Σελίδες

29 Σεπ 2011

Μαντεμουαζέλ ντου γιου λαικ ντι γκρίς;



Έγραφα εχθές σχολιάζοντας το άρθρο της Elva “…good luck then, ότι σε λίγο καιρό η Ελλάδα θα αποτελεί προφορική αφήγηση. Πιθανόν βέβαια να συνεχίσει να υπάρχει στα χαρτιά σαν χώρα, έτσι για να ταΐζονται με συνθήματα και σημαίες τα φασιστοειδή και οι κατά φαντασία πατριώτες, αλλά η διείσδυση (και χωρίς βαζελίνη) του διεθνούς κεφαλαίου θα είναι τόσο εκτεταμένη που καλά θα κάνουμε να γραπώσουμε μια φούχτα ελληνικό χώμα και μισό μπουκάλι θαλασσινό νερό, και να το κρύψουμε κάπου για ενθύμιο του ενδόξου και παραδόξου παρελθόντος (μόνο κρύψτε τα καλά μην σας τα φορολογήσουν και αυτά για τεκμήριο).

Η La Tribune σε σχετικό της δημοσίευμα, αναλύει τον τρόπο που θα γίνει το ξεπούλημα αυτό. Σύμφωνα λοιπόν με το σχετικό δημοσίευμα, την όλη διαδικασία θα την οργανώσει ένας φορέας με τον ίδιο τρόπο που είχε γίνει η παράδοση της Ανατολικής Γερμανίας στην καπιταλιστική δύση. Όσο και να αμφισβητήσει κανείς το συγκεκριμένο άρθρο, δεν νομίζω να μπορεί να το αμφισβητήσει επί της διαδικασίας που περιγράφει. Τώρα αν επωφεληθούν από το ξεπούλημα μόνο τα γερμανικά συμφέροντα αυτό δεν το ξέρω, πάντως σίγουρα η χώρα θα γίνει πακέτο και θα πουληθεί σαν κομμάτια πίτσας σπέσιαλ, στα δυο τα τρία δώρο, μαζί με τα άψυχα και τα έμψυχα.
Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν που έπεσε το τείχος του Βερολίνου, έπεσαν και τα σύνορα της Ευρώπης, όχι για να μπορεί να τα διασχίζει ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς ο λαός, αλλά για να μπορεί το κεφάλαιο να μπαινοβγαίνει και να κάνει τις μπίζνες του ανενόχλητο. Έπεσαν λοιπόν τα σύνορα, και μαζί τους οι άμυνες των εθνών (των λαών αυτών των εθνών) απέναντι στις επιθέσεις του κεφαλαίου και όλο αυτό το διαφήμισαν ως νίκη της δημοκρατίας, της φιλίας των λαών, διεθνισμό, αδερφοσύνη των ευρωπαίων και άλλα τέτοια όμορφα. Τώρα λοιπόν, μαζί με τα σύνορα πέφτουν και οι μάσκες και δεν έχει κανείς πια δικαιολογία να πει ότι δεν έχει καταλάβει που αποσκοπούσαν όλες αυτές οι ευρωπαϊκές συνθήκες (Μάαστριχτ, Σένγκεν κλπ) που ψηφιζόταν με την ανοχή των περισσοτέρων από εμάς (όχι ότι μας ρώτησαν κιόλας, όμως τους ψηφίσατε), από όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα που υπηρετούν και υπηρετούσασταν πλουτοκρατία.
Αντίθετα με την κοινώς αποδεχτή άποψη που τους θέλει όλους να είναι ίδιοι, υπήρχαν από τότε εκείνοι που φώναζαν και αντιστεκόταν σε όλα αυτά, και την φωνή αυτή στην Ελλάδα την εκπροσωπούσε κατά κύριο λόγο το ΚΚΕ. Για την στάση του αυτή αντιμετωπιζόταν ως αναχρονιστικό απολίθωμα, τροχοπέδη στην εξέλιξη της ανθρωπότητας και του πολιτισμού, ανίκανο(ευτυχώς) να προσαρμοστεί στις εξελίξεις και άλλα παρόμοια. Σήμερα λοιπόν, που έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι είχε δίκιο σε ότι έλεγε, δεν διστάζουν μερικοί μερικοί (καμπόσοι δηλαδή), να το βάζουν στο ίδιο τσουβάλι με τα υπόλοιπα κόμματα, «έλα μωρέ, όλοι ίδιοι είναι». Καλά θα κάνουν αυτοί οι κάποιοι, για το δικό τους καλό, να αρχίσουν να σκέφτονται επιτέλους και να μην υιοθετούν την καραμέλα που διαδίδει το σύστημα για να τους φορέσει παρωπίδες.  Να καταλάβουν ότι η τσουβαλοποίηση, γίνεται επειδή δεν συμφέρει το σύστημα να ακούγεται η καθάρια φωνή του ΚΚΕ που καλεί τον λαό σε δράση, τέτοιου είδους δράση που είναι η μόνη ικανή να τους σταματήσει, είναι η μόνη που πραγματικά τους απειλεί!
Δεν μας παίρνει πια ούτε να είμαστε απαθείς, ούτε να κλαιγόμαστε, ούτε να ξεσπάμε στα μαξιλαράκια του συστήματος. Υπεύθυνη στάση και αγώνας για την πρωτοπορία, να σταματήσουμε το πισωγύρισμα όσο νωρίτερα μπορούμε, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο όλο!
Προλετάριοι όλων τον χωρών ενωθείτε…
…και με το κεφάλαιο συγκρουστείτε!
Είναι το καθήκον σας!
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου