Η υπόθεση της αθλήτριας με το Autan πήρε, όπως ήταν αναμενόμενο, πολιτικές διαστάσεις. Η τιμωρία της έγινε αφορμή για να βγουν ξανά στην επιφάνεια οι γνωστές ακροδεξιές (τσιριχτές) φωνές, οι οποίες ούτε λίγο ούτε πολύ προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το ρατσιστικό περιεχόμενο του σχολίου της και να μιλήσουν στην ουσία για πολιτική δίωξη. Σε κάθε περίπτωση η ιστορία της αθλήτριας έγινε ευκαιρία να αναζωπυρωθεί ο μύθος που θέλει την Χρυσή Αυγή να είναι το μόνο κόμμα εκτός του πολιτικού κατεστημένου, το κόμμα που όλοι πολεμούν γιατί το φοβούνται. Η Βούλα είναι, όπως δείχνουν οι διαδικτυακές της κινήσεις, οπαδός της Χ.Α. Όμως το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Η Βούλα είναι απλά κομίστρια μιας αντίληψης που τείνει να γίνει κυρίαρχη στον τόπο μας. Ενός ρατσισμού που καλλιεργήθηκε και μέσα από τον αθλητισμό. Η περιβόητη «ελληνική ψυχή» που κερδίζει μετάλλια και τρόπαια ήταν πάντα ο εθνικός μύθος
που συνόδευε τις μεθυστικές χαρές που έφερναν οι επιτυχίες στον αθλητισμό. Η υποκρισία ήδη υπήρχε: ο Αμερικανός ή ο Τζαμαϊκανός αθλητής που σάρωνε τα μετάλλια και τα παγκόσμια ρεκόρ ήταν προϊόν ντόπας. Οι δικοί μας ποτέ, ήταν απλά ΈΛΛΗΝΕΣ! Ακόμα κι όταν αποκαλύφθηκαν κρούσματα ντοπαρίσματος Ελλήνων αθλητών δεν ήταν αρκετά για να μας δείξουν ότι απείχαμε έτη φωτός από τα δήθεν ολυμπιακά ιδεώδη.
Στο πρόσωπο της Παπαχρήστου το δήθεν δημοκρατικό μας σύστημα προσπαθεί να χτυπήσει τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τον φασισμό. Όμως και πάλι, όπως και στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής είναι σαν να πετάει λάδι στη φωτιά του φασισμού που σιγοκαίει τις ψυχές και τα μυαλά των Ελλήνων για χρόνια. Πως γίνεται να θίγεται για ένα ρατσιστικό σχόλιο η «δημοκρατία» μας η οποία στήνει φράγματα για να μην περάσουν οι μετανάστες; Πως γίνεται να θίγονται αυτοί που πρωτοστατούσαν το προηγούμενο διάστημα στην διαφήμιση των στρατοπέδων συγκέντρωσης των ‘λαθρο’μεταναστών; Πως έγιναν ξαφνικά ανθρωπιστές όσοι πριν λίγες εβδομάδες έδιναν στη δημοσιότητα φωτογραφίες των ιερόδουλων που ήταν φορείς του AIDS; Πως έγιναν ξαφνικά αντιφασίστες αυτοί που με φασιστικό τρόπο έδιναν εντολές για απροκάλυπτη κατασταλτική βία εναντίον όποιου τους ενοχλούσε και με ένα «ναι σε όλα» καταδίκαζαν εκατομμύρια ανθρώπους στην πείνα και την ανέχεια; Πως έγιναν ξαφνικά δημοκράτες οι υποστηρικτές του Παπαδήμου και οι συνεργάτες του ΔΝΤ; Σε τελική ανάλυση πως γίνεται να είναι αντιρατσιστές οι φανατικοί οπαδοί του συστήματος που γεννάει τον …ταξικό ρατσισμό ανάμεσα σε καπιταλιστές και εργάτες;
Η απόφαση για την τιμωρία της αθλήτριας, με την οποία συμφωνώ αλλά για άλλους λόγους, ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόταν η Χ.Α. για να μπορέσει να πείσει για τον δήθεν αντισυστημικό της ρόλο. Μην ξεχνάμε ότι η Χ.Α. εκτός από φανατικούς φίλους έχει αποκτήσει και όψιμους εχθρούς μετά την είσοδό της στη Βουλή. Όμως αυτοί οι εχθροί της είναι που την κάνουν πιο δυνατή. Γιατί ισχύει σε αυτή την περίπτωση το ρητό που λέει πως ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Και την Χ.Α. δεν μπορεί να την «σκοτώσει» το σύστημα που την γέννησε και την ανέθρεψε, το ίδιο το σύστημα που καλείται να υπερασπιστεί με τον τρόπο που ξέρει η Χ.Α.
Δεν μπορεί να είμαστε όλοι αντιφασίστες. Δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ο φασισμός με μια επίκληση στην υπό κατάρρευση δήθεν δημοκρατία τους. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να μπούμε όλοι κάτω από την ίδια «δημοκρατική» σημαία και να αγωνιστούμε από κοινού ενάντια στον φασισμό. Τους τελευταίους μήνες πολλοί ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της Χ.Α. ερχόμενοι σε σύγκρουση μαζί της, κατορθώνοντας όμως (ανεξαρτήτως των προθέσεών τους) αντί να την αποδυναμώσουν, να την ενισχύσουν και να την βοηθήσουν να ριζωθεί στις συνειδήσεις των ψηφοφόρων της που μπορεί να μην ήξεραν τι ψήφιζαν στις πρώτες εκλογές. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:
Τα ΜΜΕ. Όταν σύσσωμα τα ΜΜΕ «ανακαλύπτουν» την Χ.Α. και τη σχέση της με τον Χίτλερ και το ναζισμό και αναλαμβάνουν τον ρόλο είτε του καλού μπάτσου (Στ. Θεοδωράκης) είτε του κακού μπάτσου (Καψής) τότε το αποτέλεσμα δεν είναι και πολύ ευχάριστο. Όταν σε ‘μαλώνει’ και σε βρίζει ένας Καψής δεν μπορεί παρά αυτό να αποτελεί παράσημο.
Οι εκπρόσωποι του «πολιτικού κατεστημένου». Αλήθεια, όταν το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ τάσσονται κατά της Χ.Α. υπάρχει περίπτωση αυτό να μην είναι αυτό ενδεικτικό του αντισυστημικού χαρακτήρα που θέλει να δείξει ότι έχει η Χ.Α.;
Ο Μπουτάρης. Όταν σε βρίζει αυτός που έχει χαρακτηριστεί στο μυαλό του Έλληνα ως ανθέλληνας δεν μπορεί παρά αυτό να αποτελεί απόδειξη ότι είσαι σε σωστό «εθνικιστικό» δρόμο
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Κατά την περίοδο των διερευνητικών ο Παπούλιας απέκλεισε τον Μιχαλολιάκο από την σύσκεψη. Μα όταν σε αποκλείει αυτός που στη συνείδηση της πλειοψηφίας του λαού έχει εντυπωθεί ως προδότης, πως μπορεί να επηρεαστεί θετικά η κοινωνία και να στραφεί σε αντιφασιστική κατεύθυνση;
Όταν αποκλείεται από την Ολυμπιάδα η αθλήτρια-οπαδός της Χ.Α. με απόφαση του Κούβελου, που για όσους δεν γνωρίζουν είναι σύζυγος της Ντόρας, δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει η Χ.Α. ως τεκμήριο αντισυστημικότητας;
Η αντίθεση στον φασισμό δεν μπορεί να έρθει από το ίδιο το σάπιο σύστημα που τον γέννησε και από τους διαφόρων αποχρώσεων εκπροσώπους του. Η αντίθεση στον φασισμό είναι αποκλειστικά υπόθεση της εργατικής τάξης και της πάλης της καθώς εκεί συμπυκνώνεται η ουσία του φασισμού: στην εκμετάλλευση της τάξης των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φυλής, έθνους και χρώματος, που παράγουν αυτά που ιδιοποιούνται οι άλλοι. Ο φασισμός δεν εδρεύει σε ένα παράλληλο σύμπαν. Ο φασισμός είναι ο καπιταλισμός στην πιο στυγνή και επικίνδυνη μορφή του.
Κλείνοντας επαναλαμβάνω ότι συμφωνώ με τον αποκλεισμό της Παπαχρήστου. Όχι ως ελάχιστη τιμωρία απέναντι σε ένα φασιστικό φαινόμενο. Μακάρι ο φασισμός να εξαντλούνταν στα tweets της αθλήτριας. Ούτε επειδή πιστεύω στα περίφημα ολυμπιακά ιδεώδη της μίζας, της ντόπας, των χορηγών και των δισεκατομμυρίων. Ο λόγος για τον οποίο συμφωνώ με τον αποκλεισμό της αθλήτριας είναι γιατί ίσως προκαλέσει λίγο από το ενδιαφέρον μας και καταλάβουμε ότι ο φασισμός όπως έχει φωλιάσει στο μυαλό ενός 20χρονου κοριτσιού πιθανόν να βρίσκεται παντού γύρω μας. Αυτός ο φασισμός γεννάει την Χρυσή Αυγή, όχι το αντίθετο…
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ : 2310net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου