Αγγίζουν τα όρια της πρόκλησης πρωτοβουλίες που ξεφυτρώνουν το τελευταίο διάστημα από ορισμένους γνωστούς και μη εξαιρετέους «παράγοντες», οι οποίοι θέλουν να εμφανίζονται ως «εκπρόσωποι του κορμού του παραγωγικού ιστού της χώρας» και επιπλέον δίνουν στον εαυτό τους το προνόμιο του συντονισμού «της φωνής, της αγωνίας και της οργής της ελληνικής κοινωνίας».
Μια από αυτές προέκυψε προσφάτως - τα παραπάνω αποσπάσματα προέρχονται από ένα κείμενο που επονομάζουν «Διακήρυξη» - και που ανάμεσα στους υπογράφοντες εκπροσώπους διαφόρων επιχειρηματικών κλάδων βρίσκονται ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας των εμπόρων και οι πρόεδροι των Ομοσπονδιών στα φορτηγά και τα ταξί.
Καλούν λοιπόν όλοι αυτοί τον ελληνικό λαό «να σηκώσει το κεφάλι ψηλά και να μην υποκύπτει σε εκβιασμούς, εκφοβισμούς και προπαγάνδα»
και δηλώνουν ότι σκοπός της Πρωτοβουλίας που συνέστησαν είναι να συντονίσουν «τη δράση όλων των συλλογικών φορέων ενάντια στα σκληρά οικονομικά μέτρα που επιδεινώνουν ολοένα και περισσότερο την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει χιλιάδες ελληνικές οικογένειες»...
***
Δεν είναι περισσότερο από μερικούς μήνες, όταν αυτοί που ζητούν με την παραπάνω διακήρυξη να τεθούν «μπροστάρηδες» του λαού, λοιδορούσαν όσους προέβλεπαν τη σημερινή κατάσταση, προειδοποιούσαν τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους να πάρουν τα μέτρα τους και τους καλούσαν να οργανωθούν για να μπορέσουν και να περισώσουν ό,τι σώζεται, αλλά κυρίως να αντεπιτεθούν για να κατακτήσουν όλα όσα τους ανήκουν. Είναι γνωστοί για τις «βόλτες τους» στα υπουργικά γραφεία, για τη συμμετοχή τους σε κάθε λογής διαλόγους - απάτη με τις κυβερνήσεις που τσάκιζαν σταδιακά κάθε εργατική - λαϊκή κατάκτηση και κυρίως υπονόμευαν με όλες τους τις δυνάμεις κάθε είδους αγωνιστική κινητοποίηση.
***
Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τη στάση της διοίκησης των μεταφορέων, στην απεργία των φορτηγατζήδων, που έστειλε τον κόσμο σπίτι του και ουσιαστικά ηττημένο, επειδή -όπως ισχυρίστηκε- κατέληξε σε συμφωνία σωτηρίας του κλάδου με τον Δ. Ρέππα. Τα αποτελέσματα εκείνης της συμφωνίας τα βίωσαν όλοι οι μικροί καταχρεωμένοι φορτηγατζήδες, ενώ σήμερα η κυβέρνηση καταργεί όλες τις «κατακτήσεις» του «πράσινου» προέδρου της Ομοσπονδίας στα φορτηγά. Οσο για τον Β. Κορκίδη, πρόεδρο της ΕΣΕΕ, τι να πρωτοπεί κανείς: Δεν υπήρξε απεργία μέχρι το πολύ πρόσφατο παρελθόν, που να μη «βγήκε» στα κεραμίδια για να την καταγγείλει...
***
Αυτοί λοιπόν ζητούν από το λαό κοινή δράση. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα δεν μπορούν να κρύψουν τους απώτερους στόχους τους. Ετσι, κοντά σε αιτήματα που πράγματι παλεύουν οι εργαζόμενοι, όπως για παράδειγμα για την Παιδεία ή τη δημόσια Υγεία, οι παραπάνω κύριοι καλούν τον εργαζόμενο λαό να υπερασπιστεί και την... επιχειρηματικότητα. Μα αυτή ακριβώς η «υπεράσπιση της επιχειρηματικότητας» απ' όλες τις κυβερνήσεις, όλα τα προηγούμενα χρόνια, η πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων και του κεφαλαίου προκάλεσε την κρίση. Αυτή η πολιτική είναι που τσάκισε τους εργαζόμενους, αλλά και μεγάλο αριθμό αυτοαπασχολουμένων. Και, κυρίως, αυτήν ακριβώς την πολιτική, την πολιτική στήριξης του κεφαλαίου να ξεπεράσει την κρίση, έρχεται να στηρίξει και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την πολιτική που ασκεί σήμερα. Με αυτή την έννοια, προσκλήσεις προς τους εργαζόμενους να αγωνιστούν για την υπεράσπιση της πολιτικής που οδηγεί στη χρεοκοπία εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες, μόνο ως πρόκληση μπορεί να εκληφθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου