.
Η «Νέα Ελλάδα» είναι τέτοιος στόχος και περιγράφει την Ελλάδα μετά την κρίση, με την αστική τάξη να έχει ορθοποδήσει και το λαό βαθύτερα στο βούρκο. Αυτή την Ελλάδα οραματίζεται η ΝΔ και όλες οι άλλες δυνάμεις του «ευρωμονόδρομου» και της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ανεξάρτητα του μείγματος διαχείρισης με το οποίο ισχυρίζονται ότι θα την επισπεύσουν.
Αυτή η Ελλάδα για το λαό της είναι στασιμότητα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και όχι άλμα μπροστά. Είναι συντήρηση της σαπίλας και του παρασιτισμού και όχι πρόοδος, όπως ισχυρίστηκε ο Αντ. Σαμαράς, θέτοντας κι αυτός - στον ανταγωνισμό του με τον ΣΥΡΙΖΑ - ένα κάλπικο δίλημμα: «Μεταρρυθμίσεις ή στασιμότητα». Οι μεταρρυθμίσεις που λέει ο Αντ. Σαμαράς έχουν το πρόσημο της αστικής τάξης, για λογαριασμό της οποίας μιλά. Και είναι βαθιά αντιλαϊκές, όπως άλλωστε γνωρίζει πια από την εμπειρία του ο λαός. Και δεν μπορεί να είναι διαφορετική καμία μεταρρύθμιση στο πλαίσιο της αστικής εξουσίας και του κράτους της, κάτι που δεν αλλάζει, ανεξάρτητα από το ποιος διαχειριστής θα την υλοποιήσει.
Η ΝΔ, όπως και η τάξη που εκπροσωπεί, ανήκουν στο χτες. Το καινούριο θα το γεννήσει η συμμαχία και η πάλη του λαού. Το άλμα μπροστά θα το κάνουν η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, όχι τα παράσιτα οι κεφαλαιοκράτες και τα κόμματά τους. Θα είναι το άλμα προς μια άλλη κοινωνία, με έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που στο κέντρο του θα έχει τις ανάγκες των ανθρώπων της δουλειάς, των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αυτή θα είναι η Νέα Ελλάδα από και για το λαό της, αποδεσμευμένη από την ΕΕ, με κοινωνικοποιημένα τα μονοπώλια. Θα τη χτίσει ο λαός με ολοκαίνουργια υλικά και προπαντός δίχως καπιταλιστές ιδιοκτήτες στα μέσα παραγωγής, άρπαγες του πλούτου που μόνος του αυτός παράγει.
Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ» του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» 2 Ιούλη 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου