Σελίδες

25 Μαρ 2013

Για την κρίση στην Κύπρο


Οι εξελίξεις στην Κύπρο δεν οφείλονται σ' αυτό που φαινομενικά αντιμετωπίζουν, δηλαδή τη χρεοκοπία του χρηματοπιστωτικού της συστήματος που τώρα με τη συμφωνία γίνεται ελεγχόμενα. Πρόκειται για εκδήλωση καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, ανεξάρτητα αν εμφανίστηκε στις τράπεζες. Το 2008 στις ΗΠΑ στον χρηματοπιστωτικό τομέα εκδηλώθηκε η κρίση αλλά ξεκίνησε από τις κατασκευές. Αστικά και οπορτουνιστικά επιτελεία την είπαν «χρηματοπιστωτική κρίση», αλλά ήταν καπιταλιστική οικονομική κρίση. Πώς γίνεται ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που είναι πολλαπλάσιο του ΑΕΠ της χώρας να κινδυνεύει με χρεοκοπία; Γιγαντώθηκε από τις καταθέσεις κεφαλαίων μονοπωλίων ξένων κρατών λόγω της χαμηλής φορολογίας (μόνο 10%) και μεγάλων επιτοκίων καταθέσεων που προσελκύουν κεφάλαια, αλλά επειδή είναι καταθέσεις και μάλιστα βραχυπρόθεσμες, δεν μπορούν να τις διαχειριστούν κατά το δοκούν. Άρα υπάρχει πρόβλημα με τα δικά τους αποθεματικά. Οι τράπεζες δανείζουν χρήμα τις επιχειρήσεις με μεγαλύτερα επιτόκια για να έχουν κέρδη. Τι συμβαίνει λοιπόν; Μερίδα του αστικού τύπου μιλά για «φούσκα στις κατασκευές». Οι τράπεζες δανείζουν κεφάλαια στους επιχειρηματικούς ομίλους για να κάνουν επενδύσεις επειδή δε φτάνουν πάντα τα ίδια κεφάλαια των ομίλων. «Φούσκα στις κατασκευές» σημαίνει υπερπαραγωγή κτηρίων που στηρίχτηκε στον τραπεζικό δανεισμό, αλλά οι κατασκευαστικοί όμιλοι αδυνατούν να αποπληρώσουν τα δάνεια λόγω οικονομικής κρίσης. Δεν μπορούν να πουλήσουν κτήρια που κατασκεύασαν ή δεν πληρώθηκαν για υποδομές που κατασκεύασαν. Αλλά αυτό σημαίνει οικονομική κρίση, έχει άμεση αντανάκλαση στις τράπεζες, επιδρά συνολικά στην καπιταλιστική οικονομία της Κύπρου.

***
Η προηγούμενη ακόμη κυβέρνηση του ΑΚΕΛ ζήτησε να μπει στο μηχανισμό της ΕΕ για τη στήριξη των τραπεζών. Και είχε περάσει τα πρώτα 25 νομοσχέδια προετοιμασίας του μνημονίου τα οποία κούρευαν μισθούς, κούρευαν συντάξεις, επιδόματα κλπ. Άρα το πρόβλημα προϋπήρξε, τουλάχιστον εκδηλώθηκε από το 2012. Δεν ευσταθεί ως αιτία το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων που είχαν οι κυπριακές τράπεζες. Το ποσό αυτό ανέρχεται στα 4,5 δισ. ευρώ, ενώ η σωτηρία των κυπριακών τραπεζών απαιτεί πάνω από 17 δισ. ευρώ. Τα υπόλοιπα πού χάθηκαν; Τα δάνεισαν οι τράπεζες αλλά δεν μπορούν να τα πάρουν πίσω. Πήραν δάνειο από τη Ρωσία 2,5 δισ. ευρώ που δε φτάνει. Τους πρότειναν να τους δανείζουν 9,5 περίπου δισ. ευρώ, τα υπόλοιπα 5,8 δισ. περίπου τους είπαν βρείτε τα μόνοι σας. Και τους πρότειναν την εφάπαξ φορολογία, κατάσχεση μέρους, όπως θέλετε χαρακτηρίστε το, των κεφαλαίων που είναι κατατεθειμένα στις τράπεζες. Δεν ήθελαν στην Κύπρο να το κάνουν γιατί πρόκειται για χτύπημα («καταστροφή») κεφαλαίων. Τώρα με τη συμφωνία θα κάνουν «κούρεμα» στις καταθέσεις από 35%-45% των πάνω από 100.000 ευρώ και ταυτόχρονα σπάσιμο της Λαϊκής Τράπεζας σε «καλή και κακή», απορρόφηση της «καλής» από την Τράπεζα Κύπρου, δηλαδή «καταστροφή» μέρους αυτών των κεφαλαίων, προκειμένου να αναπληρωθεί μέρος των κεφαλαίων των τραπεζών που χάθηκαν («καταστράφηκαν») λόγω κρίσης, ώστε να μην υπάρξει ολοκληρωτική χρεοκοπία. Είναι μία μορφή ελεγχόμενης χρεοκοπίας για τη διαχείριση της κρίσης υπέρ του κεφαλαίου στην Κύπρο. Που βεβαίως θα μεγαλώσει το χρέος της Κύπρου, αυτό θα μετακυλιστεί στις πλάτες του λαού.
ΕΕ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ΔΝΤ αποφάσισαν να δανείσουν με λιγότερα από τα αναγκαία κεφάλαια, αποφασίζοντας τη φορολόγηση των καταθέσεων, δηλαδή να πληρώσουν και τα ρωσικά κεφάλαια. Εδώ εκφράζεται ο ανταγωνισμός για το ποιο καπιταλιστικό κράτος ή οργανισμός (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, Ρωσία) θα πληρώσει λιγότερα για τη διάσωση της καπιταλιστικής οικονομίας, λόγω καταστροφής κεφαλαίων της Κύπρου.
***
Αυτή η υπόθεση διαπλέκεται με τους υδρογονάνθρακες της Κύπρου, της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και με τη γεωστρατηγική θέση της Κύπρου, γεγονός που οξύνει και περιπλέκει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Ας μην ξεχνάμε το ιμπεριαλιστικό σχέδιο «Μεγάλη Μέση Ανατολή», που εκτός από τον πόλεμο στο Ιράκ, οδήγησε στις επεμβάσεις σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, με τη λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη», ενώ εξελίσσεται στη Συρία όπου η Ρωσία ασκεί επιρροή και έχει ναυτική πολεμική βάση. Η Ρωσία και οι BRICS γενικότερα, έχασαν από τη Βόρια Αφρική.
Εδώ εστιάζονται ανταγωνισμοί ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία για το μοίρασμα των υδρογονανθράκων. Ισχυρά καπιταλιστικά κράτη διεκδικούν μεγάλα μερίδια για να συμβάλλουν στην οικονομική βοήθεια στην Κύπρο, όπως π.χ. η Ρωσία που προσφάτως -μέσω ΓΚΑΖΠΡΟΜ- συμφώνησε με το Ισραήλ για αέριο από το οικόπεδο «Λεβιάθαν» με συμφωνία και των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα η ΓΚΑΖΠΡΟΜ έχει ενεργειακή συμφωνία και με τη Γερμανία. Η δε Κύπρος έδωσε «οικόπεδο υδρογονανθράκων» στη γαλλική ΤΟΤΑΛ. Τουρκία και Ισραήλ που έκαναν μυστικές συζητήσεις για τον ενεργειακό τομέα, παρά τους φαινομενικά οξύτατους ανταγωνισμούς φαίνεται να τα «βρίσκουν», μετά τη δημόσια συγγνώμη του Νετανιάχου στην Τουρκία για την υπόθεση της ισραηλινής επίθεσης σε τουρκικό καράβι που πήγαινε για βοήθεια στη Γάζα. Η Τουρκία ενδιαφέρεται για να γίνει πύλη ενεργειακής εισόδου στην Ευρώπη και φαίνεται ότι ΗΠΑ και Ρωσία συμφωνούν μ' αυτό. Οι ΗΠΑ λόγω κρίσης και ανταγωνισμών υπονομεύουν τη Γερμανία και την επιρροή της στην Ευρωζώνη φάνηκε και στην υπόθεση της Ελλάδας στην κόντρα για το μείγμα διαχείρισης της κρίσης στην Ευρωζώνη κ.λ.π. Τώρα φαίνεται ότι θέλει να «τραβήξει» και τη Ρωσία» γεγονός που αντικειμενικά υπονομεύει τη σχέση της Ρωσίας με τη Γερμανία, ίσως και με την Κίνα; Η Ρωσία επίσης κάνει το «δικό της παιχνίδι» και με Γερμανία, (αρνήθηκε βοήθεια στην Κύπρο) και με ΗΠΑ. Στη Γερμανία υπάρχουν οξύτατοι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί, (τμήμα του κεφαλαίου είναι με την ευρωατλαντική σχέση, άλλο με Ρωσία-Κίνα, άλλο με τη μικρή Ευρωζώνη).
Με τη λύση που δόθηκε στη διαχείριση της κρίσης τη νύφη την πληρώνει ο λαός. Θα επιβληθούν σκληρά αντιλαϊκά μνημόνια, ενώ ήδη χτυπιέται το ασφαλιστικό σύστημα αφού χτυπούν τα κατατεθειμένα στις τράπεζες αποθεματικά του. Να γιατί η όποια λύση είδε το φως της δημοσιότητας, που εστιαζόταν στην αξιοποίηση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και την επιλογή ιμπεριαλιστών συμμάχων είναι επικίνδυνη. Όπως και η λύση εντός Ευρωζώνης και ΕΕ. Μονόδρομος για τους λαούς η αποδέσμευση από την ΕΕ, η ανατροπή της αστικής πολιτικής με εργατική λαϊκή εξουσία.
902.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου