Για να δικαιολογήσει τα βάρβαρα μέτρα, ο Αντ. Σαμαράς είπε προχτές ότι είναι «επώδυνα αλλά αναγκαία», ότι είναι «τα τελευταία που παίρνονται» και ότι αν το επιτρέψουν οι συνθήκες παγκόσμια και στην Ευρωζώνη, οι προωθούμενες αντιλαϊκές ανατροπές θα οδηγήσουν σε κατακόρυφη αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας. Ο επικεφαλής της συγκυβέρνησης είπε ένα ψέμα, μια μισή και μια ολόκληρη αλήθεια.
Το μεγάλο ψέμα είναι ότι τα μέτρα που τώρα παίρνονται θα είναι τα τελευταία.
Αν ανατρέξει κανείς στους προκατόχους του Σαμαρά, θα ανακαλύψει ότι φράσεις σαν και αυτή ήταν «κλισέ», κάθε φορά που ετοιμάζονταν να σφάξουν το λαό, είτε με τα μνημόνια, είτε με τις δανειακές συμβάσεις, είτε με το μεσοπρόθεσμο, είτε με τους εφαρμοστικούς νόμους.
Τα προωθούμενα μέτρα δε θα είναι τα τελευταία.
Η κρίση είναι βαθιά στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη και το ξεπέρασμά της απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη υποτίμηση της τιμής της εργατικής δύναμης. Επιπλέον, οι στρατηγικές της ΕΕ για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων της είναι μόνιμες και σταθερές, είτε σε περίοδο κρίσης, είτε σε περίοδο καπιταλιστικής ανάπτυξης, η οποία ούτως ή άλλως θα είναι αναιμική.
Με άλλα λόγια, όσο το κεφάλαιο κάνει κουμάντο στην οικονομία και όσο η χώρα παραμένει στην ΕΕ, η επίθεση στους μισθούς, στις εργασιακές σχέσεις, στα ασφαλιστικά δικαιώματα, στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Πρόνοια, η διαρκής λιτότητα και τα ληστρικά χαράτσια θα κρέμονται σαν καρμανιόλα πάνω από το κεφάλι των εργαζομένων και του λαού.
Από αυτή τη σκοπιά, η επισήμανση Σαμαρά ότι τα μέτρα που πάρθηκαν και παίρνονται υπηρετούν τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού κεφαλαίου είναι απόλυτα σωστή.
Οι μειώσεις στους μισθούς, η διάλυση στοιχειωδών λαϊκών δικαιωμάτων, η συντριβή ακόμα και των υποτυπωδών δημόσιων κοινωνικών υποδομών, οι ιδιωτικοποιήσεις ένα σκοπό υπηρετούν: Να μειώσουν στα έσχατα όρια την τιμή της εργατικής δύναμης, να περιορίσουν τις δημόσιες δαπάνες, ώστε ο κρατικός κορβανάς να τροφοδοτεί με περισσότερα χρήματα τις επενδύσεις του κεφαλαίου και να ανοίξουν νέα πεδία δράσης για τις πολυεθνικές, σε τομείς όπου μέχρι σήμερα το κράτος διατηρούσε κάποιες θέσεις.
Αρα, το συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει είναι ότι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας προϋποθέτει την καταστροφή και τη βίαιη χρεοκοπία του λαού.
Η μισή αλήθεια που είπε ο Σαμαράς είναι ότι τα μέτρα είναι αναγκαία. Πράγματι είναι αναγκαία, όχι για το λαό, αλλά για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτούς θέλει να σώσει, γι' αυτό μαζί με την τρόικα καταδικάζουν τη λαϊκή οικογένεια στη φτώχεια.
Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι κανένα μείγμα διαχείρισης δεν μπορεί να ανακουφίσει το λαό, πολύ περισσότερο να αντιστρέψει την καταστροφική γι' αυτόν πορεία.
Μόνη διέξοδος είναι η στήριξη από το κίνημα της πρότασης νόμου του ΚΚΕ για κατάργηση όλων των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των συνοδευτικών τους νόμων, στο πλαίσιο της γενικότερης πάλης για ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους.
Για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του και ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου