Καμία μερίδα της πλουτοκρατίας δεν άφησε παραπονεμένη ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρης, κατά την ομιλία του την περασμένη Τρίτη στη Βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης του προϋπολογισμού, που περισσότερο έμοιαζε με ανάγνωση υπομνήματος με τις αξιώσεις της. Για πολλοστή φορά ο Γ. Καρατζαφέρης επιβεβαίωσε ότι το γενικό συμφέρον της άρχουσας τάξης είναι «ευαγγέλιο» για το κόμμα του.
Απ' τη σκοπιά αυτού του συμφέροντος υπερασπίστηκε την εκχώρηση «τεραστίων εθνικών δικαιωμάτων», τασσόμενος υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφισμάτων με το ερώτημα: «'Η Ευρώπη και υποτέλεια ή μόνοι μας και πεινασμένοι», στο οποίο ευθύς αμέσως ο ίδιος απάντησε: «Ευρώπη και υποτέλεια». Πρόκειται για τον ίδιο πολιτικό αρχηγό που πριν από μερικές μέρες έσκουζε ότι η παρουσία στην Ελλάδα μόνιμης αντιπροσωπείας της τρόικας συνιστά «εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας»...
Παραδίδοντας μαθήματα ευρωλαγνείας και παρουσιάζοντας την αποδέσμευση από την ΕΕ αποσπασμένη από το ζήτημα της εξουσίας, είπε για να εκβιάσει λαϊκές συνειδήσεις: «Τι θα ψηφίσει ο λαός (...) 'Η Ευρώπη ή την πρόταση της Αριστεράς Κομμουνιστικής (...) που λέει ότι φεύγουμε από την Ευρώπη, επιστρέφουμε στη δραχμή (...) Η Ευρώπη είναι σκληρή, η ζωή μας θα είναι πιο δύσκολη (...) αλλά θα έχουμε μια εξασφάλιση (...) Η άλλη πρόταση είναι: Εξω από την Ευρώπη (...) Θα πρέπει να καταλάβει ο ελληνικός λαός ότι μιλάμε για αμοιβές το 1/4 των σημερινών, δεν θα έχουμε ρεύμα κάθε μέρα (...) Θα πρέπει να ξεκινήσουμε κάτω από το μηδέν»...
Ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. μαζί με την παραδοχή ότι δύο δρόμοι ανοίγονται σήμερα μπροστά στο λαό, της υποταγής στα μονοπώλια και της πάλης για τη λαϊκή εξουσία, ήταν αναμενόμενο να επιχειρήσει να προβοκάρει και να συκοφαντήσει το δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες αποκλειστικά. Η λαϊκή εξουσία, αποδεσμεύοντας τη χώρα απ' την ΕΕ, διαγράφοντας μονομερώς το χρέος, κοινωνικοποιώντας τα μέσα παραγωγής, αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητες της χώρας και τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, μπορεί να διασφαλίσει στο λαό την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.
Η κινδυνολογία και η προσπάθεια εκφοβισμού του λαού προσκρούουν και στη λαϊκή πείρα, που βεβαιώνει ότι η πείνα και η ανέχεια είναι τα μόνα «αγαθά» που σε αφθονία του παρέχει ο δρόμος ανάπτυξης υπέρ των μονοπωλίων και συμμετοχής της χώρας στην ΕΕ.
Ψέματα και λαϊκισμός
Συγκαλύπτοντας την αιτία της κρίσης και εστιάζοντας σκόπιμα στο χρέος, ο Γ. Καρατζαφέρης ισχυρίστηκε ότι φτάσαμε σ' αυτήν γιατί οι εκάστοτε κυβερνώντες δεν ήταν «νοικοκυραίοι», δεν κουμαντάρισαν καλά τα «έσοδα - έξοδα» και «δεν μπόρεσαν να λογαριάσουν ότι χαλάμε μια δραχμή ή ένα ευρώ λιγότερο από αυτά τα οποία θα βγάλουμε. Αυτό μας έβγαλε νοκ άουτ. Αυτό δημιούργησε το χρέος». Ο ΛΑ.Ο.Σ. γνωρίζει καλά ότι το χρέος το προκάλεσε η πλουτοκρατία, την οποία διαχρονικά οι πολιτικοί της εκπρόσωποι μπούκωναν με ζεστό χρήμα για ενίσχυση των κερδών και της ανταγωνιστικότητάς της. Ούτε δεκάρα απ' αυτό δεν οφείλεται στο λαό και καμία υποχρέωση δεν έχει στην αποπληρωμή του. Το χρέος δεν ήταν αποτέλεσμα κακής διαχείρισης και λάθος υπολογισμών, αλλά στρατηγική επιλογή ενίσχυσης του κεφαλαίου.
Απογειώνοντας το λαϊκισμό πρόσθεσε ότι «η Ελλάδα σήμερα δεν μπορεί να ταΐσει τα παιδιά της (...) Μια κτηνοτροφική χώρα του παρελθόντος, δεν έχουμε σήμερα το γάλα για να ταΐσουμε τα παιδιά μας και αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε γάλα από την Ολλανδία (...) Χαλάμε για κρέας και για γάλα δυόμισι φορές από ό,τι χαλάμε για πετρέλαιο (...) Τόσο δύσκολο είναι να εφαρμόσουμε έναν απλό νόμο, να μπορεί ο καθένας να έχει ένα βουστάσιο; (...) Να πούμε στους αγρότες, βάλτε μουριές όσα στρέμματα θέλετε, το μετάξι το χρειάζεται η Ευρώπη και το πληρώνει».
Εσκεμμένα κρύβει ότι η ΕΕ, στην οποία πάση θυσία ζητά να παραμείνει η χώρα, ήταν αυτή που κατέστρεψε την κτηνοτροφική και αγροτική παραγωγή. Αυτή που απαγόρευσε την παραγωγή γάλακτος και άλλων βασικών ειδών διατροφής, αυτή που έφτασε μέχρι και να επιδοτεί την καταστροφή καλλιεργειών. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης, που στηρίζει και ο ΛΑ.Ο.Σ., είναι που στερεί από τη χώρα την ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνάμεων, την αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου για λογαριασμό του λαού.
Μετά τα κηρύγματα υποταγής που απευθύνονταν στο λαό, ο Γ. Καρατζαφέρης πέρασε στην «ανάγνωση» των αξιώσεων της πλουτοκρατίας, απαιτώντας ως εκπρόσωπός της την εδώ και τώρα ικανοποίησή τους. Νούμερο 1 στον κατάλογο το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Είπε: «Υπάρχουν πράγματα τα οποία μπορούμε να τα αποκρατικοποιήσουμε. Αλλά δεν θα αποκρατικοποιήσουμε πρώτα πηγές πλούτου. Δεν θα αποκρατικοποιήσουμε πρώτα το νερό. Δεν θα αποκρατικοποιήσουμε πρώτα το νικέλιο. Δεν θα αποκρατικοποιήσουμε πρώτα τον ορυκτό πλούτο. Εχουμε πράγματα να αποκρατικοποιήσουμε και τελευταία θα πάμε σε αυτά»...
Λίγους μήνες πριν ο ΛΑ.Ο.Σ. κραύγαζε ότι «δεν πουλάω την κότα με τα χρυσά αυγά», με την ανάληψη ρόλου στη συγκυβέρνηση έθεσε ζήτημα να μην εκποιηθεί κοψοχρονιά η δημόσια περιουσία, παρότι ο ίδιος συμμετέχει στην επιτροπή που έχει την αρμοδιότητα για το ξεπούλημα. Χαρακτηριστική είναι η στάση του απέναντι στο Ελληνικό, για το οποίο πρότεινε να πουληθεί αφού καταληχθεί ο «συντελεστής του οικοπέδου», να αυξηθεί δηλαδή η δυνατότητα δόμησης για τον υποψήφιο αγοραστή, σε βάρος του πράσινου, ώστε «να μην πιάσουμε το 1/5 των χρημάτων που θα πιάναμε».
Ο ίδιος πρότεινε για τους μεγαλοκατασκευαστές και τους κάθε λογής κηφήνες που έχουν συσσωρεύσει δισ. ευρώ, κλεμμένο ιδρώτα του λαού, σε ντόπιες και ξένες τράπεζες: «Καταργήστε το πόθεν έσχες για την οικοδομή. Λεφτά στο εξωτερικό. Η αστυνόμευση δεν θα αποδώσει (...) Φέρτε τα λεφτά στην Ελλάδα (...) Το 25% θα το πάρετε υπερδεκαετή ομόλογα. Πάλι δικά σας τα λεφτά (...) Να έρθουν εδώ. 25% ομόλογα και φέρτε τα. Ούτε φορολογίες, ούτε τίποτα. Και, βεβαίως, νομίζω ότι είναι αυτονόητο ότι όλα τα κέρδη των επιχειρήσεων που επανεπενδύονται, δεν φορολογούνται». Στο ίδιο πνεύμα ζήτησε να βγει «η φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα από τις επιχειρήσεις», να καταργηθεί, δηλαδή, μια υποτυπώδης δικλίδα ότι ο εργοδότης είναι συνεπής στις οφειλές του απέναντι στα Ταμεία των εργαζομένων, κάνοντας ένα βήμα πιο πέρα στην πλήρη κατάρρευσή τους.
Σειρά πήραν τα αιτήματα των εφοπλιστών. Αλλωστε, όπως ομολόγησε, «δεν είναι δικιά μου πρόταση, είναι των εφοπλιστών, οι οποίοι ήρθαν στο γραφείο μου και μου το είπαν». Αναφέρεται στην άρση του καμποτάζ. Για να ισχύσει, δηλαδή, στις θάλασσες της χώρας το «μπάτε σκύλοι αλέστε...», με ναυτεργάτες σε καθεστώς γαλέρας. Επιπρόσθετα, απαίτησε ταχύτατες διαδικασίες απόδοσης της ελληνικής σημαίας και εγκατάσταση ενόπλων στα πλοία, ώστε να απαλλαγούν οι εφοπλιστές απ' τα υψηλά ασφάλιστρα. Τέλος, πρότεινε να ανοίξουν οι «δουλειές» με την ενέργεια και το πρόγραμμα «Ηλιος», και για να αποπροσανατολίσει το λαό ότι ο ντόπιος αστός είναι καλύτερος από τον ξένο, ζήτησε να ανατεθούν τα παραπάνω έργα στα εγχώρια μονοπώλια και όχι στη Γερμανία που τα ορέγεται.
Φταίει ο λαός!
Δεν είναι η πρώτη φορά που ισχυρίζεται ο Γ. Καρατζαφέρης ότι ο λαός ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση. Πολλές φορές στο παρελθόν έχει επιχειρήσει να ενοχοποιήσει την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, θεωρώντας πως έτσι θα εκβιαστεί η συναίνεση και η υποταγή τους στη βάρβαρη πολιτική που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και θα απενοχοποιηθεί το ίδιο ως φορέας της κρίσης, υπαίτιο της διόγκωσης των χρεών και των ελλειμμάτων.
Αφού με τις προηγούμενες προτάσεις του ουσιαστικά απαίτησε να μετατραπεί η χώρα σε «ξέφραγο αμπέλι», διαθέσιμο πλήρως για «τρύγημα» απ' το κεφάλαιο, με εργαζόμενους δίχως δικαιώματα και με μισθούς πείνας, έστρεψε τα πυρά του και προς τους δημοσίους υπαλλήλους. Ισχυρίστηκε ότι «έχουμε τρεις φορές περισσότερους απ' ό,τι χρειάζεται το έθνος. Εφόσον έχουμε τρεις φορές παραπάνω που κάθονται, τι στο καλό πληρώνουμε υπερωρίες σε αυτούς που είναι μέσα;».
Και αναπαρήγαγε την προπαγάνδα περί «τεμπέληδων», υιοθετώντας την με πονηρό και ύπουλο τρόπο. Οπως είπε,«μας λένε τεμπέληδες. Το ακούσατε πάρα πολλές φορές από γερμανικά χείλη. Πρέπει να θυμίσουμε ότι εμείς εκατόν εβδομήντα χρόνια, εκατόν ογδόντα χρόνια δουλέψαμε σκληρά, πάρα πολύ σκληρά, για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε, με πολέμους, νύχτα - μέρα. Ε, καθίσαμε και μια δεκαετία να ξαποστάσουμε. Δεν θα μας πάρουν το κεφάλι γι' αυτό. Τώρα είμαστε έτοιμοι για εντατική δουλειά, για σωστή δουλειά, για αποδοτική δουλειά»!
Δεν είπε, όμως, όλος αυτός ο αμύθητος πλούτος που ενθυλάκωσε η πλουτοκρατία από ποιους παράχθηκε; Τα δισ. που παραδέχεται ότι «ξαποσταίνουν» στις ελβετικές τράπεζες και ζητά «επαναπατρισμό» τους δίχως ελέγχους, φόρους κ.λπ., από ποιους προήλθαν; Απ' τους τεμπέληδες που είπαν να κάνουν ένα δεκαετές διάλειμμα; Μάλιστα, προσθέτει ότι αφού «ξαπόστασαν» για τα καλά οι εργάτες, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι, τώρα πρέπει να σκύψουν το κεφάλι και να δουλέψουν σαν είλωτες για να αυγατίσει ο πλούτος στα σεντούκια της πλουτοκρατίας.
Μετά απ' όλα αυτά, διαβεβαίωσε τον πρωθυπουργό: «Εν πάση περιπτώσει, κύριε πρωθυπουργέ, πρέπει να σπάσουμε αυγά. Εμείς θα σας στηρίξουμε ανεξαρτήτως κόστους». Στυλοβάτης της εξουσίας των μονοπωλίων, μόρφωμα αντιδραστικό, εχθρικό προς το λαό και το κίνημά του, την οργανωμένη πρωτοπορία του, το ΚΚΕ, ο ΛΑ.Ο.Σ. δε θα διστάσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου η τάξη που εκπροσωπεί να περάσει στη φάση της αναιμικής ανάκαμψης με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις για περισσότερα ακόμα κέρδη. Ο οργανωμένος λαός να τους κλείσει το δρόμο. Συμπόρευση με το ΚΚΕ στην κάλπη και στο κίνημα, για να ανοίξει εκείνος ο δρόμος ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις δικές του και μόνο ανάγκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου