«Καταζητούμενος» ναζί, πράκτορας της Δυτικής Γερμανίας

Η θηριωδία των ναζιστών, όπως στο στρατόπεδο
συγκέντρωσης Μπέργκεν - Μπέλσεν της Γερμανίας.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Η γνωστή πλευρά της αξιοποίησης ναζιστικών στελεχών από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έρχεται και πάλι στο προσκήνιο με αφορμή τον δολοφόνο Ράουφ

ΒΕΡΟΛΙΝΟ.--

Κάτω από το χαλί έκρυβαν τα μέλη και στελέχη των ναζί οι αρχές της Δυτικής Γερμανίας. Ωστόσο, ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός της πρώην Δυτικής Γερμανίας, επανδρώθηκε με πρώην ναζί.

Μία τέτοια περίπτωση ήταν ο «πατέρας» των κινητών θαλάμων αερίωνΒάλτερ Ράουφ, ο οποίος μετά τον πόλεμο υπηρέτησε στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών BND - «Bundes Nachrichten Dienst». Η «υπόθεση» που ήταν «κοινό μυστικό» επιβεβαιώθηκε με το άνοιγμα του φακέλου του πρώην ναζί εγκληματία.

Φάκελο που αποκάλυψε η εφημερίδα «Bild» και αναφέρει ότι ο Χέρμαν Γιούλιους Βάλτερ Ράουφ, ήταν αξιωματικός του ναυτικού, μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και των SS. Υπηρέτησε στην κεντρική υπηρεσία Ασφαλείας του Ράιχ και συμμετείχε ουσιαστικά στην ανάπτυξη και κατασκευή φορητού θαλάμου αερίων για την εξόντωση των Εβραίων. Οι πρώτες πειραματικές δοκιμές του οποίου έγιναν σε 30 κρατουμένους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ζαξενχάουζεν (Νοέμβριος 1941) στα περίχωρα του Βερολίνου. Ενα στρατόπεδο που άνοιξε τις πύλες κατά κύριο λόγο όχι για την εξόντωση των Εβραίων αλλά πρωτίστως των Γερμανών Κομμουνιστών και κατόπιν Κομμουνιστών από πολλές χώρες της Ευρώπης.

Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Ράουφ «διέφυγε» από το αμερικανικό στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου του Ρίμινι βρίσκοντας καταφύγιο σε διάφορα καθολικά μοναστήρια κατά πάσα πιθανότητα με τη βοήθεια της Αγίας Εδρας και ειδικά του επισκόπου Αλόις Χουντάλ. Λίγο αργότερα φυγαδεύτηκε στη Λατινική Αμερική (Επιχείρηση Odessa μέσω του «καναλιού των ποντικιών» όπως είχε ονομαστεί, όπου επίσης είχαν «δραπετεύσει» ο Αντολφ Αϊχμαν, ο γιατρός του Αουσβιτς Γιόζεφ Μένγκελε, ο Φράντς Σταγκλ, αρχηγός των στρατοπέδων Σόμπιμπορ και Τρεμπλίνκα, ο θεωρητικός της ευθανασίας των «κατωτέρων όντων» Γκέραντ Μπόνε, ο «δήμιος της Λυών» Κλάους Μπάρμπι, κ.ά.), όπου στρατολογήθηκε από την BND ως πράκτορας. Εκπαιδεύτηκε επίσημα ως πράκτορας από το 1960 μέχρι το 1962 και, όπως αναφέρει το δημοσίευμα ανέλαβε υπηρεσία, αν και είχε εκδοθεί ήδη ένταλμα συλλήψεώς του στη Γερμανία. Μέχρι το 1963 η BND τον πλήρωνε με πολλές χιλιάδες μάρκα (70.000 και πάνω). Συνελήφθη στη Χιλή και επί χούντας Πινοτσέτ προστατεύτηκε δεόντως. Πέθανε το 1984 στην Χιλή.

«Τα ντοκουμέντα αποκαλύπτουν ότι στη BND υπήρχε "φωλιά" SS σε μια εποχή που η Γερμανία επισήμως καταδίωκε τους ναζί» δήλωσε στη γερμανική εφημερίδα ο ιστορικός Μάρτιν Κίπερς. «Επισήμως». Η πραγματικότητα ωστόσο είναι εντελώς διαφορετική. Και δεν ήταν μόνο η BND. Στρατηγοί των ναζί όπως ο Σπάιντελ, ο Χόιζιγκερ και άλλοι έφτασαν και έως την ηγεσία του ΝΑΤΟ. Ηδη από το Σεπτέμβρη του 1949 που οι δυτικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία) έσπρωξαν στη δημιουργία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας(παραβιάζοντας τη συμμαχική συμφωνία του Πότσνταμ), το κράτος αυτό στηρίχτηκε σε πολλά ναζιστικά στελέχη. Μετά από αυτή την εξέλιξη και τις επεμβάσεις των δυτικών δυνάμεων, δημιουργήθηκε το εργατολαϊκό κράτος στην ανατολική πλευρά της Γερμανίας, η Λαοκρατική Δημοκρατία.

Σύμφωνα πάντως με στοιχεία, επί 519 βουλευτών της Βουλής της ΟΔΓ το 1957, τουλάχιστον 25% ήταν μέλη του εθνικοσοσιαλιστικού (χιτλερικού) κόμματος, όπως ανέφερε δημοσίευμα της εποχής της εφημερίδας «Ντι Αντερε Τσάιτουνγκ». Και ο κατάλογος επίσης περιλαμβάνει, υπουργούς, υφυπουργούς, δικαστές της εποχής κλπ. Στελέχη των ναζί επίσης «αξιοποίησαν» και όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με πρώτες τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Μόνο η ΕΣΣΔ και αργότερα οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες εφάρμοσαν με συνέπεια την κοινή συμμαχική συμφωνία για το ξερίζωμα του φασισμού και την καταδίκη των στελεχών του.