«Κυρίες και κύριοι βουλευτές, μη φανταστείτε ότι θα μιλήσω σε υψηλούς τόνους, θα βάλω τις φωνές, θα χειρονομήσω, γιατί, αν θέλετε, η δική μας δυναμική παρέμβαση δεν κρίνεται τόσο ή μόνο στο Κοινοβούλιο. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι με συνέπεια και σταθερότητα υποστηρίζουμε τις θέσεις μας. Η δική μας δυναμική παρέμβαση έχει σημασία αλλού και όχι στο Κοινοβούλιο, που μόνο τραγωδία μπορεί να δώσει στο λαό, άλλωστε από αυτό το Κοινοβούλιο βγήκε και η κυβέρνηση.
Δεν πρόκειται λοιπόν καθόλου να βάλω τις φωνές, ακόμα κι αν σήμερα υπάρχει ένας νεκρός, όπου αυτός ο νεκρός δεν έπεσε από ανακοπή κάνοντας βόλτα στο Ζάππειο, ούτε πίνοντας τον καφέ του, ούτε, ξέρω 'γω, κάνοντας περίπατο στην εξοχή. Και αφήστε αυτά.
Βεβαίως, μπορεί να μην έφερε μελανά χτυπήματα στο σώμα, αλλά έπεσε κάτω κατά τη στιγμή σύγκρουσης και έγινε ακριβώς μέσα στη διαδήλωση.
Υπάρχουν πάρα πολλοί μάρτυρες και, άλλωστε, πέρα απ' τον άτυχο νεκρό, στον "Ευαγγελισμό" υπάρχουν 40 τραυματίες, με ανοιγμένα κεφάλια. Ευτυχώς δε διατρέχουν κανένα παραπανίσιο κίνδυνο. Ούτε, αν θέλετε, πρόκειται εδώ να συζητήσω και να μιλήσω για την κομματική ταυτότητα και του νεκρού και του θύματος. Βεβαίως, κομμουνιστής ήταν ο άνθρωπος, συνδικαλιστικό στέλεχος στους οικοδόμους, αλλά κάθε άφοβος και συνεπής αγωνιστής που μάχεται μπορεί να είναι και θύμα όχι τυχαίων γεγονότων, αλλά μιας συγκεκριμένης πολιτικής, συγκεκριμένων μηχανισμών, συγκεκριμένων επιλογών.
Να σας πω, εμένα μου θύμισε την ημέρα που είχαμε τρία θύματα στη "Μαρφίν" και εκείνη την ημέρα που υπήρξαν τρία θύματα στη "Μαρφίν", που ήταν προϊόν σχεδιασμένης ενέργειας, άλλο πράγμα αν επιλέγεται ένα συγκεκριμένο θύμα, υπάρχουν θύλακες, μηχανισμοί κρατικοί, παρακρατικοί και μέσα σε πολιτικές δυνάμεις ακόμα, κοινοβουλευτικές και εξωκοινοβουλευτικές, που θεωρούν ότι τα θύματα μπορεί να αποτελέσουν ένα μεγάλο όπλο για να χτυπηθεί και να τσακιστεί το κίνημα, πέρα απ' τα άλλα όπλα που διαθέτει η σημερινή κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση που υπερασπίζεται αυτό το σάπιο σύστημα, και, μάλιστα, σε συνθήκες κρίσης.
Ωμός εκβιασμός στο λαό
Θέλω να σας πω το εξής πράγμα: Αυτές τις μέρες, δεν ξέρω τι είναι το χειρότερο, βεβαίως η ανεργία είναι τραγικό πράγμα δεν το συζητάμε, το να παίρνεις σύνταξη και μισθό όλο και λιγότερο είναι τραγικό, όταν οι κανονικές υποχρεώσεις είναι παραπάνω και όχι οι στρεβλές καταναλωτικές ανάγκες. Αλλά κι αυτός ο εκβιασμός, ο οποίος γίνεται αυτές τις μέρες από την πλευρά της κυβέρνησης, είναι ανυπόφορος. Κι αν θέλετε, αυτός είναι που εξοργίζει. Ο λαός είναι εξοργισμένος και κυρίως αυτοί που ψήφισαν και πίστεψαν στο ΠΑΣΟΚ, που του έδωσαν την τελευταία ευκαιρία το 2009. Αλλά εξοργισμένοι είναι - και σας διαβεβαιώ - και ψηφοφόροι της ΝΔ.
Εμείς δεν είμαστε αγανακτισμένοι απέναντί σας, καθόλου. Δεν μας κοροϊδέψατε, ούτε του ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ, δεν μας κοροϊδέψατε στο ελάχιστο. Είμαστε πολέμιοί σας, αντίπαλοί σας, όπως και εμάς μας θεωρείτε δικούς σας αντίπαλους. Δεν αισθανόμαστε ότι μας κοροϊδέψατε. Η οργή και η αγανάκτηση είναι πολύ μεγάλη και αυτός ο εκβιασμός που κάνετε δεν απευθύνεται μόνο στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, βεβαίως απευθύνεται και σε αυτούς. Δικό σας θέμα είναι αν θα υποκύψετε σε έναν εκβιασμό. Δεν είναι αυτό το ζήτημα, να πάμε σε κάθε βουλευτή, για να του πούμε πώς αισθάνεσαι πριν ή μετά τον εκβιασμό. Εδώ εκβιάζεται ένας ολόκληρος λαός.
Ψηφίστηκε χτες το νομοσχέδιο ομόφωνα απ' την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ - απ' άλλα κόμματα δεν ψηφίστηκε, κατά τη γνώμη μου μυρίζονται εκλογές, σου λέει μην πάμε τώρα στο παρά πέντε των εκλογών να ψηφίζουμε, αφού ψήφισαν το μνημόνιο τους πείραξε το πολυνομοσχέδιο - αλλά, άκουσον άκουσον, είπε η τρόικα, λέει, ότι αν δεν ψηφιστεί το συγκεκριμένο άρθρο, δεν παίρνουμε τη δόση. Αυτό δεν έχει γίνει πουθενά. Δηλαδή, δεν ξέρουν τι θα πει ολοκληρωτισμός. Μα, ψηφίστηκε ένα νομοσχέδιο, ένα άρθρο είναι που θα ανατρέψει όλη την κατάσταση, αν καταψηφιστεί ένα άρθρο; Ούτε αυτό δεν μπορεί να κάνει ένα Κοινοβούλιο;
Εν πάση περιπτώσει, εσείς επιλέξατε το Μάαστριχτ, την ΕΕ, εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Θέλω όμως να σταθώ στο εξής ζήτημα. Ενα είναι ο εκβιασμός, αυτός τελικά δεν θα περάσει στον ελληνικό λαό, θα γίνει μπούμερανγκ, δεν τελείωσε ο αγώνας με το σήμερα, ούτε το ζήτημα είναι πόσες ώρες έμεινε κάποιος στο Σύνταγμα ή τι έγινε στο Σύνταγμα. Ο αγώνας αλλού θα κριθεί. Στα εργοστάσια, στα γραφεία, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, εκεί θα κριθεί.
Ο,τι έγινε ήταν προσχεδιασμένο
Δεύτερο ζήτημα, θέλω να σταθώ στα σημερινά γεγονότα. Με χαμηλούς τόνους, αλλά ακούστε την ουσία του προβλήματος, διότι ό,τι έγινε σήμερα ήταν προσχεδιασμένο. Δεν ήταν μια σύγκρουση, ε, άναψαν τα αίματα. Και για να ξεκαθαρίσω και γι' αυτό λέμε, θυμίζω τις καταγγελίες που κάναμε τη μέρα της "Μαρφίν", καταγγείλαμε και πολιτικό κόμμα. Λοιπόν, θα σας πω συγκεκριμένα. Υπήρχε ένα μπλοκ συνδικαλιστικό, έφυγε αυτό το κομμάτι, δεν το κατηγορούμε γιατί έφυγε, πίσω απ' το ΠΑΜΕ ήταν η ΠΟΕΔΗΝ, δεν κατηγορείται γιατί έφυγε. Οι άνθρωποι άλλωστε στα νοσοκομεία είναι τόσο λίγοι οι εργαζόμενοι που άμα βγάλεις το προσωπικό ασφαλείας δεν μένει για απεργία. Στα νοσοκομεία δεν μπορεί να γίνει απεργία, γιατί δεν υπάρχει προσωπικό.
Οι άνθρωποι πιθανόν έφυγαν, δεν υπάρχει καμία σκοπιμότητα στο ότι έφυγαν κι εκεί ήρθαν αμέσως και κάλυψε ένας χώρος ο οποίος ήταν τα κεντρικά πανό "δεν πληρώνω, δεν πληρώνω" και μέσα εκεί ήταν αναρχοαριστεροί, αναρχοδεξιοί, "χρυσή αυγή", φασιστοειδή, άνθρωποι του ΛΑ.Ο.Σ., λέω τι ήταν μέσα σ' αυτό. Υπάρχουν χώροι που μπαίνουν διάφοροι. Εμείς ξέρουμε τι σημαίνει περιφρούρηση και ξέρουμε από τι φοβόμαστε. Δεν φοβόμαστε το λαό. Μέσα σ' αυτό το περίφημο μπλοκ, ξεπήδησε το σύνθημα "ΚΚΕ το Κόμμα σου χαφιέ" και μετά έγινε η επίθεση. Μέσα απ' αυτό το μπλοκ. Ξέρουμε πολύ περισσότερα απ' ό,τι λέμε. Είμαστε νοιασμένοι.
Και θα σας πω το εξής πράγμα: Δεν θα χαριστούμε στους προβοκάτορες, θα δώσουμε τη μάχη όπως την καταλαβαίνουμε εμείς. Καταρχήν είμαστε ιδεολογικά και πολιτικά προετοιμασμένοι να δώσουμε τη μάχη και τη δίνουμε υπεύθυνα. Ε, σήμερα δεν κρινόταν το σημερινό διήμερο, έχουμε αγώνες μπροστά μας. Και ξαναλέω, οι αγώνες είναι στους τόπους δουλειάς, είναι στις γειτονιές, είναι στα εργοστάσια, στη βιομηχανία, στην αγροτική παραγωγή. Δεν είναι το Σύνταγμα ο αγώνας. Την επίθεση στο Σύνταγμα άλλοι τη βλέπουν σημαντική. Αλλοι. Εμείς βλέπουμε όλη την Ελλάδα να γίνει ένα Σύνταγμα μάχης.
Δυο μέρες τα σάιτ λένε ότι "θα χτυπήσουμε τα ΚΝΑΤ", αυτά δεν τα βλέπετε; Θα χτυπήσουμε τα ΚΝΑΤ, το ΚΚΕ, σήμερα όλα τα σάιτ λένε, τα περίφημα σάιτ, δεν ξέρω τώρα τι είναι αυτά τα σάιτ, δεν μπορώ να ξέρω ποιος τα έχει αυτά, λένε το εξής: Στο Μετρό, έξω απ' τα γραφεία του ΚΚΕ, παντού θα χτυπήσουμε κομμουνιστές, κνίτες κ.λπ. Δεν τα βλέπετε αυτά τα σάιτ; Λίγο ακόμα και θα πείτε ότι έχουμε μανία καταδιώξεως. Οχι, δεν έχουμε. Οι προβοκάτορες και αυτοί οι χώροι που σας ανέφερα είναι μέρος του συστήματος, του ευρύτερου, του στενότερου, του κράτους, του παρακράτους, των υπηρεσιών, μέσα εκεί διαπλέκονται και άνθρωποι αφελείς βεβαίως, πάντα χρησιμοποιούνται και αυτές οι περιστάσεις.
Και σαφώς λένε θα σας χτυπήσουμε. Αυτό το λένε συνέχεια, δείτε σήμερα τα σάιτ. Πάνε να μας φοβίσουν. Είναι μακριά νυχτωμένοι. Πότε θα κάνουμε ένα βήμα μπρος, πέντε βήματα μπρος και πότε θα κάνουμε ένα βήμα πίσω. Θα το καθορίσουμε εμείς, παίρνοντας υπόψη βεβαίως την κατάσταση του κινήματος, τα προβλήματα και το ένα βήμα πίσω, αν το κάνουμε, θα το κάνουμε για να αποκτήσουμε ικανότητα να κάνουμε πέντε εμπρός.
Προβοκάτορες όχι ιδεολόγοι
Αυτό σας το ξεκαθαρίζουμε. Και γι' αυτό δε χρειάζεται ούτε να φωνάζουμε σήμερα, ούτε να χειρονομούμε, δεν είναι εκεί πέρα το ζήτημα. Και κοιτάχτε τώρα πού οδηγούνται τα πράγματα. "ΣΚΑΪ", μόλις ξεκινάν τα γεγονότα αρχίζουν: Ε, οι ιδεολογικοί αντίπαλοι σκοτώνονται μεταξύ τους. Αφού τρώμε τα δακρυγόνα - όχι δακρυγόνα, αυτά είναι αέρια - αφού έχουν εξοπλισμό που είναι σαν αυτόν της αστυνομίας και χτυπάνε με πέτρες, τι έπρεπε να κάνουμε δηλαδή; Δεν έπρεπε να τους αντιμετωπίσουν τα παιδιά εκεί; Και τα παιδιά δεν είχαν ούτε πέτρες, ούτε αέρια. Δεν είμαστε ιδεολογικοί αντίπαλοι με αυτούς, γιατί αυτοί δεν είναι χώροι με ιδεολογία.
Προχτές, άκουγα στον "ΣΚΑΪ" κάποιο δημοσιογράφο από τους πιο γνωστούς που έλεγε ότι οι κουκουλοφόροι έχουν ιδεολογία, λέει, δεν είναι προβοκάτορες. Προβοκάτορες είναι. Τι ιδεολογία έχουν; Ολα αυτά για να το εξισώσουν, ιδεολογία το ΚΚΕ, ιδεολογία και οι κουκουλοφόροι και τσακώνονται. Και μάλιστα στο "ΣΚΑΪ" ακούσαμε και το εξής πράγμα: Είναι στο DNA, δηλαδή, του ΚΚΕ ο εμφύλιος... Οτι γίνεται ένας εμφύλιος... Οχι, θα κάτσουμε να μας σκοτώσουν κιόλας. Δεν είναι θέμα αν θα είσαι στο Σύνταγμα έναν πόντο πέρα ή έναν πόντο κάτω, αλλά δε θα τους αφήσουμε αυτούς να κάνουν ό,τι θέλουν. Διότι θέλουν να υπάρχουν θύματα για να τσακίσουν το κίνημα, να φοβερίσουν τον κόσμο. Σου λέει: Κατεβαίνεις σε ένα συλλαλητήριο; Θα είσαι νεκρός. Και μάλιστα οι αθώοι, αυτοί που δεν έχουν κατέβει καν στο συλλαλητήριο, γιατί της "Μάρφιν" ήταν εντελώς αθώοι.
Ο σταθμός "Κόκκινο" αρχίζει: Την ώρα που - και τον έχω ακούσει εγώ η ίδια, δεν είναι ότι μου μετέφεραν λάθος πράγματα - γινόταν αυτή η βρωμερή επίθεση που την είδατε όλοι, όποιος κοίταζε εκεί στην τηλεόραση μπορούσε να δει ποιος έκανε την επίθεση, έλεγε: Μα, ιδιοκτησία του ΠΑΜΕ είναι το Σύνταγμα; Αυτή είναι η τοποθέτηση; Προφανώς δεν είναι ιδιοκτησία ούτε του ΠΑΜΕ, ούτε του έξω δεν είναι ιδιοκτησία. Αυτό τι σημαίνει; Μάχη ανακατάληψης χώρου; Είναι σαφές ότι ήθελαν κάποιοι να προχωρήσουν μέσα στον Αγνωστο Στρατιώτη, να κάψουν και να παρακάμψουν εκεί τα πράγματα, γιατί αυτό, δεν ξέρω, είναι "επαναστατικός αγώνας".
Θέλω να ξεκαθαρίσω, γιατί το είπα και έξω, και συνέχιζαν: Υπάρχουν θύματα και από τις δυο πλευρές, γιατί είναι οι μηχανισμοί... Ποιοι μηχανισμοί; Αμυνα κάναμε. Και δεν είναι τυχαίο ποιοι είναι τραυματίες αυτή τη στιγμή και ποιος είναι ο νεκρός. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Σας είπα, ο κάθε άφοβος αγωνιστής μπορεί και να ήταν σήμερα χτυπημένος, δεν είναι απαραίτητο να έχει κομματική ταυτότητα του ΚΚΕ. Αυτή η λογική τι λέει; Ξέρετε - και θα το πω και προς αυτήν την πτέρυγα: Οχι, δεν είναι ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ χώρος που είναι υπέρ των κουκουλοφόρων, ιδεολογικά. Εδώ ανεβασμένες μορφές ταξικής πάλης δε θέλει, όχι αυτές που δεν έχουν σχέση με την ταξική πάλη, αλλά που μοιάζουν με την ταξική πάλη.
Αλλά υπάρχει, δυστυχώς, η αντίληψη σε ορισμένους χώρους ότι μόλις κάνουμε ένα ντου στη Βουλή μέσα, από εδώ και από εκεί, να πέσει η κυβέρνηση και να είμαστε χρήσιμοι για μια καινούρια κυβέρνηση, κεντροδεξιά, κεντροαριστερή, δεν ξέρω πώς θα είναι. Αυτή είναι η λογική. Και εδώ είμαστε έτοιμοι, αυτό να κάνουμε, να πέσει η κυβέρνηση.
