Πιο επιθετικά και αντιδραστικά τα μονοπώλια
Στα «ψιλά» περνούν τα σημεία των συμπερασμάτων που περιγράφουν τις επόμενες ανατροπές για το λαό
Την κλιμάκωση του πολέμου εναντίον των λαών της Ευρώπης με την επιβολή νέων βάρβαρων μέτρων και μιας μόνιμης λιτότητας χωρίς ημερομηνία λήξης αποφάσισαν τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, στη διάρκεια της προχτεσινής Συνόδου Κορυφής, συμπληρωματικά στο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και την ελεγχόμενη χρεοκοπία της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας.
Στη βάση της ενίσχυσης της «οικονομικής διακυβέρνησης» της Ευρωζώνης και στο πλαίσιο της υιοθέτησης των μέτρων του «Συμφώνου για το Ευρώ» για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών προωθούν ένα πρόγραμμα εξοντωτικών μέτρων και καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε βάρος των εργαζομένων, ενώ ταυτόχρονα ανοίγουν το δρόμο για την απλούστευση των διαδικασιών που θα οδηγούν στην εκδίωξη χωρών από την Ευρωζώνη.
Η δέσμη των νομοθετικών και δημοσιονομικών κανόνων για την «οικονομική διακυβέρνηση» θα τεθεί σε ισχύ από το Γενάρη του 2012. Βασίζονται, όπως υπογραμμίζεται στο κείμενο των συμπερασμάτων, στην «ολοκλήρωση των οικονομικών και δημοσιονομικών πολιτικών με την ενδυνάμωση του συντονισμού, της εποπτείας και της πειθαρχίας».
Το Σύμφωνο για το Ευρώ
Μεταξύ άλλων, οι αποφάσεις προβλέπουν:
1.Θέσπιση από κάθε κράτος - μέλος της Ζώνης του Ευρώ «κανόνων ισοσκελισμένων προϋπολογισμών», που θα κατοχυρωθούν με νόμο ή μέσω του Συντάγματός τους. Με άλλα λόγια, τα κράτη - μέλη είναι υποχρεωμένα στο εξής να μην εμφανίζουν δημοσιονομικά ελλείμματα. Πρόκειται για τη νομική κατοχύρωση μιας μόνιμης και κλιμακούμενης λιτότητας, ώστε σε περίπτωση που δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι των βάρβαρων προϋπολογισμών, να λαμβάνονται άμεσα νέα μέτρα σε περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών.
2. Συντονισμό των κρατών - μελών στη βάση του Συμφώνου για το Ευρώ, ώστε να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της Ευρωζώνης μέσω:α) Της μείωσης του εργατικού κόστους και των μισθών (μέσω της κινεζοποίησής τους), ώστε να εναρμονιστούν με τους κύριους εμπορικούς εταίρους της Ευρωζώνης, δηλαδή τις αναδυόμενες οικονομίες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. β) Των ανατροπών των εργασιακών σχέσεων μέσω της «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας. γ) Των σαρωτικών ανατροπών στην Κοινωνική Ασφάλιση. δ) Το συντονισμό των φορολογικών πολιτικών, ώστε να εξασφαλιστούν νέες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
3.Δέσμευση των εθνικών Κοινοβουλίων για υιοθέτηση των «αυστηρών συστάσεων» που εκδίδει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο εκάστοτε «οικονομικός επίτροπος» για την εφαρμογή των οικονομικών και δημοσιονομικών πολιτικών.Τα εθνικά Κοινοβούλια πρέπει με συνοπτικές διαδικασίες να εγκρίνουν και να νομοθετούν πρόσθετα μέτρα, στην περίπτωση που οι προϋπολογισμοί αποκλίνουν από τους «δημοσιονομικούς στόχους».
4. Σε περίπτωση εμφάνισης υπερβολικού ελλείμματος σε μια χώρα - μέλος, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορεί να εξετάζει το προσχέδιο του προϋπολογισμού της και να θέτει δεσμευτικές «επιφυλάξεις» ως προς την ψήφισή του από το εθνικό Κοινοβούλιο. Επίσης, η Επιτροπή θα επιβλέπει τον προϋπολογισμό κατά τη διάρκεια της εκτέλεσής του και στην περίπτωση «αποκλίσεων» θα έχει τη δυνατότητα να προτείνει «τροποποιήσεις».Ουσιαστικά, η εκτέλεση των αντιλαϊκών προϋπολογισμών θα βρίσκεται διαρκώς υπό την ομπρέλα της ΕΕ, δίνοντας το πρόσχημα στις κυβερνήσεις να προχωρούν στη λήψη είτε νέων μέτρων, είτε στη δραστική περικοπή παροχών.
5. Διεύρυνση των δυνατοτήτων για την εφαρμογή περιορισμένων τροποποιήσεων στη Συνθήκη της Λισαβόνας.Στόχος να γίνουν αλλαγές στις συνθήκες, ώστε να αναιρεθούν οι όροι που εμποδίζουν την έξοδο των «προβληματικών» χωρών (με υψηλά ελλείμματα και χρέη και χαμηλά επίπεδα ανταγωνιστικότητας) από το σκληρό πυρήνα του ευρώ.
Βαθαίνει η «οικονομική διακυβέρνηση»
Για την Ελλάδα ειδικότερα, βάσει του κείμενου των συμπερασμάτων και μετά από «απαίτηση της ελληνικής κυβέρνησης», όπως σημειώνεται στο σχετικό ντοκουμέντο, προβλέπεται η ενίσχυση των μηχανισμών παρακολούθησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την εφαρμογή του ελληνικού προγράμματος λιτότητας στο πλαίσιο της νέας δανειακής συνθήκης.
Πέραν των περιοδικών ελέγχων της τρόικας, θα συγκροτηθεί σώμα με ειδικούς τεχνοκράτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που θα εγκατασταθούν μόνιμα στην Αθήνα και θα συνεργάζονται στενά και σε διαρκή βάση με την ελληνική κυβέρνηση και την τρόικα. Στο κείμενο επίσης τονίζεται ότι «η υλοποίηση και η εφαρμογή του προγράμματος είναι ευθύνη των ελληνικών αρχών».
Η συντονισμένη επίθεση στους λαούς της Ευρώπης από τις κυβερνήσεις των κρατών της Ζώνης του Ευρώ αποτυπώνεται και στο πρόγραμμα που δεσμεύτηκαν να εφαρμόσουν η Ισπανία και η Ιταλία, που βρίσκονται στην ίδια αντιδραστική κατεύθυνση με τις ανατροπές που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι οποίες μάλιστα δεν έχουν υπογράψει μνημόνιο με την τρόικα.
Η κυβέρνηση της Ιταλίας θα προωθήσει την αναθεώρηση της εργατικής νομοθεσίας, ειδικότερα σε ό,τι αφορά τους κανόνες των απολύσεων (αύξηση του ορίου των απολύσεων και μείωση της αποζημίωσης απόλυσης), αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, δραστικές περικοπές των επιδομάτων ανεργίας, πλήρη απελευθέρωση των δημόσιων υπηρεσιών και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, ώστε να ανοίξουν νέοι κερδοφόροι δρόμοι για το μεγάλο κεφάλαιο.
Η κυβέρνηση της Ισπανίας δεσμεύτηκε για αυστηρή τήρηση της δημοσιονομικής προσαρμογής και προχώρησε, μάλιστα, ήδη σε συνταγματική τροποποίηση. Δεσμεύτηκε ακόμα για ενίσχυση των αλλαγών στην αγορά εργασίας, ώστε να αυξηθεί η ευελιξία και η «απασχολησιμότητα» του εργατικού δυναμικού, καθώς και για προέκταση των μεταρρυθμίσεων στον τομέα των υπηρεσιών.
«Μαξιλάρια» για τις τράπεζες
Σε ό,τι αφορά τους τραπεζικούς όμιλους και την ενίσχυσή τους για να καλύψουν τις απώλειες από το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, τα συμπεράσματα της Συνόδου επαληθεύουν τις διαρροές που περιέχονταν στο προσχέδιο. Πιο συγκεκριμένα, οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις της ΕΕ αποφάσισαν να δώσουν νέες εγγυήσεις και κονδύλια στις τράπεζες, ύψους 110 δισ. ευρώ, για να εξασφαλίσουν τη ρευστότητα και τη σταθερότητα των μονοπωλιακών ομίλων που εκπροσωπούν. Βάσει του σχεδίου, όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα πρέπει μέχρι τον Ιούνη του 2012 να αυξήσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια κατά 9% μετά τον υπολογισμό και της αξίας των κρατικών ομολόγων που διακρατούν.
Η ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει κατά σειρά πρώτα από ιδιωτικές πηγές με αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου (συμπεριλαμβανομένης της αναδιάρθρωσης και της μετατροπής του χρέους σε μετοχές), στη συνέχεια από τα κρατικά ταμεία των χωρών τους και μόνο αν δεν μπορέσουν οι χώρες να τις ενισχύσουν, θα παίρνουν χρήματα από το ΕFSF. Σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο, οι τράπεζες σε χώρες που βρίσκονται σε καθεστώς μνημονίου (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία) θα καλυφθούν από τα υπάρχοντα προγράμματα προσαρμογής, δηλαδή τα μνημόνια που προβλέπουν παροχή κεφαλαίων στους τραπεζικούς ομίλους, ή από το ΕFSF.
Ειδικά για τους ελληνικούς τραπεζικούς ομίλους, θα δοθεί επαρκής οικονομική στήριξη για την ανακεφαλαιοποίησή τους, στο πλαίσιο του προγράμματος «εθελουσίας συμμετοχής» των ιδιωτών επενδυτών στο «κούρεμα» του ελληνικού κρατικού χρέους. Επίσης, όπως σημειώνεται στο κείμενο των συμπερασμάτων, «θα γίνει χρήση εργαλείων αναβάθμισης πιστοληπτικής ικανότητας, ώστε να διατηρηθεί η πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών» στην αναχρηματοδότησή τους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Με δεδομένο ότι το «κούρεμα» του κρατικού χρέους κλείδωσε στο 50%, για τη στήριξη των ελληνικών τραπεζών θα χρειαστούν πρόσθετα κεφάλαια ύψους περίπου 15 δισ. ευρώ και πάνω σε αυτά 10 δισ. ευρώ για τις επισφάλειες από άλλα δάνεια σε πελάτες τους. Με βάση το συγκεκριμένο σενάριο, θα απαιτηθούν «φρέσκα» κεφάλαια ύψους 35 δισ. ευρώ. Θυμίζουμε ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν ήδη προσφέρει 108 δισ. ευρώ στους Ελληνες τραπεζίτες από το 2008 μέχρι σήμερα.
Πρόσθετες εξασφαλίσεις στο κεφάλαιο
Σε ό,τι αφορά, τέλος, τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) με κεφάλαια και εκτός των χωρών της Ευρωζώνης, αποφασίστηκε να ολοκληρωθούν οι τεχνικές λεπτομέρειες μέχρι το τέλος Νοέμβρη και το EFSF να τεθεί σε ισχύ το «συντομότερο δυνατόν» (στις αρχές του 2012). Η λειτουργία του θα είναι σε δύο άξονες:
α) Να προσφέρει εγγύηση από 10% μέχρι 30% σε νέα κρατικά ομόλογα που θα εκδίδουν τα κράτη - μέλη, ώστε σε περίπτωση αδυναμίας μιας χώρας να αποπληρώσει σύνολο ή μέρος του χρέους να καλύπτονται μερικώς οι απώλειες που θα υποστούν οι κάτοχοι των ομολόγων. Με τον τρόπο αυτό οι Ευρωπαίοι εταίροι ισχυρίζονται ότι θα «ενθαρρύνουν» τους ιδιώτες επενδυτές να αγοράζουν ομόλογα των υπερχρεωμένων κρατών. Βάσει του συγκεκριμένου σχεδίου, εκτιμάται ότι το EFSF θα αυξήσει τους πόρους του στο 1 τρισ. ευρώ, από 440 δισ. ευρώ που είναι σήμερα (τα πραγματικά του διαθέσιμα δεν ξεπερνούν τα 220 δισ. ευρώ).Ουσιαστικά, πρόκειται για μια πρόσθετη εξασφάλιση που προσφέρουν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις στους τραπεζίτες και τους τοκογλύφους, που δανείζουν με ληστρικά επιτόκια.
β) Να ενισχυθεί με συνδυασμό πόρων από το ΔΝΤ, τους προϋπολογισμούς των κρατών - μελών, ιδιωτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αλλά και κεφάλαια που θα αντλούνται από τρίτες χώρες, τις λεγόμενες «αναδυόμενες» οικονομίες των Κίνας, Ρωσίας, Βραζιλίας, Ινδίας κ.ά. Στόχος της ΕΕ είναι να επιμεριστεί η ζημιά από την ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας και άλλων κρατών ανάμεσα σε όλες τις ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες, τα συμφέροντα των οποίων συνδέονται προς το παρόν με τη διάσωση του ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου