Σε «δυο βάρκες» και ενάντια στους εργάτες

Ειδικά το τελευταίο διάστημα, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο συνδικαλιστικό κίνημα «σηκώνουν» συνέχεια τους τόνους απέναντι στις σημερινές συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Γενικά, αξιοποιούν κάθε ευκαιρία, για να εμφανιστούν ότι ανάμεσα στις ίδιες και σε δυνάμεις όπως οι ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ υπάρχει το ...χάος.

Ομως, μόλις πριν από λίγες μέρες, το «Δίκτυο Συνδικαλιστών της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» (στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την αντιπροεδρία) έκανε δήλωση υπέρ της «μέρας δράσης» που οργανώνει η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (δηλαδή, η ευρωπαϊκή οικογένεια της ΓΣΕΕ), ξεκαθαρίζοντας πως «στηρίζουμε αυτό το κάλεσμα πλήρως και καλούμε όλα τα αριστερά κόμματα να στηρίξουν αυτή τη μέρα δράσης».

Φυσικά, το ζήτημα δεν είναι γιατί κάποιοι συνδικαλιστές στηρίζουν κινητοποιήσεις εργαζομένων στην Ευρώπη. Προκύπτουν όμως ερωτήματα:

• Γίνεται, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και κριτική να ασκούν στις ηγεσίες αυτές και να στηρίζουν ό,τι κινητοποίηση αυτές οργανώνουν;
• Η «αλλαγή» στο συνδικαλιστικό κίνημα, για την οποία μιλά συνέχεια η «Αυτόνομη Παρέμβαση» του ΣΥΡΙΖΑ, επιφυλάσσει κάτι θετικό για τους εργαζόμενους ή στοχεύει κι αυτή στην αθώωση της πλουτοκρατίας, όπως χρόνια κάνουν ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ; Πάντως, η κριτική του «Δικτύου» στην «πολιτική της τρόικας» και των «εθνικών κυβερνήσεων» είναι πως «είναι λανθασμένη και έχει αποτύχει». Δηλαδή, ότι κάπου ...χάλασε η συνταγή και όχι ότι η αντιλαϊκή λαίλαπα είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένου σχεδίου που απαιτεί η ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» και η σωτηρία των μονοπωλίων, όπως είναι η αλήθεια.
• Τελικά, μήπως αυτό που θέλουν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει στις συνδικαλιστικές οργανώσεις είναι όχι η ουσία (δηλαδή η πορεία που ακολουθούν οι σημερινές ηγεσίες, παλεύοντας να συμφιλιώσουν τους εργάτες με τα μονοπώλια), αλλά το «περιτύλιγμα» (με ηγεσίες «αριστερές» αλλά εξίσου εχθρικές στα εργατικά συμφέροντα);

Α.