Το σύστημα δεν μπορεί να βρει λύση
Κοιτάξτε να δείτε, να πέσει η κυβέρνηση μια ώρα αρχύτερα και ένας από τους λόγους που θέλουμε να καταψηφιστεί το νομοσχέδιο είναι γιατί θέλουμε, ναι, να πέσει η κυβέρνηση. Δεν το κρύβουμε. Αλλά ξέρουμε πολύ καλά ότι την ίδια ώρα η κυρίαρχη τάξη στη χώρα μας, τα είπα στον κύριο Παπανδρέου προχτές, έχει εναλλακτικές λύσεις. Δεν έχει φτάσει το κίνημα αυτή τη στιγμή να έχει τη δική του αυτοτελή λύση, χωρίς κανένα ίχνος συνδέσμων με το σημερινό σύστημα, τα κόμματά του και τις παραφυάδες. Αλλά, βεβαίως, δεν μπορείς να περιμένεις μια και έξω να γίνει αυτό. Κάποια διάδοχη κυβέρνηση θα γίνει, πιο αδύναμη πρέπει να είναι, οι ρωγμές που υπάρχουν πρέπει να διευρυνθούν. Είναι μερικοί που πιστεύουν ότι αν κάνεις ένα ντου εντάξει, τελείωσε, και μάλιστα αν ο κόσμος φοβηθεί, φωτιές, συγκρούσεις, απεργίες κ.λπ., θα πέσει στα μαλακά με μια κυβέρνηση που θα κάνει "αγωνιστική" διαχείριση στο σύστημα.
Εμείς δεν παρασυρόμαστε από τέτοια. Ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει ταξική πάλη. Είναι σκληρή, με όλες τις μορφές πάλης, χωρίς καμία εξαίρεση, αλλά αυτά τα αποφασίζει ο λαός που ξέρει τι θέλει και επιλέγει τι θέλει. Και όχι με τρικ και με ενσταντανέ και με χάπενινγκ να αντιμετωπιστεί το ζήτημα.
Για να ολοκληρώσω. Δε φοβόμαστε. Δεν τα υποτάσσουμε όλα στην κάλπη. Η κάλπη είναι μέρος της πάλης μας, δεν είναι πρώτα η κάλπη και μετά η πάλη. Και εδώ να ξεκαθαρίσουμε το ζήτημα: Θα ήταν σε αντιστοιχία με τη λαϊκή θέληση η καταψήφιση συνολικά του πολυνομοσχεδίου. Τι φοβάστε; Θα πέσει η κυβέρνηση; Δε θα πάρουμε, λέει, τη δόση και θα χάσουμε τις συντάξεις... Τι θα κάνουμε, μετά έχουμε την έβδομη δόση, το κεφάλι μας θα κόψουμε στο τέλος; Μετά θα έχουμε την όγδοη δόση, την ένατη...
Το σύστημα δεν μπορεί να βρει λύση που θα συμφωνεί και η Γαλλία και η Γερμανία και να συμφωνούν και οι λαοί. Δεν μπορεί το καπιταλιστικό σύστημα να έχει λύση που συμφέρει όλους και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να έχει φιλολαϊκή λύση. Εχει τέτοια αδιέξοδα και τέτοιες αντιφάσεις, που αργά ή γρήγορα βρισκόμαστε μπροστά σε μεγάλες εξελίξεις. Τώρα αν ψηφίστηκε ή όχι το πολυνομοσχέδιο και αν έπεσε ή δεν έπεσε η κυβέρνηση, θα έχει γίνει μια πολύ μεγάλη λεπτομέρεια. Σε λίγα χρόνια η ΕΕ δε θα είναι αυτή που είναι σήμερα.
Και εδώ μπαίνει το εξής ζήτημα. Για το λαό και για όποιον θέλει να θεωρηθεί ριζοσπάστης θα δώσεις μια κλοτσιά σε αυτό το οικοδόμημα ή θα περιμένεις να πέσει μόνο του; Εμ, δε θα πέσει μόνο του. Εχει εναλλακτικές λύσεις. Και μέσα σε αυτή τη Βουλή υπάρχουν αρκετά κόμματα που προσφέρουν εναλλακτικές λύσεις. Εδώ μερικοί ετοιμάζονται τη Δευτέρα να γίνει μια καινούρια κυβέρνηση, να υπουργοποιηθούν. Την ίδια ώρα που ο λαός στενάζει περιμένουν την υπουργοποίηση, αν είναι πριν ή μετά τις εκλογές. Ε, αυτό το Κοινοβούλιο δικαιολογημένα συναντά την αντίθεση του λαού, αλλά ο λαός δεν πρόκειται να λύσει το ζήτημα κάνοντας ντου στο Κοινοβούλιο. Αλλιώς πρέπει να λύσει το ζήτημα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου