Σε μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στην κεντρική πλατεία της Λάρισας, μίλησε, χτες, βράδυ, ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος. Στο χαιρετισμό του στη συγκέντρωση, ο Ρίζος Μαρούδας, υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, ανάμεσα στα άλλα, σημείωσε:
«Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, δικαιώνεται η πολιτική του ΚΚΕ ενάντια στην ΕΕ και την ΚΑΠ, οι ευθύνες που έχουν τα κόμματα του δήθεν μονόδρομου της ΕΕ. Το ΚΚΕ καλεί τους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους να σκεφτούν και να βγάλουν συμπεράσματα μέσα από την ίδια την εμπειρία τους. Σήμερα, ο κόπος των αγροτών λεηλατείται από τα μονοπώλια που πουλάνε τα μέσα και εφόδια, η λαϊκή κατανάλωση πέφτει θύμα της αισχροκέρδειας των μεγαλεμπόρων και εισαγωγέων.
Η ολόπλευρη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων του πρωτογενούς τομέα της χώρας, που μπορεί να πραγματοποιηθεί σε σύγκρουση και αποδέσμευση από την ΕΕ, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας στη μεταποιητική βιομηχανία, παραγωγή φτηνών και ποιοτικών προϊόντων προς όφελος του λαού και όχι για τα κέρδη της πλουτοκρατίας, σχεδιασμένη ανάπτυξη της κτηνοτροφίας.
Η ανάπτυξη σε αυτήν την κατεύθυνση αφορά όχι στενά τους αγρότες και κτηνοτρόφους, αλλά συνολικά τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει σήμερα βασικό ζήτημα στην κοινή δράση και συμμαχία των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων της πόλης και του χωριού».
Δεν υπάρχουν πλέον πολλές επιλογές
Στην ομιλία του, ο Δημήτρης Γόντικας είπε, μεταξύ άλλων: «Ο σύντροφος Μαρούδας έθεσε ένα καίριο ζήτημα. Οτι στη χώρα μας μπορεί να αναπτυχθεί μια σύγχρονη αγροτική παραγωγή που να λύσει οριστικά το πρόβλημα της διατροφής για το λαό, με φθηνά και ποιοτικά προϊόντα. Να τροφοδοτεί αντίστοιχα τη βιομηχανία με πρώτες ύλες και να αναπτυχθεί η βιομηχανία μεταποίησης αγροτικών προϊόντων. Να αναπτυχθεί η κτηνοτροφία, η αλιεία, η εκμετάλλευση των δασών και φυσικών πλεονεκτημάτων της χώρας με σεβασμό στο περιβάλλον.
Μια τέτοια ανάπτυξη θα εξασφαλίσει σίγουρη δουλειά και ικανοποιητικό εισόδημα, αξιοπρεπή ζωή για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και πολλά άλλα.
Μπορεί όμως αυτό το πρόβλημα να λυθεί παραμένοντας στην ΚΑΠ και στην ΕΕ; Αν δεν απαλλαγούμε από τη θηλιά και τις δεσμεύσεις που επιβάλλει η ΕΕ; Μπορεί να λυθεί αν δε μειωθεί το κόστος παραγωγής, αν δεν εξαλείψεις αυτούς που θησαυρίζουν, γιατί έχουν στα χέρια τους τις πρώτες ύλες, δηλαδή τους σπόρους, τα φυτοφάρμακα, τα λιπάσματα, τα μηχανήματα, το πετρέλαιο, το κεφάλαιο; Μπορεί να λυθεί αν δε γίνουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις στη γη, για να αυξηθεί η παραγωγικότητα; Μπορεί να λυθεί αν δεν απαλλαγούμε από τους μεγαλέμπορους, τους μεσάζοντες;
Δε γίνεται, δεν είναι ρεαλιστικό. Θα ωφελούνται συνεχώς οι λίγοι και οι πολλοί θα φυτοζωούν, θα ζουν στη φτώχεια, στην εξαθλίωση.
Πώς θα αντιμετωπιστούν αυτά τα μεγάλα προβλήματα, που είναι άμεσα και πιεστικά; Ποιος θα δώσει λύσεις στα μεγάλα αυτά προβλήματα που είναι κουβάρι, γόρδιος δεσμός και έπρεπε να έχουν λυθεί από χτες;
Δεν υπάρχουν πλέον πολλές επιλογές. 'Η θα δεχθούν πλήγμα αποφασιστικό οι παράγοντες που στέκονται φρένο στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής προς όφελος του λαού ή η κατάσταση θα πηγαίνει δραματικά προς το χειρότερο. Αυτό το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί από τα πάνω. Από κυβερνήσεις που αποδέχονται τις δεσμεύσεις της ΕΕ, της ΚΑΠ, των μνημονίων.
Μια λύση υπάρχει. Με σύγκρουση και εξάλειψη των σύγχρονων αυτών τσιφλικάδων, όπως έγινε τότε με το μοίρασμα της γης. Το πρόβλημα της γης τότε δεν το έλυσε καμία κυβέρνηση, αλλά ο αγώνας των κολίγων, με σύγκρουση και αίμα.
Μια τέτοια κυβερνητική εξουσία έχει σήμερα ανάγκη ο λαός για να ανασάνει και να απαλλαγεί από το ζυγό των μονοπωλίων και την ΕΕ. Αλλά μια τέτοια κυβέρνηση δεν μπορεί να αναδειχθεί από εκλογές σε εκλογές, χωρίς λαϊκό ξεσηκωμό.
Βάζουν πλάτη να ξελασπώσουν την αστική τάξη
Πάμε παρακάτω. Πώς θα λυθεί το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας που θα μεγαλώνει συνεχώς και καταδικάζει τη νεολαία σε τραγικά αδιέξοδα; Μόνο με την ολόπλευρη ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας και με κίνητρο τις ανάγκες του λαού. Δηλαδή με σχέδιο. Αλλά μια τέτοια ανάπτυξη την εμποδίζουν οι σύγχρονοι τσιφλικάδες, οι καπιταλιστές και η ΕΕ.
Να τι κυβέρνηση και εξουσία χρειάζεται ο λαός. Κυβέρνηση που θα εκφράζει το λαό και αποφασισμένη να καταργήσει μνημόνια και δεσμεύσεις, αποφασισμένη να συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα. Μιλάμε για άλλο δρόμο ανάπτυξης.
Αυτήν την κυβέρνηση και μόνο αυτή μπορεί να στηρίξει το ΚΚΕ. Για μια τέτοια εξουσία παλεύει. Εξουσία και κυβέρνηση του λαού.
Δεν είναι μακρινό πρόβλημα, είναι άμεσο και επείγον. Εξαπατούν το λαό όλοι όσοι του υπόσχονται, όποια ονομασία κι αν έχουν, δεξιοί, κεντροδεξιοί, αριστεροί ή κεντροαριστεροί, ότι θα λύσουν τα προβλήματά του χωρίς να θίξουν τις ρίζες και τις αιτίες της δυστυχίας του, αν δεν πληρώσουν αυτοί που τον έχουν ξεζουμίσει.
Ο εργαζόμενος λαός μας δεν έχει ανάγκη από ελεημοσύνες και ψίχουλα για να ευημερούν και να μακροημερεύουν οι εκμεταλλευτές του. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται ποτέ να εξαπατήσει το λαό με ψεύτικες υποσχέσεις. Ποτέ δεν το έκανε.
Να γιατί δε δέχεται να πάρει μέρος σε κυβέρνηση με δυνάμεις που προσκυνούν την ΕΕ, τους καπιταλιστές, που πατάνε σε δυο βάρκες.
Γι' αυτό έχουν συνασπιστεί όλοι, που φοβούνται και τρέμουν ένα τέτοιο κίνημα, με τέτοιο προσανατολισμό και επιχειρούν να χτυπήσουν το ΚΚΕ. Αυτό το κίνημα είναι σε εξέλιξη και αυτό το κίνημα θέλουν να αναχαιτίσουν.
Το λέμε καθαρά και θαρραλέα. Και η κυβέρνηση που διεκδικεί ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μια κυβέρνηση που θα βάλει πλάτη να ξελασπώσει την αστική τάξη και τα μεγάλα συμφέροντα από τη βαθιά κρίση και τα αδιέξοδα στα οποία βρίσκονται.
Χρειάζονται βαθιές αλλαγές
Είναι αλήθεια ότι σήμερα οι πλατιές μάζες των εργαζομένων στις πόλεις και τα χωριά δεν έχουν πάρει τις αποφάσεις τους για έναν αγώνα ρήξης και ανατροπής με τα μεγάλα συμφέροντα, να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση.
Να τι αλλαγές πρέπει να γίνουν. Μόνο με οργάνωση των εργατών, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και της νεολαίας, με ισχυρό ΚΚΕ και με ξεκαθαρισμένες τις γραμμές τους από την πέμπτη φάλαγγα των ανθρώπων της εργοδοσίας, μπορούν να ξεκινήσουν αυτές οι αλλαγές.
Σε αυτόν τον αγώνα, ο οργανωμένος λαός, με τη συμμαχία του, με ένα ισχυρό ΚΚΕ μπροστά, θα εμποδίζει τα χειρότερα, θα αποσπά ορισμένες κατακτήσεις και θα προετοιμάζει τις μεγάλες αλλαγές και ανατροπές.
Είμαστε μπροστά σε τεράστια προβλήματα και αντιθέσεις που έχουν συσσωρευτεί, όχι εξαιτίας κακών χειρισμών, αλλά από τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Αυτό το σύστημα έχει σαπίσει, έχει φτάσει στο τέρμα του.
Η μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο. Η φροντίδα για την υγεία της οικογένειας, με ισότιμες και ποιοτικές υπηρεσίες για όλους. Η κοινωνική φροντίδα για τα παιδιά από τη στιγμή που θα γεννηθούν ως την ώρα που θα πάρουν τη ζωή στα χέρια τους με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Η φροντίδα για τους ηλικιωμένους, ο ελεύθερος χρόνος, η ξεκούραση. Η κάλυψη των στεγαστικών αναγκών, η προστασία του περιβάλλοντος και πολλά άλλα δε χωρούν σε αυτό το σύστημα, σε αυτή τη ζούγκλα όπου το συμφέρον του ισχυρού είναι νόμος.
Δυνατότητα για μια τέτοια ζωή υπάρχει.
Τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί είναι πια γόρδιος δεσμός. Δε λύνονται από εκλογές σε εκλογές και με κυβερνήσεις διαχείρισης. Λύνονται με τρόπο αληθινά επαναστατικό, ανατρεπτικό. Οχι με αυταπάτες, συμβιβασμούς και υποταγή, αλλά με ανάταση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, με απόφαση για σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα που θα οδηγήσει σε νίκες μέχρι το τέλος. Μόνο το ΚΚΕ μπορεί να εμπνεύσει και να τροφοδοτήσει ένα τέτοιο κίνημα.
Αμεσο ζήτημα ο άλλος δρόμος ανάπτυξης
Η ανάγκη άλλου δρόμου ανάπτυξης δεν είναι μακρινό πρόβλημα, δεν είναι πρόβλημα του μακρινού μέλλοντος. Είναι άμεσο και επείγον ζήτημα.
Χωρίς μονομερή διαγραφή του χρέους, με ταυτόχρονη αποδέσμευση από την ΕΕ, με την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με εργατική λαϊκή εξουσία, δεν ανοίγει δρόμος προς όφελος του λαού.
Οσοι μας καταγγέλλουν ή μας κατηγορούν γιατί δε δεχτήκαμε να μπούμε ή να στηρίξουμε μια τέτοια κυβέρνηση ας το σκεφτούν καλύτερα. Ας βασανίσουν λίγο παραπάνω τα ζητήματα, τι σημαίνει συμμετοχή σε μια κυβέρνηση με τον "αυριανισμό", που είναι βασικό στήριγμα του ΣΥΡΙΖΑ και μαζί με εκείνο το κομμάτι του ΠΑΣΟΚ που έχει καταπροδώσει και κατασυκοφαντήσει το συνδικαλιστικό κίνημα. Κι ας προβληματιστούν καλύτερα, γιατί όλοι αυτοί που είναι ορκισμένοι εχθροί του ΚΚΕ και έκαναν ό,τι μπορούσαν να το διαλύσουν, ενδιαφέρονται τώρα ξαφνικά για τη συμμετοχή του σε μια τέτοια κυβέρνηση;
Αν υποχωρούσαμε σε αυτήν την πίεση θα ήταν χαντάκωμα για το Κόμμα και το εργατικό λαϊκό κίνημα. Αν κάναμε τέτοια υποχώρηση θα μας είχαν ανεβάσει στα ουράνια και την ΚΕ και τη Γραμματέα του Κόμματος, σ. Παπαρήγα. Τότε θα ήμασταν ανοιχτόμυαλοι, υπεύθυνοι και πολλά εγκωμιαστικά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου