Καθώς η κρίση στην Ευρωζώνη βαθαίνει, πολλαπλασιάζονται και οξύνονται οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί. Η λειτουργία του νόμου της ανισόμετρης ανάπτυξης οδηγεί αφενός τις 10 από τις 17 χώρες - μέλη της Ευρωζώνης σε ύφεση και μια ομάδα χωρών σε ανάκαμψη. Το χαρακτηριστικό είναι ότι μέχρι σήμερα το έλλειμμα των «φτωχών» τροφοδοτεί το πλεόνασμα των «πλουσιότερων».
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ της Eurostat της επίσημης στατιστικής υπηρεσίας των Βρυξελλών, το πρώτο τρίμηνο του 2012 η Γερμανία ανακάμπτει και μαζί της αναπτύσσονται Φινλανδία, Αυστρία και Βέλγιο, την ώρα που βυθίζονται στην ύφεση οι περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης, με πρώτη την Ελλάδα, της οποίας το ΑΕΠ συρρικνώνεται κατά 6,2%.
Σύμφωνα με τη Eurostat, η ζήτηση για γερμανικές εξαγωγές, που το Μάρτη σημείωσε επίπεδα ρεκόρ ιδιαιτέρως από χώρες εκτός Ευρώπης, οδήγησε τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία σε έξοδο από τη συρρίκνωση του 0,2% που είχε σημειώσει το δ΄ τρίμηνο του 2011.
Το α΄ τρίμηνο του 2012 η Γερμανία επέστρεψε σε ανάπτυξη με ρυθμό 0,5% σε τριμηνιαία βάση και σε ετήσια με 1,2%. Τη μεγαλύτερη ανάπτυξη σημειώνει η Φινλανδία, της οποίας το ΑΕΠ αυξήθηκε 2,9% σε ετήσια βάση και ακολουθούν η Αυστρία με 0,7% και το Βέλγιο με 0,5%. Σημειώνεται ότι η Ολλανδία που μέχρι πριν από λίγους μήνες ανήκε σ' αυτή την κατηγορία γνωρίζει ύφεση 1,3%.
ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ καταγράφουν, εκτός της Ελλάδας, η Πορτογαλία κατά 2,2% και η τρίτη σε μέγεθος ευρωπαϊκή οικονομία, η Ιταλία, το ΑΕΠ της οποίας μειώθηκε κατά 1,3% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του περασμένου έτους. Η Ισπανία, τέλος, καταγράφει συρρίκνωση 0,4%, ενώ παρουσιάζει και το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας μεταξύ όλων των χωρών - μελών του ΟΟΣΑ και συγκεκριμένα 24,1%. Τα στοιχεία που έδωσε την περασμένη Τετάρτη στη δημοσιότητα ο ΟΟΣΑ και αφορούν τον Μάρτιο φέρουν, επίσης, την ανεργία στη Πορτογαλία να φθάνει στο 15,3% και στην Ιταλία το 9,8%. Τα τελευταία στοιχεία για την Ελλάδα φέρουν την ανεργία να φθάνει επισήμως στο 21,7%, ενώ στο σύνολο της Ευρωζώνης η ανεργία αυξήθηκε κατά 0,1% φθάνοντας στο 10,9%.
Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ (έως αγανάκτησης) από την κυβέρνηση της Βρετανίας για την κατάσταση στην Ευρωζώνη δείχνει το ενδιαφέρον ενός σημαντικού τμήματος του χρηματιστικού κεφαλαίου όχι μόνο της Βρετανίας, που παραμένει αντίθετο στη στρατηγική της ΟΝΕ, να αξιοποιήσει τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της Ευρωζώνης και τις επερχόμενες ανακατατάξεις.
Οσον αφορά τις «αντιρρήσεις» του νέου προέδρου της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, αυτές φαίνεται να εξαντλούνται στην απαίτηση των γαλλικών μονοπωλίων για «ισότιμη» αντιμετώπισή τους από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, σε σχέση με τους Γερμανούς ανταγωνιστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου