Η θηλιά του αυτοαπασχολούμενου...
Η τρικομματική κυβέρνηση χρειάστηκε αρκετές σελίδες αιτιολογικής έκθεσης στο νέο φορολογικό νόμο για να δικαιολογήσει την πολιτική της, είναι όμως γεγονός ότι, με τρεις ριπές επιχειρεί να καθαρίσει το μεγαλύτερο τμήμα των αυτοαπασχολούμενων.
- Κατάργηση του αφορολόγητου.
- 26% φορολόγηση από το πρώτο ευρώ.
- Τέλος επιτηδεύματος 650 ευρώ (1.000 για τις εταιρείες) από 500 του μεσοπρόθεσμου.
Για να δούμε, πρακτικά, τι σημαίνουν αυτά τα μέτρα παραθέτουμε τους διπλανούς πίνακες, που είναι αποκαλυπτικοί.
Εντάξει, θα σκεφτεί ο καλόπιστος αναγνώστης, αλλά πόσοι είναι αυτοί που δηλώνουν τέτοια εισοδήματα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΓΠΣ (Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων) του υπουργείου Οικονομικών, ο αριθμός των φορολογούμενων που δήλωσαν εισόδημα μέχρι 20 χιλ. ευρώ το 2011 από εμπορικές βιομηχανικές επιχειρήσεις και ελεύθερα επαγγέλματα, ανήλθε στους 660 χιλ. δηλαδή το 81% του συνόλου. Αρα το παράδειγμα που προαναφέραμε έχει την ισχύ γενικού κανόνα και δεν είναι αυθαίρετο. Για τις εξαιρέσεις θα αναφερθούμε παρακάτω.
Οσο για τις ΑΕ, την ναυαρχίδα της καπιταλιστικής επιχειρηματικότητας, όχι μόνο δεν υπάρχει επιβάρυνση, αλλά αντίθετα ελάφρυνση, σε σχέση με προηγούμενα, της τάξης του 30%. Και αυτό είναι φυσικό, αφού η φορολογία των διανεμόμενων κερδών στις ΑΕ μειώθηκε από το 25% στο 10%. Ετσι, ο μέτοχος της ΑΕ πληρώνει 3.583 ευρώ φόρο και ο ιδιοκτήτης ατομικής επιχείρησης 5.850 ευρώ, 63% περισσότερα, για τα ίδια κέρδη (20.000). Μπορεί αυτά τα μαθηματικά να μη συμβαδίζουν με την κοινή λογική, είναι όμως απόλυτα συμβατά με την καπιταλιστική ανάπτυξη. Ισα κι όμοια είναι, κοτζάμ ανώνυμη εταιρεία με το εμπορικό της γειτονιάς !!!
Θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε ότι όλες αυτές οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις είναι συνέπεια, μόνο της οικονομικής κρίσης. Βρίσκονται στο συρτάρι των αστικών κυβερνήσεων από την εποχή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, άσχετα με τους ρυθμούς επιβολής τους σε κάθε χρονική περίοδο. Απλά, η οικονομική κρίση είναι μια καλή ευκαιρία να επιταχυνθούν. Δηλαδή, δεν είναι προσωρινές και έκτακτες, και πολύ χειρότερα, προϊόν νοσηρών εγκεφάλων που επιβουλεύονται, δεν ξέρω εγώ, τι. Αυτά τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν και προκύπτουν ευθέως από την ανάγκη των μονοπωλίων για μεγαλύτερη κερδοφορία.
Ο αυτοαπασχολούμενος που δηλώνει εισόδημα 10.000, για παράδειγμα, πληρώνει 3.250 φόρο, και αν πληρώσει και τον ΟΑΕΕ, για να έχει περίθαλψη και σύνταξη, του μένουν 1.669 ευρώ το χρόνο ή 139 ευρώ το μήνα για να θρέψει την οικογένειά του. Τα ίδια και χειρότερα αν έχει εταιρεία. Σε αυτήν την περίπτωση του απομένουν για να ζήσει 1.169 ευρώ τον χρόνο ή 97 ευρώ το μήνα.
Προφανώς ο παραπάνω έχει ήδη βάλει λουκέτο, και δεν χρειάζεται να τρέχει στους λογιστές για περαιτέρω διευκρινίσεις. Κι αν είναι ασυνεπής στις «υποχρεώσεις» του, υπάρχει και νόμος που θα του δημεύσει ό,τι «έχει και δεν έχει» για να συνετιστεί. Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν έχουμε υπολογίσει και τις υπόλοιπες φορολογικές επιβαρύνσεις όπως, χαράτσια της ΔΕΗ, δημοτικά τέλη κ.λπ.
Ο προαναφερόμενος δεν έβγαινε ούτε με τον προηγούμενο φορολογικό νόμο, προϊόν του «μεσοπρόθεσμου» (εισοδήματα του 2011). Απλά, προτίμησε να μην πληρώσει τον ΟΑΕΕ για να μην πεινάσει η οικογένειά του. Ετσι εξηγείται το γεγονός ότι πάνω από τους μισούς ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ δεν πληρώνουν τις εισφορές τους. Αυτά, για τους ειδήμονες της εισφοροδιαφυγής.
Για να μην μπούμε σε άλλες λεπτομέρειες μέχρι τα 20.000 ευρώ εισόδημα κανένας αυτοαπασχολούμενος δεν μπορεί να επιβιώσει. Δεν το λεμέ εμείς, το γράφει ο νόμος.
 |
... και η αγαλλίαση του κεφαλαιούχου
Αξίζει τον κόπο να δούμε ορισμένα συγκριτικά στοιχεία όπως προκύπτουν από τους πίνακες.
Ο αυτοαπασχολούμενος των 10.000 ευρώ για το 2010 δεν πλήρωσε καθόλου φόρο εισοδήματος, γιατί ήταν στο αφορολόγητο, για το 2011 πλήρωσε 1.000 ευρώ και με το νέο νόμο 3.250 ευρώ. Αύξηση 225%. Εντάξει, θα πει κάποιος, ο κρατικός προϋπολογισμός δεν βγαίνει, και όλοι πρέπει να βάλουμε το χέρι στην τσέπη.
Ισχύει όμως για όλους αυτό; Για να δούμε.
Την πιο μεγάλη επιβάρυνση υφίστανται οι πιο φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι, όπως φαίνεται και από τα παραδείγματα. Οσο, όμως, αυξάνεται το εισόδημα τόσο η επιβάρυνση ελαττώνεται. Και γεννιέται, εύλογα, το ερώτημα. Ποιος είναι τελικά «φοροφυγάς», ο αυτοαπασχολούμενος που τον τσακίζει η εφορία ή ο μεγαλοεπιχειρηματίας που οι νόμοι φτιάχνονται στα μέτρα του. Η απάντηση είναι προφανής, τα βάρη της κρίσης φορτώνονται στα λαϊκά στρώματα και ο νέος φορολογικός νόμος το αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο.
 |
Κάτι τέτοια ενισχύουν τη βεβαιότητα ότι, οι σπουδές του σημερινού υπουργού Οικονομικών, στα πανεπιστήμια της Μ. Βρετανίας και η θητεία του σαν διευθυντής του ΙΟΒΕ (ινστιτούτο του ΣΕΒ) δεν πήγαν χαμένα...
«Ο θάνατος του εμποράκου» σε σκηνοθεσία ΕΕ
Το φορολογικό είναι ένας τομέας που η Ευρωπαϊκή Ενωση δίνει μεγάλη σημασία, γι' αυτό και η επιμονή της «τρόικας». Ομως δεν είναι το μόνο «διαρθρωτικό» μέτρο που βρίσκεται στην ατζέντα των αστικών κυβερνήσεων. Θυμίζουμε την «απελευθέρωση των επαγγελμάτων» που βρίσκεται σε εξέλιξη, την είδαμε στα φορτηγά και τα ταξί, στην επέκταση του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων και ακόμα έχουμε μπροστά μας αρκετό δρόμο. Σημειώνουμε, επίσης, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων των εργαζόμενων και τη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, την ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, την αποσάθρωση της Κοινωνικής Ασφάλισης κ.λπ.
 |
Αξίζει, όμως, τον κόπο να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στην ουσία των κοινωνικοοικονομικών εξελίξεων που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, με οδηγό το συγκεκριμένο φορολογικό νόμο. Διαβάζοντας, κάποιος, τις διατάξεις του, μένει με μια εύλογη απορία. Είναι δυνατόν να εισπραχτούν αυτοί οι φόροι; Δηλαδή, αν ο αυτοαπασχολούμενος δεν έχει ψωμί να φάει, πώς θα μπορέσει να τους πληρώσει ; Προφανώς θα αναγκαστεί να βάλει λουκέτο, δεν είναι δυνατόν να δουλεύει μόνο για την εφορία. Αν, όμως, κλείσει πώς θα εισπραχτούν οι συγκεκριμένοι φόροι; Τόσο μεγάλη είναι φορομπηχτική μανία της κυβέρνησης, ώστε δεν αντιλαμβάνεται το αυτονόητο, ότι όσο κλείνουν μαζικά μικροεπιχειρήσεις συρρικνώνεται το φορολογικό υποκείμενο.
Η απάντηση στον παραπάνω γρίφο είναι απλή. Το φορολογικό είναι βεβαίως μηχανισμός μεταφοράς οικονομικών βαρών στα λαϊκά στρώματα, είναι όμως ταυτόχρονα και μοχλός επιβολής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ενωση επιδιώκει να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των μικροεπιχειρήσεων. Η παρουσία τους, άλλωστε, στην ελληνική οικονομία σε τέτοια έκταση, αποτελεί από μόνη της ένα διαρθρωτικό πρόβλημα που απαιτεί λύση. Αυτό δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία, αυτό λένε και οι εκπρόσωποι της ΕΕ, όταν μιλούν με ανοιχτά χαρτιά. Και παραπέρα, τα λουκέτα πυκνώνουν τις γραμμές των ανέργων και πιέζουν τους μισθούς προς τα κάτω. Αυτό κι αν λέγεται τζακ-ποτ.
Οσο για την περίφημη πολιτική υπέρ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αυτή δεν αφορά τους σημερινούς αυτοαπασχολούμενους αλλά έναν περιορισμένο αριθμό μεγαλύτερων επιχειρήσεων ικανών να κάνουν κολεγιά με τα μονοπώλια. Η ιδιαίτερη περιποίηση των ΑΕ στο φορολογικό νόμο, κάτι σηματοδοτεί...
Οι απάτες και οι αυταπάτες των συμβιβασμένων...
Με αυτές τις σκέψεις ας δούμε τι λένε η ΓΣΕΒΕΕ και η ΕΣΕΕ για το θέμα.
«...Το νομοσχέδιο επιβαρύνει υπέρμετρα τις μικρές επιχειρήσεις και τους επιχειρηματίες, οι οποίοι δηλώνουν το εισόδημά τους (όχι εκείνους που δεν το δηλώνουν). Είναι προφανές ότι η υπερφορολόγηση απειλεί τη βιωσιμότητα των μικρών επιχειρήσεων ... το νέο φορολογικό νομοσχέδιο αφαιρεί κάθε σκέψη και δυνατότητα ανάπτυξης και επενδύσεων από τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις...» (ΓΣΕΒΕΕ). «Το παρόν φορολογικό νομοσχέδιο ... Διακρίνεται κυρίως από έναν αμιγή εισπρακτικό χαρακτήρα, ... δεν καταπολεμάει τη φοροδιαφυγή, αλλά αντίθετα τη διογκώνει μέσω της επιβολής υψηλότερων φορολογικών συντελεστών στα μικρά και μεσαία εισοδήματα και στους ελεύθερους επαγγελματίες... Η ΕΣΕΕ με κάθε ευκαιρία έχει επισημάνει ότι το φορολογικό σύστημα θα πρέπει να ...βασίζεται σε ένα διαφανές, δίκαιο, απλό, κατανοητό και σταθερό πλαίσιο ...ας περιμένουμε, με συνεχώς μειούμενη υπομονή, την υλοποίηση των υποσχέσεων της κυβέρνησης ...για κοινωνικό διάλογο και ένα νομοσχέδιο που θα επιφέρει πραγματικές τομές στα φορολογικά πράγματα της χώρας...» (ΕΣΕΕ).
Ας αφήσουμε στην άκρη τα περί καταπολέμησης της φοροδιαφυγής. Ας προσπεράσουμε την καρτερικότητα της ΕΣΕΕ για κοινωνικούς διάλογους.
Επί της ουσίας, ένα βασικό ερώτημα θέτουμε.
Οταν μιλούν για ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ποιους εννοούν; Τους αυτοαπασχολούμενους που υπάρχουν σήμερα ή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που ευαγγελίζεται η ΕΕ.
Αν ισχύει το πρώτο, σπέρνουν αυταπάτες ότι τα μονοπώλια θα συμβιώσουν αρμονικά με τις μικροεπιχειρήσεις σε μια ευγενή άμιλλα μεταξύ τους. Αυτά δε γίνονται. Η αγορά είναι ζούγκλα και επιβάλλει «το δίκαιο του ισχυροτέρου». Κυβέρνηση και ΕΕ έχει προγραμμένους εκατοντάδες αυτοαπασχολούμενους. Δεν μπορεί κάποιος να είναι και με τις μικροεπιχειρήσεις και με την ΕΕ.
Αν ισχύει το δεύτερο, διαπράττουν συνειδητή πολιτική απάτη, προσπαθούν να αποκοιμίσουν τους αυτοαπασχολούμενους και να τους αποπροσανατολίσουν. Από αυτήν την άποψη, γιατί διαμαρτύρονται; Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι εξαιρετικά «αναπτυξιακό», συμβάλλει στο ξεκαθάρισμα της αγοράς από τη «σαβούρα», ώστε να απομείνουν λίγοι και δυνατοί παίκτες.
Οσο για τα περί απλοποίησης του φορολογικού συστήματος, που έχουν κάνει σημαία τους, μάλλον θα έπρεπε να συγχαρούν τον υπουργό Οικονομικών αντί να γκρινιάζουν. Πιο απλός φορομπηχτικός νόμος δε γίνεται ...
Οποιος πίνει νερό στο όνομα της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας, πράγμα που έκαναν κατά κόρο το προηγούμενο διάστημα οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, θα υποχρεωθεί, αργά ή γρήγορα να γευτεί τους πικρούς καρπούς της. Οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα στην τακτική τους, από εκεί προκύπτουν. Και καλό είναι, να τους παίρνουν χαμπάρι όλο και περισσότεροι αυτοαπασχολούμενοι καθημερινά.
...και ο δρόμος της ικανοποίησης των αναγκών
Αγαπητέ αυτοαπασχολούμενε,
το σημείωμα αυτό δεν γράφτηκε για να σε τρομάξει, παρότι οι εξελίξεις είναι, πράγματι, δυσοίωνες. Στόχος του είναι να σε αφυπνίσει, να σου δείξει τον αντίπαλο και ποιοι τον υπηρετούν. Ετσι θα μπορέσεις πιο εύκολα να ξεκαθαρίσεις «με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις». Το μεροκάματο δεν καθορίζεται μόνο από τον ατομικό σου μόχθο, αλλά ταυτόχρονα και από την κοινωνική πάλη. Δεν έχει κανένα νόημα να δουλεύεις σκληρά καθημερινά και από την άλλη μεριά να σε χαρατσώνουν η κυβέρνηση, η ΕΕ και τα μονοπώλια.
Μαζί σου είναι η ΠΑΣΕΒΕ και το αγωνιστικό αντιμονοπωλιακό κομμάτι του συνδικαλιστικού κινήματος, σε ασυμβίβαστη πάλη με τις απάτες και τις αυταπάτες που καλλιεργούν οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΒΕΕ και την ΕΣΕΕ. Η ΠΑΣΕΒΕ θα κάνει ό,τι μπορεί, με τη δική σου συνεισφορά, για την ανατροπή των αντιλαϊκών νόμων που σε κατατρέχουν. Να βάλει φραγμό στις πολιτικές που σου παίρνουν «την μπουκιά από το στόμα».
Μαζί σου είναι το ταξικό ρεύμα στο εργατικό κίνημα και το ΠΑΜΕ. Με το μέρος σου αντικειμενικά βρίσκονται και οι εργαζόμενοι γιατί, τελικά, «όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε».
Μόνο με την κοινή πάλη εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων ενάντια στα μονοπώλια είναι εφικτό να ανοίξουν δρόμοι για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών που συνεχώς διευρύνονται. Αλλη διέξοδος δεν υπάρχει.
Γι' αυτόν το λόγο, θα σου χρησιμέψουν οι θέσεις του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο που κυκλοφορούν αυτές τις μέρες και τα περιγράφουν όλ' αυτά.
* Ο Βασίλης Μαμάης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος της ΚΕ για τους ΕΒΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου