Οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη και την ΕΕ, η καπιταλιστική κρίση που βαθαίνει, τα σενάρια γύρω από το μέλλον της Ευρωζώνης και τα αντιλαϊκά μέτρα που υλοποιούνται βροχηδόν από τις αστικές κυβερνήσεις των κρατών - μελών, καταρρίπτουν τους αστικούς μύθους για το χαρακτήρα και το ρόλο της ιμπεριαλιστικής ευρωένωσης. Ξεσκεπάζεται η κάλπικη προπαγάνδα των κομμάτων της πλουτοκρατίας και του οπορτουνισμού, που υποκλίνονταν στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, ως το λίκνο της ευημερίας και της αλληλεγγύης. Που παρουσίαζαν και εξακολουθούν να παρουσιάζουν την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη ως μονόδρομο που δήθεν θα ωφελήσει το λαό.
Τώρα πια φαίνεται καθαρά αυτό που το ΚΚΕ λέει από την πρώτη στιγμή, ότι η ΕΕ δεν είναι ένωση υπέρ των λαών, αλλά ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία, ένωση για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Οξύνονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στις διάφορες μερίδες της πλουτοκρατίας που εκφράζονται στις αντιθέσεις ανάμεσα στα διάφορα κράτη - μέλη, κλιμακώνονται οι ανταγωνισμοί, καθώς το «πάπλωμα» είναι η ζημιά που αντικειμενικά θα επωμιστούν μερίδες του κεφαλαίου στο δρόμο για το ξεπέρασμα της κρίσης. Σε αυτό το πλαίσιο εντείνονται οι φυγόκεντρες τάσεις στην Ευρωζώνη και τα σενάρια για διαίρεση σε μικρότερα τμήματα, καθώς τα ισχυρότερα καπιταλιστικά κράτη πασχίζουν για τη θωράκιση της δικής τους αστικής τάξης, μέσα από τη σωτηρία του ευρώ. Σε αυτή τη βάση, εντείνεται συντονισμένα η επίθεση σε βάρος των λαών όλων των κρατών - μελών της Ευρωζώνης. Στο στόχαστρο μπαίνουν όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζομένων στη δουλειά, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στην Παιδεία.
Από όποια πλευρά κι αν κοιτάξει κανείς τις προτάσεις που δίνουν και παίρνουν για τη διαχείριση του χρέους και το ευρώ, όλες τους αποτελούν προτάσεις διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης στο πλαίσιο της εξουσίας των μονοπωλίων και για την ενίσχυση των μονοπωλίων. Είτε το πουν ευρωομόλογο, είτε οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωζώνης, είτε στενότερο πυρήνα του ευρώ, είτε διάσπαση της Ευρωζώνης, στην καρδιά κάθε πρότασης βρίσκεται η θωράκιση των μονοπωλίων, η ενίσχυσή τους, η ταχύτερη και αποτελεσματικότερη εφαρμογή των στρατηγικών επιλογών της πλουτοκρατίας.
Γι' αυτό, όποια πρόταση κι αν τελικά κυριαρχήσει, όποια μορφή κι αν πάρει η Ευρωζώνη και η διακυβέρνησή της, αυτή θα είναι προς όφελος του κεφαλαίου.
Οι λαοί θα την πληρώσουν διπλά και τριπλά στην πορεία.
Η λύση που συμφέρει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα βρίσκεται στον αντίποδα της αστικής διαχείρισης: Αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση και διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία. Αυτή είναι για το λαό η συμφέρουσα πολιτική επιλογή και δράση. Η λύση βρίσκεται στα χέρια του λαού, που καλείται να πυκνώσει τις γραμμές της οργανωμένης ταξικής πάλης, να γιγαντώσει το λαϊκό ποτάμι, το οποίο, με στόχο τη ριζική αλλαγή, θα παρασύρει την εξουσία των μονοπωλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου