ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΜΕ.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΤΑΞΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ Προς την εργατική τάξη της Ελλάδας. Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, Είναι ώρα να θέσουμε τέρμα στις αυταπάτες, να ξεπεράσουμε φοβίες και δισταγμούς. Είμαστε μπροστά σε κρίσιμες στιγμές. Τα μονοπώλια που είναι κυρίαρχα παντού, μέρα τη μέρα γίνονται πιο επιθετικά. Για να έχουν υψηλή κερδοφορία θέλουν καθεστώς στυγνής εκμετάλλευσης. Για αυτό έχουν κηρύξει κυριολεκτικά πόλεμο στα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Θέλουν να ξεριζώσουν κάθε κατάκτηση έως και την πλήρη διάλυση των ίδιων των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, η ΕΕ σχεδιασμένα υλοποιούν αυτές τις αξιώσεις με ενιαία στρατηγική και απόλυτη συνέπεια. Τον ίδιο πόλεμο έχουν κηρύξει σε όλες τις χώρες. Είναι ζωτική ανάγκη η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρωματά να παρεμποδίσουμε και να ανατρέψουμε τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική και τις κυβερνήσεις που την υπηρετούν, να αντεπιτεθούμε και να ανατρέψουμε συθέμελα το ξεπερασμένο και αντιδραστικό αυτό καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με αυτές τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες που κυριαρχούν στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος και σε πολλά πρωτοβάθμια Σωματεία. Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες και ιστορικές. Ιδιαίτερα από το 1992, όταν άρχισε να εφαρμόζεται η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Αντί να προωθήσουν την ενότητα της εργατικής τάξης και τη συμμαχία της με τα αλλά λαϊκά στρώματα, αυτές στήριξαν τον ψευδεπίγραφο κοινωνικό διάλογο και τη συμμαχία με το κεφάλαιο, δηλαδή την υποταγή. Έγιναν κήρυκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Έλεγαν, ότι είναι κοινό συμφέρον για όλους η κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα και στήριξαν όλες τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που προωθούσαν η ΕΕ και οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Σήμερα, από την ίδια την πείρα μας διαπιστώνουμε, ότι όσα μας έλεγαν τις προηγούμενες 10ετιες οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών που πρόσκεινται στα κόμματα του ευρωμονόδρομου, για θυσίες που πρέπει να κάνουμε προκειμένου να στηρίξουμε την καπιταλιστική ανάπτυξη γιατί δήθεν αυτό θα μεταφράζονταν σε θέσεις εργασίας, σε λαϊκή ευημερία, ήταν μια μεγάλη συνειδητή πολιτική απάτη. Οι θέσεις και η τακτική αυτών των ηγεσιών αφόπλισε το συνδικαλιστικό κίνημα, έδωσε χρόνο στο κεφάλαιο, στις κυβερνήσεις του και την ΕΕ, διευκόλυνε την επίθεση τους. Με αποτέλεσμα η εργατική τάξη να βρεθεί ανέτοιμη να αντιμετωπίσει τη νέα λαίλαπα που ξέσπασε με αφορμή την κρίση. Έχουν βαριές ευθύνες για τα φαινόμενα του εργατοπατερισμού, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, της απεργοσπασίας, του συντεχνιασμού, της εξαγοράς και των εκφυλιστικών φαινομένων που στιγματίζουν το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, για το χαμηλό βαθμό οργάνωσης, για την απομάκρυνση χιλιάδων εργαζόμενων από τα σωματεία. Το ΠΑΜΕ εδώ και 10 χρόνια διαχώρισε έγκαιρα την ευθύνη του από αυτές τις ηγεσίες. Προειδοποιήσει την εργατική τάξη για τις εξελίξεις και πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις κατά της ταξικής υποταγής και χάρη σε αυτή τη γραμμή πάλης δυνάμωσε η αντίσταση και έγινε δυνατό να περισωθούν κάποιες κατακτήσεις και να δυναμώσει η ταξική γραμμή πάλης μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν είναι τυχαίο, ότι στην Ελλάδα, παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς, αναπτύχθηκαν εκτεταμένες κινητοποιήσεις σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμα και σήμερα οι συγκεκριμένες ηγεσίες εξακολουθούν να κρύβουν από τους εργαζόμενους τον πραγματικό χαρακτήρα της κρίσης και να προωθούν την ίδια στρατηγική. Η σύγκρουση τους με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ή με το κόμμα της ΝΔ είναι σε δευτερεύοντα και επιμέρους ζητήματα και όχι με τη στρατηγική τους. Οι αγωνιστικές τους κορώνες είναι εντελώς κούφιες. Αποπροσανατολίζουν και παγιδεύουν τους εργαζόμενους σε ανώδυνους, κατόπιν εορτής, αποσπασματικούς αγώνες, χωρίς καλή οργάνωση και προοπτική. Ανέχονται το καθεστώς τρομοκρατίας στους τόπους δουλειάς. Η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει, ότι με τέτοιες ηγεσίες στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και στα άλλα κινήματα, θα οδηγούμαστε από οπισθοχώρηση σε οπισθοχώρηση, από ήττα σε ήττα. Όμως ούτε το χρόνο έχουμε ούτε τα περιθώρια. Για αυτό απευθυνόμαστε σε όλους και σε όλες που κατανοούν ότι δεν αρκεί να αλλάξει μία κυβέρνηση για να ανατραπεί μια αντιλαϊκή πολιτική. Που κατανοούν ότι απέναντι μας έχουμε ισχυρούς αντιπάλους, τα μονοπώλια, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του, τα αστικά κόμματα και τους καλούμε: Όλοι και όλες μαζί να δυναμώσουμε, να χτίσουμε στο συνδικαλιστικό κίνημα το δικό μας αντίπαλο δέος. Ένα ισχυρό συνδικαλιστικό κίνημα χειραφετημένο από την λογική ότι πρέπει να υπάρχει ο καπιταλιστής και το κέρδος του για να έχει ο εργαζόμενος και τα λαϊκά στρώματα δουλειά, ζωή και μέλλον. Λογική που οδηγεί στο μεγάλωμα της εκμετάλλευσης και καταπίεσής μας, στην καταδίκη μας, στην καπιταλιστική βαρβαρότητα της εξαθλίωσης, των κρίσεων και των πολέμων. Ένα κίνημα που θα έχει σχέδιο και προοπτική. Δε θα προωθεί την ενότητα με τον ταξικό αντίπαλο, τους εκμεταλλευτές, τα κόμματα του και τις κυβερνήσεις του, αλλά της εργατικής τάξης ενάντιά τους για την ανατροπή των μονοπωλίων και της εξουσίας τους. Το σύνθημα: «χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» να γίνει σύνθημα και σημαία του αγώνα όλου του συνδικαλιστικού κινήματος. Η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις διευρυνόμενες ανάγκες της εργατικής οικογένειας και η ικανοποίησή τους θέτει μπροστά στο εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα το καθήκον της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων. Εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο. Εμείς μπορούμε να πάρουμε στα χέρια μας όλη την παραγωγή κι εξουσία. Για αυτό και το ζήτημα της κοινής δράσης και της συμμαχίας με τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς βιοτέχνες και εμπόρους, τους φτωχούς αγρότες, τις γυναικείες οργανώσεις, δεν θα το αντιμετωπίζει ευκαιριακά και πολύ περισσότερο εχθρικά, αλλά θα το αντιλαμβάνεται ως μονόδρομο και προϋπόθεση για την οικοδόμηση της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας για την ανατροπή των μονοπωλίων και της εξουσίας τους. Όλοι και όλες να οικοδομήσουμε τώρα ένα συνδικαλιστικό κίνημα απαλλαγμένο από τους εκπροσώπους των εργοδοτών και του συμβιβασμού στις γραμμές του, τα εκφυλιστικά φαινόμενα του εργατοπατερισμού, της συναλλαγής με τους εργοδότες και το κράτος, του προσωπικού βολέματος και της απεργοσπασίας. Ένα κίνημα με σωματεία μαζικά, δεμένα με τους τόπους δουλειάς που θα κινητοποιούν και θα στηρίζονται στα μέλη τους. Θα αποφασίζουν με μαζικές συλλογικές διαδικασίες και θα ενδιαφέρονται για όλα τα προβλήματα που βασανίζουν τις εργατικές λαϊκές οικογένειες. Με συσπειρωμένους τους εργαζόμενους κατά κλάδο, χωρίς τον κατακερματισμό και τη σημερινή πολυδιάσπαση, με συντονισμό και ενότητα απέναντι στους εργοδότες και τις πολυεθνικές στον κάθε κλάδο παραγωγής και των υπηρεσιών. Υπάρχουν σήμερα όλες οι προϋποθέσεις και η ανάγκη να προχωρήσει η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Υπάρχουν εκατοντάδες τίμιοι συνδικαλιστές που έχουν βγάλει συμπεράσματα, υπάρχουν χιλιάδες εργάτες, άλλοι εργαζόμενοι που είναι έτοιμοι να κάνουν το βήμα. Για αυτό κάθε ένας και η κάθε μια από εμάς που παίρνουμε μέρος στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ και συμφωνούμε με το ψήφισμα αυτό δεσμευόμαστε ότι: Παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς, υπηρεσία, εργοστάσιο, γιαπί, σχολειό, χωράφι, θα πρωτοστατήσουμε για την ανασύνταξη του κινήματος και την απαλλαγή του από τις ηγεσίες που στέκονται εμπόδιο σε όλα τα επίπεδα. Μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες, συνελεύσεις, αρχαιρεσίες να ξεκινήσουμε τον αγώνα για ένα συνδικαλιστικό κίνημα απαλλαγμένο από την επιρροή της εργοδοσίας, του κράτους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου, για τη μαζικοποίηση και τη δημοκρατική λειτουργία των σωματείων, για την αλλαγή των συσχετισμών και την ανάδειξη ηγεσιών που θα δεσμεύονται μπροστά στην εργατική τάξη, θα δέχονται τον έλεγχο της και θα παλεύουν με συνέπεια για τα συμφέροντά της. Έχουμε συνείδηση ότι όσο πιο γρήγορα ξεμπερδέψουμε με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου και τις ταξικής συνεργασίας από τις γραμμές των κινημάτων μας, όσο θα μειώνεται ο ρόλος και η επιρροή τους τόσο πιο αποτελεσματικοί θα γίνονται οι αγώνες μας και πιο κοντά στην τελική νίκη θα ερχόμαστε.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΩΝ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΩΝ ΧΑΡΑΤΣΙΩΝ
Εμείς οι συγκεντρωμένοι απεργοί ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ δηλώνουμε την απόφαση μας, δηλώνουμε την άρνηση μας να πληρώσουμε τα εξοντωτικά χαράτσια που στέλνει η κυβέρνηση με την εφορία και τη ΔΕΗ.

Δεν μας τρομάζουν οι απειλές της κυβέρνησης. Μπορούμε και πρέπει να σπάσουμε την τρομοκρατία της. Είναι ζήτημα τιμής, είναι ζήτημα αλληλεγγύης στις λαϊκές οικογένειες που βρίσκονται σε κατάσταση απόγνωσης, στους αυτοαπασχολούμενους που κλείνουν. Η άρνηση πληρωμής τους είναι πράξη ουσιαστικής παρεμπόδισης της βάρβαρης και εξοντωτικής πολιτικής. Εμείς δεν λέμε λόγια, δε μένουμε στα λόγια, κάνουμε πράξη την άρνηση, την ανυπακοή, τον αγώνα απέναντι σε αυτούς που εξοντώνουν το λαό.

Εμείς οι χιλιάδες συγκεντρωμένοι στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους να συναντηθούμε όλοι μαζί στην οργάνωση της μαζικής άρνησης και στην παρεμπόδιση των χαρατσιών.

Για να δώσουμε ένα ισχυρό χαστούκι στην κυβέρνηση και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στα κόμματα που ενώ λένε ότι διαφωνούν με τα χαράτσια, καλούν όμως το λαό να τα πληρώσει. Να πούμε μαζί δυνατά: Τέλος οι θυσίες για την κρίση, τέλος οι θυσίες για να σωθεί η κερδοφορία της πλουτοκρατίας, η ευρωζώνη και η ευρωένωση τους.

Εμείς αναλαμβάνουμε την ευθύνη να πρωτοστατήσουμε σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε κλάδο και γειτονιά, ώστε να οργανωθεί και να εκφραστεί πολύμορφα η άρνηση και η αλληλεγγύη. Να γίνει υπόθεση των σωματείων, των ίδιων των εργαζομένων και του λαού. Να μην αφήσουμε σε χλωρό κλαρί την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς είσπραξης. Να τους μπλοκάρουμε στις εφορίες. Να μην επιτρέψουμε να κόψουν το ρεύμα σε καμιά λαϊκή οικογένεια, σε κανένα βιοπαλαιστή. Τώρα είναι ώρα και ανάγκη να δείξει ο λαός τη μεγάλη του δύναμη. Όλοι για έναν και ένας για όλους.

Ταυτόχρονα δίνουμε μήνυμα αντίθεσης, αντίστασης και ρήξης με το μεγάλο κεφάλαιο μέσα στους χώρους δουλειάς για να μη μειωθούν οι μισθοί, για να μην καταργηθούν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, για να μην επεκταθούν εξοντωτικά ελαστικά ωράρια, για να μπει φραγμός στη δραματική επιδείνωση των συνθηκών ζωής κι εργασίας μας.

Να στείλουμε μήνυμα ανυπακοής στους λαούς της Ευρώπης. Να αποδείξουμε ότι και η καρδιά μας το λέει, ότι είμαστε αποφασισμένοι να μην μας τσακίσουν, ότι μπορούμε να νικήσουμε.

Οι καπιταλιστές κι η κυβέρνηση θεωρούν νόμιμο, σήμερα οι καπιταλιστές να έχουν 600 δισ. στην Ελβετία, να πληρώνουν ελάχιστους φόρους ή και καθόλου. Θεωρούν νόμιμο 6.000 επιχειρήσεις να χρωστάνε 31 δις σε φόρους. Νομιμότητα είναι για την κυβέρνηση και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, οι εφοπλιστές να πληρώνουν 12 εκατ. ευρώ σε φόρους το 2011, ενώ έκαναν παραγγελίες 5 δις ευρώ για κατασκευή πλοίων στο εξωτερικό.

Θεωρούν νόμιμο να χρηματοδοτούν απλόχερα τους καρχαρίες του πλούτου και να ξοδεύουν τεράστια ποσά για εξοπλισμούς, γιατί το απαιτεί το ΝΑΤΟ.

Αυτήν τη νομιμότητα δεν έχουμε μονάχα το δικαίωμα, αλλά και το χρέος να την ανατρέψουμε και να εδραιώσουμε τη νομιμότητα της λαϊκής πλειοψηφίας.

Δε θα πληρώσουμε για να μην πτωχεύσει δήθεν η χώρα. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά νοικοκυριά έχουν ήδη πτωχεύσει. Όταν αυτοί λένε να μην πτωχεύσει η χώρα, εννοούν να μην πτωχεύσει η πλουτοκρατία, οι λίγοι. Εμείς λέμε για την κρίση και το χρέος να πληρώσουν τα μονοπώλια και όχι ο λαός.

Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο. Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, διεκδικούμε αφορολόγητο όριο για τις λαϊκές οικογένειες στα 40.000 ευρώ.
Όταν το άδικο γίνεται νόμος από την κυβέρνηση, νόμιμο είναι αυτό που έχει ανάγκη, αυτό που υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον, τελικά αυτό που επιβάλλει ο λαός. Πρέπει να πληρώσουν ακριβά αυτοί που έχουν το θράσος να βασανίζουν και να απειλούν με τιμωρία το λαό, αν δεν υποταχθεί. Αρκετά τους ανέχτηκε ο λαός. Η λαϊκή άρνηση πληρωμής των χαρατσιών πρέπει να γίνει αφετηρία της λαϊκής συμμαχίας, της γενικευμένης λαϊκής αντεπίθεσης, της κλιμάκωσης για να σαρωθούν τα βάρβαρα μέτρα, η αντιλαϊκή κυβέρνηση, η εξουσία της πλουτοκρατίας.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ Όλοι εμείς, οι συγκεντρωμένοι καλούμε κάθε τίμιο εργαζόμενο και βιοπαλαιστή να στρατευτεί σε ένα παλλαϊκό μέτωπο για τη λαϊκή αντεπίθεση εδώ και τώρα. Κυβέρνηση, ΔΝΤ, ΕΕ και μεγάλο κεφάλαιο μας απειλούν με την πείνα, προκειμένου να συμβιβαστούμε. Μας εκβιάζουν με απολύσεις, ποινικά μέτρα πάσης φύσεως. Επιχειρούν να μας εκφοβίσουν με την κρατική καταστολή. Δηλώνουμε κατηγορηματικά, ότι δε μας σκιάζουν οι φοβέρες τους, απορρίπτουμε τους εκβιασμούς και τα τρομοκρατικά διλήμματα που μας θέτουν. Βροντοφωνάζουμε «φτάνει πια». Μας λένε, ότι τα επώδυνα μέτρα είναι για τη σωτηρία της πατρίδας. Τους απαντάμε, ότι πατρίδα και Ελλάδα δεν είναι οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι και οι συνοδοιπόροι τους στην ΕΕ και το ΔΝΤ. Πατρίδα είμαστε όλοι εμείς που παράγουμε πλούτο και τα συμφέροντά μας είναι διαμετρικά αντίθετα και ασυμβίβαστα με αυτούς. Τώρα είναι η ώρα η εργατική τάξη, οι μισθωτοί του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, οι άνεργοι, να απαντήσουμε στην κυβέρνηση, την πλουτοκρατία και στην ΕΕ κυριολεκτικά με μια φωνή, με μια γροθιά για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Ο καθένας και η καθεμιά να πάρει θέση στην οργάνωση του ταξικού και παλλαϊκού αγώνα, θέση στη μάχη για να απαντήσουμε στον ανελέητο πόλεμο που έχουν εξαπολύσει εναντίον μας. Η απάντηση αυτή είναι μονόδρομος. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από μια μελλοντική καπιταλιστική ανάπτυξη, παρά μόνο νέα δεινά, νέα βάσανα για την εργατική – λαϊκή οικογένεια. Τίποτα δε θα μοιάζει στο μέλλον με το σήμερα και το χθες, όλα θα γίνονται χειρότερα και χειρότερα για το λαό, όσο θα κυριαρχούν τα μονοπώλια. Μας λένε να βάλουμε πλάτη για να επιταχύνουμε τον ερχομό της καπιταλιστικής ανάπτυξης, γιατί λένε ότι ο πλούτος θα αυγατίσει και κάτι θα περισσέψει και για εμάς. Τέρμα πια η κοροϊδία κι ο εμπαιγμός! Η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται μετά την κρίση δε θα έχει καμία σχέση με την προηγούμενη, την οποία πλήρωσε με βαρύ τίμημα ο λαός. Θα είναι στην κυριολεξία κόλαση για εμάς και παράδεισος για τους πλουτοκράτες. Ομολογούν κυνικά, ότι τα κεκτημένα αποτελούν παρελθόν. Παραδέχονται, ότι θα ζούμε με ανεργία 20% και πάνω, θα θεωρείται προνόμιο να δουλεύει ένας σε κάθε οικογένεια με μισθό πείνας. Θέλουν να μας πληρώνουν με μισθούς Βουλγαρίας, όπου ο κατώτερος είναι 123 ευρώ το μήνα, για να είμαστε τάχα ανταγωνιστικοί και να δουλεύουμε ως τα βαθιά γεράματα. Ο κίνδυνος εμπλοκής της χώρας σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους θα αυξηθεί. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο καταστρέφονται παραγωγικές δυνάμεις, εργατική δύναμη, μέσα παραγωγής, εξουδετερώνονται οι πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες της χώρας, γιατί κριτήριο είναι αποκλειστικά το καπιταλιστικό κέρδος. Το καπιταλιστικό συμφέρον καταστρέφει και ξεκληρίζει χιλιάδες μικρούς και μεσαίου αγρότες, απαξιώνει και ρημάζει χιλιάδες καλλιεργήσιμες εκτάσεις, την ίδια στιγμή που χιλιάδες παιδιά υποσιτίζονται και κάποια λιποθυμούν από την πείνα. Για αυτό λέμε, ότι είναι ένα σύστημα ιστορικά ξεπερασμένο και όσο γερνάει γίνεται πιο αποκρουστικό και βάρβαρο για το λαό. Για αυτό δεν έχουμε μόνο δικαίωμα, αλλά και ταξικό χρέος να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική, αυτό το σύστημα, να μη συμβιβαστούμε με ένα καπιταλιστικό μέλλον. Οργανωνόμαστε και προχωράμε με αγώνες σκληρούς και ανυποχώρητους σε ευθεία σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους υπηρέτες του, με γνώμονα τις ανάγκες που έχει σήμερα η εργατική τάξη, η λαϊκή οικογένεια γενικότερα. Έχουμε ανάγκη από μόνιμη, σταθερή δουλειά με 5θήμερο, 7ωρο, 35ωρο, Ασφάλιση, Υγεία, δωρεάν πλήρη και καθολική, φτηνή σύγχρονη και ασφαλή κατοικία για όλους, δωρεάν Παιδεία για όλα τα παιδιά με ολοκληρωμένες γνώσεις, πλήρη παροχή και δωρεάν βρεφονηπιακή μέριμνα για όλα τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, διασφαλισμένη πρόσβαση στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, χρόνο για ξεκούραση κι αναψυχή, ελεύθερους χώρους πρασίνου για το λαό, κ.ά. Αυτή η ζωή μας αξίζει, αυτό το μέλλον πρέπει να εξασφαλίσουμε για τα παιδιά μας. Όρος και προϋπόθεση για αυτή τη ζωή είναι η ισχυροποίηση, η ανασύνταξη του εργατικού – λαϊκού κινήματος για μια εξουσία κι οικονομία, όπου πρώτα και κύρια η εργατική τάξη, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα θα διευθύνει και θα κατανέμει τον πλούτο και τις μηχανές παραγωγής του. Τα εργοστάσια, τα λιμάνια, οι δρόμοι, οι τηλεπικοινωνίες, οι μεταφορές, η ενέργεια, η μεγάλη συγκεντρωμένη αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή θα είναι λαϊκή, κοινωνική ιδιοκτησία. Θα είναι όλα ενταγμένα σε έναν κεντρικό σχεδιασμό, όπου κριτήριο και κίνητρο ανάπτυξης θα είναι η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι των μονοπωλίων. Εκεί μέσα θα αξιοποιούνται οι τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες τις χώρας, με γνώμονα το λαϊκό συμφέρον για τη συνεχή βελτίωση των συνθηκών ζωής μας. Μόνο αυτή η εξουσία μπορεί να εγγυηθεί κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις. Μόνο σε αυτή την εξουσία θα λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας. Για αυτές τις αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας παλεύουμε. Τέτοιες κυβερνήσεις θέλουμε, για αυτούς τους σκοπούς αξίζει να θυσιαστούμε. Από αυτή την ανάπτυξη έχουμε ανάγκη, για αυτή την ανάπτυξη, για αυτή την εξουσία και οικονομία πρέπει να συγκρουστούμε με την εξουσία των μονοπωλίων. Δυναμώνουμε τη συμμαχία των εργατών με τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς ΕΒΕ, τη μικρή και μεσαία αγροτιά που καταστρέφονται από την εξουσία του κεφαλαίου. Μαζί με τις γυναίκες τις εργαζόμενες, τις αγρότισσες, τη νεολαία, τους μαθητές, τους φοιτητές, οργανώνουμε την πάλη για την παρεμπόδιση των βάρβαρων μέτρων, ανατρέπουμε την αντιλαϊκή επιλογή. Είναι ώρα να ενωθούμε κάτω από το αίτημα «κάτω η κυβέρνηση της πλουτοκρατίας, κάτω τα κόμματα της πλουτοκρατίας και του ευρωμονόδρομου». Παλεύουμε για αλλαγές και διακυβέρνηση που θα υπηρετούν το λαό και όχι τα μονοπώλια. Κάθε λεπτό που περνάει χωρίς να υπάρχει μαζική λαϊκή αντίδραση στη βαρβαρότητα δίνει πίστωση χρόνου στην ιερή συμμαχία κεφαλαίου, κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ για να προετοιμάσει νέα, πιο αιματηρή επιδρομή εναντίον των δικαιωμάτων μας. Απαντάμε: ούτε ένας εργάτης κι εργάτρια έξω από τα Σωματεία, καθολική συμμετοχή των εργαζομένων στις Γενικές Συνελεύσεις των Συνδικάτων, μαζικές εγγραφές νέων στα Σωματεία, εργατική – λαϊκή συμμετοχή σε κάθε μορφή κινητοποίησης, από την απεργία, την παράσταση διαμαρτυρίας, μέχρι την πικετοφορία στις γειτονιές, μέχρι τις πιο ανεβασμένες μορφές μαζικής, λαϊκής πάλης. Σκληρή κι ανυποχώρητη αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού για την περιθωριοποίησή τους και την ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ στους χώρους δουλειάς. Πρωτοστατούμε για λαϊκή αφύπνιση που θα δώσει ώθηση στη χειραφέτηση των εργατικών, λαϊκών μαζών από την ιδεολογία της κυριαρχίας των μονοπωλίων. Βροντοφωνάζουμε: Δε θα χύσουμε το αίμα μας για να πλουτίζουν οι λίγοι και τα μονοπώλια. Δε θέλουμε κυβερνήσεις που θα παριστάνουν τους φίλους του λαού, που θα πωλούν ευσπλαχνία και πατριωτικούς λόγους στο λαό. Καμία εξουσία, καμία κυβέρνηση δε θα εκφράζει και δε θα υπηρετεί το λαό από τη στιγμή που θα κυριαρχούν τα μονοπώλια, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Σχηματίζουμε ένα αρραγές εργατολαϊκό μέτωπο για να εμποδιστούν τα μέτρα όλεθρος. Χρειάζεται τώρα σε κάθε τόπο δουλειάς, κλάδο και συνοικία να ορθωθεί ισχυρό το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να διαμορφωθεί ένα παλλαϊκό μέτωπο που να θέτει εδώ και τώρα: Τέλος στις θυσίες για την κρίση και την κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Καθολική ασφάλιση, ξεκούραση, ελεύθερος χρόνος, μόνιμη σταθερή δουλειά. Ταξική αλληλεγγύη και φροντίδα για κάθε άνεργο. Ειδικά μέτρα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, της μητρότητας, της λαϊκής οικογένειας που να ανακουφίζουν από τις συνέπειες της ανισοτιμίας που καλλιεργεί το καπιταλιστικό σύστημα. Εξασφάλιση για τους νέους των εργατικών – λαϊκών οικογενειών σύγχρονων δικαιωμάτων στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή. Σύγχρονα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Να ανήκει στην εργατική τάξη και στο λαό ο πλούτος που παράγουν, με λαϊκή εξουσία, αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους. Η Εκτελεστική Γραμματεία