Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού αλλά και με το πολυνομοσχέδιο επιβεβαιώνει την αποφασιστικότητά της στο να οδηγήσει το λαό στη χρεοκοπία μέσα από την κλιμάκωση της βάρβαρης αντιλαϊκής επίθεσης.
Τα βασικά μεγέθη και τα μέτρα που περιλαμβάνονται καθορίστηκαν από κοινού μεταξύ της κυβέρνησης και της τρόικας (ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ).
Εξυπηρετούν συνδυαστικά τις στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης, οι οποίες αποσκοπούν αφενός να φορτώσουν τα βάρη της διαχείρισης της κρίσης και της κρατικής υπερχρέωσης στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας και αφετέρου να διαμορφώσουν ένα ακόμη πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και τη θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Τα κυβερνητικά μέτρα δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία, ούτε οφείλονται στις αποκλίσεις που παρουσιάζει η πορεία του ελλείμματος, στα μειωμένα έσοδα.
Αποτελούν εξειδίκευση αλλά και προσαρμογή των βασικών κατευθύνσεων που προβλέπονταν στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2011-2015 και ψήφισαν από κοινού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Μπροστά στην επιδείνωση των οικονομικών εξελίξεων στην καπιταλιστική οικονομία αλλά και των αδιεξόδων στην αστική διαχείριση της κρίσης, η άρχουσα τάξη κλιμακώνει την επίθεσή της.
Οι πρόσφατες προβλέψεις των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών αποτυπώνουν την πορεία επιβράδυνσης της οικονομίας των ΗΠΑ και της ΕΕ και των ρυθμών του διεθνούς εμπορίου, εκφράζοντας έντονες αβεβαιότητες και ανησυχίες για το 2012.
Η πορεία της ελληνικής οικονομίας το 2011 καταγράφει βάθεμα της κρίσης, ο ρυθμός του ΑΕΠ προβλέπεται ότι θα μειωθεί 5,5%, αναθεωρώντας ακόμη και αυτές τις προβλέψεις του ΜΠΔΣ, το οποίο προέβλεπε μείωση 3,5%. Η ιδιωτική κατανάλωση προβλέπεται ότι θα μειωθεί κατά 6,2% (έναντι 4,8% στο ΜΠΔΣ), η δημόσια κατανάλωση κατά 8,0% (7,1%), οι επενδύσεις κατά 12,9%.
Η βιομηχανική παραγωγή, με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, μειώθηκε σε ετήσια βάση 8,4% για το διάστημα Γενάρη - Αυγούστου σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό, ο δε γενικός δείκτης συρρικνώθηκε περαιτέρω φθάνοντας στο 78,2% σε σχέση με το έτος σύγκρισης (το 2005 = 100).
Ο όγκος της οικοδομικής δραστηριότητας μειώθηκε κατά 45% την περίοδο Γενάρη - Ιούνη σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα.
Ο πληθωρισμός το Σεπτέμβρη αυξήθηκε κατά 2,9% σε σύγκριση με το Σεπτέμβρη του 2010.
Το επίσημο ποσοστό ανεργίας, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ανήλθε στο 16% τον Ιούνη, έναντι 11,6% του Ιούνη του 2010. Το ποσοστό ανεργίας στις γυναίκες έφθασε στο 19,9%, ενώ στους νέους ηλικίας 15 - 24 ετών εκτοξεύτηκε στο 43,3%.
Εξελίξεις οι οποίες επιβεβαιώνουν για μια ακόμη φορά τις βασικές εκτιμήσεις και προβλέψεις του ΚΚΕ για το χαρακτήρα της κρίσης, ως κρίσης υπερσυσσώρευσης, για τον αβέβαιο και αναιμικό χαρακτήρα της ανάκαμψης, ο οποίος οδηγεί σε πορεία προς νέα κρίση (ενδεχόμενα και το 2012), για την αδυναμία της όποιας μορφής αστικής διαχείρισης η οποία ανατροφοδοτεί το φαύλο κύκλο.
Παρά τη σφοδρή επιδρομή στα λαϊκά εισοδήματα το δημόσιο χρέος την τελευταία διετία συνεχίζει να αυξάνει. Από τα 298,7 δισ. ευρώ το 2009, αυτό προβλέπεται ότι θα φθάσει στο τέλος του 2011 στα 356,5 δισ. ευρώ, δηλαδή στο 161,8% του ΑΕΠ από 127,1% το 2009. Η πορεία αυτή είναι αποτέλεσμα της επίδρασης της καπιταλιστικής κρίσης στην ελληνική οικονομία. Αντίστοιχη, άλλωστε, πορεία αύξησης του δημόσιου χρέους παρατηρείται τόσο στο σύνολο της ΕΕ όσο και στις ΗΠΑ, ανεξαρτήτως του ακολουθούμενου μείγματος (περιοριστικής ή επεκτατικής) δημοσιονομικής διαχείρισης.
Καμιά θυσία για την κρίση και τα κέρδη της άρχουσας τάξης
Η αλληλεπίδραση της καπιταλιστικής κρίσης με την αστική πολιτική διαχείρισής της οδηγεί σε χρεοκοπία το λαό και σε ελεγχόμενη πτώχευση.
Ανεξάρτητα από το ποιο σενάριο τελικά θα επικρατήσει για το μέγεθος του «κουρέματος» και τη μορφή που θα πάρει η απαξίωση του κεφαλαίου η εργατική τάξη και τα λαϊκά νοικοκυριά θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι από αυτή τη διαδικασία. Γι' αυτό και δεν πρέπει να υποκύψουν στα εκβιαστικά διλήμματα της κυβέρνησης και της τρόικας. Ολες οι παραλλαγές («κούρεμα», ευρωομόλογο, επιμήκυνση) είναι αντιλαϊκές.
Οι εξελίξεις αυτές, σε συνδυασμό με τη σημαντική μείωση που θα επέλθει το 2012 στους μισθούς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, στις συντάξεις και τη φοροεπιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, θα βυθίσουν ακόμη περισσότερο την ιδιωτική κατανάλωση, καθιστώντας ιδιαίτερα επισφαλή την πρόβλεψη κυβέρνησης και τρόικας για συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 2,5% για το 2012. Επιβεβαιώνουν τον προσωρινό χαρακτήρα των μεγεθών - στόχων που περιλαμβάνονται στο προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2012. Διαμορφώνουν, δηλαδή, το έδαφος για νέα αντιλαϊκά πακέτα μέτρων που θα ληφθούν και τον επόμενο χρόνο.
Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τον Κρατικό Προϋπολογισμό ως εργαλείο για την επίτευξη όχι μόνο των δημοσιονομικών της στόχων αλλά και την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
Η δημοσιονομική προσαρμογή αξιοποιείται ως μέσον για τη μεταφορά των πρόσθετων βαρών διαχείρισης του δημόσιου χρέους στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας. Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα θα καταστήσουν το χρέος βιώσιμο είναι ψευδεπίγραφος. Για μια περίπου δεκαετία και μέχρι το 2006 υπήρχαν πρωτογενή πλεονάσματα, αυτά όμως ούτε απέτρεψαν την εκδήλωση της κρίσης, ούτε διαμόρφωσαν συνθήκες βιωσιμότητας για το δημόσιο χρέος. Τα πρωτογενή πλεονάσματα αποτελούν όρο για μεγαλύτερη χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων, για διευρυμένη, δηλαδή, αναδιανομή της υπεραξίας, που καρπώνεται το κράτος μέσω της φορολογίας, προς όφελος του κεφαλαίου.
Το προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για την οξύτητα της αντιλαϊκής επίθεσης και τις δραματικές επιπτώσεις που αυτή θα έχει στο λαϊκό βιοτικό επίπεδο.
Για το 2012 προβλέπει ότι τα φορολογικά έσοδα θα ανέλθουν στα 52,7 δισ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση 5,8% σε σχέση με το 2011.
Οι άμεσοι φόροι από το εισόδημα φυσικών προσώπων θα ανέλθουν στα 10,6 δισ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση 27,5% σε σχέση με το 2011. Τα επιπλέον 2 δισ. ευρώ εκτιμάται ότι θα προέλθουν από τη μείωση του αφορολόγητου στα 5.000 ευρώ και την κατάργηση των φοροαπαλλαγών στο εισόδημα. Ουσιαστικά, το σύνολο των επιπλέον φόρων θα κληθούν να το καταβάλουν τα λαϊκά νοικοκυριά με εισόδημα μέχρι 25.000 ευρώ, οι τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες.
Αντίθετα, τα έσοδα από την άμεση φορολογία των επιχειρήσεων προβλέπεται να είναι 2,1 δισ. ευρώ, παρουσιάζοντας περαιτέρω μείωση της τάξης του 22% σε σχέση με το 2011, ως αποτέλεσμα της μείωσης των φορολογικών συντελεστών για τα κέρδη από το 24% στο 20%. Ουσιαστικά, δηλαδή, η όποια συνεισφορά των επιχειρήσεων στα φορολογικά έσοδα περιορίζεται στο 3,9% του συνόλου των φορολογικών εσόδων.
Οσον αφορά στο «ανελέητο» κυνήγι της φοροδιαφυγής, στο όνομα της οποίας εξαπολύονται κάθε φορά νέες φοροεπιδρομές στο λαϊκό εισόδημα, αποδεικνύεται άσφαιρο μια και δεν προβλέπεται να εισπραχθεί το 2012 ούτε ένα ευρώ, όπως επίσης το ίδιο, μηδενικό δηλαδή, αποτέλεσμα θα έχουμε και από την προσπάθεια είσπραξης των ληξιπρόθεσμων οφειλών ύψους 42 δισ. ευρώ.
Από τις δαπάνες για τη μισθοδοσία, όπως άλλωστε προβλέπεται στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται αυτές τις μέρες, επιδιώκουν να εξοικονομήσουν 2 δισ. ευρώ από την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου - πτωχολογίου και άλλα 85 εκατ. ευρώ από την «εφεδρεία» των 30.000 υπαλλήλων από το δημόσιο τομέα. Ενώ από τις νέες μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις προβλέπεται ότι θα εξοικονομήσουν πάνω από 1,2 δισ. ευρώ και άλλα περίπου 300 εκατ. ευρώ από τις μειώσεις στο εφάπαξ. Τη μαύρη εικόνα συμπληρώνει το πολυνομοσχέδιο, το οποίο αποτελεί βασικό εφαρμοστικό νόμο του ΜΠΔΣ και του οποίου βασική διάταξη αποτελεί η συνεχής προσπάθεια αποδυνάμωσης των Συλλογικών Συμβάσεων και κατάργησης του κατώτερου μεροκάματου.
Στο προσχέδιο Προϋπολογισμού προβλέπεται μειωμένη χρηματοδότηση στις επιχορηγήσεις των ασφαλιστικών ταμείων κατά 1,4 δισ. ευρώ, ενώ ιδιαίτερα μειωμένη προβλέπεται η επιχορήγηση στο ΙΚΑ, στον ΟΓΑ και στον ΟΑΕΔ, με συνέπεια την ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση της νοσηλευτικής περίθαλψης και της κάλυψης της φαρμακευτικής δαπάνης των ασφαλισμένων.
Στον αντίποδα, η αύξηση των δαπανών για τους τόκους εξυπηρέτησης του χρέους προβλέπεται να σημειώσει νέο ρεκόρ, φθάνοντας στα 18 δισ. ευρώ, όσες περίπου είναι και οι δαπάνες για μισθούς και συντάξεις.
Μονόδρομος η λαϊκή αντεπίθεση
Ο Κρατικός Προϋπολογισμός εκτός από το διαχρονικό του ρόλο ως εργαλείου ανακατανομής του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου προς όφελος του κεφαλαίου, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης αξιοποιείται ακόμη περισσότερο ως μέσο για την προώθηση των αναγκαίων αναδιαρθρώσεων.
Αναδιαρθρώσεις που αφορούν στην αντιστοίχιση του μεγέθους και των λειτουργιών του αστικού κράτους στις σημερινές ανάγκες του κεφαλαίου, διευκολύνοντας την επέκταση της δράσης του και σε νέους τομείς, όπως, για παράδειγμα, την ιδιωτικοποίηση των υποδομών, τη διαχείριση των απορριμμάτων και των υδάτινων πόρων κ.ά. Αναδιαρθρώσεις που διευκολύνουν το διακαή του πόθο για περαιτέρω μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης, συμπιέζοντας μισθούς και ισοπεδώνοντας εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Αναδιαρθρώσεις που επεκτείνουν την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας, στις οποίες η πρόσβαση θα καθορίζεται σε ατομικό επίπεδο από τις οικονομικές δυνατότητες της κάθε οικογένειας, οξύνοντας βάναυσα τις κοινωνικοταξικές διαφοροποιήσεις.
Συμπερασματικά, η εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2012 θα συντελέσει αποφασιστικά, από τη μια μεριά, στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου και, από την άλλη, στην επιτάχυνση της πορείας απόλυτης εξαθλίωσης ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.
Για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης. Μόνο η λαϊκή οργάνωση και πάλη μπορεί να βάλει τέλος στις συνεχείς θυσίες για τα κέρδη της άρχουσας τάξης και τη σωτηρία της ΕΕ. Το ΚΚΕ καλεί το λαό σε αγωνιστική συμπόρευση για τη μόνη ελπιδοφόρα προοπτική: «Αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία».
*Ο Νίκος Καραθανασόπουλος είναι μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου