Παιχνίδια εντυπώσεων...

Με αφορμή την αποκάλυψη εφημερίδας ότι ο Α' αντιπρόεδρος της Βουλής Ι. Τραγάκης διόρισε συγγενείς του σε θέσεις μετακλητών υπαλλήλων της Βουλής, αλλά και προηγούμενο κρούσμα με τον επίσης Νεοδημοκράτη Β. Πολύδωρα, ο Α. Σαμαράς έδωσε χτες εντολή «να αναληφθεί πρωτοβουλία, η οποία θα αφορά στο καθεστώς προσλήψεων μετακλητών δημοσίων υπαλλήλων». Οπως αναγράφεται σε σχετική ανακοίνωση, «πρόθεση του πρωθυπουργού είναι η θεσμοθέτηση απαγόρευσης προσλήψεων συζύγων και συγγενών μέχρι και δευτέρου βαθμού, για το σύνολο των κρατικών λειτουργών που δύνανται να προσλαμβάνουν μετακλητούς δημοσίους υπαλλήλους». Το ζήτημα των μετακλητών υπαλλήλων και γενικά των υπαλλήλων της Βουλής είναι από τα προσφιλή των αστικών κομμάτων και ΜΜΕ, κάθε φορά που μεγαλώνουν τα ζόρια της διαχείρισης και η «οσμή» από την αγανάκτηση του λαού για τα μέτρα που ισοπεδώνουν τη ζωή του. Σ' αυτή τη λογική, κυβερνήσεις και κόμματα καταφεύγουν σε κινήσεις εντυπωσιοθηρίας, εκμεταλλευόμενοι ένα υπαρκτό ζήτημα που οι ίδιοι δημιούργησαν ή ανέχτηκαν, προκειμένου να αποπροσανατολίσουν το λαό και να καλλιεργήσουν την ψευδαίσθηση της αυτοκάθαρσης του αστικού συστήματος.

Πρόκειται για τα ίδια κόμματα που αξιοποίησαν και τις προσλήψεις στη Βουλή σαν μηχανισμό ρουσφετολογικής εξυπηρέτησης, θεσμοθετώντας και κάνοντας χρήση νόμων που προβλέπουν ακόμα και τη μονιμοποίηση μετακλητών υπαλλήλων μετά από έναν ορισμένο χρόνο θητείας. Το ΚΚΕ ποτέ δε συμφώνησε στη μονιμοποίηση μετακλητών υπαλλήλων της Βουλής ή βουλευτών, καταψήφισε τις σχετικές διατάξεις και ποτέ δεν έκανε χρήση αυτών. Μάλιστα το ΚΚΕ έχει διαγράψει μέλη του, που έκαναν χρήση στο παρελθόν αυτών των διατάξεων. Ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να τους αθωώσει για την βάρβαρη πολιτική τους και να τους αναγνωρίσει καλές προθέσεις στην κάθαρση του αστικού συστήματος, που είναι σάπιο από τα γεννοφάσκια του, ακριβώς επειδή υπηρετεί και διαπλέκεται πρώτα και κύρια με τα μονοπώλια. Κινήσεις όπως αυτή του Σαμαρά, όσο και η άλλη του Μεϊμεράκη να φτιάξει επιτροπή για τον έλεγχο των δηλώσεων «πόθεν έσχες» των εν ζωή πολιτικών που έχουν θητεύσει σε ανώτατες κυβερνητικές θέσεις από το 1974 ως και το 2012, υπηρετούν την εντυπωσιοθηρία και μόνο, όσο και αν «πατούν» σε πραγματικά γεγονότα διαφθοράς. Η πολιτική τους είναι ταξική, σε βάρος του λαού και δεν εξωραΐζεται με τερτίπια σαν αυτά της σημερινής ή των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Π.