Χρειάζονται φίλτρα για την εξέταση κάθε πληροφορίας και είδησης

Συζήτηση για τη διαδικασία της ενημέρωσης μέσω του διαδικτύου έγινε την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ

Mεγάλο το ενδιαφέρον και πολυπληθής η συμμετοχή, κυρίως νέων, στο χώρο των ΑΕΙ - ΤΕΙ κατά τη διάρκεια της συζήτησης με τίτλο: «Ενημέρωση και διαδίκτυο: Νέοι δρόμοι για την ενημέρωση - νέοι δρόμοι για τη χειραγώγηση».

Κεντρικοί ομιλητές της συζήτησης ήταν ο Σταύρος Ξενικουδάκης, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του «Ριζοσπάστη» και ο Γρηγόρης Λιονής, μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ, που έθιξαν βασικές πλευρές αυτής της πολύπλοκης διαδικασίας της ενημέρωσης μέσω του διαδικτύου.

Πρώτος ξεκίνησε ο Στ. Ξενικουδάκης ο οποίος αναφερόμενος στην παρανόηση που παρατηρείται συχνά σε ό,τι αφορά την ενημέρωση μέσα από το διαδίκτυο, πως αυτή μετουσιώνεται ταυτόχρονα σε γνώση, ανέφερε σχετικά: «Η ενημέρωση δεν είναι γνώση, όπως και η πληροφορία δεν είναι γνώση. Η πληροφόρηση, η ενημέρωση δεν συνιστά και δε συμβάλλει απαραίτητα σε ένα δομημένο νοητικό σχήμα, που αντανακλά την αντικειμενική πραγματικότητα.

Γνώση είναι η άρρηκτα δεμένη με την πράξη διαδικασία, που σχετίζεται με την αντανάκλαση και αναπαράσταση της αντικειμενικής πραγματικότητας στη νόηση του ανθρώπου.

Η ενημέρωση γίνεται πάντα από τη σκοπιά του φορέα της. Δεν μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητα από την πρόθεση των συντακτών των ειδήσεων. Αφού οι ειδήσεις έχουν ενσωματωμένο ταξικό μήνυμα, επειδή συντάσσονται και διακινούνται μέσα σε μια κοινωνία όπου διεξάγεται πάλη των τάξεων, τότε και οι εργαζόμενοι αποδέκτες αυτής της ενημέρωσης πρέπει να αναπτύξουν τα κατάλληλα φίλτρα που θα αποκαλύπτουν στα μάτια τους την ταξική στόχευση της συγκεκριμένης ενημέρωσης. Να μη δέχονται την ενημέρωση αυτή ως θέσφατο και δεδομένο, ακόμα κι αν προέρχεται από διαφορετικές, μεταξύ τους υποτίθεται ανεξάρτητες και "αντικειμενικές" πηγές».

Σε ό,τι αφορά τη στάση του ΚΚΕ στο ζήτημα του διαδικτύου και για το αν συμμετέχει δυναμικά στις εξελίξεις της τεχνολογίας σημείωσε πως «το ΚΚΕ πρωτοπόρησε όταν άλλοι δεν το είχαν ακόμα ακουστά. Το 1996 δημιούργησε το δικό του ιστότοπο. Το 1997 δημιουργήθηκε το site της εφημερίδας, ιστότοποι της ΚΝΕ, του solidnet και πολλοί άλλοι εδώ και πολλά χρόνια. Βέβαια, πρόκειται να δημιουργηθεί ένα ειδησεογραφικό portal. Το Κόμμα δηλαδή από την αρχή, όταν διαδόθηκε η χρήση του διαδικτύου και στην Ελλάδα αξιοποίησε τις προσφερόμενες δυνατότητες για την ενημέρωση, τη διαφώτιση και την επικοινωνία.

Συνοψίζοντας μπαίνει το ερώτημα: Το διαδίκτυο γενικότερα και σε σχέση με την ενημέρωση, άγγελος ή διάβολος; Ούτε άγγελος, ούτε διάβολος. Είναι ανάλογα με τους σκοπούς για τους οποίους χρησιμοποιείται. Οι νέοι δρόμοι που ανοίγει για την ενημέρωση χρειάζονται φίλτρα, την εξέταση του προσφερόμενου υλικού από την σκοπιά της αλήθειας, της ακρίβειας και της σκοπιμότητας. Εξέταση με την καθαρή ματιά της εργατικής τάξης, που μπορεί να δει τα πράγματα όπως πραγματικά είναι, γιατί μόνο έτσι μπορεί να ανατρέψει το καθεστώς της εκμετάλλευσης.

Η σημερινή πραγματικότητα του διαδικτύου, αλλά και το μέλλον του είναι η αντανάκλαση της ταξικής πάλης. Το ίδιο και η ενημέρωση που προσφέρει. Η αστική τάξη κυριαρχεί σε αυτό όπως κυριαρχεί και στην κοινωνία. Μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιηθεί και από το εργατικό κίνημα, όμως η αλλαγή στην κοινωνία δεν θα έρθει από την αλλαγή του διαδικτύου, ούτε μέσω του διαδικτύου, παρότι είναι κι αυτό ένα επιμέρους πεδίο σύγκρουσης. Το αντίθετο θα συμβεί. Η αλλαγή της πραγματικότητας του διαδικτύου θα έρθει μέσα από τον πολιτικό αγώνα στην κοινωνία, στον τόπο εργασίας και στον τόπο διαμονής».

To διαδίκτυο δεν είναι χώρος απόλυτης ελευθερίας και ισοτιμίας όπως προπαγανδίζουν οι αστοί

Από την πλευρά του ο Γρ. Λιονής εστίασε στη λειτουργία της κοινωνικής δικτύωσης «Facebook» και τα ιστολόγια (blogs). Τόνισε πως «στην πραγματικότητα βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο και την κηδεμόνευση γιγαντιαίων δικτυακών κολοσσών, όπως για παράδειγμα το γνωστό blogspot, το οποίο εκατοντάδες χιλιάδες έχουν αναρτήσει το ιστολόγιό τους που ανήκει στην google. Αντίστοιχα ο έλεγχος του διαδικτύου στο επίπεδο των ονομάτων και ηλεκτρονικών διευθύνσεων είναι εξίσου ασφυκτικός. Σε παγκόσμιο επίπεδο η κατανομή των διευθύνσεων και ονομάτων των δικτυακών τόπων επιβλέπεται από τη γνωστή "ICANN" που ελέγχεται και τυπικά ακόμα από την αμερικανική κυβέρνηση. Αυτό τι σημαίνει; Η ύπαρξη του ονόματος ενός δικτυακού τόπου τελεί υπό τον έλεγχο και την έγκριση σε τελευταία ανάλυση του αστικού κράτους.

Το διαδίκτυο δεν είναι ο χώρος απόλυτης ελευθερίας και ισοτιμίας, δεν είναι το μαγικό εργαλείο με το οποίο όλα θα λυθούν. Θα λυθούν όλα τα ζητήματα ορθολογικά με συλλογική σκέψη και επεξεργασία με δύο λόγους. Ο κύριος λόγος είναι ότι τα κοινωνικά προβλήματα της φτώχειας, του πολέμου, όλα τα προβλήματα με τα οποία είμαστε αντιμέτωποι δεν είναι αόριστα τεχνικά προβλήματα, δεν οφείλονται σε λανθασμένες επιλογές. Η καπιταλιστική κοινωνία είναι ταξική κοινωνία. Το κεφάλαιο κυριαρχεί πάνω στην κοινωνική εργασία, απομυζά τον μόχθο των εργαζόμενων, καταστρέφει τη ζωή τους, καθορίζει την πορεία ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, των μέσων πληροφόρησης, μέσα σε αυτά και το διαδίκτυο, προκειμένου να διασφαλίσει την κερδοφορία του. Τα κοινωνικά προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν στη ρίζα τους παρά με σύγκρουση με το κεφάλαιο, γιατί κεφάλαιο και εργασία χωρίζονται με αγεφύρωτες αντιθέσεις.

Ο δεύτερος λόγος είναι φυσικά ότι επειδή η άρχουσα τάξη κατανοεί την προσπάθεια τής κοινωνίας και κατανοεί και την προσπάθεια που θα κάνει αντικειμενικά το λαϊκό κίνημα να εκμεταλλευτεί όλα τα μέσα, αξιοποιεί ενεργά το διαδίκτυο για να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους. Μηπως πρέπει να αρνηθεί τη χρήση του διαδικτύου; Φυσικά και όχι. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως το πρόβλημα δεν είναι το μαχαίρι αλλά ποιος το κρατά και τι θέλει να το κάνει. Στα χέρια της εργατικής τάξης το διαδίκτυο, για παράδειγμα, ανοίγονται τεράστιες δυνατότητες που μπορούν να εκτοξεύσουν την κοινωνική παραγωγή για την ικανοποίηση σε παγκόσμιο επίπεδο των λαϊκών αναγκών».

ΠΗΓΗ