Σελίδες

8 Αυγ 2012

Για την εγκληματικότητα... και την αποπροσανατολιστική προπαγάνδα


Καθόλου τυχαία, τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προβάλλουν ως κύρια αιτία των προβλημάτων του κέντρου της Αθήνας τη συγκέντρωση σε αυτό μεγάλου αριθμού μεταναστών. 
Μάλιστα, με αφορμή την επιχείρηση καταστολής που βρίσκεται σε εξέλιξη από την περασμένη εβδομάδα, ήδη αστικά μέσα ενημέρωσης κάνουν λόγο για «ασφάλεια που επιστρέφει στην πόλη». 
Ποια είναι η πραγματικότητα; Οτι την εγκληματικότητα δεν την έφεραν οι μετανάστες. Βέβαια, στα εγκληματικά κυκλώματα υπάρχουν και μετανάστες και Ελληνες. 
Το έγκλημα - ιδίως το οργανωμένο - τα ναρκωτικά, η πορνεία, η εκμετάλλευση μεταναστών από δουλεμπορικά κυκλώματα, υπήρχαν και πριν και αποτελούν μια τεράστια οικονομική επιχείρηση με υπέρογκα κέρδη, στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομίας. 
Ο παγκόσμιος τζίρος από τη διακίνηση και εμπορία
ναρκωτικών το 2010 έφτασε τα 270 δισ. ευρώ (στοιχεία UNICEF), ο τζίρος των κυκλωμάτων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα από την πορνεία το 2010, έφτασε το 1 δισ. ευρώ (στοιχεία ΕΣΥΕ). Ολα αυτά, λοιπόν, υπήρχαν και πριν, γιατί είναι φαινόμενα σύμφυτα με το συγκεκριμένο κοινωνικοοικονομικό σύστημα.
Εξάλλου είναι αποπροσανατολισμός η προπαγάνδα που καλλιεργείται από τους εκπροσώπους των μεγαλεμπόρων και τα κόμματα του κεφαλαίου ότι για την αναδουλειά και την πτώση του τζίρου ευθύνονται κυρίως οι παράνομοι μικροπωλητές.
Αντίστοιχες νοσηρές καταστάσεις υπάρχουν σε όλες τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές μητροπόλεις. Υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία (σ.σ. από μηχανισμούς και υπηρεσίες του ίδιου του κράτους) που δείχνουν ότι στα σοβαρά τουλάχιστον εγκλήματα η συμμετοχή των μεταναστών στηρίζεται και συνυπάρχει με τη συμμετοχή Ελλήνων.
Φυσικά, υπάρχει και η μικροεγκληματικότητα του δρόμου. 
Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποτιμήσει κάποιος την ανησυχία του φτωχού, του λαϊκού ανθρώπου να μην του κλέψουν τα λίγα λεφτά που του έχουν μείνει από τη μεγάλη κλοπή που έχει υποστεί από την πλουτοκρατία και το κράτος της.
 Ομως, αυτή η μικροεγκληματικότητα, που προέρχεται από ανθρώπους στα όρια της επιβίωσης, αντιμετωπίζεται κύρια με μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα και όχι με άγρια καταστολή και διώξεις που δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου