Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης πρέπει να προσληφθεί στη Δραματική Σχολή. Διερωτήθηκε: «Πώς είναι δυνατόν να μην περισσεύουν 3% υπάλληλοι;».
Οταν τα σχολεία δεν έχουν δασκάλους και καθηγητές, όταν στα νοσοκομεία λείπουν γιατροί και νοσοκόμες, όταν στην πρόνοια δεν υπάρχουν υπάλληλοι για τα στοιχειώδη, όταν στις εφορίες οι λειψοί που υπάρχουν λιώνουν, για να συγκεντρώσουν χρήμα που θα πάει στις τσέπες των καπιταλιστών, αυτός ρωτάει - σ' ένα ρεσιτάλ υποκρισίας - γιατί δεν περισσεύουν εργαζόμενοι να απολύσει.
Αυτό που δε λέει είναι πως θέλει σχολεία χωρίς δασκάλους (τι να τους κάνει, αφού ήδη κτίζουν φυλακές κλείνοντας σχολεία), νοσοκομεία χωρίς γιατρούς (τι να τους κάνει, αφού στέλνουν κατευθείαν στο θάνατο όποιον αρρωστήσει και δεν έχει να πληρώσει).
Στη Δραματική πρέπει να προσληφθούν και οι 155 που ψήφισαν χτες το νέο χαράτσι. Που με πόνο καρδιάς δήλωσαν ότι δίνουν στην κυβέρνηση μια ακόμα ευκαιρία να τσακίσει το λαό.
Αυτό το θέατρο δεν έχει τέλος. Εκτός και αν... Εκτός κι αν πάρουν ανάποδες όσοι ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και καταλάβουν επιτέλους ότι δεν μπορούν πια να ψηφίζουν το δήμιό τους. Εχουν ευθύνη!
***
Ο κρατικός μηχανισμός δεν μαζεύει τον ΦΠΑ; Κανένα πρόβλημα, θα πληρώσουν τη διαφορά όσοι έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν να κρύψουν εισοδήματα, δηλαδή οι μισθωτοί και συνταξιούχοι. Αυτό αποφάσισε χτες η κυβέρνηση με την ανακοίνωση ότι όσοι δεν μπορούν να αποδείξουν πού κατανάλωσαν τους μισθούς και τις συντάξεις τους θα πληρώνουν πρόσθετο φόρο. Ετσι, θα πηγαίνεις στο περίπτερο για ένα πακέτο τσιγάρα και θα ζητάς απόδειξη για δύο, θα πληρώνεις στον περιπτερά τη διαφορά στο φόρο, με την ελπίδα ότι θα γλιτώσεις το νέο - σατανικό στην έμπνευσή του χαράτσι.
Τόσο μεγάλη πια η ανάγκη των καπιταλιστών να βγουν από την κρίση όσο το δυνατόν λιγότερο χαμένοι, που η κυβέρνησή τους ξεπερνά κάθε όριο αθλιότητας.
***
Αύριο θα ζητήσουν από τους αστυνομικούς που πήραν μηδενικά εξοφλητικά μισθού, να τσακίσουν στο ξύλο όποιον διαδηλώνει, αφού σύμφωνα με την κυβέρνηση φταίνε οι διαδηλωτές που δεν παίρνει την 6η δόση.
Δεν πρόκειται για παραλογισμό. Είναι η λογική συνέπεια μιας πολιτικής που κάθε ώρα και λεπτό διακηρύσσει ότι για να σώσει τους καπιταλιστές και ειδικά κάποιους από τους τραπεζίτες, θα τσακίσει μέχρι εξόντωσης τα λαϊκά στρώματα.
Τα μυαλά τους δεν είναι διεστραμμένα. Είναι ψύχραιμοι στην εκτέλεση της αποστολής τους. Γι' αυτό είναι στην κυβέρνηση.
Δε δίνουν κάπου εξετάσεις, γιατί είναι κύριοι του εαυτού τους. Είναι οι ίδιοι αστική τάξη.
Αυτήν την αλήθεια κρύβει όλη εκείνη η «φιλολαϊκή» φιλολογία που μιλάει περί δήθεν «κατοχής» της χώρας. Που επί της ουσίας αθωώνει την αστική τάξη (τι να κάνουν τα παιδιά, η χώρα είναι σε κατοχή) για να καλέσει στη συνέχεια σε «εθνική συστράτευση», για να σωθεί η χώρα. Μόνο που αυτή η γεωγραφική χώρα περιέχει δυο τάξεις. Και είναι άλλη η χώρα των καπιταλιστών κι άλλη των εργατών.
Η σωτηρία της χώρας των καπιταλιστών προϋποθέτει το τσάκισμα των εργατών.
Ψιλά γράμματα αυτά για τους δήθεν ανήξερους που θυμήθηκαν ως και το ΕΑΜ περιορίζοντάς το στα όρια που τους βολεύει, για να υποβάλουν την ιδέα πως όπως τότε έτσι και τώρα φταίει το ΚΚΕ! (έδωσε ρέστα χτες ο Σωμερίτης στο ΒΗΜΑ/ηλεκτρονική έκδοση).
***
Είναι λάθος ανάγνωση της Ιστορίας του μέλλοντος τα περί κατοχής. Γιατί αθωώνει τον ένοχο σήμερα. Τον καπιταλισμό και στο προκείμενο την αστική τάξη κάθε χώρας που διαπλέκεται στα πλαίσια της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς με την αστική τάξη άλλων χωρών στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, αλλά με όρους ανισομετρίας. Το ίδιο γίνεται και στην καπιταλιστική ένωση, την ΕΕ.
Παλεύοντας ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, οι λαοί δεν έχουν να χάσουν τις αλυσίδες μόνο της λιτότητας, έχουν να κερδίσουν την απελευθέρωσή τους, όχι από κάποια ξένη δύναμη κατοχής, αλλά από τους εκμεταλλευτές τους, ντόπιους και ξένους, ένα είναι.
Ο ιμπεριαλισμός είναι το θέμα, όσο κι αν η έννοια της λέξης είναι ακόμα δύσκολο να γίνει κοινό κτήμα. Κι όσο αυτός δεν γίνεται ο αντίπαλος, τόσο θα εναλλάσσεται η λιτότητα με τη φτώχεια. Μια ματιά στις περιουσίες που συγκεντρώνονται από την εκμετάλλευση εργατών δείχνει ποιος είναι ο αντίπαλος.
***
Επανερχόμενοι στα εδώ, κάθε κυβερνητική απόφαση αποδεικνύει ότι και αυτήν καθαυτήν την απόφαση πρέπει να αντιπαλεύει άμεσα το λαϊκό κίνημα και να παρεμποδίζει με κάθε τρόπο την εφαρμογή της, αλλά και συνολικά πρέπει να αντιπαλεύεται η αστική εξουσία μέχρι που να γκρεμιστεί.
Κάθε αυταπάτη για διαχείριση αυτού ή του άλλου προβλήματος ως επιμέρους, κάθε αυταπάτη ότι με αντικατάσταση των απάνθρωπων που κυβερνούν, από άλλους της ίδιας τάξης, μπορεί να ελαφρύνει τα πράγματα, είναι εγκληματική για την εργατική τάξη, για το σύνολο των φτωχομεσαίων λαϊκών στρωμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου