Το μνημόνιο είναι κρίκος στην αλυσίδα της αντεργατικής πολιτικής της EE αρχής γινομένης από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ 1992 και την εξειδίκευσή της στα εργασιακά και κοινωνικοασφαλιστικά ζητήματα συνδεδεμένα με την ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα από τη Λευκή Βίβλο το 1993.
Ολα αυτά τα τότε κόμματα ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, πλην ΚΚΕ, τα ψήφισαν.
Το ΚΚΕ έγκαιρα ενημέρωσε το λαό και μέσω της Βουλής και με δημοσίευση αυτών των αντεργατικών συνθηκών και κυρίως οργάνωσε την πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για να παρεμποδιστούν στην εφαρμογή τους οι αντεργατικοί νόμοι, να καταδικαστούν στη συνείδηση των εργατοϋπαλλήλων.
Αυτή η δράση του ΚΚΕ ήταν η μεγάλη συμβολή του στο κίνημα και στο γεγονός ότι καθυστέρησε η εφαρμογή αυτών των αντεργατικών μέτρων στην Ελλάδα, που τώρα, με αφορμή την οικονομική καπιταλιστική κρίση, επιδιώκουν με τους νόμους του μνημονίου και της εφαρμοστικής σύμβασης να τα κάνουν πράξη, τσακίζοντας δικαιώματα και τη ζωή των εργαζομένων.
Ολα τα κόμματα, που συμφωνούν με την πολιτική της EE και που ψήφισαν αυτές τις συνθήκες, και ο ΣΥΝ που ψήφισε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, έσπερναν αυταπάτες στους εργαζόμενους ότι η ένταξη και συμμετοχή στην ΕΕ είναι ωφέλιμη για τους εργαζόμενους, το λαό. Προπαγάνδιζαν π.χ. ότι με τη μερική απασχόληση, τις ελαστικές μορφές εργασίας θα αντιμετωπιστεί η ανεργία. Η πείρα δείχνει ότι έχουμε το αντίθετο αποτέλεσμα, η ανεργία αυξανόταν, όχι μόνο τώρα στην κρίση, αλλά και στην προηγούμενη περίοδο της ανάπτυξης. Ελεγαν ότι με τα κοινοτικά προγράμματα θα υπάρξει ανάπτυξη, θα ανοίξουν δουλειές, θα υπάρχουν καλοί μισθοί κ.λπ. Πράγματι, έγιναν έργα, αναπτύχθηκαν επιχειρήσεις, αλλά ούτε η δουλειά για τους εργαζόμενους δόθηκε, ενώ οι μισθοί μειώνονταν. Ελεγαν ότι οι φτωχοί αγρότες με τις επιδοτήσεις από τα κοινοτικά κονδύλια θα αύξαναν το εισόδημά τους. Αντί γι' αυτό ξεκληρίζονται. Εσπερναν τρομοκρατία ότι έξω από την ΕΕ υπάρχει η καταστροφή, καλλιεργώντας τη μοιρολατρία και την απογοήτευση, την υποταγή στη λογική του ευρωμονόδρομου, ότι έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει άλλος δρόμος που μπορούν να ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι προς όφελός τους έξω από τη λυκοσυμμαχία των καπιταλιστών της EE.
Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, αυτά τα κόμματα και ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ που δίνουν όρκους πίστης στην EE, ακόμα και τώρα που έχουν επιβεβαιωθεί οι αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους από την πολιτική της ΕΕ, να καταγγείλουν, να επαναδιαπραγματευτούν, να απαγκιστρωθούν από νόμους όπως τα μνημόνια που είναι η εξειδίκευση των αντεργατικών συνθηκών της EE, της στρατηγικής της;
Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι θα καταγγείλει το μνημόνιο, το οποίο εφαρμόζει αντεργατικά μέτρα στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, αλλά τι θα κάνει με τη στρατηγική «ΕΕ-2020» για την ανταγωνιστικότητα που επιβάλλει παρόμοια μέτρα; Θα την καταργήσει; Μα τότε έρχεται σε σύγκρουση με την ΕΕ, ενώ ο ίδιος είναι υπέρμαχός της.
Τι θα κάνει με τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες που τους ξεκληρίζει η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ; Θα την καταργήσει; Δεν μπορεί, γιατί είναι υπέρμαχος της ΕΕ.
Γι' αυτό το ΚΚΕ ισχυρίζεται ότι όλη αυτή η δήθεν καταγγελτική πολυγλωσσία των μνημονίων είναι στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, για να υποκλέψουν την ψήφο τους και στη συνέχεια τα μνημόνια που θα «έφευγαν, θα μείνουν», όπως οι αμερικάνικες βάσεις επί Α. Παπανδρέου και το κυριότερο, η Ελλάδα θα μείνει στην EE και το NATO που εφαρμόζει «μνημόνια» διαρκείας στους εργαζόμενους.
Γι' αυτό το ΚΚΕ με μεγάλη σιγουριά διαβεβαιώνει τους εργαζόμενους ότι και νόμο να φέρει στη Βουλή για κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου και αυτών που απορρέουν από τη δανειακή σύμβαση δεν θα τον ψηφίσει κανένα από τα αστικά κόμματα ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ ή ο Καμμένος που προεκλογικά εμφανίζονται ως αντιμνημονιακά κόμματα, για να διεγείρουν φιλολαϊκά αντανακλαστικά υπέρ τους, γιατί είναι κόμματα που στηρίζουν την πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, γι' αυτό είναι με τα μπούνια φιλοευρωενωσιακοί.
Γι' αυτούς ισχύει το δόγμα «Ευρώ - EE ή θάνατος», αδιαφορώντας αν ο θάνατος μεταφορικά ή πραγματικά ισχύει για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Οι εργατοϋπάλληλοι, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και της υπαίθρου, η νεολαία και οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, για να δουν άσπρη μέρα χρειάζεται να αντιστρέψουν αυτό το δόγμα προς όφελός τους και να το κάνουν «ο θάνατός σας η ζωή μας». Να χαλάσουν τα σχέδια της αστικής τάξης. Να αποδυναμώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Να μην πιστέψουν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, να απελευθερωθούν από τις αυταπάτες, από τη μιζέρια του μικρότερου κακού. Να πιστέψουν στη δύναμή τους, να υψώσουν το ανάστημά τους, να γίνουν πρωταγωνιστές των εξελίξεων. Μπορούν. Να τρομοκρατήσουν τους τρομοκράτες τους και αυτούς που τους νανουρίζουν με ψεύτικα γλυκόλογα. Να δώσουν δύναμη στο ΚΚΕ.
Ισχυρό ΚΚΕ για να πάμε μπροστά, με πρωταγωνιστή το λαό με λαϊκή εξουσία, έξω από την EE, μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των επιχειρηματικών ομίλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου