Προειδοποιεί τους «εταίρους» του στην ΕΕ για «κοινωνική όξυνση», συνδέοντάς την με «διεύρυνση της επιρροής του νεοναζισμού»
Το αντιλαϊκό «ευρωπαϊκό κεκτημένο»υπερασπίστηκε από το Παρίσι ο Αλ. Τσίπρας,ισχυριζόμενος ότι η πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα είναι παρέκκλιση!
Με θολές διακηρύξεις, που χαϊδεύουν τα αυτιά της Ευρωενωσιακής πλουτοκρατίας επανέλαβε τα περί «κοινωνικής συνοχής» που βρίσκεται σε κίνδυνο στην ΕΕ, λέγοντας ότι δημιουργούνται «συνθήκες κοινωνικής όξυνσης και επέλασης, διεύρυνσης της επιρροής του νεοναζισμού, του εθνικισμού που μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνους δρόμους όλη την Ευρώπη»!
Ούτε λίγο ούτε πολύ, προβάλλοντας τον κίνδυνο της «κοινωνικής συνοχής» από τους φασίστες, που αξιοποιούνται από το σύστημα για να τσακίσει το κίνημα, υπερασπίζεται το σάπιο αστικό σύστημα, υπονομεύοντας τους αγώνες του λαού, που αναπτύσσονται στο έδαφος της όξυνσης της ταξικής πάλης. Και τα λέει αυτά απευθυνόμενος στην ΕΕ, στο έδαφος της οποίας ποινικοποιούνται τα σύμβολα του κομμουνισμού και αποδίδονται τιμές ήρωα σε συνεργάτες των Ες Ες.
Κρύβοντας ότι με μπούσουλα τη στρατηγική της ΕΕ οι κυβερνήσεις των χωρών μελών της έχουν εξαπολύσει «πογκρόμ» σε βάρος των δικαιωμάτων των λαών, υποστήριξε ότι αυτό συμβαίνει κατά παρέκκλιση μόνο στην Ελλάδα: «Η επιβολή διεθνούς οικονομικού ελέγχου στην Ελλάδα και η μετατροπή της σε ένα προτεκτοράτο χρέους, είναι πέρα και έξω ακόμα και από το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων είναι πέρα και έξω από τον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό».
Επιμένοντας στον εξωραϊσμό της ευρωένωσης, πρόσθεσε πως αυτό συμβαίνει επειδή «η κυβέρνηση αποφάσισε να συνταχθεί απολύτως με τις απαιτήσεις της κ. Μέρκελ», αλλά «δεν υπάρχει θεσμικό πλαίσιο στην Ευρώπη που να το επιτρέπει»!
Λιβανίζει τον Ολάντ
Στη βάση της ανέξοδης αντι-Μέρκελ ρητορείας, έφτασε να πλέκει το εγκώμιο του Φ. Ολάντ επειδή «επιβάλει φόρο 75% στους πλούσιους» και να εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί δεν παίρνει ενεργό μέρος στη διαμόρφωσης της «συμμαχίας του Νότου». Γιατί δηλαδή, δε διεκδικεί μαζί με τις άλλες αστικές κυβερνήσεις ευνοϊκότερο πλαίσιο δράσης για την αστική τάξη της Ελλάδας.
Επενδύοντας σε μια αποπροσανατολιστική ηθικολογία, ισχυρίστηκε ακόμα ότι «το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα έχει απαξιωθεί ηθικά» και πως «αν υπήρχε έστω η στοιχειώδης ευθιξία (...) να παραιτηθούν και να παραδώσουν τη δυνατότητα στις υγιείς, καθαρές και πατριωτικές δυνάμεις, να βγάλουν τη χώρα από την κρίση». Μέσα εκεί ενέταξε και«δυνάμεις σε αυτό που ονομάζετε αστικό χώρο, οι οποίες συνειδητοποιούν το αδιέξοδο».
Η ηθικολογία είναι πολύτιμη στον ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να συγκαλύπτει την ταξική φύση της πολιτικής, που σκόπιμα αποσπά απ' την οικονομία, και να συσκοτίζει ότι η διέξοδος απ' την κρίση για την οποία μιλά θα είναι προς όφελος του κεφαλαίου, του οποίου την εξουσία δεν αμφισβητεί.
Στη βάση αυτή άλλωστε πρόσθεσε ότι «την Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια την κυβερνούσε και την οδήγησε στην κρίση μια μαφία», διαπιστώνοντας μάλιστα και «πολύ μεγάλες διαφορές με το σύστημα στην υπόλοιπη Ευρώπη, όσον αφορά στη λειτουργία της Δημοκρατίας». Σαν να μην είναι παντού νύχι - κρέας οι αστοί και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι.
Αλλο «μείγμα» με χρήμα στο κεφάλαιο
Σε άλλες του παρεμβάσεις (εφημερίδα «Les echos», «Ρόιτερς», «Real News») ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ αναπαρήγαγε τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για άλλο μείγμα διαχείρισης, που όμως οδηγεί το λαό στην εξαθλίωση από άλλο δρόμο. Κατηγόρησε τη Γερμανία επειδή «απορρίπτει κατηγορηματικά την έκδοση ευρωομολόγων», τα οποία υπερασπίστηκε σαν «αναγκαία δημοσιονομικά εργαλεία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους», όπως άλλωστε και μερίδες των αστών που τα προωθούν εδώ και καιρό.
Επανέλαβε ακόμα την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για «μια διεθνή διάσκεψη ανάλογη εκείνης του Λονδίνου το 1953, που απάλλαξε τη Γερμανία από το βραχνά του χρέους της και άνοιξε το δρόμο για τη μεταπολεμική οικονομική επιτυχία», ομολογώντας ότι η ρύθμιση του χρέους για την οποία μιλά αντιμετωπίζεται απ' το κόμμα του σαν αναγκαίο μέσο για την εξοικονόμηση πόρων που θα τροφοδοτήσουν την καπιταλιστική ανάπτυξη. Εξάλλου, υπερασπίστηκε την «αναπτυξιακή ώθηση» μ' ένα «New Deal» και ένα Σχέδιο Μάρσαλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου