Η «πλύστρα», το «πλυντήριο» και ο «σταύλος του (χρυσ)αυγή-ου»

Φαίνεται ότι ο Τράγκας κατέληξε στο πλάνο του:

Μια φορά (τουλάχιστον) κάθε μήνα, θα διαθέτει τον δημοσιογραφικό ογκόλιθο που κουβαλάει μέσα του (σ.σ.: τον εαυτό του, δηλαδή...) στην υπηρεσία της Χρυσής Αυγής.

Συγκεκριμένα, θα διατίθεται να φέρει σε πέρας την - όντως σιχαμερή - δουλειά του ξεπλύματος της ναζιστικής συμμορίας. Ηδη, προχτές παρακολουθήσαμε τη δεύτερη τέτοιου είδους τηλεοπτική εκπομπή του Τράγκα.

Η «πλύστρα»...

Πρέπει να ομολογήσουμε, πάντως, ότι τούτη τη φορά ήταν πιο ντροπαλός. Δεν είχε 4 χρυσαυγίτες στο στούντιο, όπως την πρώτη φορά. Είχε... μόνο δύο.

Ισως, γιατί ο ένας από τους δύο ήταν το «φιλαράκι» του (το λέμε με την έννοια της οικειότητας που διαπίστωσε ο τηλεθεατής ότι έχει αναπτυχθεί μεταξύ τους), ο «Φύρερ» των χιτλεροειδών, ο Μιχαλολιάκος.

Ο Τράγκας - «πλύστρα» των νεοναζί είναι μάλλον ο κατάλληλος άνθρωπος για να συμβάλει στην επιχείρηση αποστιγματισμού των ναζιστών και της «εξοικείωσης» της κοινωνίας με το φίδι. Οχι μόνο λόγω πρότερου δημοσιογραφικού βίου. Αλλά - και κυρίως - διότι είναι τόσο «αντισυστημικός» όσο ακριβώς και οι χρυσαυγίτες ομόσταυλοί του. Το γράφει και στη «λίστα Λαγκάρντ», άλλωστε...

...το «πλυντήριο»...

Ομως κάθε καλή πλύστρα πρέπει να έχει και καλά εργαλεία. Εν προκειμένω, να έχει καλό «πλυντήριο». Για να είμαστε βέβαια ειλικρινείς, δεν ξέρουμε πόσο καλό «πλυντήριο» είναι ο τηλεοπτικός σταθμός «Σκάι». Πανελλαδικής εμβέλειας, όμως, είναι...

Στα επιπλέον «προσόντα» του «Σκάι», που του επιτρέπουν να διατίθεται σαν «πλυντήριο» της Χρυσής Αυγής, είναι ότι ανήκει στο συγκρότημα του εφοπλιστή Αλαφούζου. Εδώ, να διευκρινίσουμε ότι αναφερόμενοι στην εφοπλιστική ιδιότητα του Αλαφούζου, καθόλου δεν εννοούμε (ούτε καν υπονοούμε) τα όσα σημείωνε η βρετανική εφημερίδα «Guardian», η οποία σε πρόσφατο άρθρο της υποστήριζε: «Εν μέσω φημών για υποστήριξη από πλούσιους εφοπλιστές, κατάφερε (σ.σ.: η Χρυσή Αυγή) να ανοίξει γραφεία του κόμματος σε όλη την Ελλάδα».

...και ο «σταύλος του (χρυσ)αυγή-ου»

Εκείνο που εννοούμε και εκείνο που λέμε είναι ότι το συγκρότημα Αλαφούζου έχει μια σχετική «ειδίκευση» στη «μαυρίλα», που δε θα είχαν λόγο να μην την αναγνωρίσουν οι χρυσαυγίτες. Για παράδειγμα, πολύ πριν ο «Σκάι» μετατραπεί στις εκπομπές του Τράγκα σε «σταύλο του (χρυσ)αυγή-ου», είχε προηγηθεί η «Καθημερινή».

Συγκεκριμένα, ήταν η «Καθημερινή» που, στο αφιέρωμά της για τον φασίστα Μεταξά, έγραφε ήδη από τις 4/8/2007 (ανήμερα, δηλαδή, της κήρυξης της δικτατορίας της «4ης Αυγούστου») ότι η διακυβέρνηση Μεταξά πορεύτηκε με «χαρακτηριστικά φιλολαϊκού» καθεστώτος...

Ηταν, επίσης, η «Καθημερινή» που στις 16/09/12 (σ.σ.: τώρα πρόσφατα, δηλαδή...) φιλοξενούσε άρθρο με τίτλο «Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη δημοκρατία», όπου ο συντάκτης τόνιζε με πάθος:

«Οσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στην Χρυσή Αυγή - και σοβαρολογώ απολύτως. Της το οφείλουμε για την ευκαιρία που μας προσφέρει -και μάλιστα την ώρα που την έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη- ώστε να διορθώσουμε λάθη δεκαετιών και να κάνουμε μια νέα αρχή στην πολιτική ζωή. Είναι η ευκαιρία που δίνεται στη νομιμότητα να αναμετρηθεί, επιτέλους, με την οιονεί νομιμοποιημένη βία της Αριστεράς: αυτό το καρκίνωμα της Μεταπολίτευσης, που όλοι το φοβούνται και κανείς δεν το αγγίζει»...

*

Οπως βλέπετε, το συγκρότημα Αλαφούζου είχε ανακαλύψει τα «χαρακτηριστικά φιλολαϊκού» καθεστώτος της φασιστικής μεταξικής δικτατορίας, την οποία εξυμνούν οι χρυσαυγίτες,
και είχε δώσει χώρο σε απόψεις που απευθύνουν «ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στη Χρυσή Αυγή», πολύ πριν συναντηθεί με τον Τράγκα.

Επομένως, και ο κύριος Τράγκας ήξερε τι πούλαγε, πηγαίνοντας στον «Σκάι», και ο Αλαφούζος ήξερε τι αγόραζε. Σα να λέμε, δηλαδή, κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι.

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