Ολα τα έχει ο μπαχτσές του επονομαζόμενου «Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου» (ΕΠΑΜ) του οικονομολόγου Καζάκη, ο οποίος, την περασμένη Κυριακή, εξέδωσε «αντιμνημονιακή» - όπως ο ίδιος λέει - εφημερίδα. Κάθε αράδα επιβεβαιώνει μέχρι κεραίας την ορθότητα της κριτικής που ασκεί το ΚΚΕ στη συστηματική προσπάθεια πολιτικών και άλλων κύκλων να αθροίσουν ετερόκλητες μεταξύ τους δυνάμεις κάτω από τον τίτλο «αντιμνημονιακοί». Στόχος τους είναι να διαμορφώσουν πλαστά κριτήρια στο λαό για τη στρατηγική που υπηρετεί η κάθε δύναμη, να συγκαλύψουν τον ταξικό χαρακτήρα της αστικής πολιτικής και διαχείρισης και να καλλιεργήσουν αυταπάτες ότι με επιδερμικές αλλαγές στην πολιτική διαχείριση, χωρίς ριζικές ανατροπές στο επίπεδο της εξουσίας και της (καπιταλιστικής) οικονομίας, ο λαός μπορεί να βγει κερδισμένος από την κρίση και να ευημερήσει. Ολοι τους, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφορές και επιδιώξεις, συγκλίνουν σε αναλύσεις περί «κατοχής» της Ελλάδας από τη Γερμανία και «υποτελών πολιτικών», διαγράφοντας με μια μονοκοντυλιά την αλληλεξάρτηση των καπιταλιστικών οικονομιών σε συνθήκες έντασης της διεθνοποίησης, σε συνδυασμό με την ανισομετρία στην καπιταλιστική ανάπτυξη, που προϋπήρχε και οξύνεται με την κρίση, αλλά και το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις της Ελλάδας συναποφασίζουν στο πλαίσιο της ΕΕ τις πολιτικές που εφαρμόζονται.
***
Η εφημερίδα του Καζάκη είναι αποκαλυπτική για τα παραπάνω. Σταχυολογούμε
ορισμένα από τα όσα γράφονται: Σε δημοσκόπηση για τις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος, οι πολιτικές δυνάμεις ομαδοποιούνται σε «μνημονιακές» και «αντιμνημονιακές». Στις δεύτερες, δίπλα στο ΚΚΕ, ο Καζάκης βάζει μεταξύ άλλων το ΛΑ.Ο.Σ. και τη Χρυσή Αυγή (!) δείχνοντας πως το μέτωπο που οραματίζονται χωράει όλα τα «λουλούδια», ακόμα και αυτά που έχουν δώσει εξετάσεις στο τσάκισμα, στην κοροϊδία, στη δηλητηρίαση και τη χειραγώγηση του λαού. Βάζει ακόμα το κόμμα του Καμμένου, ο οποίος μέχρι πριν από λίγους μήνες υπηρετούσε με συνέπεια την πολιτική της ΝΔ, έχοντας μάλιστα διατελέσει και υπουργός της, σε κυβερνήσεις που πέρασαν τα μύρια όσα σε βάρος των εργαζομένων και του λαού (Ασφαλιστικό, εργασιακές ανατροπές, φόροι κ.ά.). Ανάγοντας σε μοναδικό κριτήριο την εφήμερη στάση του καθενός στην ψήφιση των μνημονίων, ο Καζάκης και οι άλλοι «αντιμνημονιακοί» δίνουν συγχωροχάρτι στις αστικές πολιτικές δυνάμεις και τους εκπροσώπους τους για τα εγκλήματα που διέπραξαν ή στήριξαν διαχρονικά σε βάρος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
***
Σε άλλο σημείο διαβάζουμε: «Ολοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε το αποικιοκρατικό καθεστώς που επέβαλαν οι δανειστές (...) να πετύχουμε την κάθαρση της πολιτικής ζωής (...) να οργανώσουμε την αντίσταση». Και σε άλλη σελίδα: «Επιδίωξη του ΕΠΑΜ είναι (...) να συμβάλει στη δημιουργία ενός μεγάλου συνασπισμού δυνάμεων και κινημάτων, για να κατέβουν στις εκλογές με κοινό ψηφοδέλτιο υποψηφίων, κάτω από μια ελάχιστη συμφωνία που θα επικεντρώνεται: Στο ξήλωμα του καθεστώτος κατοχής που ξεπούλησε τη χώρα, στην ανατροπή των πάσης φύσεως δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει η παρούσα και η προηγούμενη κυβέρνηση, σε μια σειρά άλλων δημοκρατικών θεμάτων, που θα είναι συμφωνημένα εκ των προτέρων». «Εξυπακούεται - συμπληρώνει η εφημερίδα - ότι το ΕΠΑΜ (...) δε θα θέσει θέμα ΕΕ και ευρώ». Μέχρι και ένας εφημέριος από εκκλησία της Αθήνας επιστρατεύεται να αρθρογραφήσει για την 25η Μάρτη και τη σημερινή «σκλαβωμένη Ελλάδα», για την οποία, όμως, «ο Χριστός (...) θα ελκύσει την παντοδυναμία του, για να μη χαθεί το έθνος μας (...) αλλά να ξαναγίνει ολοφώτεινος φάρος θεανθρώπινου πολιτισμού, όπως ήταν πάντα»!
***
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς! Διακηρυγμένος στόχος του ΕΠΑΜ είναι η εκλογική συμμαχία, η οποία, αν κυβερνήσει, θα ακυρώσει τα μνημόνια, χωρίς όμως να συγκρουστεί με την ντόπια αστική τάξη, την ΕΕ και τη στρατηγική της, που είναι των μονοπωλίων. Τα ίδια πάνω - κάτω φύκια πουλάει και ο (επίσης «αντιμνημονιακός») ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για μεταξωτές κορδέλες. Προβάλλουν σαν αιτία όλων των δεινών του λαού τη διαπλοκή και τη ρεμούλα, που είναι σύμφυτη στις σχέσεις των μονοπωλίων με τα κόμματά τους, γι' αυτό και απαντάται σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο (πιο πρόσφατο παράδειγμα η Μ. Βρετανία). Κοροϊδεύουν το λαό ότι αν αναλάβουν να κυβερνήσουν «έντιμοι» πολιτικοί, το σύστημα θα βρει την υγειά του, σαν να πρόκειται τότε να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι, να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, να γεμίσει η Ελλάδα νοσοκομεία και σχολεία, με καθολικές και δωρεάν υπηρεσίες στο λαό. Σαν να μπορούν να γίνουν φιλεργατικοί, φιλολαϊκοί οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Σαν να μπορούν και τα κέρδη να αυξάνονται και οι μισθοί! Μιλάνε για «ξήλωμα του καθεστώτος της κατοχής», δε λένε όμως κουβέντα για το πώς θα αποκαταστήσουν την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, κρατώντας τη χώρα μέσα στην ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Είναι επικίνδυνοι και λειτουργούν σαν αναχώματα, για να μην ξεστρατίσει η λαϊκή πάλη και ψήφος έξω από τα όρια της αστικής διαχείρισης και της καπιταλιστικής ΕΕ, που όλοι την έχουν για «ιερή αγελάδα». Να τους προσπεράσει ο λαός. Στην κάλπη να μη σκορπίσει την ψήφο του σε δυνάμεις που σπέρνουν αυταπάτες και με μαθηματική ακρίβεια τον οδηγούν στην ήττα και την απογοήτευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου