Εξετάσεις στην αστική τάξη... και αυταπάτες στο λαό...

Μόνο κεράκια δεν έσβησαν στη ΔΗΜΑΡ για τη συμπλήρωση 10 χρόνων ζωής του ευρώ. 

Με δήλωσή του, ο υπεύθυνος ευρωπαϊκής και εξωτερικής πολιτικής του κόμματος Γ. Γεωργάτος, θριαμβολογεί ότι η δεκαετία αυτή αποτέλεσε «μια περίοδο σαφούς βελτίωσης του επιπέδου διαβίωσης, με ένα ισχυρό σταθερό νόμισμα και χαμηλό πληθωρισμό για τους πολίτες στις χώρες - μέλη της ευρωζώνης και φυσικά για τους Ελληνες».

Και συγχρόνως καταθέτει την έγνοια του ότι «με αφορμή τη σφοδρή και πολυεπίπεδη κρίση, πυκνώνουν ανησυχητικά οι φωνές που ζητούν επιστροφή στα εθνικά νομίσματα και στη χώρα μας στη δραχμή», κινδυνολογώντας ότι κάτι τέτοιο «θα ήταν μια πρωτοφανής ιστορική οπισθοδρόμηση της Ευρώπης, με επιστροφή σε νομισματικές και γιατί όχι σε θερμές συγκρούσεις που το κοινό ευρωπαϊκό οικοδόμημα τις έχει αποκλείσει».

Διατείνεται μάλιστα ότι για να αποφευχθούν αυτές οι συγκρούσεις «αντί για συντηρητική αναδίπλωση είναι η ώρα για προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που θα προωθούν μαζί με τη δημοσιονομική και την κοινή οικονομική και πολιτική διακυβέρνηση για την Ευρώπη και τον αναγκαίο εξορθολογισμό με τολμηρές διαρθρωτικές αλλαγές για τη χώρα μας, για να αποκλειστεί η καταστροφική επιστροφή στη δραχμή».

Αν και δεν προσγειώθηκαν από άλλον πλανήτη οι κύριοι της ΔΗΜΑΡ, δεν διστάζουν να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα για να τη φέρουν στα μέτρα τους. Η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη μόνο δεινά έφερε στο λαό. Η δεκαετία την οποία επικαλούνται, ήταν δεκαετία διαρκούς συρρίκνωσης των εργασιακών, ασφαλιστικών και άλλων δικαιωμάτων του λαού. Η παραμονή της χώρας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ είναι αυτή που εγγυάται για το λαό οπισθοδρόμηση και συγκρούσεις και όσο ισχυροποιείται (βλέπε «κοινή οικονομική και πολιτική διακυβέρνηση») τόσο κοντύτερα έρχονται και τα δύο αυτά. Η εξουσία των μονοπωλίων εγγυάται βαρβαρότητα. Και δεν εξωραΐζεται, δεν μεταλλάσσεται σε φιλολαϊκή με δήθεν «προοδευτικές μεταρρυθμίσεις». Οσο υπάρχει, κάθε μεταρρύθμιση θα σπρώχνει τους λαούς πιο βαθιά στην ανέχεια. Το γεγονός ότι όλ' αυτά τα χρόνια το κεφάλαιο κέρδισε πολλαπλάσια, αλλά η εργατική τάξη έχανε κατακτημένα εργασιακά και άλλα δικαιώματα, για να εντείνεται η εκμετάλλευση, οι αυτοαπασχολούμενοι ξεκληρίζονται από τον ανταγωνισμό με τα μονοπώλια και οι φτωχοί αγρότες σαρώθηκαν από την ΚΑΠ, αυτά είναι ψιλά γράμματα για τη ΔΗΜΑΡ...

Η ανατροπή αυτής της εξουσίας, η αποδέσμευση από την ΕΕ και η οικοδόμηση μιας λαϊκής εξουσίας, είναι μονόδρομος για το λαό. Γι' αυτό οφείλει να παλέψει γυρνώντας την πλάτη του στις θιασώτες του βάρβαρου αυτού συστήματος.