Αλλιώς μετράμε

Να λοιπόν που και οι ευχές - που άλλοτε ήταν ένα βήμα μπροστά απ' την πραγματικότητα - πλέον αποδείχνονται κενές, χωρίς προοπτική.

Οταν η αξιοπρέπεια καθορίζει την εξέλιξη, κανένας μάγος δεν μπορεί να την ξεγελάσει.

Διάφορες κινήσεις της αστικής τάξης εκφράζουν μόνο το αδιέξοδό της καθώς αφού έριξε στα τάρταρα τα λαϊκά στρώματα, τώρα ψάχνει τρόπο να βγει και πάλι πάνω στο κύμα της διακυβέρνησης.

Κανένα σωσίβιο δεν τους πρέπει.

***

Αυτοί που εμφανίζονται σαν φιλάνθρωποι είναι οι ίδιοι που τσάκισαν την εργατική τάξη κι έκαναν τους αυτοαπασχολούμενους να παραμιλάνε.

Από το ύψος των χιονισμένων σαλέ στα οποία έχουν ήδη μετακομίσει στέλνουν με email οδηγίες για τη βοήθεια στους φτωχούς.

Κάτω στο δρόμο, μια βόλτα στην αγορά, όχι στις βιτρίνες, αλλά εκεί που οι άνθρωποι ψωνίζουν τα της επιβίωσης, αρκεί για να δείξει ότι φέτος το τραπέζι στρώνεται με δυσκολία, όσο κι αν ο άνθρωπος βάζει κάτω απ' το χαλί το πρόβλημα μην και το δει το παιδί.

***

Οπως λένε και γράφουν, τα πιο δύσκολα είναι μπροστά. Τόσο δύσκολα που οι σχετικές αναφορές πλέον δεν στοχεύουν να λειτουργήσουν σαν αυτοεκπληρούμενες προφητείες, αλλά νέτες - σκέτες προετοιμασίες για τα μεγάλα κέρδη - ευκαιρίες τα λένε. Τέτοιες που απαιτούν και νέους διαχειριστές - αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος το λένε, ώστε να λειτουργήσει ξανά το παλιό παραμύθι ότι τα καπιταλιστικά κέρδη θα φέρουν και κοινωνικές παροχές.

Η είδηση για τα παιδιά που βγάλανε στη λοταρία το δικαίωμα στη δουλειά γκρεμίζει κάθε αυταπάτη.

***

Στον αντίποδα οι λαϊκές επιτροπές, σ' όλες τις γειτονιές, προσπαθούν να κάνουν τα χαμόγελα να ανθίσουν λίγο. Μα περισσότερο προσπαθούν να δείξουν ότι ο λαός μόνο με τα χέρια του θα σηκωθεί.

Αυτό το μέγα μάθημα προοπτικής επιδιώκουν να σβήσουν απ' το χάρτη διάφορες δυνάμεις - με τα αστικά μέσα ενημέρωσης να παίζουν κυρίαρχο ρόλο. Αρχισαν το πανηγύρι με αφορμή τη δημοσιοποίηση των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο, κι ακολούθως βγήκαν στο μεϊντάνι οι γνωστοί συνήθεις κουκουεδολόγοι. Στην αρχή με ολίγον από κλάμα για τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ που τα απολύει το Κόμμα τους. Κι αμέσως μετά στο ψητό: Η πολιτική του ΚΚΕ δεν περπατάει, αποφαίνονται. Κι αφού δεν περπατάει, γιατί ασχολούνται; Γιατί όπως ομολογεί ένας εξ αυτών τώρα είναι η ώρα να συγκροτηθεί ο πολιτικός χώρος που θα βάλει για τα καλά στην άκρη το ΚΚΕ.

Μακριά νυχτωμένοι, κάνουν την επιθυμία τους πραγματικότητα. Λογαριάζουν και πάλι χωρίς την εργατική τάξη. Το πιάσιμο των πλάνων της Οικονομικής Εξόρμησης και τα 71.500 φύλλα του «Ριζοσπάστη» με τις Θέσεις είναι οι δικοί μας μετρήσιμοι δείκτες...

Ριζοσπάστης