Υπάρχει διέξοδος

Καθώς τα εκβιαστικά διλήμματα προς την κάλπη θα φουντώνουν θα δυναμώνει και το δήθεν επιχείρημα ότι «δεν υπάρχει άλλη διέξοδος» παρά οι «θυσίες» που πρέπει να υποστούν οι εργαζόμενοι «για να μπορέσει να ορθοποδήσει η οικονομία και να μπούμε και πάλι σε τροχιά ανάπτυξης». Τα λαϊκά στρώματα, βομβαρδίζονται από το δήθεν ρεαλισμό της υποταγής. Τα κόμματα του κεφαλαίου, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ., τα διάφορα παρακλάδια τους, παλιότερα και νέα, καλούν το λαό να «κάτσει στα αυγά του» γιατί η ΕΕ και το ευρώ είναι μονόδρομος. Από τη δική τους σκοπιά και με ουτοπικές και ανεδαφικές προτάσεις οι δυνάμεις του οπορτουνισμού - ΔΗΜΑΡ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - καταλήγουν επίσης στο μονόδρομο της ΕΕ με την προσθήκη ότι αυτή θα γίνει καλύτερη... αν απαλλαγούμε από το νεοφιλελευθερισμό.

Ομως, η όποια διέξοδος έχει συγκεκριμένο ταξικό περιεχόμενο. Η διέξοδος δεν είναι ίδια για τους εργάτες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες και τους καπιταλιστές (βιομήχανους, εφοπλιστές, μεγαλέμπορους). Αυτό που ζούμε σήμερα είναι η διέξοδος που συμφέρει τους κεφαλαιοκράτες, ώστε να ελαχιστοποιήσουν τις ζημιές από την κρίση και να διαμορφώσουν τις συνθήκες για να διατηρήσουν και να διευρύνουν την κερδοφορία τους. Γι' αυτό η κατακρεούργηση των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, η όλο και πιο φτηνή τιμή της εργατικής δύναμης, το πετσόκομμα μισθών, συντάξεων κοινωνικών παροχών, το χαράτσωμα του λαού, οι φόροι κλπ. Τους καπιταλιστές τους συμφέρει η συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΕΕ και ΝΑΤΟ, αλλά βλάπτει το λαό. Αυτά που λένε ότι εισάγουμε περισσότερα από ό,τι εξάγουμε είναι αποτέλεσμα του «μονοδρόμου» της ΕΕ και της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής ξεκληρίσματος των φτωχών αγροτών. Γιατί στην Ελλάδα μπορούμε να παράγουμε τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών των προϊόντων που εισάγουμε. Μπορούμε να παράγουμε τα πάντα σε αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα και να εξάγουμε κιόλας. Αυτό γινόταν πριν την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ, τη μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ενωση. Μπορεί, ακόμα, παράγοντας αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, να αναπτύξει βιομηχανία τροφίμων και άλλων προϊόντων κλωστοϋφαντουργικών, δέρματος κλπ.

Η Ελλάδα έχει επίσης αναξιοποίητο ορυκτό πλούτο, απαραίτητη προϋπόθεση για ανάπτυξη της βιομηχανίας. Εχει βωξίτη που μπορεί να αναπτύξει τη βιομηχανία κάθε προϊόντος που έχει ως πρώτη ύλη το αλουμίνιο. Εχει νικέλιο, που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ανθεκτικών κραμάτων με χάλυβα. Εχει ψευδάργυρο, χρυσό. Εχει λευκόλιθο, μάρμαρο, που λόγω της ποιότητάς του κατέχει εξέχουσα θέση στη διεθνή αγορά. Εχει ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία που τώρα τη στραγγαλίζουν. Μέχρι βιομηχανία αμαξωμάτων είχε κάποτε η Ελλάδα, μέχρι κατασκευή πετρελαιοκινητήρων έκανε. Εχει λιγνίτη για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Εχει τεράστιο υδάτινο δυναμικό για την παραγωγή επίσης ηλεκτρικής ενέργειας. Εχει πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Βόρειο Αιγαίο, στη λεκάνη της Ρόδου, νότια της Κρήτης, στο Ιόνιο και τον Πατραϊκό κόλπο. Υπάρχει υψηλό αιολικό δυναμικό και πηγές γεωθερμίας, ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου. Εχει ήδη αναπτυγμένη βιομηχανία χάλυβα, σιδήρου, χαλκού, αμυντική βιομηχανία, βιομηχανία πλαστικών, παραγωγής τσιμέντου και άλλων οικοδομικών υλικών. Επίσης η μηχανοποίηση του κλάδου των κατασκευών μπορεί να καλύψει γενικά τις ανάγκες κατασκευής δημόσιων έργων - κατασκευών. Εχει επίσης δάση για ξυλεία και προϊόντα ξύλου.

Τα λαϊκά στρώματα σε άλλη κατεύθυνση πρέπει να αναζητήσουν τη δική τους διέξοδο. Να προτάξουν τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες, τη ζωή που αξίζουν στον 21ο αιώνα. Αυτό προϋποθέτει να αποφασίσουν να συγκρουστούν με το κεφάλαιο, με τα παράσιτα που απομυζούν τον ιδρώτα τους. Να πάρουν στα δικά τους χέρια την οικονομία, τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, να σχεδιάσουν την οικονομία με βάση τις δικές τους προτεραιότητες και όχι των μονοπωλίων. Αυτή η διέξοδος, με αποδέσμευση από την ΕΕ, λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους, είναι ο μονόδρομος για τα λαϊκά στρώματα, γιατί είναι ο μόνος δρόμος με προοπτική. Το ΚΚΕ δεν παραμυθιάζει το λαό ότι ο δρόμος αυτός είναι εύκολος. Απαιτεί θυσίες, συγκρούσεις. Ομως αυτές, σε αντίθεση με τις θυσίες που σήμερα υπόκειται για τα συμφέροντα και μόνο του κεφαλαίου ο λαός, ανοίγουν νέες δυνατότητες, ώστε ο πλούτος που παράγει, ο φυσικός πλούτος της χώρας να αξιοποιηθεί για τη λαϊκή ευημερία. Με αξιοπρεπείς μισθούς, δωρεάν αποκλειστικά δημόσια Παιδεία και Υγεία, κοινωνικές υπηρεσίες, πρόσβαση στον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Οι λαϊκοί άνθρωποι έχουν κάθε συμφέρον ακόμα και αν δεν συμφωνούν με το ΚΚΕ να συμπορευτούν μαζί του σε αυτό το δρόμο διεξόδου που προτείνει. Και στην κάλπη, αλλά πρώτα και κύρια στον καθημερινό αγώνα στους χώρους δουλιάς και τις λαϊκές γειτονιές για να δυναμώσει ο ταξικός αγώνας ρήξης και ανατροπής.

Δ. Κ.