Στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση οδηγεί η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου εκατομμύρια εργαζόμενους της χώρας με τον προϋπολογισμό του 2012 που κατατέθηκε προχτές στη Βουλή. Πρόκειται για έναν προϋπολογισμό επιτάχυνσης της ελεγχόμενης χρεοκοπίας της οικονομίας, αλλά κύρια της μαζικής και ανεξέλεγκτης πτώχευσης των λαϊκών νοικοκυριών. Ενας προϋπολογισμός που στο όνομα της διάσωσης των τραπεζών και της πλουτοκρατίας στάζει αίμα, αφού επιδιώκει την παραπέρα αφαίμαξη, τον κυριολεκτικό στραγγαλισμό του λαού με:
- την παραπέρα αύξηση των φόρων
- τη μεγαλύτερη μείωση μισθών και συντάξεων
- την ακόμα μεγαλύτερη οικονομική ασφυξία των ασφαλιστικών ταμείων
- τις νέες μειώσεις των κρατικών δαπανών που διατηρούσαν ακόμα κάποιο λαϊκό χαρακτήρα.
Είναι ένας προϋπολογισμός που σχεδιάζει να καταθέσει τουλάχιστον 120 δισ. ευρώ στο βωμό των τραπεζιτών, με τη μορφή είτε των τοκοχρεολυτικών δόσεων, είτε των κονδυλίων στήριξης της κεφαλαιακής τους επάρκειας.
Οι δαπάνες
Σύμφωνα με την Εισηγητική Εκθεση, και με βάση τη μεθοδολογία της τρόικας που ακολουθείται πλέον για την κατάρτιση των προϋπολογισμών, η εικόνα που αφορά τις κρατικές δαπάνες για το 2012, εμφανίζεται σε τρεις ενότητες, ως εξής:
1) Οι ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΙΣ ΔΑΠΑΝΕΣ του τακτικού προϋπολογισμού, που σχεδιάζεται να συγκρατηθούν στα 49,1 δισεκατομμύρια ευρώ και οι οποίες θα είναι μειωμένες κατά 5,3% σε σχέση με φέτος. Πρωτογενείς δαπάνες θεωρούνται, οι δαπάνες εκείνες που το δημόσιο πρέπει να κάνει, προκειμένου να εξασφαλίσει τη λειτουργία του αστικού κράτους, χωρίς να παίρνονται υπόψη άλλες υποχρεωτικές δαπάνες που πηγάζουν από τις υποχρεώσεις του δανεισμού και της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Η μείωσή τους εξασφαλίστηκε από τη μείωση του κονδυλίου για μισθοδοσία, τη μείωση της χρηματοδότησης των Ταμείων κλπ. Εδώ, μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνονται:
Οι Αποδοχές και συντάξεις για το σύνολο των εργαζομένων στο δημόσιο: Αναμένεται να διαμορφωθούν σε 19,4 δισεκατομμύρια ευρώ, κονδύλι που είναι κατά 3,3% μικρότερο από το αντίστοιχο φετινό. Τόσες ήταν περίπου και οι σχετικές δαπάνες το 2006, μόνο που τότε το ποσό αυτό είχε μοιραστεί σε 856 χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους, ενώ τώρα αναμένεται να μοιραστεί σε περίπου 1,1 εκατομμύρια άτομα.
Οι Μεταβιβαστικές Πληρωμές: Είναι το συνολικό κονδύλι με το οποίο χρηματοδοτεί η κυβέρνηση όλες τις ανάγκες των Ασφαλιστικών Ταμείων, των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, της Παιδείας κ.ο.κ. Η κυβέρνηση στοχεύει να μειώσει ακόμα περισσότερο το σχετικό κονδύλι και από 18,8 δισ. που ήταν φέτος, σχεδιάζει να το πάει στα 17,17 δισ. ευρώ. Η μείωση είναι της τάξης του 8,6%, ωστόσο στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγαλύτερο αν πάρουμε υπόψη μας ότι μόλις το 2009 κινούνταν στα επίπεδα των 21 δισ. ευρώ.
Οι λεγόμενες Καταναλωτικές και Σύνθετες δαπάνες: Λόγος γίνεται για τις δαπάνες λειτουργίας του δημόσιου τομέα και τις κρατικές προμήθειες που μειώνονται ακόμα περισσότερο και το 2012 αναμένεται να διαμορφωθούν σε 2,5 δισ. ευρώ. Για να κατανοηθεί το μέγεθος της μείωσης των λειτουργικών δαπανών του δημοσίου να πούμε ότι το 2009 το σχετικό κονδύλι ήταν περίπου 4 δισ. ευρώ.
Οι πληρωμές που αντικρίζονται από πραγματοποιούμενα έσοδα: Πρόκειται για τους λεγόμενους «αποδιδόμενους πόρους», δηλαδή, τα έσοδα εκείνα που εισπράττει το δημόσιο από τους φορολογούμενους, με στόχο να τα μεταβιβάσει σε φορείς όπως η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο ΟΓΑ κλπ. Το κονδύλι αυτό το 2012 θα είναι μειωμένο κατά 7,7% και από 7,7 δισ. ευρώ φέτος θα διαμορφωθεί στα 7,1 δισ. ευρώ.
2) Το ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ ΤΟΥ ΤΑΚΤΙΚΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΕΟΛΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. Τα σχετικά κονδύλια είναι της τάξης των 15,773 δισ. ευρώ, έναντι 18,9 δισ. φέτος. Αθροιστικά, με τις πρωτογενείς δαπάνες, οι κρατικές δαπάνες του 2012, σε αυτό το επίπεδο, υπολογίζονται σε 64,9 δισ. ευρώ, έναντι 70,7 δισ. φέτος. Εδώ περιλαμβάνονται δαπάνες που αφορούν την εξυπηρέτηση των χρεών του δημοσίου, είτε από δανεισμό, είτε από μεταφερόμενα στο δημόσιο χρέη. Στο σύνολό τους, δηλαδή, μιλάμε για ποσά που καταβάλλονται κύρια στους τραπεζίτες και δευτερευόντως σε άλλους εκπροσώπους του κεφαλαίου. Στο πεδίο αυτό περιλαμβάνονται:
Οι καταπτώσεις εγγυήσεων: Τα ποσά αυτά, που αφορούν υποχρεώσεις που αναλαμβάνουν, αλλά δεν εκπληρώνουν, κύρια κρατικοί οργανισμοί και δημόσιοι φορείς όπως είναι λογικό, επιβαρύνουν το δημόσιο και εμφανίζονται στον προϋπολογισμό σαν δημόσιο χρέος. Το σχετικό ποσό εκτιμάται ότι φέτος θα είναι 1,48 δισ. ευρώ, ενώ την επόμενη χρονιά θα αυξηθεί στα 1,63 δισ. ευρώ (αύξηση 9,5%).
Οι τόκοι εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους: Οι σχετικές δαπάνες για φέτος κινήθηκαν στα 17,52 δισ. ευρώ. Οι μέχρι σήμερα εκτιμήσεις για τους τόκους που θα πληρώσουμε στους τραπεζίτες το 2012, ανέβαζαν το σχετικό κονδύλι στα 17,9 δισ. ευρώ. Το υπουργείο, στην Εισηγητική Εκθεση, υπολογίζει ότι με βάση τη συμφωνία για το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων που βρίσκονται σε διαπραγμάτευση κατά 50%, το κονδύλι των τόκων θα διαμορφωθεί σε 12,75 δισ. ευρώ. Μένει να επαληθευτεί στην πράξη, αν και είναι προκλητικό να μιλήσουμε για όφελος, τη στιγμή που η διαδικασία της ελεγχόμενης πτώχευσης συνοδεύεται από τέτοια μέτρα και πολιτικές που οδηγούν στην 100% πτώχευση των εργαζομένων της χώρας.
Οι επιχορηγήσεις των νοσοκομείων για παλαιότερες οφειλές τους: Λόγος γίνεται για ένα κονδύλι της τάξης των 400 εκατ. ευρώ, που αποδέχεται η κυβέρνηση ότι χρωστάει σε διάφορα λαμόγια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που επί δεκαετίες λυμαίνονταν και εξακολουθούν να λυμαίνονται το δημόσιο σύστημα Υγείας.
Τα εξοπλιστικά προγράμματα: Την επόμενη χρονιά οι πληρωμές για τέτοια προγράμματα θα είναι αυξημένες κατά 66,7% και από 600 εκατ. ευρώ θα εκτιναχθούν σε 1 δισ. ευρώ.
3) ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΤΑΚΤΙΚΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ, όπου αθροίζονται όλες οι προηγούμενες δαπάνες, με τα κονδύλια που πληρώνει το δημόσιο για την εξόφληση των χρεών του. Ολα τα ποσά αυτής της κατηγορίας πάνε στις τράπεζες! Τα σχετικά κονδύλια θα εμφανίσουν το 2012 αισθητή αύξηση, κύρια για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή συμπίπτει την επόμενη χρονιά να λήγουν πολλές σειρές ελληνικών ομολόγων και δεύτερον επειδή η κυβέρνηση στα πλαίσια της συμφωνίας για «κούρεμα» των ομολόγων θα πληρώσει για τη διάσωση των τραπεζών. Για να διαμορφωθεί το γενικό σύνολο του τακτικού προϋπολογισμού, μαζί με τα παραπάνω συνυπολογίζονται:
Τα χρεολύσια μακροπρόθεσμου δανεισμού: Φέτος, τα ποσά που πληρώθηκαν για την εξόφληση χρεών - ομολόγων έφτασαν τα 28,8 δισ. ευρώ. Κι όμως, μπορεί τα ποσά αυτά να είναι ακόμα μεγαλύτερα, αφού για το 2012 προβλέπεται η επιπλέον πληρωμή - εξόφληση τίτλων ύψους 41,9 δισ. ευρώ. Η αύξηση είναι της τάξης του 45,2%.
Τα χρεολύσια βραχυπρόθεσμου δανεισμού: Εδώ υπάρχει κάποια μείωση, αλλά και πάλι τα ποσά που πρέπει να πληρωθούν το 2012 είναι της τάξης των 25 δισ. ευρώ.
Η τακτοποίηση οφειλών προηγούμενων χρόνων: Σε αυτόν τον κωδικό για πρώτη φορά εμφανίζεται ένα ποσό της τάξης των 6 δισ. ευρώ, το οποίο υποτίθεται ότι αφορά «ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις παρελθόντων οικονομιών ετών φορέων της γενικής κυβέρνησης». Είναι προφανές ότι πρόκειται για νέο χαράτσι που οι λογιστές της τρόικας απαίτησαν να συμπεριληφθεί στο κρατικό χρέος και άρα να απαιτηθούν επιπλέον μέτρα και ρυθμίσεις, προκειμένου να καλυφθεί.
Η συμμετοχή σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου: Εδώ η πρόβλεψη μιλάει για 32,1 δισ. ευρώ που προορίζονται για τη χρηματοδότηση του λεγόμενου Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, για την ενίσχυση, δηλαδή, της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα το γενικό σύνολο των δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού ανέρχεται, όπως αναφέρεται και στην Εισηγητική Εκθεση στα 170 δισ. ευρώ. Το ενδιαφέρον για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, το στοιχείο που αποκαλύπτει την χωρίς τέλος λεηλασία του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι, είναι η τελική κατανομή αυτών των 170 δισ. ευρώ. Πώς μοιράζονται. Ποιοι τα παίρνουν. Μία ιδέα δίνεται στον σχετικό πίνακα. Απλοί υπολογισμοί δείχνουν ότι:
- Τα ποσά που θα πάνε κατευθείαν στα ταμεία των τραπεζών με τη μορφή των τόκων, χρεολυσίων, καταπτώσεις εγγυήσεων και συμμετοχή σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, είναι τουλάχιστον 120,9 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό αποτελεί το 71,1% των συνολικών κρατικών δαπανών.
- Τα ποσά που αντιστοιχούν στους μισθούς και τις συντάξεις του συνόλου των δημόσιων υπαλλήλων και των συνταξιούχων του δημοσίου, απορροφά το 11,4% των δαπανών.
- Οι μεταβιβαστικές δαπάνες, με τις οποίες χρηματοδοτείται το σύνολο των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, η Υγεία, η Παιδεία κ.ο.κ., αποτελούν το 10,1% των δαπανών.
Το δημόσιο χρέος
Ο τρόπος που συντελείται η καταλήστευση των εργαζομένων της χώρας από την εφαρμογή του μηχανισμού της ελεγχόμενης πτώχευσης, φαίνεται και από την εξέλιξη των μεγεθών που αφορούν το κρατικό χρέος. Τα ποσά που φέρεται να χρωστά το ελληνικό δημόσιο και τα οποία κυβέρνηση και τρόικα προσπαθούν να υφαρπάξουν από τα λαϊκά νοικοκυριά.
Κοιτάξτε την αλληλουχία:
Το κρατικό χρέος από 340,3 δισ. ευρώ το 2010, αναμένεται να διαμορφωθεί σε 364,6 δισ. ευρώ στο τέλος του φετινού χρόνου. Σημειώθηκε δηλαδή μια αύξηση χρέους της τάξης του 7,1%. Ως προς το ΑΕΠ της χώρας, από 149,7% πέρσι, φέτος έφτασε το 167,4%. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι κατά το 2011, πληρώθηκαν τουλάχιστον 45,2 δισ. ευρώ για τοκοχρεολύσια.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση και την απόφαση της 26ης του Οκτώβρη, το 2012 θα ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για το «κούρεμα» του χρέους κατά 50%. Το 2012 επίσης θα πληρώσουμε 12,75 δισ. ευρώ για τόκους και 41,9 δισ. ευρώ για την εξόφληση ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, δηλαδή συνολικά θα πληρωθούν για τοκοχρεολυτικές δόσεις 54,7 δισ. ευρώ. Μετά από όλα αυτά, στο τέλος του 2012 το δημόσιο χρέος θα διαμορφωθεί σε 317,4 δισεκατομμύρια. Δηλαδή, η υποτιθέμενη μείωση του χρέους στο μισό, το περιβόητο «κούρεμα» και οι επιπλέον πληρωμές 54,7 δισ. στο τέλος του επόμενου χρόνου θα οδηγήσει σε μείωση του χρέους μόλις κατά 47,2 δισ. ευρώ!
Δε χωράει καμιά αμφιβολία ότι η πολιτική διαχείρισης της κρίσης υπέρ του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του, είναι μια πολιτική απόλυτα εχθρική για τους εργαζόμενους. Είναι μια πολιτική που γονατίζει τα λαϊκά στρώματα. Μια πολιτική που δεν ροκανίζει απλά, αλλά καταβροχθίζει τον πλούτο της κοινωνίας, τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί, μόνο και μόνο για να διασωθούν μια χούφτα παράσιτα, που ζουν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Στις μέρες μας αποτελεί ζήτημα επιβίωσης για το λαό να οργανώσει πιο αποφασιστικά την αντίστασή του σ' αυτή την πολιτική και ακόμα πιο δυναμικά να αγωνιστεί να απαιτήσει και να καταφέρει την πλήρη ανατροπή της. Σε κάθε αντίθετη περίπτωση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου