«Γάντι» ταιριάζουν στις επιδιώξεις του κεφαλαίου, της ευρωενωσιακής του λυκοσυμμαχίας και των πολιτικών του εκπροσώπων σε κάθε κράτος - μέλος, οι προτάσεις που καταθέτει το σιτιζόμενο από την ΕΕ «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς» (ΚΕΑ), στο οποίο ανήκει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποτυπώνονται και στα ψηφίσματα που προέκυψαν από τη Συνδιάσκεψη του Δικτύου Συνδικαλιστών του, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Σε αδρές γραμμές, αφού συσκοτίζουν τον πραγματικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης, καλούν τους λαούς σε αγώνα για τη διαχείριση ορισμένων συνεπειών της (π.χ. η λιτότητα), υιοθετώντας, όμως, ως απώτερο στόχο το στόχο των καπιταλιστών, για επαναφορά των επιχειρήσεών τους σε τροχιά ανάπτυξης και κερδοφορίας. Δηλαδή, αξιώνουν όχι απλώς παράδοση αμαχητί, αλλά να θέσουν εαυτόν στην υπηρεσία των εκμεταλλευτών τους!
Ενδεικτικός ήταν ο ζήλος, με τον οποίο επιχειρηματολόγησε υπέρ της «κοινωνικής συνοχής», δηλαδή της ταξικής συνεργασίας, ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, αναπαράγοντας ταυτόχρονα κοινοβουλευτικές αυταπάτες.
Θέτοντας ως καθήκον του ευρωοπορτουνισμού την υπεράσπιση της αστικής δημοκρατίας και ανάγοντας τις εκλογές στο άπαν για φιλολαϊκές αλλαγές, είπε μεταξύ άλλων:
«Επειδή οι λαοί χειραφετούνται και οι εκλογές πράγματι μπορούν να αλλάξουν τους συσχετισμούς, αρχίζει να περνάει η ιδέα στο μυαλό των οικονομικά και πολιτικά ισχυρών στην Ευρώπη ότι οι εκλογές πρέπει μάλλον να γίνονται σε εκείνο το timing όπου θα είναι διασφαλισμένο από όλες τις πλευρές ότι αυτές δε θα φέρουν ανατροπές. Καθήκον των δυνάμεων της Αριστεράς είναι να σταματήσουμε αυτήν την εξέλιξη εκτροπής και να υπερασπιστούμε τη Δημοκρατία».
Μάλιστα, προβάλλοντας την επιθυμία τους για πραγματικότητα, ισχυρίστηκε ότι οι αγώνες που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα είχαν σαν αιτούμενο «την υπεράσπιση της Δημοκρατίας, της κοινωνικής συνοχής»! Επρόκειτο για προσπάθεια να προσδώσει στους ταξικούς εργατικούς αγώνες που συγκλόνισαν τη χώρα, το ακίνδυνο για το σύστημα περιεχόμενο που είχαν οι «πλατείες» των αγανακτισμένων και ταυτόχρονα να εμφανίσει το εργατικό λαϊκό κίνημα σαν παράγοντα σταθεροποίησης της αστικής δημοκρατίας!
Με την εξουσία των μονοπωλίων
Αυτή την απάντηση δίνει το ΚΕΑ, όπως σαφώς προκύπτει απ' τα ψηφίσματα της συνδιάσκεψης των συνδικαλιστών του, ενώ αποκαλύπτεται και η επιδίωξή του να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία σε γραμμή ενσωμάτωσης στο σύστημα και στην πολιτική που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για τη σωτηρία του. Ο τίτλος του ενός διαπιστώνει «επίθεση λιτότητας στην εργασία και τους ανθρώπους»! Το δεύτερο προτρέπει σε «αγώνα ενάντια στην εργασιακή ανασφάλεια και επανεκκίνηση του μέλλοντος».
Περίσσευμα διαπιστώσεων και περιγραφών, πουθενά, όμως, ούτε νύξη για την αιτία που προκαλεί τα προβλήματα, δηλαδή τον καπιταλισμό. Απεναντίας, ισχυρίζονται, «το να έχεις μια στρατηγική ανάπτυξης σημαίνει να επαναφέρεις ανθρώπους στην εργασία και να επενδύσεις χρήματα σε θέσεις εργασίας, είναι καιρός να προωθηθεί η κοινωνική διάσταση και να μιλήσουμε για στρατηγικές εργασίας για τους ανθρώπους»!
Τη στρατηγική του κεφαλαίου για επαναφορά του σε ρυθμούς ανάπτυξης την πλασάρουν σαν διέξοδο για το λαό, όταν είναι αυτή ακριβώς που δημιούργησε την κρίση, ενώ ούτε την περίοδο των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης εξαλείφθηκε η ανεργία, ούτε σταμάτησε η επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Αποσιωπούν, δηλαδή, ότι και στην ανάπτυξη και στην κρίση οι λαοί πληρώνουν το «μάρμαρο» και μάλιστα ακριβά.
Συσκοτίζουν ότι η ανάπτυξη όταν έρθει θα είναι αναιμική, με διατήρηση υψηλών ποσοστών ανεργίας και, βεβαίως, δε θα επαναφέρει ούτε μισό απ' τα δικαιώματα που καρατομήθηκαν στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης. Και βεβαίως αποκρύπτουν από τους λαούς ότι η ανεργία είναι σύμφυτη του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, ότι στο πλαίσιό του η εξάλειψή της είναι αδύνατη.
Σύμβουλοι του συστήματος
Προσδιορίζοντας τις «στρατηγικές εργασίας για τους ανθρώπους», ουσιαστικά, προτείνουν στο σύστημα γενίκευση μέτρων, που ήδη έχει εφαρμόσει, εξαιρετικά επωφελών για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητά του.
Ζητάνε: «Μέτρα που να διευκολύνουν τη μετάβαση απ' το σχολείο στην εργασία για νέους (...) να ενθαρρύνουν τους εργοδότες να προσφέρουν θέσεις μαθητείας ή άλλα προγράμματα εργασιακής εμπειρίας». Τέτοιου είδους πολιτικές εφαρμόστηκαν και στην Ελλάδα, από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τις έχει πληρώσει ο λαός με απώλεια κατακτήσεων. Για παράδειγμα, θέσεις μαθητείας και απόκτησης εργασιακής εμπειρίας υπάρχουν και σήμερα, με μισθό 525 - 592 ευρώ μεικτά, αντίστοιχα. Πρόκειται, ουσιαστικά, για πολιτική που τροφοδοτεί το κεφάλαιο με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό, ώστε να αυγαταίνει τα κέρδη του.
Ακόμα: «(...) να επενδύουν στην ποιότητα της ελεύθερης εκπαίδευσης και κατάρτισης και βελτιώνουν τη σύνδεσή της με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας». Αυτός κι αν είναι διακηρυγμένος στόχος των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου και στη χώρα μας, όπως και είναι συνολικά και στρατηγική της ΕΕ! Εκπαίδευση, κατάρτιση κι επανακατάρτιση, σε σύνδεση με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. «Εκπαίδευση», δηλαδή, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα και στις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι του λαού.
Παρακάτω: «να δημιουργούν επιδοτήσεις απασχόλησης, ώστε να προσλαμβάνονται νέοι άνθρωποι ή να μετατρέπονται συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου». Τζάμπα χρήμα, δηλαδή, στους κεφαλαιοκράτες. Οι λεγόμενες ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα δήθεν για τη μείωση της ανεργίας, στην πραγματικότητα όμως για την εξασφάλιση στους εργοδότες ζεστού χρήματος, μέσω του ΟΑΕΔ, δηλαδή από λεφτά των εργαζομένων. Είτε με επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών, είτε με άλλες επιδοτήσεις για τη διατήρηση θέσεων εργασίας, για τη δημιουργία τους κ.λπ.
Τέλος, προτείνουν μέτρα «στην κατεύθυνση της μείωσης των ωρών εργασίας, με στόχο τις 35 ώρες την εβδομάδα ή και λιγότερες, με προστασία του πλήρους μισθού». Αυτό το 35ωρο εφαρμόστηκε και στη Γαλλία, όπου κάθε άλλο παρά ωφελήθηκε η εργατική τάξη. Η ανεργία αυξήθηκε, οι μισθοί μειώθηκαν, οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις γενικεύτηκαν παραπέρα. Βεβαίως, πουθενά στο ψήφισμα των ευρωοπορτουνιστών δεν υπάρχει το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Πουθενά, επίσης, δε γίνεται λόγος για μέτρα προστασίας των ανέργων.
Προτάσεις εντός των τειχών
Στο άλλο τους ψήφισμα, επιχειρούν να διατυπώσουν μια εναλλακτική πρόταση στην πολιτική που σήμερα εφαρμόζεται, δεν καταφέρνουν, όμως, παρά να επιβεβαιώσουν ότι η αστική διαχείριση τούς νοιάζει και το πώς θα αναβαθμίσουν το ρόλο τους σ' αυτήν. Διαχωρίζουν σκόπιμα τα καπιταλιστικά κράτη και τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου που βρίσκονται στο τιμόνι της διακυβέρνησης απ' το ίδιο το κεφάλαιο, το οποίο επίσης διαχωρίζουν σε «καλό» και «κακό», βάλλοντας αποκλειστικά εναντίον των χρηματοπιστωτικών ομίλων.
«Η βαθιά πολιτική υποταγή των κρατών στην εξουσία των πιστωτών, είναι μια υποχώρηση απ' το δημοκρατικό αυτοκαθορισμό», ισχυρίζονται, κόντρα στην πραγματικότητα που λέει ότι δανειστές και δανειζόμενοι είναι στην ίδια όχθη, απέναντι από το λαό και πως το κεφάλαιο, ανεξάρτητα από τη μορφή του, δρα ενιαία απέναντι στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Υπερασπίζονται την αστική δημοκρατία, επικαλούμενοι τον μπαμπούλα «εμφάνισης και επέκτασης απολυταρχικών εξουσιών στα ευρωπαϊκά κράτη», συσκοτίζοντας ότι οι μορφές πολιτεύματος επιλέγονται και υπηρετούν πάντα τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης. Τάσσονται υπέρ της επεκτατικής αντί της περιοριστικής διαχείρισης, κρύβοντας ότι τόσο η μια όσο και η άλλη μορφή διαχείρισης δεν καταφέρνουν στις σύγχρονες συνθήκες να αντιμετωπίσουν τη βαθιά κρίση, όπως επιβεβαιώνει και το παράδειγμα των ΗΠΑ.
Παρακάτω, διατυπώνουν ως εξής την «εναλλακτική» τους πρόταση: «Ως εναλλακτική στον φαύλο κύκλο της λιτότητας εμείς υποστηρίζουμε... αντικατάστασή τους από πολιτικές που επιτρέπουν ρεαλιστικές προοπτικές ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας. Οι πολιτικές αυτές απαιτούν την αναδιάρθρωση του χρέους στις περιφερειακές χώρες της Ευρωζώνης, κατά προτίμηση ύστερα από διαπραγματεύσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο που θα τεθεί στην υπηρεσία των χωρών που χρειάζονται διάσωση και όχι υπέρ των συμφερόντων των πιστωτών.
Η βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών τους απαιτεί τη δημιουργία οργάνων οικονομικής πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως την έκδοση ευρωομολόγων και φορολογία των οικονομικών συναλλαγών, που θα πρέπει να συμβάλουν στον προϋπολογισμό της ΕΕ με τη δυνατότητα καταπολέμησης της ανεργίας. Το μονοπάτι για την επίλυση των προβλημάτων της Ευρωζώνης θα πρέπει να είναι η οικονομική ανάπτυξη (...) απέναντι στην κεφαλαιοκρατική λιτότητα. Δεν υπάρχει απάντηση στην κρίση και ανάπτυξη χωρίς κοινωνική συνοχή και εργασία. Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!».
Αναδιάρθρωση του χρέους και μάλιστα μέσα από διαπραγματεύσεις, αποφάσισε η ΕΕ στις 26 του Οκτώβρη για την Ελλάδα, με το γνωστό «κούρεμα». Η πρόταση των οπορτουνιστών για τη δημιουργία οργάνων οικονομικής πολιτικής στην ΕΕ ταυτίζεται με την πρόταση να βαθύνει η οικονομική διακυβέρνηση της λυκοσυμμαχίας, με αλλαγή των συνθηκών, όπως ζητάει η Γερμανία. Ετσι, ώστε η ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία να αποκτήσει πρόσθετη ισχύ σε βάρος των λαών.
Οσο για τα ευρωομόλογα ή τη φορολογία των συναλλαγών, είναι προτάσεις παρμένες απ' τα κιτάπια των αστών οικονομολόγων που απηχούν συμφέροντα της μιας ή της άλλης μερίδας του κεφαλαίου. Ολα ή κάποια απ' αυτά τα εργαλεία το ίδιο το σύστημα, όταν κρίνει ότι το συμφέρει, θα τα χρησιμοποιήσει. Οσο για την ανάπτυξη, αυτή ζητάνε και οι καπιταλιστές με το πολιτικό τους προσωπικό, ανταγωνιζόμενοι ταυτόχρονα για το ποιος θα χρεωθεί μεγαλύτερο κομμάτι της ζημιάς από την αναπόφευκτη καταστροφή μέρους του κεφαλαίου.
Είναι φανερό ότι οι προτάσεις τους κάθε άλλο παρά «εναλλακτικές» είναι για το λαό, αφού ταυτίζονται με αυτές που καταθέτει και προωθεί το κεφάλαιο. Και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού η στρατηγική τους είναι αποδοχή και ισχυροποίηση της αστικής εξουσίας και όχι, βέβαια, ρήξη και ανατροπή της με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Καπιταλισμό θέλουν και μάλιστα καλλωπισμένο στα μάτια και στη συνείδηση του λαού, ώστε να μην αντιδρά και να μην παλεύει για την ανατροπή του. Είναι ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος και σαν τέτοιο πρέπει να παραμεριστούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου